Μακριά από το ύψος των περιστάσεων και τις ανάγκες των εργαζομένων της πολύπαθης πόλης του βρίσκεται το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, το οποίο χτες «καταδικάστηκε» από την πλειοψηφία της διοίκησής του να υπερασπίσει το αλισβερίσι που στήνουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, στοιχισμένοι πλήρως με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, απέρριψαν τις προτάσεις και το ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης που κατέθεσαν οι συνδικαλιστές της ΔΕΣΚ για την προστασία του ασφαλιστικού συστήματος. Μάλιστα για να μη χαλάσουν την... «ωραία ατμόσφαιρα» οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας επέλεξαν συνολικά τη... ρότα της αδράνειας, τουλάχιστον μέχρι το συνέδριο της Συνομοσπονδίας και για μια σειρά προβλήματα που «καίνε» την περιοχή, όπως η εκτίναξη της ανεργίας, το ξεπούλημα του λιμανιού και των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, οι ανατροπές των εργασιακών σχέσεων σε μια σειρά χώρους όπως οι καπνοβιομηχανίες και η άρση του καμποτάζ που θα προσθέσει μερικές ακόμα χιλιάδες ναυτεργατών στις λίστες της ανεργίας που έχουν στηθεί στην περιοχή.
Τη... γραμμή της ΓΣΕΕ μετέφερε στη συνεδρίαση της διοίκησης ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, Γιάννης Μίχας, του οποίου ο λόγος εξαντλήθηκε στις θέσεις του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, αλλά και στις αποφάσεις της Ολομέλειάς της για το ασφαλιστικό. Σε ό,τι αφορά τα όσα συντελούνται αυτή την περίοδο σε βάρος των εργαζομένων του Πειραιά, μετά από τις έντονες πιέσεις των συνδικαλιστών της αγωνιστικής παράταξης ΔΕΣΚ δέχτηκε να γίνει σύσκεψη σωματείων της πόλης πριν τις 15 Μάρτη, ενώ οι όποιες κινητοποιήσεις αποφασιστούν, να γίνουν μετά το συνέδριο της Συνομοσπονδίας.
Καταπέλτης στη συνεδρίαση ήταν τα όσα ειπώθηκαν από το γενικό γραμματέα του ΕΚΠ Μιχάλη Νουφαρίτση και τον Ιορδάνη Πουντίδη, συνδικαλιστές της αγωνιστικής παράταξης ΔΕΣΚ. Από τους δύο συνδικαλιστές κατατέθηκε πρόταση για παμπειραϊκό συλλαλητήριο στις 14 Μάρτη και να ακολουθήσουν απεργιακές κινητοποιήσεις με διεκδικητικό πλαίσιο που θα αφορά το ασφαλιστικό, αλλά και τις δραματικές εξελίξεις στον Πειραιά. Τονίστηκε ότι η συμμετοχή στον «κοινωνικό διάλογο» είναι, όπως είπε, ο Μ. Νουφαρίτσης «σαν να σε καταδικάζουν σε θάνατο και εσύ να διαλέγεις τον τόπο που θα εκτελεστείς» και επισημάνθηκαν οι ιστορικές ευθύνες που αναλαμβάνει πλέον προσωπικά κάθε συνδικαλιστής που συναινεί με τα παζάρια σε βάρος της ασφάλισης. Από τους συνδικαλιστές έγινε δε σαφές ότι οι δυνάμεις της Συντονιστικής Επιτροπής Εργατικών και Συνταξιουχικών Σωματείων θα εντείνουν τη δράση τους για το συντονισμό και τον αγωνιστικό ξεσηκωμό των εργαζομένων του Πειραιά.
Ο Μ. Νουφαρίτσης σχολιάζοντας τις αποφάσεις της συνεδρίασης σημείωσε: «Πρέπει να σβήσει κάθε αυταπάτη στους εργαζόμενους ότι με αυτές τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες θα υπάρξει προκοπή. Εμείς θα ριχτούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να μεταφέρουμε το μήνυμα αντίστασης σε κάθε γωνιά του Πειραιά, για να συγκροτηθούν επιτροπές αγώνα σε κάθε εργασιακό χώρο και να μη μείνουν σε "χλωρό κλαρί" οι συνδικαλιστές που συναινούν με αυτή την πολιτική και τον "κοινωνικό διάλογο"».
Το τι επιδιώκει η κυβέρνηση έχει γίνει πλέον σαφές. Ολοι κατανοούν ότι αυτό που έρχεται θα σαρώσει ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση. Κάποιοι, όμως, στη ΓΣΕΕ δε δείχνουν να ανησυχούν. Αντίθετα, μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εμφανίζεται πάλι, όπως και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, με πακέτα «προτάσεων», με «μελέτες» και «εναλλακτικές εισηγήσεις».
Στην τελευταία Ολομέλεια ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, παρουσίασε άλλο ένα τέτοιο κατεβατό, που σε ορισμένες εφημερίδες αναπαρήχθη ως και η «εικοσάδα» των προτάσεων της Συνομοσπονδίας. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: Μα είναι κακό το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει προτάσεις; Θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα αρνούνταν την αναγκαιότητα το σ.κ. να έχει προτάσεις, να κάνει τις δικές του επεξεργασίες. Αλλά το ερώτημα που σήμερα αμείλικτα μπαίνει μπροστά μας δεν είναι γενικά αν υπάρχουν προτάσεις, αλλά με ποιο σκοπό. Πού στοχεύουν, τι εξυπηρετούν.
