Από πορεία που είχε διοργανώσει το ΚΚΕ το 2006

Το ΚΚΕ αντέδρασε με κάθε τρόπο απέναντι στο μνημόνιο που προσέβαλλε βάναυσα τη συλλογική ιστορική μνήμη, εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό. Κάλεσε τους κομμουνιστές και τα λαϊκά κινήματα της Ευρώπης να υψώσουν φωνή αντίστασης. Το ΚΚΕ μέσα από μια σειρά δράσεων, πρωτοβουλιών, διαδηλώσεων, κοινού συντονισμού με άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα, καμπάνια ενημέρωσης, προειδοποιούσε ότι το αντικομμουνιστικό μνημόνιο ήταν μια άκρως επικίνδυνη και αντιδραστική εξέλιξη, που στόχο είχε την αναθεώρηση της Ιστορίας, τη δικαίωση των εγκλημάτων του φασισμού και του ιμπεριαλισμού, την παραπέρα ποινικοποίηση του κομμουνιστικού κινήματος (ήδη στην Ευρώπη υπήρχαν και υπάρχουν χώρες, όπου είναι απαγορευμένα τα ΚΚ).

Το ΚΚΕ ξεκαθάριζε ότι το αντικομμουνιστικό μνημόνιο δε στρεφόταν μόνο κατά των κομμουνιστών, δεν αφορούσε μόνο τα Κομμουνιστικά Κόμματα και τους κομμουνιστές. Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο πρώτα και κύρια αφορούσε όλους τους λαούς, αφού επέτρεπε, προχωρούσε ακόμα παραπέρα την ποινικοποίηση της λαϊκής δράσης. Το ΚΚΕ δεν παρέβλεπε να θυμίζει ότι όλα τα μεγάλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έγιναν με πρόσχημα ή με επιχείρημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια κύλησε πολύ νερό μέσα στο αυλάκι. Αυτές οι ιδέες και οι απόψεις ζυμώνονταν και βέβαια δημιούργησαν τέρατα...

Το 2009 πέρασε κατά πλειοψηφία ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου από τα φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά και πράσινα κόμματα για εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΕ τίθεται επικεφαλής της επιχείρησης διαστρέβλωσης και παραχάραξης της Ιστορίας του 20ού αιώνα. Και μάλιστα προχώρησαν και ακόμα παραπέρα, κάλεσαν τα όργανα και τις κυβερνήσεις της ΕΕ να χρηματοδοτήσουν γενναία διάφορες ΜΚΟ και κάθε «ερευνητική», «συγγραφική» και «πολιτιστική» δραστηριότητα που συμβάλλει σε αυτό το έργο.

Η ΕΕ ως σύνολο στηρίζει την αναβίωση του ναζισμού στις χώρες της Βαλτικής και πολλές άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Σε άλλες χώρες, αστικές κυβερνήσεις, με την πλήρη στήριξη της ΕΕ, έχουν θέσει τα Κομμουνιστικά Κόμματα στην παρανομία (Βαλτικές χώρες) ή λαμβάνουν μέτρα για απαγόρευση της δράσης τους και των συμβόλων τους (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία). Την ίδια ώρα, η ΕΕ πρωτοστατεί στην καμπάνια της απαράδεκτης ταύτισης του ναζισμού με τον κομμουνισμό. Στη Γαλλία, η περίπτωση της Λεπέν είναι χαρακτηριστική. Πριν ένα μήνα στην Ουκρανία, το κοινοβούλιο της χώρας ενέκρινε νόμο «για την καταδίκη του κομμουνιστικού και ναζιστικού ολοκληρωτικού καθεστώτος στην Ουκρανία και την απαγόρευση της προπαγάνδας και των συμβόλων τους». Επίσης, την ίδια μέρα το κοινοβούλιο της χώρας ενέκρινε άλλο νόμο που ηρωοποιεί τους ντόπιους συνεργάτες των ναζί.

