ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χωρίς τσίπα

«Διδάσκονται και συνεχίζουν μέχρι την τελική νίκη...». Αυτό είπε ο Γ. Κατρούγκαλος, ο «ψαλιδοχέρης» των συντάξεων, από τη μαρτυρική Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια της «εκδρομής» που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ (αν και διαβάζοντας την «Αυγή», μάλλον με ...πασαρέλα υπουργών και βουλευτών με φόντο το μαρτυρικό θανατονήσι έμοιαζε περισσότερο). Η «τελική νίκη» που φαντασιώνεται ο Γ. Κατρούγκαλος, στα διαλείμματα των επαφών του με τα επιτελεία των διάφορων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, μόνο ως απειλή μπορεί να εκληφθεί από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Αλήθεια, στις πόσες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις θα έρθει αυτή η «τελική νίκη» του ΣΥΡΙΖΑ; Στις πόσες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, σε ποιο ύψος φορομπηξίας, κατασχέσεων και πλειστηριασμών λαϊκών νοικοκυριών, στα πόσα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση θα «νικήσουν»; Ο υπουργός επανέλαβε επίσης ότι «η αριστερά έχει την κυβέρνηση, όχι την εξουσία»... Τα λέει αυτά ο υπουργός μιας κυβέρνησης που αποτελεί «πουλέν» για την πραγματική εξουσία, αφού με μεγάλη ευκολία βγάζει την πιο βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της. Τα λέει από τη Μακρόνησο, από το ξερονήσι, όπου οι αγωνιστές κατάλαβαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει σύγκρουση με την αστική εξουσία, το κράτος της και κάθε είδους μηχανισμούς της. Τα λέει η κυβέρνηση που δεν έχει πάψει να παίρνει τα συγχαρητήρια από κάθε αστικό επιτελείο. Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις, το ξεκλήρισμα ολόκληρων οικογενειών επειδή «δεν συμμορφώθηκαν» με την εξουσία που σήμερα υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν προσφέρονται για τέτοια φληναφήματα από υπουργούς του. Τόσο η παρουσία τους εκεί, όσο και όσα είπαν, απέδειξαν ξανά ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ούτε ενδοιασμούς, ούτε τη στοιχειώδη τσίπα.

Το μπουμπούκι

Δεν έχουν τέλος τα πανηγύρια των αστικών επιτελείων για το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Οπως μάλιστα έγραψε αρθρογράφος της «Καθημερινής», τέτοιο θετικό κλίμα δεν ματάδε, αν και έχει καλύψει επισκέψεις πολλών ελληνικών κυβερνήσεων στις ΗΠΑ. «Αποτελεί εξαιρετικά θετική εξέλιξη για τη χώρα η γεωπολιτική ενηλικίωση της Αριστεράς, ή έστω ενός σημαντικού μέρους αυτής. Η κατανόηση της σημασίας της στενής συνεργασίας με την υπερδύναμη, αλλά και η συνειδητοποίηση του εξ Ανατολών κινδύνου και η αποδοχή της αναγκαιότητας ενίσχυσης της αμυντικής θωράκισης της χώρας, και μάλιστα από τις ΗΠΑ». Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η ευρωΝΑΤΟική «αριστερά» από τα μικράτα της τέτοια ήταν, απ' όταν ακόμα δικαιολογούσε τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ στο όνομα του «ανθρωπισμού» και των υπόλοιπων προσχημάτων που κατασκεύαζαν κατά καιρούς οι ιμπεριαλιστές. Αλλά η «εξέλιξη» αυτή για την αστική τάξη, ήταν το κάτι άλλο. Η «γεωπολιτική ενηλικίωση» της ευρωΝΑΤΟικής «αριστεράς» δε σηματοδοτεί άλλωστε μόνο το πλήρες «ξέπλυμα» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και τη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους σχεδιασμούς στην περιοχή, αλλά και την προσπάθεια που τη συνοδεύει να τσακιστεί και να απαξιωθεί το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Γι' αυτό την ξεχωρίζουν ως τέτοια εξέλιξη τα αστικά επιτελεία...

Ταλέντα

Μία μόλις ημέρα πριν την έναρξη των συζητήσεων για την 3η «αξιολόγηση», η υπουργός Απασχόλησης βρέθηκε στο Λουξεμβούργο, στο Συμβούλιο Απασχόλησης και Κοινωνικής Πολιτικής, όπου δεν παρέλειψε να εκθειάσει τη Διακήρυξη για τον λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων». Σύμφωνα με την υπουργό, «είναι η πρώτη πρωτοβουλία για τα κοινωνικά δικαιώματα που έρχεται μετά από μια δεκαετία οικονομικής κρίσης και μια εικοσαετία, τουλάχιστον, αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων». Αυτά τα λέει η υπουργός, όταν με τον «Πυλώνα», η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, ανοίγουν νέους δρόμους στις πιο σκληρές μορφές εκμετάλλευσης όπως: Γενίκευση ελαστικής απασχόλησης στο όνομα της «ισορροπίας» οικογενειακής - εργασιακής ζωής, δουλειά μέχρι τον τάφο και συντάξεις φτωχοκομείου στο όνομα της «ενεργού γήρανσης», υπονόμευση Συλλογικών Συμβάσεων και μισθοί πείνας, στο όνομα του «ελάχιστου εισοδήματος», εντατικοποίηση και εκμετάλλευση χωρίς όρια, στο όνομα των «καινοτόμων μορφών εργασίας». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα κυβερνητικά στελέχη είναι ταλέντα στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και των εννοιών. Οπως κάνουν και με την 3η «αξιολόγηση», όπου ενώ στην πράξη ετοιμάζονται να ενταφιάσουν και το δικαίωμα στην απεργία, να καρατομήσουν παραπέρα οικογενειακά και προνοιακά επιδόματα, στα λόγια διακηρύσσουν το «τέλος των μνημονίων»!

