Είναι γνωστό πως στο στόχαστρο των πολιτικών δυνάμεων που επικράτησαν μετά την αντεπανάσταση στην πρώην Σοβιετική Ενωση βρέθηκαν τα μνημεία της σοβιετικής περιόδου. Στην Ουκρανία είδαμε όλο το μίσος των αντιδραστικών δυνάμεων - που αναδείχτηκαν με τη στήριξη της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ - να ξεσπά στα μνημεία του Λένιν, όπως πρόσφατα σε αυτό που βρισκόταν στο κέντρο του Κιέβου. Πριν μερικά χρόνια, οι αρχές της Γεωργίας είχαν προβεί στην ανατίναξη (!) του κεντρικού αντιφασιστικού μνημείου στην Τιφλίδα. Μάλιστα, η καμπάνια αυτή έχει φτάσει στο απόγειό της σε χώρες της Βαλτικής, όπου στη θέση των σοβιετικών και αντιφασιστικών μνημείων ανεγείρονται μνημεία για τους ντόπιους ναζί, που παρουσιάζονται ως «πατριώτες». Η όλη αυτή «εκστρατεία» εκφράζει το ταξικό μίσος της αστικής τάξης κατά του σοσιαλισμού και εντάσσεται στην επιδίωξη των πολιτικών δυνάμεων που την υπηρετούν να διαμορφώσουν τους δικούς τους όρους για την αφομοίωση από το λαό και κυρίως τη νεολαία, των αντιδραστικών ιδεολογημάτων της, σβήνοντας την Ιστορία, αποσιωπώντας τις ηρωικές παραδόσεις του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος, αναδεικνύοντας τα αστικά πρότυπα και ιδεολογήματα. Απ' αυτό το «κυνήγι των μνημείων» δεν έχει γλιτώσει ούτε η Ρωσία. Χαρακτηριστικά, το 2013, από τον τοίχο του Κρεμλίνου απομακρύνθηκε ο «Οβελίσκος των επαναστατών», μια στήλη με τα ονόματα επαναστατών, που είχαν τοποθετήσει τη δεκαετία του 1920 οι μπολσεβίκοι, και στη θέση της τοποθετήθηκε ο οβελίσκος με τα ονόματα των τσάρων της δυναστείας των Ρομανόφ.

Απ' αυτήν τη συνολική εικόνα δεν θα μπορούσε να διαφέρει και το Καζακστάν, όπου περιστέλλονται σημαντικά τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, έχει τεθεί εκτός νόμου το ΚΚ Καζακστάν, απαγορεύεται η δράση του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν, διώκονται και ρίχνονται στις φυλακές όσοι αγωνίζονται ενάντια σε αντιδραστικούς νόμους της κυβέρνησης, όπως αυτοί που κινητοποιήθηκαν ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας γης, καταστέλλονται αιματηρά οι εργατικές κινητοποιήσεις, όπως έγινε πριν μερικά χρόνια στην πόλη Ζαναόζεν, ενώ μέσα στον τελευταίο μισό χρόνο έχει απαγορευτεί η λειτουργία 400 εργατικών σωματείων στη βάση του νέου αντιδημοκρατικού συνδικαλιστικού νόμου.

Ετσι, μπορεί να πει κανείς πως δίπλα στους αντιλαϊκούς νόμους και απαγορεύσεις ήρθε να προστεθεί και η καταστροφή σοβιετικών μνημείων. Στις 22 Μάη στην Ουράλσκ του Καζακστάν, οι αρχές γκρέμισαν το μνημείο της Μανσούλ Μαμέτοβα, που ήταν ηρωίδα της Σοβιετικής Ενωσης και σκοτώθηκε σε μάχη με τους φασίστες το 1943. Το επιβλητικό μνημείο ύψους 5 μέτρων είχε αναγερθεί στο κέντρο της πόλης τη σοβιετική περίοδο. Οι αρχές προχώρησαν στη σύλληψη της Οξάνα Τερνόφσκαγια, μέλους του απαγορευμένου ΚΚ Καζακστάν, η οποία με μια χειροποίητη πικέτα, που έγραφε «κάτω τα χέρια από το μνημείο της ηρωίδας της ΕΣΣΔ Μ. Μαμέτοβα», διαμαρτυρόταν για την αποκαθήλωση του μνημείου. Οπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν, δεν είναι το πρώτο σοβιετικό μνημείο που καταστρέφουν οι αρχές της χώρας.

