Η αισιοδοξία, η λαϊκή αποδοχή των θέσεων και της αγωνιστικότητας του ΚΚΕ αποτυπώθηκαν στη συγκέντρωση του ΚΚΕ την Παρασκευή το βράδυ στην πλατεία Σπιανάδα στην Κέρκυρα με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Ο Δ. Κουτσούμπας κάλεσε τον κερκυραϊκό λαό, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους μικρούς εμπόρους, βιοτέχνες, αγρότες και νέους του νησιού να δυναμώσουν την ενότητά τους, τη λαϊκή συμμαχία, την πάλη για τη ζωή τους, ενισχύοντας το ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες, συμμετέχοντας στους αγώνες.

Νωρίτερα στη συγκέντρωση μίλησαν ο Θοδωρής Γουλής, υποψήφιος περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων και ο Μπάμπης Χαραλάμπους, υποψήφιος δήμαρχος Κέρκυρας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ενώ παραβρέθηκε ο Μιχάλης Μιχαήλ, απόστρατος ανθυποπυραγός, υποψήφιος ευρωβουλευτής, συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα.

***

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Τη μάχη των ευρωεκλογών, των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών το ΚΚΕ τη δίνει ενιαία σε όλη τη χώρα, και δω στην Κέρκυρα. Παντού στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια και στα γραφεία, στις υπηρεσίες, στα μαγαζιά, στα σχολεία, στις σχολές κατάρτισης, στα νοσοκομεία, στα χωριά, ο στόχος είναι και στις τρεις κάλπες που θα στηθούν, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ να ισχυροποιηθούν. Το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο στις ευρωεκλογές, το ψηφοδέλτιο με το γαρίφαλο του αγώνα στις δημοτικές και περιφερειακές.

Η σημερινή συγκυβέρνηση είναι μια αντιλαϊκή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αντιλαϊκή θα είναι και οποιαδήποτε κυβέρνηση - συγκυβέρνηση διαδεχτεί τη σημερινή.

Και όσους καλοπροαίρετα μας ρωτούν: Μα καλά, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα είναι από χέρι, αντιλαϊκή; Απαντάμε κατηγορηματικά: Ναι, αντικειμενικά, όποια κυβέρνηση κι αν είναι αυτή, εντός των τειχών, όπως κι αν ονομαστεί, θα είναι αντιλαϊκή γιατί αντιλαϊκή είναι η ίδια η ΕΕ των καπιταλιστών, αντιλαϊκά για τους εργαζόμενους, το λαό είναι το ίδιο το σύστημα που ζούμε και το σάπιο κράτος του.

Καταλαβαίνουμε την αγανάκτηση του λαού μας που λέει να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να φύγει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και έχει δίκιο. Να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν.

Ομως, η λογική να φύγουν αυτοί για να έρθουν οι επόμενοι δοκιμάστηκε πολλές φορές στο παρελθόν, χωρίς τελικά να ωφελήσει το λαό, που κάθε φορά έβαζε μπροστά του την επιλογή του «μικρότερου κακού».

Αυτή τη φορά καθαρά, παστρικά, ο λαός θα τους πει «ευχαριστούμε δε θα πάρουμε». Γιατί μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ που θέλει το λαό μόνο για να του δίνει ψήφους ...να λέει «στις 18 και στις 25 Μάη ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν», όμως δε λέει ότι η ανεργία και η φτώχεια θα είναι εδώ παρούσες και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί παρόντες θα είναι οι μηχανισμοί της μόνιμης εποπτείας της ΕΕ, παρόντα θα είναι τα μνημόνια διαρκείας, παρόντα θα είναι τα κέρδη των υγιών επιχειρηματιών του ΣΥΡΙΖΑ, παρόντα θα είναι τα συμφέροντα των βιομηχάνων.