Καφενεία

Θίχτηκε ο Ν. Ξυδάκης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, για όσα ακούστηκαν σχετικά με την επίσκεψη στη Μακρόνησο και απευθυνόμενος στο ΚΚΕ, την Τετάρτη στη Βουλή, έβγαλε έναν δακρύβρεχτο λόγο. Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ενημέρωσε το Σώμα ότι δεν αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί προσωπικά και συλλογικά, ότι δεν υπογράφει δήλωση φρονήματος, ούτε μετανοίας, και ότι τίτλοι ιδιοκτησίας των αγώνων και των θυσιών δεν μπορεί να υπάρχουν. Αναφέρθηκε μάλιστα σε ιεροεξεταστές, που ζυγίζουν την αριστεροσύνη και το φρόνημα. Επειδή ο Ν. Ξυδάκης μίλησε ως εκπρόσωπος της «αριστεράς του 21ου αιώνα, που προσπαθεί να βρει το βηματισμό της σε μια νέα ιστορική περίοδο», εμείς απλά να παρατηρήσουμε ότι την έχουν βρει την περπατησιά τους, όχι τώρα, αλλά εδώ και χρόνια. Είναι μάλιστα τόσο εκπαιδευμένοι, που μπορούν με ένα άλμα να ...διακτινίζονται από τα σκαλοπάτια του Λευκού Οίκου και τις αβροφροσύνες με τον Πρόεδρο Τραμπ, το σύμβολο του διεθνούς ιμπεριαλισμού, στη μαρτυρική Μακρόνησο, που συμβολίζει το ακριβώς αντίθετο: Την πάλη του λαού ενάντια σε ξένους και ντόπιους δυνάστες. Ολα τα υπόλοιπα που είπε ο Ξυδάκης στη Βουλή είναι για λαϊκή κατανάλωση και για να έχουν οι ...εκδρομείς του ΣΥΡΙΖΑ κάτι να λένε στα καφενεία.

1466 Γεννιέται ο Ολλανδός θεολόγος Χέερτ Χέερτσεν (Ερασμος).

1782 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης και βιρτουόζος του βιολιού Νικολό Παγκανίνι.

1920 Δολοφονείται στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς επέστρεφε από τη Μόσχα, ως αντιπρόσωπος του ΣΕΚΕ στο 2ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος, ένας από τους πρωτεργάτες του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα και ιδρυτικό μέλος του ΣΕΚΕ. Μαζί με τον Λιγδόπουλο, δολοφονήθηκε επίσης ο κομμουνιστής - επαναστάτης Ωρίων Αλεξάκης, στέλεχος του Κόμματος των Μπολσεβίκων και εκπρόσωπος της Κομμουνιστικής Διεθνούς στα Βαλκάνια.

1920 Το βρετανικό κοινοβούλιο ψηφίζει την «Πράξη για τις έκτακτες αρμοδιότητες» εναντίον του απεργιακού κινήματος.

1922 Εχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία της Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μουσολίνι εκδίδει διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης». Την επόμενη μέρα εισέρχεται ανενόχλητος στην πρωτεύουσα, αναλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.

1941 Ο λαός της Αθήνας διαδηλώνει ενάντια στους κατακτητές, στην πρώτη επέτειο από την επίθεση των Ιταλών φασιστών κατά της Ελλάδας.

1946 Εκλογές στη Βουλγαρία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έρχεται πρώτο λαμβάνοντας το 53,9%. Ο Γκεόργκι Δημητρόφ γίνεται Πρόεδρος της Βουλγαρίας.

1951 Ορκίζεται η κυβέρνηση του Ν. Πλαστήρα, στην οποία συμμετείχαν η ΕΠΕΚ και το Κόμμα των Φιλελευθέρων.

1964 Μιλώντας σε φοιτητές της Θεσσαλονίκης, ο Γ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι η ένωση Ελλάδας και Κύπρου είναι εξασφαλισμένη, με δεδομένη την ευμενή στάση Αμερικανών και Βρετανών.

2005 Μεγάλης κλίμακας αναταραχές ξεσπούν στις φτωχογειτονιές της Γαλλίας, με αφορμή το θάνατο δύο παιδιών αφρικανικής καταγωγής, που κυνηγημένα από την αστυνομία ως ύποπτα ληστείας, κατέφυγαν σε υποσταθμό της εταιρείας ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα να πεθάνουν από ηλεκτροπληξία. Η κυβέρνηση Σαρκοζί κήρυξε πολλά μέρη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ 2.888 Γάλλοι συνελήφθησαν.