Ολα τα παραπάνω, για τους κομμουνιστές, που γνωρίζουν πώς χρησιμοποιεί το αστικό κράτος τον αντικομμουνισμό, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Γνωρίζουμε καλά ότι σε περιόδους κρίσης εντείνεται ο αντικομμουνισμός. Χρησιμοποιείται για να παρεμβληθούν εμπόδια στη συζήτηση στο πολιτικό άνοιγμα του Κόμματος στους εργαζόμενους, στη νεολαία, που βιώνουν στο πετσί τους τις επώδυνες συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ. Με το χυδαίο αντικομμουνισμό προσπαθούν να προστατεύσουν τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους. Να δικαιολογήσουν την καταστολή και την τρομοκρατία κατά του ταξικού εργατικού κινήματος.

Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ, αυτή η προσπάθεια έδωσε άλλοθι στην ενδυνάμωση φασιστικών και ναζιστικών δυνάμεων. Στην Ελλάδα αυτό εκφράστηκε με την περίπτωση της Χρυσής Αυγής. Αυτό το μόρφωμα βρήκε έτοιμο και ζυμωμένο αντικομμουνισμό. Και βέβαια λειτούργησε και λειτουργεί σαν πολιορκητικός κριός κατά των κομμουνιστών, κατά του κινήματος κατά της κομμουνιστικής ιδεολογίας.

Η Χρυσή Αυγή, από τις εκλογές του 2012, αλλά και πιο πριν προβάλλει με πολύ επιθετικό τρόπο αντικομμουνιστικές αντιλήψεις και ιδεολογήματα που έχουν καλλιεργηθεί από πριν κι από το αντικομμουνιστικό μνημόνιο και τα μετατρέπει σε μαχητική εγκληματική δράση ενάντια στο εργατικό κίνημα. Η Χρυσή Αυγή είναι ενταγμένη στο σύστημα μέχρι το μεδούλι και το δείχνει με κάθε τρόπο. Αλλωστε, η δολοφονία του Π. Φύσσα, η δολοφονική επίθεση κατά κομμουνιστών στο Πέραμα, οι δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών αυτό δείχνουν. Θυμίζουμε τι είχε προηγηθεί όλων αυτών. Ο αντικομμουνιστικός εμετός που ξερνούσαν στη Ζώνη, ως τσιράκια των εφοπλιστών, το μένος τους για τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ναυτεργατών, που μάλιστα διάφορα αστικά επιτελεία τα επιδοκίμαζαν κιόλας, είναι ενδεικτικά.

Ποιος δεν θυμάται, επίσης, πολλά δημοσιεύματα αστικών εφημερίδων που έγραφαν για συμμορίες της αριστεράς που δε διαφέρουν από τη συμμορία της Χρυσής Αυγής, όπως επίσης ότι τη Χρυσή Αυγή τη δημιουργεί η αριστερή ανομία, εννοώντας ακόμα και κινητοποιήσεις συνδικάτων...

Eurokinissi

Αξίζει να θυμίσουμε ότι ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης μας Μίκης Θεοδωράκης είχε στείλει σχετική επιστολή την οποία παραθέτουμε παρακάτω:

«Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε να αλλάξει την Ιστορία. Να τη διαστρεβλώσει εξισώνοντας τα θύματα με τους θύτες. Τους εγκληματίες με τους ήρωες. Τους κατακτητές με τους απελευθερωτές και τους ναζιστές με τους κομμουνιστές.

Θεωρεί ότι αυτοί οι μεγαλύτεροι εχθροί του ναζισμού, οι κομμουνιστές, είναι εγκληματίες και μάλιστα εξίσου με κείνους! Και τώρα ανησυχεί και διαμαρτύρεται, γιατί ενώ οι χιτλερικοί καταδικάστηκαν από τη διεθνή κοινότητα, δε συνέβη ακόμα το ίδιο και με τους κομμουνιστές.

Για τον λόγο αυτόν αντιπροτείνει αυτή η καταδίκη να γίνει τώρα από την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 24-27 του προσεχούς Ιανουαρίου.

