Η κυβέρνηση παρουσιάζει το δημοψήφισμα ως τον τρόπο με τον οποίο ο λαός θα απαντήσει στις αντιλαϊκές προτάσεις των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα, όμως, η συγκυβέρνηση προσπαθεί να παγιδεύσει το λαό.

Ο λαός σαφέστατα πρέπει να πει «όχι» στην πρόταση των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, που είναι μία νέα αγχόνη για τα δικαιώματά του. Πρέπει να πει «όχι» στη διαρκή σφαγή που συντελείται για λογαριασμό του κεφαλαίου με τη στήριξη των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο πλαίσιο του αντιλαϊκού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Γι' αυτό δεν πρέπει να υποκύψει στα διάφορα εκβιαστικά διλήμματα που θα μπαίνουν, στον εκφοβισμό, στην κινδυνολογία από τα διάφορα αστικά επιτελεία, τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ - Ποτάμι - ΠΑΣΟΚ κ.ά.) που στηρίζουν το «ναι».

Τι σημαίνει όμως το «όχι» όπως το θέτει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Η συγκυβέρνηση ψευδώς προσπαθεί να κρύψει ότι το «όχι» που καλεί το λαό να ψηφίσει στο δημοψήφισμα, σημαίνει «ναι στο δικό της «μνημόνιο», στην αντιλαϊκή πρόταση που έχει καταθέσει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους «εταίρους» της αλλά και παρουσίασε με τυμπανοκρουσίες στη Βουλή προσπαθώντας να κρύψει το αντιλαϊκό της περιεχόμενο. Μια πρόταση που είναι κατά 80% ίδια με αυτή των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Δηλαδή, προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεση του λαού σε μια πολιτική το ίδιο αντιλαϊκή.

Σημαίνει:

«Ναι» στη διατήρηση όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου των προηγούμενων χρόνων, στη διατήρηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων που η κυβέρνηση ήδη εφαρμόζει κόβοντας μισθούς και συντάξεις, δαπάνες για Κοινωνική Πρόνοια, Υγεία, Παιδεία.

«Ναι» σε νέα αντιλαϊκά μνημόνια, είτε υπάρξει νέα συμφωνία, είτε έχουμε αλλαγή νομίσματος. Νέα μνημόνια που επιβάλλονται για να ανακάμψει η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, για την υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητάς τους. Νέα αντιλαϊκά μέτρα που γεννά ο σημερινός αντιλαϊκός δρόμος ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου.

«Ναι» σε παλιά και νέα φορομπηχτικά μέτρα (ΕΝΦΙΑ, αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής που καταναλώνει ο λαός).

«Ναι» στις ιδιωτικοποιήσεις.

«Ναι» στα πρωτογενή πλεονάσματα και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς λιτότητας.

«Ναι» στα «δημοσιονομικά συμβούλια» και τις αυτόματες περικοπές σε δημόσιες δαπάνες.

«Ναι» σε νέες αντιδραστικές αλλαγές σε Ασφαλιστικό και Εργασιακά, στο όνομα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος και των «έξυπνων εργασιακών σχέσεων», με τις ευλογίες του ΟΟΣΑ και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας.

«Ναι» στο ψέμα, στην αυταπάτη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση μπορεί να αλλάξει, ότι με την κατάλληλη διαπραγμάτευση μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του λαού.

Αξίζει όμως να δούμε και το εξής:

Ολες τις προηγούμενες μέρες και ενώ η διαπραγμάτευση βρισκόταν σε εξέλιξη, το πανηγυράκι που είχε στηθεί με την ανταλλαγή εγγράφων, προτάσεων, αντιπροτάσεων, είχαμε επισημάνει ξανά και ξανά ότι οι διαφορές ανάμεσα στην πρόταση της συγκυβέρνησης, που περιελάμβανε σωρεία βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, και εκείνη των δανειστών, που επίσης περιελάμβανε τα ίδια και χειρότερα, δεν ήταν πολύ μεγάλες. Για την ακρίβεια, επισημαίναμε ότι αλλού βρισκόταν το πραγματικό πεδίο της αντιπαράθεσης, δηλαδή στην κόντρα μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, για λογαριασμό των οποίων οι δύο πλευρές διαπραγματεύονταν.

Αλλωστε, το ότι οι δύο προτάσεις δεν είχαν τόσο μεγάλες διαφορές, το έλεγαν τα ίδια τα στελέχη της συγκυβέρνησης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μπορούμε να παραθέσουμε πληθώρα δηλώσεων υπουργών, υφυπουργών, στελεχών που το επιβεβαιώνουν. Και μόνο το γεγονός ότι οι κ.κ. Δραγασάκης και Βαρουφάκης, λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί το δημοψήφισμα, επιβεβαίωναν ότι η συμφωνία είναι κοντά, τα λέει όλα. Το λένε πολλοί από αυτούς ακόμα και σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση, είναι περισσότερο από προφανές ότι η συγκυβέρνηση και οι δανειστές έχουν στήσει τα δόκανα για να πιάσουν το θύμα, που και πάλι θα είναι ο λαός. Ενας λαός που θα κληθεί να πληρώσει το μάρμαρο, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η τελική έκβαση των γεγονότων.

Τι πρέπει να κάνει ο λαός για να μην πέσει στην παγίδα;

Για να μην πέσει ο λαός στην παγίδα το ΚΚΕ στη Βουλή πρότεινε να τροποποιηθεί το ερώτημα του δημοψηφίσματος για να απαντήσει ο λαός και στην πρόταση της συγκυβέρνησης. Αυτή η πρόταση του ΚΚΕ απορρίφθηκε όμως από την κυβερνητική πλειοψηφία, αρνούμενη ακόμα και τη συζήτησή της.

Για να αποφύγει ο λαός την παγίδα, για να μη βρεθεί αύριο αντιμέτωπος με το αποτέλεσμα της κάλπης, για να μην ακούσει αύριο από επίσημα κυβερνητικά χείλη ότι αυτό που έρχεται, η περαιτέρω επιδείνωση της ζωής του, είτε με συμφωνία είτε χωρίς, είναι αποτέλεσμα της επιλογής του, πρέπει να κάνει το αυτονόητο. Να ρίξει στην κάλπη της Κυριακής την πρόταση που έκανε το ΚΚΕ. Δηλαδή:

«ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ»

Να ακυρώσει, δηλαδή, στην πράξη την προσπάθεια εκβιασμού και παγίδευσης.

Για να αποφύγει ο λαός την παγίδα δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί από το κύριο ζήτημα, που είναι η οργάνωση της πάλης του, για το ξήλωμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, για τη διεκδίκηση όλων όσα έχασε την περίοδο της κρίσης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η πάλη του στο δρόμο που έδειξαν τα συλλαλητήρια τις 11ης και 23ης Ιούνη εκφράζοντας την αντίθεσή του στη σφαγή του, είτε αυτή πραγματοποιηθεί με τις προτάσεις ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, είτε με αυτές της κυβέρνησης, είτε ακόμα και μέσω της υποτίμησης του νομίσματος σε συνθήκες χρεοκοπίας.

Και αυτά πρέπει να τα σκεφτεί καλά ο λαός και να πάρει τις αποφάσεις του.