ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο λαός θα πάρει ό,τι του ανήκει

Γρηγοριάδης Κώστας

Συγκινητική... η ομοψυχία και η συναίνεση, που επέδειξε ο αστικός πολιτικός κόσμος με τη σύσσωμη παρουσία του στην προχτεσινή προπαγανδιστική υπερπαραγωγή Λαλιώτικης (διάβαζε γκεμπελίστικης) έμπνευσης στο αεροδρόμιο των Σπάτων. Πραγματικά το καινούριο αεροδρόμιο είναι ένα «καμάρι» και αντάξιο της «νέας εποχής» τους έργο. Το εντόνως αμφισβητούμενο -με βάση τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και του λαού- αεροδρόμιο κατασκευάστηκε από ιδιώτες, χρυσοπληρώθηκε από τον ελληνικό λαό και ανήκει στους ιδιώτες, που θα φορτώσουν βέβαια το βάρος της λειτουργίας και της ληστρικής εκμετάλλευσής του για τα επόμενα 30 τουλάχιστον χρόνια και πάλι στον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το πραγματικό τους επίτευγμα και γι' αυτό μαζεύτηκαν όλοι να πανηγυρίσουν. Το εξοργιστικό όμως είναι ότι στρατεύτηκαν εν χορώ στην εξαπάτηση και τον εμπαιγμό δηλώνοντας ξεδιάντροπα ότι το αεροδρόμιο ανήκει στον ελληνικό λαό! Ο ελληνικός λαός το μόνο που κάνει είναι να πληρώνει αδρά για τα «μεγάλα έργα» τους, τα οποία τα χαίρονται οι κατέχοντες.

Διαφεύγει κάτι, πάντως, από τους πανηγυρίζοντες εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να παραιτηθεί από το δικαίωμά του να πάρει πίσω αυτά που του ανήκουν και να απαλλοτριώσει τους απαλλοτριωτές...

«Ανοιχτή» σε στρατιωτική επέμβαση

Ολοένα και πιο βαθιά στην ιμπεριαλιστική λογική με έργα και λόγια βουλιάζει η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία ερωτοτροπεί διαρκώς με την ιδέα της στρατιωτικής εμπλοκής και επέμβασης στην ΠΓΔΜ. Χαρακτηριστική από αυτή την άποψη είναι η χτεσινή δήλωση από τα Σκόπια του υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ προέτρεψε την ηγεσία της χώρας, να ζητήσει και στρατιωτική βοήθεια! «Η Ελλάδα είναι ανοιχτή σε όποιο είδος βοήθειας μπορεί να προσφέρει, σε διμερή βάση, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ»(!), είπε χαρακτηριστικά. Δεν είναι βέβαια κρυφό ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αποστείλει πολεμικό υλικό και ελικόπτερα για να στηρίξει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της κυβέρνησης των Σκοπίων προς δόξαν της υποκριτικής διακήρυξης του Γ. Παπανδρέου ότι «το πρόβλημα δε βρίσκεται μεταξύ δυο εθνοτήτων, το πρόβλημα είναι η αντίθεση ανάμεσα σε μία εθνικά καθαρή κοινωνία και μία πολυεθνική κοινωνία». Ο υπουργός βέβαια γνωρίζει πολύ καλά ότι το κυρίαρχο πρόβλημα είναι οι συνεχείς, εμπρηστικές και διχαστικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια, αλλά με αυτές όχι μόνο συμφωνεί, αλλά συμμετέχει και έμπρακτα.

Τα... βαπτίσια

«Η ΚΕΔΑ "πήγε" στις Βρυξέλλες», ήταν ο τίτλος της είδησης στη χτεσινή «Αυγή» και το ρεπορτάζ σημείωνε: «Ευρωπαϊκά "βαπτίσια" για την Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς. Γιάννης Θεωνάς, Μήτσος Κωστόπουλος μαζί με άλλα στελέχη της ΚΕΔΑ επισκέφθηκαν τις Βρυξέλλες και συναντήθηκαν με τους Ελληνες και ξένους ευρωβουλευτές της ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς...»

Η αλήθεια, βέβαια, είναι, ότι οι προαναφερόμενοι πήγαν στις Βρυξέλλες, με πρόσκληση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνου και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του, για τον τρόπο παρουσίασής της από την «Αυγή». Και δε γνωρίζουμε, αν και με ποιους συναντήθηκαν, αλλά με τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ δεν είχαν καμία συνάντηση.

Οι Δρόμοι της Ειρήνης

Αφιερωμένο σχεδόν ολοκληρωτικά στη δίχρονη επέτειο των εγκληματικών ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, τις συνεχιζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή, αλλά και τον ασίγαστο φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του ελληνικού λαού και νεολαίας είναι το 18ο τεύχος του περιοδικού «Δρόμοι της Ειρήνης», που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα θέματά του σημειώνουμε τα επίκαιρα άρθρα του Ν. Κατσαρού, γενικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Βαλκάνιων Χημικών και διευθυντή Ερευνών στο «Δημόκριτο» και του Θανάση Γεράνιου, αν. καθηγητή του τομέα Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, όπως και το μικρό αφιέρωμα στον Κώστα Βάρναλη.