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις του Καζακστάν, σε μια προσπάθεια να σβήσουν όχι μόνο την ιστορική, αλλά και την πολιτική και πολιτιστική μνήμη της σοβιετικής σοσιαλιστικής περιόδου, προχώρησαν στην ανακοίνωση πως μέχρι το 2025 η χώρα θα περάσει πλήρως στο λατινικό αλφάβητο. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι εκατομμύρια βιβλία, που έχουν γραφτεί τη σοβιετική περίοδο στα καζάχικα, αλλά με κυριλλικούς χαρακτήρες, θα γίνουν απρόσιτα, ιδιαίτερα στη νέα γενιά, που μελλοντικά δεν θα μπορεί να τα διαβάζει.

Ομως, η ευρηματικότητα των αρχών του Καζακστάν δεν βρίσκεται μόνο στις απαγορεύσεις και στο «ξήλωμα» καθετί που το θεωρούν εμπόδιο, ακόμη και της κυριλλικής γραφής, που εκτός των παραπάνω είναι κι ένα «σινιάλο απογαλακτισμού» από τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία. Το καθεστώς Ναζαρμπάεφ προχωρά και στο... «ράψε» του πολιτικού εποικοδομήματος. Ετσι, την ώρα που έχει θέσει εκτός νόμου του ΚΚ Καζακστάν, που δεν δίνει άδεια λειτουργίας στο Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν, έχει συγκροτήσει το «δικό» του ΚΚ, με τον τίτλο «Κομμουνιστικό Λαϊκό Κόμμα Καζακστάν», ώστε να υπάρχει κι ένα «αριστερό λιβανιστήρι» στο καθεστώς. Την ώρα που έχει απαγορεύσει δεκάδες εργατικά σωματεία, που καταστέλλει βίαια κάθε εργατική και λαϊκή κινητοποίηση, έδωσε άδεια λειτουργίας στο νέο συνδικάτο «Αμανάτ» σε χρόνο ρεκόρ, ενώ μάλιστα δίκασε τους συνδικαλιστές Νουρμπέκ Κουσακμπάεφ και Αμίν Ελεουσίνοφ.

Ο επικεφαλής του νέου συνδικάτου είναι ο Α. Πρίγκαρ, εκπρόσωπος στο Καζακστάν της διεθνούς τροτσκιστικής οργάνωσης «Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή», που εκτός από τις δηλώσεις του υπεράσπισης του καθεστώτος Ναζαρμπάεφ, έχει γίνει γνωστός και για τη στήριξή του στις ένοπλες εθνικιστικές ομάδες της Ουκρανίας. Πρόσφατα, εξηγώντας στα ντόπια ΜΜΕ το λόγο δημιουργίας του νέου σωματείου, ο Α. Πρίγκαρ δήλωσε: «Ο λόγος για τη δημιουργία της ένωσής μας είναι ότι όλες οι υπάρχουσες οργανώσεις ουσιαστικά δεν επιλύουν ικανοποιητικά τα προβλήματα που ανακύπτουν στις βιομηχανίες, στις μεγάλες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα η κατάσταση να φτάνει σε σημείο βρασμού (...) Η άγνοια του νόμου από τον εργοδότη επιδεινώνει ακόμη πιο πολύ την κατάσταση. (...) Ως εκ τούτου, ξεσπούν απεργίες και απεργίες πείνας. Η γέφυρα μεταξύ του εργάτη και του εργοδότη είναι σχεδόν απούσα. Τα υπάρχοντα συνδικάτα δεν λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη των συγκρούσεων».

Να, λοιπόν, ο ρόλος του νέου σωματείου. Να γίνει η «γέφυρα» του «κοινωνικού διαλόγου» και να αναλάβει το ρόλο του «ειρηνοποιού» του εργατικού απεργιακού κινήματος.

Το εργατικό σωματείο «Ζαναρτού», που έχει απαγορευτεί από τις αρχές του Καζακστάν, μετά απ' αυτήν την εξέλιξη κι απευθυνόμενο στους εργαζόμενους στην εξόρυξη πετρελαίου, στους μεταλλουργούς και στους ανθρακωρύχους, τονίζει: «Μην πιστεύετε τους προβοκάτορες, που εργάζονται για τα συμφέροντα της εργοδοσίας και των μυστικών υπηρεσιών!» και καλεί σε οργάνωση της πάλης και ενάντια στα «ψευτοσυνδικάτα» που δημιουργεί το ίδιο το καθεστώς, για να προστατέψει τα συμφέροντά του.