Με τη δημοσίευση των εγκυκλίων για την εφαρμογή του νόμου 4387/2016, αποκαλύπτεται το βάθος των ανατροπών σε βάρος των συνταξιούχων. Ενδεικτικά, από τα παραδείγματα της εγκυκλίου για τον υπολογισμό των συντάξεων χηρείας με το νέο σύστημα (αφορά θανάτους που επήλθαν ή θα επέλθουν μετά τις 12/5/2016, ημερομηνία ψήφισης του νόμου), η εφαρμογή του οδηγεί σε τερατουργήματα. Συγκεκριμένα, παίρνοντας μια σύνταξη 700 ευρώ που λάμβανε ο συνταξιούχος, αυτή η σύνταξη θα επανυπολογιστεί με βάση τους νέους συντελεστές και ο επανυπολογισμός θα οδηγήσει σε μείωση τουλάχιστον 10% σε σχέση με το καταβαλλόμενο ποσό. Ετσι η «νέα» σύνταξη διαμορφώνεται στα 630 ευρώ και αναλύεται σε 384 «εθνική» και 246 ανταποδοτική. Απ' αυτά, σύμφωνα με το νόμο, η χήρα θα λάβει για τρία χρόνια το 50%, δηλαδή 315 ευρώ, αντί για 70% (490 ευρώ) με το παλιό σύστημα. Αν τώρα ο δικαιούχος της σύνταξης χηρείας έχει συμπληρώσει τη μέρα θανάτου του/της συζύγου το 55ο έτος της ηλικίας του, μετά την πάροδο της τριετίας, αν εργάζεται ή λαμβάνει δική του/της σύνταξη, το ποσό αυτό θα περικοπεί κατά επιπλέον 50%, στα 157,5 ευρώ! Δηλαδή, το ποσό που θα μείνει στον δικαιούχο θα αντιστοιχεί μόλις στο 22,5% της σύνταξης που λάμβανε ο συνταξιούχος μέχρι να πεθάνει! Αν μάλιστα ο/η δικαιούχος, τη μέρα του θανάτου του/της συζύγου ήταν κάτω των 52 ετών, μετά την πάροδο της τριετίας δεν θα λάβει ούτε τα 157,5 ευρώ. Αυτή την αξία είχαν οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι με το νέο νόμο δεν μειώνονται οι συντάξεις...!
Παρά τους τόνους λάσπης και αντικομμουνισμού που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται η πρώτη απόπειρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην πρώην ΕΣΣΔ και ιδιαίτερα η περίοδος όπου Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ ήταν ο Στάλιν, το ποσοστό των Ρώσων που αναγνωρίζουν την προσφορά και την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, αλλά και τη συμβολή του ίδιου του Στάλιν, καταγράφει αυξητικές τάσεις σε διάφορες έρευνες που διεξάγονται στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία. Σύμφωνα, λοιπόν, με την τελευταία έρευνα του «Levada Center», το 46% των ερωτηθέντων (από 37% το 2007) αντιμετωπίζει με «θαυμασμό», «σεβασμό» και «συμπάθεια» τον Στάλιν. Ενας στους πέντε (20%) απάντησε πως ο Στάλιν ήταν ένας «σοφός ηγέτης που κατάφερε να φέρει στη Σοβιετική Ενωση δύναμη και ευημερία» (14% το 2007). Ακόμη μεγαλύτερο (34%) ήταν το ποσοστό εκείνων που δήλωσαν ότι παρά τα όποια ελαττώματα που του αποδίδονται, το βασικό κατόρθωμα του Στάλιν ήταν η νίκη των Σοβιετικών απέναντι στους ναζί, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (28% το 2007). Στον αντίποδα, μόλις ένας στους πέντε σημερινούς Ρώσους πιστεύει ότι ο Στάλιν ήταν «σκληρός και απάνθρωπος τύραννος υπεύθυνος για τους θανάτους εκατομμυρίων ανθρώπων», όταν το αντίστοιχο ποσοστό το 2007 άγγιζε το 29%. Τα ευρήματα της έρευνας είναι βέβαια ενδεικτικά και χωράνε πολλές ερμηνείες. Ωστόσο, διατηρούν τη σημασία τους σε μια περίοδο που η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι ανταγωνισμοί αφήνουν βαθιά τα σημάδια τους στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και την ίδια ώρα τα αστικά επιτελεία κλιμακώνουν την προσπάθεια να βρωμίσουν ή να κρύψουν οτιδήποτε μπορεί να δείχνει ή να συμβολίζει τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Στην πολιτική της απόφαση, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει την επιλογή της στενότερης σύνδεσης με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, μεταξύ άλλων και με το επιχείρημα ότι μπορεί να παίξει ρόλο «επαναθεμελίωσης» της ΕΕ. Από μόνη της αυτή η διαπίστωση δρα καθαρτικά για την ΕΕ των μονοπωλίων, αλλά και για την ίδια τη σοσιαλδημοκρατία, που για λογαριασμό του κεφαλαίου ψάχνει τρόπο να αναπαλαιωθεί. Καλώντας το SPD στη Γερμανία να κάνει «το ιστορικό βήμα για μια κυβερνητική προγραμματική συμφωνία με την Αριστερά και τους Πράσινους» και υποστηρίζοντας για τη Γαλλία «μια κοινή προεδρική υποψηφιότητα της ευρείας Αριστεράς και οικολογίας, στη βάση ενός κοινού κυβερνητικού προγράμματος», ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στην ανάσυρση κάλπικων διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στις διαφορετικές προτάσεις της αστικής διαχείρισης, με στόχο να εγκλωβίσει το λαό στο μονόδρομο των θυσιών δίχως τέλος για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν απευθύνει συνολικά στο ΠΑΣΟΚ τη μομφή για πολιτική συμπόρευσης με τη ΝΔ, αλλά μόνο σε «κάποιες ηγετικές ομάδες» του κόμματος, που εντάσσονται «στην αντι-ΣΥΡΙΖΑ "συμμαχία των προθύμων"». Αν κάποιος πει ότι σκόπιμα αφήνουν την πόρτα ανοιχτή για μελλοντικές διεργασίες, δεν θα έχει πέσει και πολύ έξω...