Μονόδρομος η ανυπακοή

Η κινδυνολογία πάει κι έρχεται: «Τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν». «Το έγκλημα κατακτά τους δρόμους». Αρα, αυτονόητη η λήψη μέτρων. Παλιό το κόλπο. Βαφτίζουν «εθνικό στόχο» την πολιτική τους, μια πολιτική που συμφέρει πάντα τους λίγους και καλούν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, να υπερασπίσουν αυτή την πολιτική σαν να πρόκειται για κάτι δικό τους. Τώρα, στο όνομα του ανταγωνισμού της ευρωπαϊκής οικονομίας με τις οικονομίες των άλλων χωρών, με τ' άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι καλούνται και πάλι να θυσιαστούν. Αυτό τουλάχιστον απαιτούν οι ηγέτες της ΕΕ με τη Σύνοδο της Στοκχόλμης. Ομως, και σήμερα, όπως και χτες, η όσο γίνεται μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, η ενίσχυση των κερδών του ευρωπαϊκού κεφαλαίου ήταν το «μήλον της Εριδος».

Το στόχο αυτό εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν τα όργανα και οι θεσμοί της ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της. Αυτή είναι η πυξίδα τους και η μοναδική τους δέσμευση. Πάνω απ' όλα, λοιπόν, η ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Το γεγονός, βέβαια, ότι δύο μέρες μόλις μετά από τη Σύνοδο Κορυφής η ΕΡΙΚΣΟΝ ανακοίνωνε την απόλυση 3.300 εργαζομένων και η ΝΟΚΙΑ άλλων 400 δε φαίνεται ν' απασχολεί τους Ευρωπαίους ηγέτες. Σίγουρα, όμως, πρέπει να βάζει σε σκέψεις τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, όπως και το γεγονός ότι η μεν ΕΡΙΚΣΟΝ απασχολεί 100.000 εργαζόμενους σε 140 χώρες και η ΝΟΚΙΑ 60.000 εργαζόμενους σε 48 χώρες. Να ποιο είναι το ευρωπαϊκό κεφάλαιο.

Αλλά αν το κεφάλαιο δεν έχει γη και πατρίδα, σίγουρα διαθέτει ικανούς πολιτικούς διαχειριστές και ξεκάθαρους στόχους. Αυτούς τους στόχους εξυπηρετούν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής. Η υπονόμευση της Κοινωνικής Ασφάλισης, η επέκταση των ορίων ηλικίας με πρόσχημα το δημογραφικό, το μοντέλο του απασχολήσιμου, η «απελευθέρωση» της ενέργειας, των σιδηροδρομικών μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών, αυτά είναι ορισμένα από τα στοιχεία της πραγματικής «σύγκλισης» που επιδιώκεται, μετά την ΟΝΕ.

Αυτή τη «σύγκλιση» υλοποιεί και η κυβέρνηση Σημίτη, ως γνήσιος εκπρόσωπος του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Σε αυτή την κατεύθυνση εξαπολύει μια συνολική επίθεση. Βάζοντας σε ισχύ το νέο αντεργατικό νόμο, επεξεργάζεται και νέους «τρομονόμους». Ετοιμάζοντας το τελειωτικό χτύπημα στ' ασφαλιστικά δικαιώματα και στις κατακτήσεις των Ελλήνων εργαζομένων, έχει στα συρτάρια της νομοσχέδιο που απαγορεύει ακόμα και τις διαδηλώσεις.

Βέβαια, η κυβέρνηση Σημίτη, η «αντιπολίτευση» Καραμανλή, ο ΣΕΒ και οι λοιποί κολαούζοι του ευρωπαϊκού οράματος κάνουν τη δουλιά τους. Τι κάνουν, όμως, τα συνδικάτα; Ο ρόλος της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι γνωστός. Τι κάνουν, όμως, οι χιλιάδες συνδικαλιστές στα πρωτοβάθμια σωματεία, στα Εργατικά Κέντρα; Τι κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι; Γι' αυτούς που έχουν πάρει απόφαση να υπερασπιστούν τ' ασφαλιστικά τους δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες ένας δρόμος υπάρχει: Η σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης, η ανυπακοή στις αποφάσεις της Στοκχόλμης. Το ΠΑΜΕ, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη σ' αυτό το δρόμο. Είναι μπροστά και πάλι. Με τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια από 1 έως 5 του Απρίλη φέρνουν την «άνοιξη»..!

Η βιτρίνα

Η βιτρίνα τους,

το τζάμι,

άσπρο δείχνει

το κατράμι,

ξεγελά

τ' αθώο μάτι

και γεννάει

την απάτη

πως το χάνι

είναι παλάτι!

Η βιτρίνα,