Από τα καλλιτεχνικά δρώμενα της περασμένης βδομάδας

Το δρώμενο εξιστορούσε τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τα λαμπερά φώτα... Στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης πρόβας, ένας ηθοποιός λιποθυμά από την εξάντληση, θέλοντας και με αυτόν τον συμβολικό τρόπο το ΣΕΗ να αναδείξει τις συνθήκες δουλειάς που επικρατούν στον κλάδο. Πλήθος κόσμου μαζεύτηκε τη στιγμή των δρώμενων έξω από τα θέατρα «Γκλόρια», «Διάνα» και «Ακροπόλ» στην οδό Ιπποκράτους, «Αποθήκη» και «Εμπορικόν» στην οδό Σαρρή, «Παλλάς» και «Αθηνών» στον πεζόδρομο της οδού Βουκουρεστίου. Το δρώμενο συνάντησε τη θερμή υποδοχή και τη συμπαράσταση του κοινού που προσερχόταν στα θέατρα, προκειμένου να παρακολουθήσει τις παραστάσεις, ενώ τα μέλη του ΣΕΗ με υλικό που μοίραζαν ενημέρωναν για τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους αναφορικά με τη Συλλογική Σύμβαση.

Σε αυτή μας τη μάχη έχουμε απέναντί μας όχι μόνο τους θεατρικούς επιχειρηματίες, αλλά την ίδια την κυβέρνηση και την πολιτική της. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρώτο επιχείρημα που χρησιμοποίησαν οι τέσσερις θεατρικοί επιχειρηματίες είναι ότι "η επιχείρησή μας στηρίζει, σέβεται και εφαρμόζει απαρέγκλιτα τη νομοθεσία σε σχέση με τους εργαζόμενους σε αυτήν ηθοποιούς"! Νόμιμο λοιπόν είναι για την εργοδοσία το ότι γενικεύονται το καθεστώς ωρομισθίας, οι απλήρωτες πρόβες, η απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τα ατομικά συμφωνητικά που δεν εξασφαλίζουν ούτε το ελάχιστο σε ό,τι αφορά τη διάρκεια της εργασίας μας και τους όρους αυτής. Νόμιμο όμως είναι γιατί η κυβέρνηση έχει στρώσει όλο το έδαφος στους εργοδότες, τους έχει δώσει όλο το νομικό οπλοστάσιο που τους επιτρέπει να εφαρμόζουν τους όρους εργασίας που όλοι οι εργαζόμενοι βιώνουμε. Αναρωτιόμαστε αν και η πληρωμή των ηθοποιών με σάντουιτς σε μεγάλη παραγωγή της Αθήνας εμπίπτει και αυτή στα... νόμιμα...».

Οσον αφορά το πώς εξειδικεύεται: Αυτήν τη στιγμή έχει γίνει καθεστώς η γενικευμένη απληρωσιά, οι απλήρωτες πρόβες, η ωρομισθία ακόμα και στη μισθωτή εργασία. Και αν λέμε ωρομίσθιο ένσημο, σημαίνει παντελής απουσία ιατροφαρμακευτικής, ασφαλιστικής κάλυψης. Πληρωνόμαστε με 3 ευρώ την ώρα και αν συλλογιστούμε ότι πολλές παραστάσεις κρατούν 1, το πολύ 2 ώρες, καταλαβαίνετε τι σημαίνει... Επίσης, όταν μιλάμε για απλήρωτες πρόβες, σημαίνει απλήρωτη εργασία για 2 και 3 μήνες! Είναι ένα θέμα που καίει! Δεν είναι τυχαία η άρνηση που έχουμε συναντήσει από την εργοδοσία, να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα...».

Ουσιαστικά, αυτήν τη στιγμή, μας ξεκαθαρίζει ο Δ. Αντωνιάδης, «έχουν τσακιστεί όλοι οι όροι και οι προϋποθέσεις που καθιστούν την τέχνη μας, τη δουλειά μας, επάγγελμα. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η Συλλογική Σύμβαση καλύπτει ουσιαστικά το ίδιο το επάγγελμα. Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή ένα πλέγμα συνθηκών που κάλυπτε η προηγούμενη Σύμβαση έχει χαθεί ακόμα και στα μεγάλα θέατρα, στις μεγάλες παραγωγές, που το ύψος του μισθού μπορεί και να φτάνει το ύψος του μισθού της προηγούμενης Σύμβασης που είχαμε υπογράψει το 2011. Δεν είναι δηλαδή μόνο ο μισθός, αλλά όλο το πλαίσιο που εξασφαλίζει το ίδιο το επάγγελμα του ηθοποιού και τις ιδιαιτερότητές του».

Οταν τον ρωτάμε να μας πει ποιος είναι ο προγραμματισμός του ΣΕΗ από εδώ και μπρος, ο Δ. Αντωνιάδης υπογραμμίζει αρχικά ότι «εδώ και δύο μήνες έχουμε πραγματοποιήσει Γενική Συνέλευση, συζητάμε με τους συναδέλφους μας στα θέατρα, πραγματοποιούμε εξορμήσεις με την ανακοίνωση του Σωματείου και συσκέψεις με τους θιάσους. Είμαστε πολύ αισιόδοξοι με το κλίμα που συναντάμε. Κλιμάκια του Διοικητικού Συμβουλίου, συνάδελφοι έχουν πάει αυτήν τη στιγμή στα περισσότερα θέατρα της Αθήνας. Φαίνεται ότι είναι ανάγκη η υπογραφή της Σύμβασης. Διαμορφώνεται μια κατάσταση, ότι "δεν πάει άλλο έτσι", κάτι που εκφράστηκε και στην πανελλαδική απεργία. Προσπαθούμε να σπάσουμε το φόβο και τη μεγάλη και απροκάλυπτη τρομοκρατία που υπάρχει σε πολλά θέατρα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα θέατρα που τα εκμεταλλεύονται μεγάλοι επιχειρηματίες, έχουμε συναντήσει πολλές αρνήσεις, για να μπούμε μέσα, να κουβεντιάσουμε με τους συναδέλφους, να μοιράσουμε ανακοινώσεις. Πιστεύουμε ότι τα καλλιτεχνικά δρώμενα της προηγούμενης βδομάδας βοήθησαν στο να σπάσει ο φόβος...

Οσον αφορά τη συνέχεια, εννοείται ότι το μεγάλο μας ραντεβού θα είναι στην απεργία. Αλλά, όπως ξέρετε το περασμένο έτος, το 2017, το ΣΕΗ συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής και δράσης. Μέσα από τις πολύμορφες δράσεις διδαχθήκαμε και εμπνευστήκαμε από την πολύτιμη ιστορία του Σωματείου μας. Πλευρές αυτής της 100χρονης διαδρομής θα αποτυπωθούν και στο ντοκιμαντέρ του ΣΕΗ σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Βαρδαρού, που με αυτό πέφτει και η αυλαία των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια. Θα είναι επομένως μια καλή αφορμή να συναντηθούμε με τους συναδέλφους και να συζητήσουμε για την προσφορά του ΣΕΗ στους κοινωνικούς αγώνες και την τέχνη, την ασίγαστη πάλη του για να μπορεί να υπάρχει το επάγγελμα του ηθοποιού...».