1856 Πεθαίνει ο Χάινριχ Χάινε. Γερμανός ποιητής, δημοσιολόγος και κριτικός. Γεννήθηκε το 1797. Οι πολιτικοί στίχοι του Χάινε αποτελούν υπόδειγμα ρεαλισμού στην ποίηση, συνδυάζοντας την καίρια επικαιρότητα με μακροπρόθεσμες ιδεολογικές προοπτικές. Σημαντικά επέδρασε στο έργο του η φιλία του με τον Καρλ Μαρξ, που άρχισε το 1843.
1930 Το Πρωτοδικείο Αθηνών εκδίδει απόφαση για τη διάλυση της Εργατικής Βοήθειας. Η Εργατική Βοήθεια, ελληνικό τμήμα της «Διεθνούς Ερυθράς Βοήθειας» (Μ.O.P.R.), ιδρύθηκε το 1924 με απόφαση του 3ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Σκοπός της ήταν η παροχή υλικής (σε χρήματα, είδη πρώτης ανάγκης, ρουχισμό κ.λπ.) και ηθικής βοήθειας στους καταδιωκόμενους, φυλακισθέντες και εξορισθέντες αγωνιστές, καθώς και στις οικογένειές τους. Επίσης, συνέδραμε με νομικά και ιατρικά μέσα τα θύματα της «λευκής» (αστικής) τρομοκρατίας, ενώ συχνά συνέβαλε και σε αποδράσεις ή φυγαδεύσεις αγωνιστών από τους τόπους εξορίας και τις φυλακές.
1947 Αντιπροσωπεία του ΕΑΜ παραδίδει στα μέλη της «Επιτροπής Ερεύνης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Βαλκάνια», που βρίσκεται στην Αθήνα για να εξετάσει την κατάσταση στην Ελλάδα, πολυσέλιδο υπόμνημα. Ηταν μια ύστατη προσπάθεια του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων του ΕΑΜ για την ειρήνευση και την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της ομαλής εξέλιξης. Ομως, ο αγγλοαμερικανικός ιμπεριαλισμός και το ντόπιο αστικό κράτος είχαν πάρει τις αποφάσεις τους...
1947 Πεθαίνει ο στοχαστής, διακεκριμένος δημοσιογράφος και ποιητής Νίκος Καρβούνης, που μεταξύ άλλων διετέλεσε υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΠΕΕΑ.
1966 Οι Γεράσιμος Αυγερόπουλος, Κώστας Τασόπουλος και Βαλσάμης καταδικάστηκαν από το τριμελές Εφετείο Αθηνών σε 2 χρόνια φυλάκιση, με την κατηγορία ότι «εξετράπησαν εις πράξεις βίας» μετά την έκρηξη νάρκης στο Γοργοπόταμο το 1964, από την οποία σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 39.
1973 Πραγματοποιείται συγκέντρωση χιλίων φοιτητών της Ιατρικής στο χώρο της Σχολής τους. Οι φοιτητές εκφράζουν τη συμπαράστασή τους προς τους στρατευθέντες φοιτητές (απάντηση της χούντας στις διογκούμενες φοιτητικές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις ενάντια στον Καταστατικό Χάρτη για την Παιδεία που προωθούσε η ίδια) και ζητούν την άμεση ανάκληση των σχετικών νόμων ΝΔ 320/71 και 1347/73. Από αυτούς 800 συγκρότησαν διαδήλωση. Ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία, που τραυματίζει και συλλαμβάνει πολλούς φοιτητές.
1982 Σε 24.377 ανέρχονται οι Τούρκοι φυλακισμένοι, όπως παραδέχεται η τουρκική χούντα, ενώ από τις 71 θανατικές καταδίκες έχουν εκτελεστεί οι 10.