Στο μεταξύ ανησυχεί γιατί "η δημόσια συνείδηση για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα είναι πολύ πενιχρή". Και ακόμα γιατί "τα κομμουνιστικά κόμματα είναι νόμιμα και δραστήρια σε ορισμένες χώρες ακόμα και αν δεν έχουν πάρει αποστάσεις από τα εγκλήματα αυτά".

Με άλλα λόγια, το Συμβούλιο της Ευρώπης προαναγγέλλει τη μελλοντική δίωξη των Ευρωπαίων κομμουνιστών που δεν έχουν κάνει ακόμα δήλωση μετανοίας σαν κι αυτή που ζητούσαν οι δήμιοι της Γκεστάπο και οι βασανιστές στη Μακρόνησο.

Ισως αύριο να αποφασίσουν να θέσουν εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα μισανοίγοντας έτσι την πόρτα για να περάσουν οι βρικόλακες των Χίτλερ και των Χίμλερ που, όπως είναι γνωστό, ξεκίνησαν την καριέρα τους απαγορεύοντας τα κομμουνιστικά κόμματα και κλείνοντας τους κομμουνιστές σε στρατόπεδα θανάτου.

Τελικά όμως πνίγηκαν μέσα στο αίμα των δικών τους θυμάτων, των 20 εκατομμυρίων νεκρών της Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ενωσης και τόσων και τόσων εκατοντάδων χιλιάδων σκοτωμένων κομμουνιστών, που, όπως συνέβη και στην Ελλάδα, μπήκαν επικεφαλής των κινημάτων εθνικής αντίστασης σε όλη την Ευρώπη.

Ομως, αυτοί οι κύριοι του Συμβουλίου της Ευρώπης, ως προς την επιθυμία τους να νεκραναστήσουν μεθόδους καταδικασμένες στη συνείδηση της Ιστορίας και των λαών, έρχονται δεύτεροι, γιατί τους έχουν ήδη προλάβει οι μεγάλοι τους αδερφοί, οι ΗΠΑ, που με χιτλερικές μεθόδους εξοντώνουν ολόκληρους λαούς, όπως στο Ιράκ, που το κατάντησαν μια κατεστραμμένη χώρα γεμάτη αμερικανικές φυλακές, όπου καθημερινά βασανίζονται φριχτά και φανερά χιλιάδες αθώα θύματα.

Γι' αυτό το μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, όπως και για το σύγχρονο χιτλερικό στρατόπεδο βασανιστηρίων, το Γκουαντάναμο, το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν έχει τίποτα να πει.

Πώς λοιπόν να τους πιστέψει κανείς ότι ενδιαφέρονται ειλικρινά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν ακόμα και το ίδιο τους το σπίτι, η Ευρώπη, έχει μεταβληθεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου τα αεροπλάνα της CIA, φορτωμένα με ανθρώπους χωρίς δικαιώματα, τους οδηγούν σε ειδικές φυλακές μέσα στην ίδια την Ευρώπη, για να βασανιστούν;

Τέτοιοι πολίτες δεν μπορεί να είναι κατήγοροι. Στο Δικαστήριο της Ιστορίας, που θα καταδικάσει κάποτε τα αμέτρητα εγκλήματα των μεγάλων τους αδελφών, από το Βιετνάμ έως τη Χιλή και από τη Νότια Αμερική έως το Ιράκ, θα είναι υπόδικοι με την κατηγορία της ανοχής, αν όχι της συνενοχής.

Δυστυχώς, σήμερα είμαι υποχρεωμένος να μιλώ περισσότερο στο όνομα των νεκρών παρά των ζωντανών. Στο όνομα, λοιπόν, των νεκρών συντρόφων μου κομμουνιστών, αυτών που πέρασαν από την Γκεστάπο, τα στρατόπεδα θανάτου και τους τόπους των εκτελέσεων για να εξοντωθεί ο ναζισμός και να θριαμβεύσει η λευτεριά, έχω να απευθύνω στους "κυρίους" αυτούς μόνο μια λέξη: ΝΤΡΟΠΗ!».