Βροχή πέφτουν τα «σήματα εμπιστοσύνης» στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία... Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Μακρόν, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Π. Τζεντιλόνι, κατά την προχτεσινή συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα, υπογράμμισε ότι «τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να πολλαπλασιαστούν οι επενδύσεις στην Ελλάδα», γιατί «βελτιώνεται το οικονομικό κλίμα». Στα παραπάνω προστίθενται και οι αντίστοιχες δηλώσεις που συνοδεύουν τα αδιάκοπα σούρτα - φέρτα του Αμερικανού πρέσβη ανά την επικράτεια...

Τα μονοπώλια και οι εκπρόσωποί τους, λοιπόν, βλέπουν την «καλύτερη στιγμή» για τις μπίζνες του κεφαλαίου μέσα στη χειρότερη στιγμή για το λαό, μέσα στην αθλιότητα που βιώνουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Και δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς...

Το «βελτιωμένο οικονομικό κλίμα» για τα κέρδη των μονοπωλίων βασίζεται και μεταφράζεται σε διαρκή κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης: Στους τσακισμένους μισθούς, στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, στο ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, στην φοροληστεία για την ενίσχυση της κρατικής στήριξης του κεφαλαίου, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς...

Παραλαμβάνοντας την αντιλαϊκή σκυτάλη από τους προκατόχους της, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει τη βρώμικη δουλειά, διασφαλίζει με κάθε τρόπο το περιβόητο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» για τα μονοπώλια, εντείνοντας την επίθεση στους εργαζόμενους και το λαό:

-- Παγιώνει όλο το καθεστώς που διαμόρφωσαν τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για το πετσόκομμα των μισθών: Το αίσχος του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ και του «υποκατώτατου» των 511 ευρώ μεικτά για τους νέους, το καθεστώς διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων.

-- Διατηρεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο της «ευελιξίας» και κάνει κρίσιμες προσθήκες για να έχει ακόμα πιο λυμένα χέρια το κεφάλαιο στην εκμετάλλευση των εργαζομένων: «Απελευθέρωση» ομαδικών απολύσεων, ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, νομοσχέδια για παραπέρα γενίκευση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και πολλά ακόμη...

-- Με τα νέα αντεργατικά μέτρα, που φέρνει στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης», η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία και συνολικά στη συλλογική δράση των εργαζομένων, αφού «καθαρός δρόμος για τους επενδυτές» δεν υπάρχει χωρίς «καθάρισμα» των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

-- «Τρέχει» ένα τεράστιο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, δίνοντας διέξοδο σε λιμνάζοντα κεφάλαια, με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιούνται, αλλά και συνολικότερα στο λαό, π.χ. με αυξήσεις σε υπηρεσίες που καλύπτουν στοιχειώδεις ανάγκες (συγκοινωνίες, ρεύμα, νερό κ.ά.).

-- Για να προωθήσει το στόχο της αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή, καθιστώντας τη χώρα ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, η κυβέρνηση εμπλέκει το λαό όλο και πιο βαθιά σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, διεκδικεί πιο ενεργό ρόλο στους ματωμένους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ενισχύει συνεχώς το ευνοϊκό για το κεφάλαιο θεσμικό πλαίσιο στους τομείς και τους κλάδους που αυτό ιεραρχεί ψηλά.

Η «επόμενη μέρα» της... «δίκαιης ανάπτυξης» που προπαγανδίζει η κυβέρνηση προϋποθέτει τη διατήρηση όλων των παραπάνω, μαζί με την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που έχει ήδη ψηφίσει για μετά το 2019, με αιχμή τη νέα επίθεση στις συντάξεις και τη νέα κλιμάκωση της φοροληστείας, για να πιάνονται τα πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2060 και να διασφαλίζονται κάθε είδους φοροαπαλλαγές, κρατικές επιδοτήσεις και «αναπτυξιακά πακέτα» για το μεγάλο κεφάλαιο.

Γι' αυτό και τα «σήματα εμπιστοσύνης» από τα μονοπώλια και τους εκπροσώπους τους όχι μόνο δεν προμηνύουν τίποτα θετικό για το λαό, αλλά αντίθετα πρέπει να σημάνουν αγωνιστικό συναγερμό. Τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα δεν χωράνε στο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον». Μοναδική ελπιδοφόρα επιλογή για το λαό είναι η άνοδος των ταξικών αγώνων, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η συγκέντρωση δυνάμεων στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του.