Διατυπώνονται μήπως σε μια προσπάθεια ώστε το εργατικό κίνημα με περισσότερα επιχειρήματα να απορρίψει τα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης, ως όφειλε να κάνει η ανώτερη συνδικαλιστική οργάνωση; Οχι βέβαια. Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος στην ίδια εισήγηση ήταν σαφής. Η ΓΣΕΕ είναι έτοιμη να πάει στον «κοινωνικό διάλογο» με την κυβέρνηση και με άλλους «θεσμικούς φορείς», δηλαδή τους εργοδότες. Ισα ίσα, οι «προτάσεις» είναι το χαλί που στρώνει η πλειοψηφία για να αρχίσει το παζάρι. Ενα παζάρι που, με βάση και τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης, τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις απαιτήσεις των εργοδοτών, θα έχει ως αποτέλεσμα το τελειωτικό χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στο παζάρι αυτό οι εργαζόμενοι έχουν μπει στην κατηγορία των οφειλετών. Οι εργαζόμενοι είναι οι μόνοι που θα δώσουν, οι μόνοι που θα χάσουν.
Μήπως έγιναν οι «προτάσεις» αυτές στην κατεύθυνση συσπείρωσης, οργάνωσης και κινητοποίησης των εργαζομένων; Και εδώ όμως η πλειοψηφία είχε ξεκάθαρη θέση. Η απάντησή της είναι «όχι»! Γι' αυτό άλλωστε απέρριψαν κατά τη διάρκεια της Ολομέλειας τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για απεργιακή κινητοποίηση, ακόμα και για συλλαλητήριο. Γι' αυτό στράφηκαν ανοιχτά κατά εκείνων των δυνάμεων που καλούν και δουλεύουν για την κινητοποίηση των εργαζομένων.
Αλλά και η ίδια η «εικοσάδα» πάσχει. Δε θα πούμε εδώ ότι πρόκειται για μία συρραφή παλιότερων προτάσεων της ΓΣΕΕ, που ενσωματώνει και τα σημεία της συμφωνίας της πλειοψηφίας με τον ΣΕΒ στην υπογραφή της ΕΓΣΣΕ. Πριν απ' όλα πάσχει από μια μεγάλη ασθένεια: Την έλλειψη συνέπειας με αυτά που προτείνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και κατά πόσο τα παλεύει στην πράξη. Θα φέρουμε - προς επίρρωση της άποψής μας - μόνο ένα παράδειγμα. Προτείνει η ΓΣΕΕ, π.χ., την τριμερή χρηματοδότηση και τη συμμετοχή του κράτους στην ασφάλιση όλων των εργαζομένων. Από το 1993 όμως το κράτος δεν έχει καταβάλει στα Ταμεία τουλάχιστον 450 δισεκατομμύρια, που είναι η υποχρέωσή του για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία. Τι έχει κάνει τα 7 προηγούμενα χρόνια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ γι' αυτό; Τίποτα.
Αυτό που σήμερα λείπει από το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι μια ακόμα «πρόταση», που θ' αρχειοθετηθεί στο χαρτοβασίλειο των πάσης φύσης μελετών, προτάσεων, ημερίδων και συνεντεύξεων της ΓΣΕΕ. Αυτό που λείπει παντελώς είναι οι αγώνες. Και αυτό δεν πρόκειται να το αναπληρώσει όσες ντουζίνες «προτάσεων» και αν συγγράψει η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.
Με ευθύνη της κυβέρνησης, του ΙΚΑ και των τραπεζών ταλαιπωρούνται χιλιάδες συνταξιούχοι λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στον τρόπο καταβολής των συντάξεών τους και, ταυτόχρονα, επιχειρείται να επιβαρυνθούν το κόστος διανομής των συντάξεων οι ίδιοι οι συνταξιούχοι.
Η Ομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας ΙΚΑ και Επικουρικών Ταμείων Μισθωτών αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι πάρα πολλοί συνταξιούχοι παρ' όλο που κατέθεσαν τα απογραφικά τους δελτία στις τράπεζες - για να ανοιχτεί λογαριασμός όπου θα κατατίθεται η σύνταξη - δε βρίσκουν γραμμένα τα ονόματά τους, σε άλλους έχει γίνει λάθος το όνομα ενώ το υποκατάστημα της τράπεζας Πίστεως στην Καλαμάτα λέει στους συνταξιούχους, ότι δεν έχει πάρει τα λεφτά για να τους πληρώσει.
Ακόμα, τονίζει, ότι οι τράπεζες Εθνική, Αγροτική και Εμπορική καλούν τους συνταξιούχους να υπογράψουν αν θέλουν ατομική δήλωση ώστε να πληρώνονται μέσω ΕΛΤΑ αλλά με την προϋπόθεση να καταβάλλουν στο ταχυδρομείο χαράτσι 500 δραχμών. Παράλληλα επισημαίνεται ότι τα ΕΛΤΑ έχουν εκδώσει ειδική εγκύκλιο προς τους ταχυδρόμους, να προτρέπουν τους συνταξιούχους να πληρώνονται μέσω ταχυδρομείου γιατί η κίνηση αυτή θα συμβάλλει στην οικονομική αυτοδυναμία των ΕΛΤΑ!
Καταλήγοντας η Ομοσπονδία δηλώνει αντίθετη στο χαράτσι αλλά και στη συνολική κατάσταση που επικρατεί και ταλαιπωρεί τους συνταξιούχους και επαναδιατυπώνει τη θέση της, να αφεθεί στην κρίση των συνταξιούχων από πού θα πληρώνονται.