Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής θέματα:

Ευρωζώνη - Παγκόσμια Οικονομία: Αναιμική ανάκαμψη με πολλαπλούς κινδύνους και «αβεβαιότητες».

Αγορά ηλεκτρικής ενέργειας: Σε εφαρμογή από την κυβέρνηση η παράδοση του «ενεργειακού φιλέτου» σε ιδιωτικούς ομίλους σύμφωνα με την πολιτική «απελευθέρωσης» αγοράς ηλεκτρισμού.

ΙΤΑΛΙΑ - ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Ανησυχίες για το μέλλον της ΕΕ. Οι «προβληματισμοί» τμημάτων αστικών τάξεων αποτυπώνονται όλο και πιο συχνά. Χαρακτηριστικό το κοινό άρθρο των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών στη βρετανική εφημερίδα «Τέλεγκραφ».

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ: Προτάσεις για φόρους και περικοπές, προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, μοίρασε η επικεφαλής του ΔΝΤ στη Νιγηρία και πρότεινε και για άλλες χώρες.

Associated Press

Σε επανειλημμένες αναθεωρήσεις προς τα κάτω των εκτιμήσεών τους για την παγκόσμια οικονομία προβαίνουν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (φωτ. από τη Σύνοδο Κορυφής του «G20» το Νοέμβρη του 2015)

Αυτό τονίζει στο πρόσφατο Οικονομικό Δελτίο (Δεκέμβρης 2015) η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), σύμφωνα με την οποία οι νέες επενδύσεις στην Ευρωζώνη επικεντρώνονται κατά βάση στην αντικατάσταση του κεφαλαιακού εξοπλισμού των επιχειρήσεων, «παρά στην τεχνολογική αναβάθμιση». Ακόμη κι έτσι, σύμφωνα με την ΕΚΤ, οι επενδύσεις «τεχνολογικής αναβάθμισης» αντανακλούν κυρίως την προσπάθεια μείωσης του κόστους και μεγαλύτερης αύξησης της παραγωγικότητας, «παρά την ενίσχυση της ανάπτυξης προϊόντων ή την εξειδίκευση της παραγωγής».

Ολα τα παραπάνω αναδεικνύουν τα διαχειριστικά ζόρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και συνολικά της ΕΕ, σε ό,τι αφορά την προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων, τέτοιων που να διασφαλίζουν ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάκαμψης του παραγόμενου ΑΕΠ στα επόμενα χρόνια.

Παρά τους διαφορετικούς ρυθμούς και τις εντεινόμενες ανισομετρίες στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, τις ίδιες ακριβώς τάσεις και «αδυναμίες» για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων εντοπίζουν και οι Ελληνες βιομήχανοι σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις στην Ελλάδα.

Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη επιστολή του ΣΕΒ προς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: «Για να εξισορροπήσουμε την τεράστια αποεπένδυση που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια, απαιτούνται επιπλέον επενδύσεις, πέραν όσων πραγματοποιούνται ετησίως, τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ μέχρι το 2022», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι βιομήχανοι ομολογούν ότι η αποκατάσταση της παραγωγικής ικανότητας του κεφαλαίου στα επίπεδα που υπήρχαν πριν από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, θα απαιτήσει σειρά νέων αντιλαϊκών παρεμβάσεων, νέα μόνιμα μέτρα, «μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση ενθάρρυνσης των επενδύσεων», «προσέλκυση ξένων επενδύσεων», η οποία θα πρέπει βέβαια να «στοχεύει στην οριζόντια ενθάρρυνση των οικονομικά αποδοτικών επενδύσεων», αυτών δηλαδή που υπόσχονται την ανάκαμψη και διεύρυνση της μάζας των επιχειρηματικών κερδών, την ανάπτυξη τομέων της οικονομίας με μεγάλη προστιθέμενη αξία, όπως λένε, μεγάλη παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια, δηλαδή δυνατότητα εξαγωγών.

Και βέβαια, οι οικονομικές εξελίξεις στην Ευρωζώνη τροφοδοτούνται από τις γενικότερες «αβεβαιότητες», τους γεωπολιτικούς και άλλους κινδύνους που εξαπλώνονται στην παγκόσμια οικονομία. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται στις αναλύσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Ειδικότερα:

Το ΔΝΤ, σε σημείωμα που εξέδωσε στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του «G20» (Νοέμβρης 2015), τονίζει: «Καθώς οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας αναθεωρούνται επανειλημμένα προς τα κάτω την τελευταία 5ετία, υπάρχει απτός κίνδυνος να μείνει αυτή μόνιμα εγκλωβισμένη σε χαμηλή ανάπτυξη, με απαράδεκτα υψηλά επίπεδα φτώχειας και ανεργίας».

Στο σημείωμα αναφέρεται ότι στο περιβάλλον «αυξημένης αβεβαιότητας», τρεις σημαντικές μεταβάσεις επηρεάζουν τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας:

-- Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) αναμένεται να ομαλοποιήσει τη νομισματική πολιτική της, ενώ άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες (όπως η ΕΚΤ) θα συνεχίσουν πιθανόν να τη «χαλαρώνουν» περαιτέρω.

-- Η οικονομία της Κίνας περνάει σε φάση ενός αναγκαίου «περιορισμού».«Αν και είναι καλοδεχούμενη, η νέα ισορροπία που επιδιώκει η Κίνα προκαλεί μεγάλες επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα και μπορεί, παρά τα μεγάλα περιθώρια της κινεζικής οικονομίας, να μην είναι ομαλή», τονίζεται χαρακτηριστικά.

