Eurokinissi

Μερικές από τις διαπιστώσεις του πορίσματος κάνουν λόγο για «πλήρη έλλειψη συνεννόησης, συνεργασίας, κοινής αντίληψης και ενημέρωσης μεταξύ των Αξιωματικών του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου Υπηρεσιών Πυροσβεστικού Σώματος (ΣΕΚΥΠΣ) για την πυρκαγιά και για την εικόνα αυτής». Επίσης, για «δυσλειτουργία που αποτέλεσε και τον βασικό λόγο μεταξύ πολλών άλλων που συντελέστηκε ο εγκλωβισμός των κατοίκων στην περιοχή με τις συνακόλουθες συνέπειες».

Ακόμα, σύμφωνα με τους εισαγγελείς, η λειτουργία του Ενιαίου Συντονιστικού Κέντρου Επιχειρήσεων (ΕΣΚΕ) είχε επιπτώσεις και στην επικοινωνία, συνεργασία και συνεννόηση μεταξύ των Συντονιστικών Επιχειρησιακών Κέντρων του Πυροσβεστικού Σώματος και της ΕΛ.ΑΣ. Για την αδυναμία συνεργασίας αναφέρεται ως περιστατικό η μεταφορά του αιτήματος της Πυροσβεστικής προς την ΕΛ.ΑΣ. για τον αποκλεισμό των δρόμων πρόσβασης στο Νταού Πεντέλης, κατά το οποίο «δεν γνώριζαν σε ποιο σημείο να αποκλειστούν οι δρόμοι (προσβάσεις) προς Νταού Πεντέλης», καθώς επίσης «δεν είχε ενημέρωση η Αμεση Δράση πού είναι η πυρκαγιά».

Με αφορμή λοιπόν όλη αυτή την αντιπαράθεση που εκδηλώνεται, καλό είναι να θυμίσουμε ορισμένα πράγματα, για να αντιληφθεί κανείς ποιο είναι πραγματικά το πρόβλημα και ποια η αιτία.

Αυτό που αξίζει να αναφέρουμε είναι ότι όλοι τους βολεύονται με αυτήν την αντιπαράθεση, με αυτά τα επιχειρήματα, για να κρύψουν το κύριο: Την εγκληματική γύμνια του κρατικού μηχανισμού και τον ανεπαρκή σχεδιασμό πολιτικής προστασίας, ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που δεν δίνει προτεραιότητα στα έργα υποδομής για την προστασία της ζωής του λαού, αλλά αντίθετα, όταν πρόκειται για παρεμβάσεις υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, στη διαμόρφωση και ενίσχυση του μνημονιακού αντιλαϊκού πλαισίου, στην υπηρέτηση των δημοσιονομικών στόχων, στη στήριξη επενδύσεων, στις φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις, στην καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, στην υπηρέτηση ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, «δίνουν ρέστα» στην ικανότητα και ταχύτητα των αποφάσεων.

Αυτήν την πολιτική αντανακλούν τα μειωμένα κονδύλια για τη δασοπροστασία και την πυρόσβεση, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου πρόληψης, οργανωμένων και επαρκώς στελεχωμένων υπηρεσιών διαχείρισης εκτάκτων αναγκών, οι τεράστιες ελλείψεις στα νοσοκομεία, που μπορούν να αποδειχθούν μοιραίες σε περιπτώσεις όπως αυτή της πυρκαγιάς στο Μάτι. Αυτή η επικίνδυνη για το λαό πολιτική αντανακλάται στην εμπορευματοποίηση της γης, στον χωροταξικό σχεδιασμό για το κεφάλαιο, στους «αναπτυξιακούς» νόμους που προβλέπουν κίνητρα και επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους αλλά μόνο μέτρα διαχείρισης της φτώχειας για το λαό, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, στην αναγωγή της λαϊκής στέγης, της αναψυχής, των διακοπών σε ατομική ευθύνη.

Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, θυμίζουμε ότι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που τώρα μιλά για τους προηγούμενους:

• Διευκόλυνε με νόμους ακόμα περισσότερο τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα.
• Διατήρησε όλο το νομικό πλαίσιο που θωρακίζει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων, με τη διεύρυνση των νόμιμων επεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα με την παραχώρηση της χρήσης.
• Προώθησε την ένταση της εμπορευματοποίησης της δασικής γης, μέσω κυρίως της αλλαγής χρήσης της και της εξασφάλισης παράλληλα του απαραίτητου γι' αυτήν χωροταξικού και περιβαλλοντικού πλαισίου.

