Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υποχώρησε τον Αύγουστο ο δείκτης Οικονομικού Κλίματος (ESI) στην Ευρωζώνη και διαμορφώθηκε στις 100,6 μονάδες από 102,1 μονάδες τον προηγούμενο μήνα. Μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης, ο δείκτης υποχώρησε σημαντικά στην Ιταλία (-4.1) διολισθαίνοντας κάτω από το μακροπρόθεσμο μέσο όρο του 100 και στη Γερμανία (-1,9). Μικρότερη πτώση καταγράφηκε στη Γαλλία (-0,6) και την Ολλανδία (-0,8). Στην Ελλάδα ο δείκτης υποχώρησε στο 101,9 από 102,6 τον προηγούμενο μήνα.

Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης διολίσθησε στο -10 από -8,4 τον προηγούμενο μήνα. Στα επιμέρους στοιχεία ο δείκτης οικονομικού κλίματος για τον κλάδο της βιομηχανίας υποχώρησε στο -5,3 από -3,8 τον Ιούλη, ενώ ο αντίστοιχος δείκτης για τις υπηρεσίες διαμορφώθηκε στο 3,1 από 3,6 τον προηγούμενο μήνα. Στο λιανικό εμπόριο ο δείκτης διολίσθησε στο -4,6 από -2,3, ενώ στον κατασκευαστικό κλάδο υποχώρησε στο -28,4 από -28,2.

«Το κλίμα δέχτηκε χτυπήματα κατά τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της διαμάχης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας», δήλωσε, σύμφωνα με το «Bloomberg», η Pernille Bomholdt Nielsen, αναλύτρια της Danske Bank, στην Κοπεγχάγη.

Στο επίκεντρο των ανησυχιών βρίσκεται η Γερμανία. Ο δείκτης επιχειρηματικού κλίματος Ifo υποχώρησε στις 106,3 μονάδες τον Αύγουστο, από τις 108 μονάδες του προηγούμενου μήνα, πτώση που σημειώνεται για τέταρτο συνεχόμενο μήνα. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιούλη του 2013 και αντανακλά τη μεγαλύτερη περίοδο διαδοχικών μειώσεων του δείκτη από το αποκορύφωμα της κρίσης στην Ευρωζώνη το 2012.

Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών ZEW εκτίμησε πως η οικονομική ανάπτυξη στη Γερμανία το 2014 πιθανότατα θα είναι ασθενέστερη από ό,τι είχε προβλεφθεί.

Ακόμη, σύμφωνα με τους πρόδρομους δείκτες της μηνιαίας έκθεσης της εταιρείας ερευνών GfK, η καταναλωτική εμπιστοσύνη στη Γερμανία υποχώρησε για πρώτη φορά μέσα σε δύο χρόνια (από το Γενάρη του 2013). Συγκεκριμένα, καθώς έρχεται ο Σεπτέμβρης, ο αντίστοιχος δείκτης έπεσε στις 8,6 μονάδες, από τις αναθεωρημένες επί τα χείρω 8,9 μονάδες του Αυγούστου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πτώση σε διάστημα μεγαλύτερο των τριών ετών και πολύ χαμηλότερα από τις εκτιμήσεις των αναλυτών.

«Η κλιμάκωση της κατάστασης στο Ιράκ, στο Ισραήλ και την Ανατολική Ουκρανία, καθώς και η σταδιακή επιτάχυνση του σπιράλ των κυρώσεων στη Ρωσία έχουν επίσης τώρα μια αρνητική επίδραση στις προηγουμένως ιδιαίτερα αισιόδοξες οικονομικές προοπτικές των Γερμανών», αναφέρει η GfK. «Η αβεβαιότητα σε σχέση με τις οικονομικές εξελίξεις στη Γερμανία έχει αυξηθεί σημαντικά (...) Οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα αποτελέσουν ένα πραγματικό ρίσκο για τη γερμανική οικονομία», προσθέτει.

Αλλά και στη Γαλλία υποχώρησε παραπέρα η επιχειρηματική εμπιστοσύνη τον Αύγουστο, κάτω του μακροπρόθεσμου μέσου όρου των 100 μονάδων, στις 96 μονάδες τον Αύγουστο από τις 97 μονάδες τον Ιούλη, ανακοίνωσε η στατιστική υπηρεσία Insee.

Στην Ιταλία, τέλος, αναμένεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στην επί τα χείρω αναθεώρηση του ετήσιου στόχου για την ανάπτυξη της οικονομίας. Σε προχτεσινή του συνέντευξη ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών, Πιερ Κάρλο Πάντοαν, ανέφερε πως η μακροοικονομική εικόνα της ζώνης του ευρώ έχει επιδεινωθεί σε σύγκριση με πριν από λίγους μήνες και ότι τα στοιχεία για την ανάπτυξη είναι σε συνεχή κάμψη.

«Είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο, και δεν βοηθά χώρες που έχουν υψηλό χρέος το οποίο πρέπει να μειωθεί (...) Η Ευρώπη βρίσκεται σε σταυροδρόμι: Είτε θα υπάρξει αποπληθωρισμός και χαμηλή ανάπτυξη είτε θα υπάρξει πρόοδος στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και μια δημοσιονομική εξυγίανση πιο φιλική στην ανάπτυξη», ανέφερε, απηχώντας τη διαπάλη για το μείγμα διαχείρισης που μπορεί στην παρούσα φάση να στηρίξει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Διαπάλη που δεν αφορά στις αντιλαϊκές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις οποίες άπαντες ομνύουν.

