Σε δίκη παραπέμπονται, για άλλη μια φορά, αύριο Πέμπτη, στελέχη του ΠΑΜΕ και συγκεκριμένα ο Γιώργος Πέρρος, ο Χρήστος Κατσώτης και ο Θοδωρής Κούτρας. Η δίωξη ασκείται στη βάση της μηνυτήριας αναφοράς που κατέθεσε σε βάρος του ΠΑΜΕ, το Μάη του 2010, το κόμμα «Δράση».

Την περίοδο εκείνη βρίσκονταν σε εξέλιξη απεργιακοί και άλλοι αγώνες, ενάντια στα μέτρα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, με μπροστάρηδες τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Η «Δράση», λειτουργώντας για λογαριασμό της μεγαλοεργοδοσίας, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την οποία ζητούσε να «διερευνηθεί τυχόν ποινική ευθύνη μελών της διοικήσεως του ΠΑΜΕ, καθώς και τυχόν άλλων ηθικών ή φυσικών αυτουργών των παραπάνω παρανόμων πράξεων που θα προκύψουν από την προδικασία».

Η δίωξη που ασκείται τώρα αφορά τη συμμετοχή στελεχών του ΠΑΜΕ σε κινητοποιήσεις που έγιναν στις 21 Απρίλη 2010 στον τουρισμό - επισιτισμό, στο πλαίσιο 48ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας.

Σε δίκη οδηγείται σήμερα και ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας Τάσος Τσιαπλές, για τις κινητοποιήσεις που διοργάνωσαν το ΕΚΛ και το ΠΑΜΕ το 2011, έξω από τις Εφορίες, με αίτημα την κατάργηση των χαρατσιών και της βαριάς φορολογίας. Κατηγορείται για «παρεμπόδιση εργαζομένων και του κοινού, άσκηση βίας» κλπ., παρά το γεγονός ότι, τόσο από τις καταθέσεις των διευθυντών των Εφοριών όσο και από την προκαταρκτική εξέταση, δεν προέκυψαν στοιχεία γι' αυτές τις κατηγορίες.

Αυτό είχε οδηγήσει την Εισαγγελία Πρωτοδικών αρχικά να βάλει την υπόθεση στο αρχείο, αλλά με παρέμβαση της Εισαγγελίας Εφετών ασκήθηκε ποινική δίωξη! Με ανακοίνωση το ΕΚΛ ζητάει την παύση της δίωξης του προέδρου του και κάθε άλλου που αγωνίζεται για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων.

Σ' αυτή, σύμφωνα με δελτίο Τύπου της Συνομοσπονδίας, «η ΕΣΕΕ συζήτησε τη διαδικασία της προσαρμογής, θεωρώντας ότι μια άμεση μεταβολή αύξησης των μισθών κατά 25% μπορεί να προκαλέσει κραδασμούς στην αγορά, το οποίο μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί, ώστε να μην υπάρξει καμία αφορμή για αύξηση της ανεργίας».

-- «Η προσωρινή συνέχιση της αποσύνδεσης («πάγωμα») των 3ετιών από τη διαδικασία αύξησης του μισθού άνω των 751 ευρώ, τουλάχιστον για ένα ικανό χρονικό διάστημα προσαρμογής των επιχειρήσεων στα νέα οικονομικά δεδομένα». Θέλουν δηλαδή να γλιτώσουν την ωρίμανση των μισθών και άρα να τους κρατήσουν καθηλωμένους στα επίπεδα του κατώτατου.

-- «Να επανεξεταστεί η πρόταση των εργοδοτών για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δώδεκα μηνών, αντί για δεκατέσσερις που καταβάλλουν σήμερα εργοδότες και εργαζόμενοι για επιδόματα και δώρα». Ζητάνε δηλαδή να απαλλαγούν από τις ασφαλιστικές εισφορές για τους 2 από τους 14 μισθούς που καταβάλλουν σήμερα (δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα, επίδομα άδειας). Οπως προκύπτει, αν καταργηθούν αυτές οι εισφορές, το πλήγμα θα είναι μεγάλο για τα Ταμεία και επιπλέον ενταφιάζεται κάθε πιθανότητα να επανέλθει κάποτε η 13η και 14η σύνταξη, αφού τα Ταμεία δε θα εισπράττουν πλέον τις αντίστοιχες εισφορές.

-- «Η επιδότηση της εργασίας αντί της ανεργίας με το επίδομα των 360 ευρώ να έχει συνδικαιούχους εργοδότη και εργαζόμενο για κάθε νέα θέση εργασίας. Σημειωτέον ότι ένα επίδομα ανεργίας μπορεί να επιδοτήσει δύο θέσεις εργασίας, χωρίς καμία επιβάρυνση για την επιχείρηση». Θέλουν, δηλαδή, να βάλουν χέρι και στο επίδομα ανεργίας και μ' αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν ακόμα φτηνότερη εργασία, υπονοώντας ότι τα 360 ευρώ του επιδόματος ισούνται με τις ασφαλιστικές εισφορές δυο εργαζόμενων.

-- «Να εφαρμοστεί μια σειρά φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις που διατηρούν και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, καθώς και για τους συνεπείς εργοδότες». Ζητάνε, δηλαδή, νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο.

-- «Η εξέταση περαιτέρω μείωσης του μη μισθολογικού κόστους (εργοδοτικών εισφορών), ώστε να αντισταθμιστεί μέρος της επιβάρυνσης της επιχείρησης. Υπενθυμίζεται ότι το εργοδοτικό μη μισθολογικό κόστος έχει μειωθεί, ανά βήματα, από 28,56% τον Αύγουστο του 2011 στο 24,56% τον Ιούλη του 2014». Είναι φανερό ότι αυτή η μείωση δεν είναι αρκετή για τους εργοδότες και ζητάνε κι άλλη.

Κι αυτό επειδή όλα τα παραπάνω μέτρα οδηγούν σε μεγαλύτερη χασούρα για τα Ταμεία, που σημαίνει μικρότερες ή καθόλου συντάξεις, χειρότερες και ακριβότερες υπηρεσίες Υγείας, κατακρήμνιση της Πρόνοιας. Σημαίνει μείωση της φορολογίας για το κεφάλαιο, άρα νέα φορολογικά βάρη για το λαό, προκειμένου να επιτευχθούν οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και τα αιματοβαμμένα πρωτογενή πλεονάσματα. Είναι φανερό ότι μπροστά στο καρβέλι που ετοιμάζεται να αποσπάσει ξανά η εργοδοσία, οι αυξήσεις που υπόσχεται στους μισθούς ισοδυναμούν κυριολεκτικά με ψίχουλα...