Το θέμα το είχε θέσει τότε το ΚΚΕ παίρνοντας ως αφορμή δύο μεγάλες πυρκαγιές που είχαν προηγηθεί, σε Ηλεία και Νάξο. Πήγαζε όμως και από τα ίδια τα αποτελέσματα της επικίνδυνης πολιτικής που εφάρμοζε η κυβέρνηση στην πυρασφάλεια και στη δασοπροστασία, ως συνέχεια της πολιτικής των προκατόχων της από το 1998 που άρχισε να υλοποιείται ο στρατηγικός σχεδιασμός αποδόμησης της πυροπροστασίας γενικότερα, προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι ούτε «ανίκανοι» είναι οι σημερινοί κυβερνώντες και το αστικό κράτος, ούτε βέβαια άμοιροι των ευθυνών είναι οι προηγούμενοι, που υλοποιούσαν ακριβώς την ίδια πολιτική. Αντίθετα, είναι ικανότατοι στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, που γεννά καταστροφές σαν αυτή στο Μάτι ή στη Μάνδρα και που με μαθηματική ακρίβεια θα συνεχίσει να γεννά και αλλού, μετά από φωτιά, μετά από πλημμύρες, μετά από σεισμό... Οι πυρόπληκτοι της Ανατολικής Αττικής, οι πλημμυροπαθείς της Μάνδρας, συνολικά ο λαός δεν πρέπει να πέσει ξανά θύμα των όσων προβάλλονται ως αίτια της τραγωδίας στο Μάτι. Με τη στάση τους να καταδικάσουν και να συγκρουστούν με την πολιτική που υλοποιούν και η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Οπως τόνισε στον «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Γιαννόπουλος, μέλος της Επιτροπής Πυρόπληκτων Κατοίκων Ραφήνας - Μαραθώνα, «η άσκηση των ποινικών διώξεων και το εισαγγελικό πόρισμα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι αναδεικνύουν τις ποινικές ευθύνες στελεχών της περιφέρειας, των δήμων και του κρατικού μηχανισμού, όμως με τον κουρνιαχτό που σηκώνουν με την κάλπικη αντιπαράθεσή τους τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν εφαρμόζοντας τις καταστροφικές πολιτικές εμπορευματοποίησης της γης, επιδιώκουν να αποσιωπηθούν οι εγκληματικές πολιτικές ευθύνες τους. Ευθύνες που έχουν να κάνουν και με τις περικοπές των δαπανών του κράτους για την Πυροσβεστική και γενικότερα για την πολιτική προστασία, περικοπές που επιβλήθηκαν για να επιτευχθούν τα ματωμένα πλεονάσματα.

Με αυτήν την αντιπαράθεση, οι πολιτικά υπεύθυνοι για τους 100 νεκρούς, κρύβουν με επιμέλεια το μεγάλο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για να καταβληθούν τα πακέτα της πενιχρής κρατικής βοήθειας στους πυρόπληκτους. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι και τον περσινό Δεκέμβρη δίνονταν χρήματα της βοήθειας αυτής σε πυρόπληκτους. Επιπλέον, την ώρα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα κοκορομαχούν, διεξάγεται ένα «θρίλερ» σε βάρος των πυρόπληκτων στο θέμα της αποκατάστασης. Ετσι, η υπόθεση της στεγαστικής αρωγής για να ξανακτιστούν τα καμένα σπίτια ή να επισκευαστούν όσα έχουν ζημιές προχωρά με αργούς ρυθμούς. Αξίζει να θυμίσουμε ότι λίγο μετά τη φωτιά, διάφοροι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι διέδιδαν ότι τα «κίτρινα» σπίτια θα έπαιρναν πιο εύκολα αδειοδότηση και χρηματοδότηση για επισκευές, με αποτέλεσμα πολλοί πυρόπληκτοι να επιδιώκουν αυτόν τον χαρακτηρισμό ή να ανέχονται αδιαμαρτύρητα το πόρισμα της επιτροπής για τα κατεστραμμένα σπίτια τους».

«Φυσικά, αυτό δεν προέκυψε από κανένα ΦΕΚ», προσθέτει ο Γ. Γιαννόπουλος, «έγιναν οι σχετικές ενστάσεις για να χαρακτηριστούν "κόκκινα", αλλά οι επιτροπές επανελέγχου τα ξαναχαρακτήριζαν "κίτρινα". Υπάρχουν καταγγελίες ότι ιδιώτες πολιτικοί μηχανικοί που συνεργάστηκαν με πυρόπληκτους αρνήθηκαν να υπογράψουν τον χαρακτηρισμό σπιτιών ως "κίτρινα", γιατί στην πραγματικότητα ήταν "κόκκινα". Στην αρχή δε το υπουργείο Υποδομών δεχόταν ότι ο πυρόπληκτος μπορούσε να υποβάλει ένσταση στην απόφαση της επιτροπής επανελέγχου με την έκθεση του πολιτικού μηχανικού. Αργότερα, όμως, άλλαξε τη θέση του αυτή και πλέον ο μηχανικός συντάσσει έκθεση με το σχετικό κοστολόγιο που με βάση αυτή αν ξεπερνάει κατά 80% της αντικειμενικής αξίας του σπιτιού το κοστολόγιο επισκευής, τότε το κτίριο κρίνεται ασύμφορο επισκευής και γίνεται κατασκευή του από την αρχή».

Επιπλέον αναφέρει πως «είναι χυδαίο μηχανικοί του υπουργείου να λένε σε γέρους 70 και 80 χρόνων που κατοικούν στο Μάτι ότι η αποκατάσταση των κατεστραμμένων σπιτιών θα πάρει 3 - 5 χρόνια, όταν ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για ένα χρόνο.

Από τη στεγαστική αρωγή στα κατεδαφιστέα σπίτια, που δίνεται για κατασκευή ή αγορά οπουδήποτε στην επικράτεια, εξαιρούνται όσα είναι σε ρέμα αλλά και όσα προέκυψαν ξαφνικά να είναι δασικά μετά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, οι ιδιοκτήτες των οποίων, όμως, πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια δεκάδες χιλιάδες ευρώ για νομιμοποιήσεις και ΕΝΦΙΑ. Δεν τους χορηγείται στεγαστική συνδρομή ούτε για να αγοράσουν σε άλλο σημείο της χώρας. Αφού πρώτα τους ξεπαράδιασαν τώρα τους αφήνουν άστεγους. Στην περίπτωση δε του αμίαντου που η κυβέρνηση κόμπαζε ότι μαζεύτηκε, σήμερα σάκοι με αμίαντο στοιβάζονται στα οικόπεδα καμένων σπιτιών».