Ως προς τα παραπάνω συνηγορεί και η κατάσταση που διαμορφώνεται στην ΕΕ και αφορά στην απασχόληση. Σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού ινστιτούτου ZEW (Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών), περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια νέοι στην Ευρώπη είναι άνεργοι. Το 2012 ο ένας στους δύο νέους στην Ισπανία και την Ελλάδα δεν είχε δουλειά και δεν κατείχε κάποια θέση μαθητείας. Στην Ισπανία, στην Ιταλία και την Πορτογαλία, περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους κάτω των 25 ετών εργάζονταν με καθεστώς σύμβασης ορισμένου χρόνου.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στη βάση υπαρκτών δεδομένων δομήθηκαν συμπεράσματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, αφού η ανεργία δεν παρουσιάζεται ως φαινόμενο σύμφυτο του καπιταλισμού που διογκώνεται ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης του, αλλά ως συνέπεια διαχειριστικών αδυναμιών. Η έρευνα φτάνει μάλιστα στο σημείο να διατυπώνει ισχυρισμούς όπως ότι για την αύξησή της ευθύνονται και «οι διαρκείς συγκρούσεις εργοδοτών και συνδικάτων που βάζουν εμπόδια στην απασχόληση», ακόμα και οι ίδιοι οι άνεργοι λόγω απουσίας «επαγγελματικής εξειδίκευσης»! Αλλά και στο σημείο να υποδεικνύει μεγαλύτερη σύνδεση της Εκπαίδευσης με την αγορά ώστε τα σχολεία να παράγουν μαζικά το εργατικό δυναμικό που έχουν ανάγκη οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Μάλιστα, ειδικός επιστήμονας του ινστιτούτου υποστήριξε κυνικά: «Τα εκπαιδευτικά συστήματα αυτά είναι μακριά από τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της οικονομίας. Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Αναπαράγουν πτυχιούχους, χωρίς να υπάρχουν θέσεις για πτυχιούχους. Στην καλύτερη περίπτωση, οδηγούν σε υποδεέστερη απασχόληση, ωστόσο υπάρχουν αρνητικές συνέπειες όταν ένας πτυχιούχος αναγκάζεται να γίνει οδηγός ταξί».

Μαζί με τα παραπάνω οι συντάκτες της έκθεσης επιχειρούν να σπείρουν δαιμόνια μεταξύ των εργαζομένων, όταν υποστηρίζουν εμμέσως πλην σαφώς τη γενίκευση αντεργατικών μέτρων, μιας και - όπως ισχυρίζονται - οι ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας σε κάποιες χώρες της νότιας Ευρώπης έχουν προκαλέσει τη «διάσπαση της αγοράς εργασίας», αφού οι μόνιμοι υπάλληλοι απολαμβάνουν το προνόμιο (!) της προστασίας από τις απολύσεις, ενώ οι νεοεισερχόμενοι απασχολούνται συχνά με συμβάσεις συγκεκριμένου χρόνου και είναι τα πρώτα θύματα σε περιπτώσεις συγκυριακής ύφεσης της οικονομίας!!!

Στο πλαίσιο αυτό οι συντελεστές της έρευνας φτάνουν να χειροκροτούν τα μέτρα που έλαβε η Ισπανία στο πεδίο της χαλάρωσης της νομοθεσίας περί απολύσεων...

Στο διά ταύτα κι αφού περνάει όλη την υπερασπιστική γραμμή των καπιταλιστών, καταλήγει να προτρέπει σε κοινή δράση για την αντιμετώπιση της ανεργίας εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, «κράτος, εργοδότες, εργαζόμενους, ΕΕ», μαζί και τα συνδικάτα, προκειμένου δε να μην παρερμηνευθεί η κατεύθυνση προς την οποία προτρέπει για κινητοποιήσεις, σημειώνει την ανάγκη οι συνδικαλιστικές ενώσεις να αποδέχονται κατά περίπτωση χαμηλότερες απολαβές για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας.

Ο πρώην πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ Μπεν Μπερνάνκι δήλωσε ότι η οικονομική κρίση του 2008 ήταν στην πραγματικότητα χειρότερη από τη μεγάλη ύφεση του 1930.

«Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος του 2008 ήταν το διάστημα της χειρότερης οικονομικής κρίσης στην Ιστορία, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης ύφεσης», αναφέρει σε έγγραφο που κατατέθηκε στις 22 Αυγούστου σε αμερικανικό δικαστήριο, με αφορμή αγωγή κατά της κυβέρνησης για τη διάσωση του ασφαλιστικού κολοσσού «American International Group», όπως αναφέρει η «Wall Street Journal».

Οπως τόνισε, από τα 13 πιο σημαντικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στις ΗΠΑ, τα 12 κινδύνευαν με κατάρρευση μέσα σε διάστημα μιας - δύο βδομάδων.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ προσφέρει μια εξίσου αποκαλυπτική δήλωση στο ίδιο έγγραφο. «Από τις 6 έως τις 22 Σεπτεμβρίου του 2008, ουσιαστικά η οικονομία ήταν σε ελεύθερη πτώση», είπε χαρακτηριστικά.