Την επόμενη μέρα, στις 26 Ιανουαρίου το πρωί, η αστική τάξη, τα μονοπώλια, πρέπει να αισθανθούν κάποιο ρίγος φόβου, παρά το γεγονός ότι η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μαζί τους. Το ρίγος φόβου, το καρδιοχτύπι σε μια περίπτωση μπορεί να το νιώσουν αν το ΚΚΕ αναδειχθεί σε μια ανερχόμενη δύναμη, ύστερα από τις απώλειες που υπέστη το 2012. Αυτές οι απώλειες δεν έκαμψαν το ΚΚΕ, κάθε άλλο, μας ατσάλωσαν, είχαν όμως σοβαρές επιπτώσεις στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, οδήγησαν σε μια αισθητή υποχώρηση και, το χειρότερο, σε συνδυασμό με την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι εκλογές θα είναι σωτηρία, οδήγησαν στην καλλιέργεια αυταπατών και σε, αυτό το ακόμα χειρότερο, μειωμένες απαιτήσεις σε σύγκριση με τις απώλειες, με την απότομη επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου.

Τις μειωμένες απαιτήσεις δεν τις αξιοποιεί μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η ΝΔ, καθώς ελπίζει ότι, αν είναι κυβέρνηση, αρκεί να δώσει κάποια ψίχουλα και όλα καλά.

Κάθε μέρα που περνάει, η αστική τάξη της χώρας μας και η EE, με επικεφαλής την κ. Μέρκελ, γλυκαίνει και μαλακώνει τη στάση της απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, σε συγκέντρωση, είπε πρόσφατα ότι και ο γερμανικός παράγοντας δηλώνει συνεργασία με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, όλοι οι υποστηριχτές, από τις ΗΠΑ έως τη Γερμανία, βάζουν και ένα εφόσον και συνεχίζουν, εφόσον γίνουν σεβαστές οι συμφωνίες και τα προγράμματα, δηλαδή τα Μνημόνια.

Σκεφτείτε την απάντηση στο ερώτημα, η Μέρκελ άλλαξε, η γερμανική κυβέρνηση άλλαξε ή ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι φανερό ότι η υποχώρηση και ο συμβιβασμός, που είναι στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε στην επιφάνεια, ελπίζοντας ότι ο ελληνικός λαός δεν το πήρε χαμπάρι, λίγες μέρες πριν τις εκλογές.

Διαψεύστε, λοιπόν, τη ΝΔ που θέλει να έρθει πρώτη πατώντας στην τρομολαγνεία, διαψεύστε το ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύει ότι έχει το λαό στο τσεπάκι του.

Δώστε δύναμη στο ΚΚΕ και όχι στα κόμματα που είναι πρόθυμα να δώσουν αυτοδυναμία σε μια μη αυτοδύναμη ευρωενωσιακή κυβέρνηση ή να στηρίξουν αυτοδύναμη ευρωενωσιακή κυβέρνηση για να την κάνουν πιο ισχυρή σε βάρος του λαού

Η ΝΔ υπόσχεται να συνεχίσει το πρόγραμμά της, ο ΣΥΡΙΖΑ το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που ήταν 100 ημερών, μετά το έκανε πρόγραμμα 4 μηνών και μετά κυβερνητικό 4ετίας.

Μας ρωτάνε τα άλλα κόμματα και δημοσιογράφοι τι θα κάνουμε στην επόμενη Βουλή αν, λόγου χάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ καταργήσει ένα άρθρο μνημονιακού νόμου ή ένα νόμο από τα 450 περίπου που περιλαμβάνονται στα μνημόνια. Τάχα δεν ξέρουν και θεωρούν ότι μας αιφνιδιάζουν. Θα κάνουμε ό,τι κάναμε πάντα όταν προτείνεται μια θετική παροχή στο λαό, θα την ψηφίσουμε ακόμα και αν έχουμε καταψηφίσει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ακόμα και αν έχουμε αρνηθεί να δώσουμε ψήφο στήριξης, ανοχής.

Δεν έχουμε, όμως, δικαίωμα να αλλάξουμε θέση και να υποστηρίξουμε ότι προβλήματα έχει μόνο μια λαϊκή οικογένεια που έχει κάτω από 700 ή 800 ευρώ, ενώ αυτή που έχει 750 ή 850 ή 1.000 και 1.200 ζει πλουσιοπάροχα.