-- Ο δεκαετής μεγάλος κύκλος των εμπορευμάτων φαίνεται να έχει τελειώσει.«Για τις χώρες που εξάγουν πρώτες ύλες, οι σταθερά χαμηλές τιμές τους θα πιέσουν τους δημοσιονομικούς τους πόρους και θα μειώσουν την ανάπτυξη», τονίζεται χαρακτηριστικά.

Επιπρόσθετα, το ΔΝΤ αναφέρεται, επί της ουσίας, στα διαχειριστικά ζόρια των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το πιθανό ξέσπασμα και νέου κύκλου καπιταλιστικής κρίσης. Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι «οι χώρες του "G-20" αντιμετωπίζουν δύσκολες αποφάσεις, λόγω του περιορισμένου περιθωρίου χειρισμών που έχουν και της ανάγκης να προσαρμοστούν στις νέες πραγματικότητες». Σε αυτό το πλαίσιο, εστιάζουν «στην ανάγκη αναβάθμισης πολιτικών, που θα συνδυάζει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την αύξηση της μελλοντικής ανάπτυξης με αποτελεσματικά μέτρα από την πλευρά της προσφοράς, που θα στηρίζουν τη σημερινή ανάπτυξη και θα διατηρούν τη σταθερότητα».

Η εξέλιξη των πολιτικών και γεωπολιτικών εντάσεων, η πορεία της κινεζικής οικονομίας, η προσφυγική κρίση, τα «προβλήματα» στην Ευρώπη και η διαδικασία απελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου θα είναι οι βασικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας για το 2016, δήλωσε από την πλευρά του ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Μ. Ομπστφελντ, σε συνέντευξή του που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Ειδικότερα:

-- Αναφερόμενος στην Κίνα σημείωσε: «Η οικονομία της επιβραδύνεται, καθώς μεταβαίνει από ένα μοντέλο βασισμένο στις επενδύσεις και τη μεταποίηση, σε ένα άλλο που βασίζεται στην κατανάλωση και τις υπηρεσίες. Οι επιπτώσεις από τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης της χώρας στην παγκόσμια οικονομία, μέσω των μειωμένων εισαγωγών της και της χαμηλότερης ζήτησης για πρώτες ύλες, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπαμε».

-- «Σε ορισμένες χώρες», πρόσθεσε, «υπάρχει μία επικάλυψη πολιτικής ή γεωπολιτικής έντασης που μεγεθύνει τα αμιγώς οικονομικά προβλήματα. Το πώς θα εξελιχθούν οι εντάσεις αυτές το 2016 θα είναι ένας βασικός προσδιοριστικός παράγοντας των περιφερειακών και παγκόσμιων μακροοικονομικών αποτελεσμάτων».

-- Για την προσφυγική κρίση και τις «προκλήσεις» που αντιμετωπίζει η ΕΕ, ο αξιωματούχος του ΔΝΤ σημείωσε: «Η προσφυγική κρίση αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την ικανότητα απορρόφησής της από τις οικονομίες της ΕΕ και τις αγορές εργασίας της, αλλά περισσότερο για τα πολιτικά συστήματα. Το σχέδιο της κοινής φύλαξης της περιφέρειας της ΕΕ και οι σχετικές εντάσεις που αφορούν την ελεύθερη κίνηση των ανθρώπων μέσα στην Ευρώπη θα βρίσκονται υπό παρακολούθηση»...

Σε υποβάθμιση των εκτιμήσεών τους ως προς τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάκαμψης για το 2016 προχωρούν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, με φόντο τις «αβεβαιότητες» που κυριαρχούν σε καπιταλιστικά κέντρα και αγορές, που βέβαια αντανακλώνται στις γενικότερες εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία.

Από την πλευρά της και η Παγκόσμια Τράπεζα υποβάθμισε, προχτές Πέμπτη, τις προβλέψεις της για την παγκόσμια ανάπτυξη το 2016, με αφορμή τις «απογοητευτικές» επιδόσεις των ισχυρών «αναδυόμενων χωρών», όπως η Κίνα και η Βραζιλία. Το παγκόσμιο ΑΕΠ θα καταγράψει άνοδο μόλις 2,9% το 2016, εκτιμά η Παγκόσμια Τράπεζα στην εξαμηνιαία έκθεσή της (από 3,3% που εκτιμούσε στην προηγούμενη πρόβλεψη).

Στην Κίνα, ο ρυθμός ενίσχυσης του ΑΕΠ αναμένεται να υποχωρήσει στο 6,7% φέτος (από 6,9% το 2015), στη χειρότερη επίδοση από το 1990. Η αναθεώρηση των προβλέψεων της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ακόμη χειρότερη για τη Βραζιλία (-2,5%) και τη Ρωσία (-0,7%), οι οποίες πλήττονται από την πτώση των τιμών των πρώτων υλών.

Για τις ΗΠΑ προβλέπεται ενίσχυση 2,7% (από 2,8% στην προηγούμενη εκτίμηση) και για την Ευρωζώνη 1,7% (από 1,8%).

Τέλος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοσιοποίησε τις προτεραιότητές της για το 2016 σε ό,τι αφορά την εποπτεία των σημαντικών τραπεζών στην Ευρωζώνη. Οι πέντε τομείς στους οποίους θα επικεντρωθεί βασίζονται στην αξιολόγηση των βασικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες στο σημερινό περιβάλλον: Την πρώτη θέση κατέχει ο κίνδυνος που συνδέεται με τα επιχειρηματικά μοντέλα και την κερδοφορία. Ακολουθούν οι πιστωτικοί κίνδυνοι, η κεφαλαιακή επάρκεια, ο τρόπος διαχείρισης των κινδύνων από την πλευρά των τραπεζών, καθώς και οι συνθήκες ρευστότητας.