Εμείς δε χωρίζουμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε ρετιρέ και υπόγεια, σε πάνω και κάτω, δε διαχωρίζουμε σε σχετικά ή απόλυτα εξαθλιωμένους. Η ανάκτηση των απωλειών είναι μια άμεση κατεύθυνση πάλης, αίτημα και ταυτόχρονα εφαλτήριο αγώνα για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες των εργαζομένων.

Τα μνημονιακά μέτρα, που ίσχυαν και ξεκίνησαν και πριν τα μνημόνια, εξάπλωσαν την φτώχεια που πάντα υπήρχε, οδήγησαν στην απόλυτη και σχετική εξαθλίωση ανέργους και μισοαπασχολούμενους, εκατομμύρια εργατοϋπάλληλους, επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους, και άλλους ελευθεροεπαγγελματίες, μικρούς αγρότες με συντριπτικό χτύπημα στις νέες ηλικίες, στις γυναίκες, ιδιαίτερα τις μητέρες, τους συνταξιούχους.

Εχουμε καταθέσει στην τελευταία Βουλή πολλά σχέδια νόμου που απορρίφθηκαν. Εχουμε θέσεις για όλα τα άμεσα και πιεστικά προβλήματα, είναι γνωστές σε εκείνους που αγωνίζονται, και σε πολλές περιπτώσεις έχουμε ενσωματώσει θέσεις και αιτήματα μαζικών οργανώσεων, συνδικαλιστικών και άλλων.

Στις 26 Ιανουαρίου θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για τα επόμενα χρόνια και μάλιστα αν έχουμε περισσότερη δύναμη θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί στον αγώνα.

Πρέπει να ξέρετε ότι ακόμα και αν δεν παρθούν νέα μέτρα τα επόμενα χρόνια, όλα όσα έχουν ήδη παρθεί, εφόσον συνεχιστούν, και θα συνεχιστούν, γιατί κανένα κόμμα δε μιλάει για επιστροφή απωλειών, θα οδηγήσουν σε νέες απώλειες χρημάτων και δικαιωμάτων.

Για όλους όσοι έχασαν, διεκδικούμε ό,τι έχασαν και αυτό μπορεί να γίνει με εργατική ενότητα, με Λαϊκή Συμμαχία, με συσπείρωση με το ΚΚΕ, με γραμμή ρήξης και ανατροπής, με δυναμωμένο ΚΚΕ.

Εμείς είμαστε πανέτοιμοι να δράσουμε ως δύναμη εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή και στο κίνημα, να συμβάλουμε ώστε το αίτημα της αποδέσμευσης από την EE, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της κοινωνικοποίησης του πλούτου, της εργατικής - λαϊκής εξουσίας να γίνει μαζικότερο και πλατύτερο. Αυτή η γραμμή, που είναι επίκαιρη σήμερα, με αφετηρία άμεσα και ζωτικά προβλήματα, που κατευθύνεται στην εργατική - λαϊκή εξουσία, μπορεί να δώσει μια καλύτερη αποτελεσματικότητα ΤΩΡΑ και όχι η γραμμή ενσωμάτωσης των μειωμένων απαιτήσεων.

Δεν αρκεί να θέλουμε εμείς, πρέπει να έχουμε και τη δύναμη, να καταγραφούμε ανερχόμενη δύναμη στις 26 Ιανουαρίου για να γίνει ανερχόμενη δύναμη η θέληση του λαού και το κίνημά του, δίχως το οποίο ούτε ένα βηματάκι δε θα πάει εμπρός.

Μας προσάπτουν την κατηγορία ότι εμείς ενδιαφερόμαστε για το αύριο, για την εργατική - λαϊκή εξουσία, δηλαδή για το σοσιαλισμό και δε μετέχουμε στην επίλυση των προβλημάτων του σήμερα.

Και μάλιστα ότι στο όνομα του σοσιαλισμού αρνούμαστε να στηρίξουμε μια προοδευτική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση της αριστεράς, μια αντιδεξιά κυβέρνηση.

Πόσο όμως αριστερή, προοδευτική, αντιδεξιά πολιτική είναι αυτή η απολύτως ευθυγραμμισμένη με τον ηγεμονικό ρόλο των μονοπωλίων, με την καπιταλιστική ανάπτυξη, με την ενσωμάτωση στην EE και το NATO;

Δεν υπάρχει πιο αισχρό ψέμα από αυτό το επιχείρημά τους. Αυτό το ψέμα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο και τρομοκρατικό από την ίδια την τρομοκρατική προπαγάνδα ή «εμείς ή χανόσαστε».

Μέσα από μια σκληροτράχηλη πορεία δράσης και μελέτης της ιστορικής πείρας, έχουμε αποκτήσει την ικανότητα να συνδυάζουμε σωστά, πολύ σωστά μάλιστα, τον αγώνα για τα πιο οξυμένα προβλήματα με το γενικότερο αγώνα για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Οσο λάθος είναι να ξεχνάς τα άμεσα προβλήματα, το ίδιο λάθος είναι να παραμερίζεις το αύριο, το μέλλον, ξοδεύοντας τη δράση σου με ουτοπικές και συντηρητικές πολιτικές προτάσεις. Η κρίση, που ζούμε 5 χρόνια τώρα, δε γεννήθηκε το 2008 ή 2009, κυοφορήθηκε χρόνια πριν, την περίοδο της ταχύρρυθμης καπιταλιστικής ανάπτυξης, όταν η Ελλάδα στη 10ετία του '90 ξεπερνούσε το μέσο όρο του ρυθμού ανάπτυξης του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Η κρίση θα ξαναχτυπήσει τα επόμενα χρόνια, είναι μέσα στο DNA του συστήματος.

Ολα τα κόμματα έχουμε πρόγραμμα εξουσίας, στρατηγική για την εξουσία και ας αφήσουν τα ψέματα ότι ασχολούνται μόνο με τα άμεσα και καθημερινά. Καταρχήν, το θέμα δεν είναι με τι ασχολείσαι αλλά ποια πολιτική έχεις στα άμεσα και καθημερινά, πού εντάσσεται αυτή η πολιτική.

Εκτός από το ΚΚΕ, κανένα άλλο κόμμα δεν έχει συμφέρον σήμερα να ασχολείται με θέματα στρατηγικής, αφού στρατηγική τους είναι να μην ανοίξει, από την ταξική πάλη, ούτε ένα ρήγμα σε βάρος του καπιταλισμού. Το συμφέρον τους είναι να διεξάγεται αγώνας ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ανάμεσα στο Σαμαρά και τον Τσίπρα ή, προκειμένου για την τρίτη θέση, ανάμεσα στον Βενιζέλο και τον Παπανδρέου, επίσης τον Θεοδωράκη και πάει λέγοντας.

Εχουν κάθε συμφέρον να διαλέγουν από μέρα σε μέρα, με βάση τις δηλώσεις ενός ή άλλου στελέχους, τέσσερα ή πέντε θέματα, γιατί έτσι περνάει πιο εύκολα ο εκφοβισμός και το λαθρεμπόριο ελπίδων, ροκανίζεται ο χρόνος μέχρι την κάλπη.

Απομονώνουν συνειδητά ορισμένα υπαρκτά προβλήματα για να ξεχαστούν οι εργαζόμενοι ότι η αντιλαϊκή πολιτική είναι θέμα στρατηγικής.

Υπάρχει ένας κοινός δεσμός ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα και στα άλλα κόμματα (δεν αναφέρομαι καν στη Χρυσή Αυγή), αφετηρία είναι ότι ο πρωταγωνιστής στην ανάπτυξη πρέπει να είναι το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, ενώ ταυτόχρονα ισχυρίζονται ότι ο ελληνικός λαός έχει μοναδικό συμφέρον η Ελλάδα να είναι κράτος - μέλος της EE και μάλιστα να είναι και στο σκληρό πυρήνα της, όπως έλεγε ο Κώστας Σημίτης. Οτι συμφέρον της Ελλάδας είναι να ανήκει στο NATO και να έχει στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ, δηλαδή να είναι έδρα στήριξης των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων. Οτι η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει ποτέ σοσιαλιστική.

Επειδή στις 26 Ιανουαρίου η εξουσία των μονοπωλίων θα είναι παρούσα, επειδή οι εκλογές δε γίνονται για τη λαϊκή εξουσία, είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, για ποιο σκοπό υπάρχει και δρα ένα ΚΚΕ; Το πρόγραμμα του ΚΚΕ όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τα άμεσα και οξυμένα προβλήματα, αντίθετα, αποτελεί εγγύηση για τη συνεπή διεκδίκησή τους.