Ο λαός πρέπει να θέσει μπροστά του συνολικά το πολιτικό ζήτημα που δε θα αφορά στην αλλαγή μιας κυβέρνησης αλλά της τάξης που είναι στην εξουσία, της τάξης που κάνει κουμάντο γιατί έχει στα χέρια της τα κλειδιά της οικονομίας. Αυτό είναι το πολιτικό ζήτημα που ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να βάλει μπροστά του, να θέσει στον εαυτό του, γιατί αλλιώς θα χάνει χρόνο από την εναλλαγή των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, θα απογοητεύεται και θα γυρίζει πάλι πίσω.

Το πραγματικό δίλημμα στις εκλογές είναι να βρεθούν χαμηλά, όσο πιο κάτω γίνεται, συνολικά τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, που αποθεώνουν τον καπιταλισμό, τα κόμματα που λένε στο λαό μας «δεν έχεις άλλη επιλογή, εδώ θα μείνεις δεμένος χειροπόδαρα με τα δεσμά της ΕΕ, των μονοπωλίων». Να βρεθούν όσο πιο κάτω γίνεται τα κόμματα της ΕΕ, των μονοπωλίων και να βρεθεί όσο πιο ψηλά γίνεται, να ισχυροποιηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Αυτό θα είναι το πιο ηχηρό, αισιόδοξο μήνυμα!

Τέλος στα δανεικά και στο χρέος δεν μπορεί να βάλει καμιά κυβέρνηση που αναγνωρίζει το χρέος σαν χρέος του λαού, μια κυβέρνηση που συζητά, διαπραγματεύεται ότι τελικά ο λαός θα πληρώσει για ένα χρέος που δε δημιούργησε ο ίδιος.

Τέλος στα δανεικά και στο χρέος μπορεί να βάλει μόνο η λαϊκή εξουσία που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος, θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, για να μπορέσει τελικά ο λαός να καρπωθεί τον πλούτο που ο ίδιος παράγει.

Οι δρόμοι που περιγράφει ο κ. Τσίπρας, δεν είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι, είναι παράδρομοι με κοινή αφετηρία και κοινό τερματισμό: Την ΕΕ, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Εδώ δε βρίσκεται μόνο η Μέρκελ και ο Σαμαράς, βρίσκονται όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις σε Βορρά και Νότο που παίρνουν τα ίδια μέτρα σε βάρος των λαών, γιατί αυτό απαιτούν οι καπιταλιστές και τα κέρδη τους.

Δεν φανταζόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «ανακάλυψε την Αμερική», ανακάλυψε δηλαδή τον καπιταλισμό και πώς λειτουργεί, όταν μιλάει για αγορές, ασυδοσία και μνημόνια.

Μα και η παραγωγική του ανασυγκρότηση, καπιταλισμός είναι. «Με τα όλα του». Με αγορές, ασυδοσία και μνημόνια - ανεξάρτητα αν τα βαφτίσουν διαφορετικά.

Γι' αυτό τα φορτώνει όλα στην αντιλαϊκή διαχείριση της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο νεοφιλελευθερισμό, για να αθωώσει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, για να μη δει ο λαός ποιος είναι ο ένοχος, ποια είναι η αιτία και να αποφασίσει πού να στρέψει τα βέλη του.

Εχουμε ξαναπεί για το χαλιφάτο του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ.

Αλήθεια, τι άλλο να πει κανείς για το «Ελληνίδες - Ελληνες», του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ή το «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» που ξεστόμισε προχτές; Δεν τον άκουσα. Τηλέφωνο με πήραν αγωνιστές της Αντίστασης, της αντιδικτατορικής πάλης, των μεγάλων δημοκρατικών αγώνων του λαού μας. Και όλοι τους ήταν έξω φρενών γι' αυτή την καρικατούρα του παλιού παπανδρεϊσμού.

Αλλά είπαμε: Τυχοδιωκτισμός, καιροσκοπισμός, αμοραλισμός, όποια λέξη κι αν χρησιμοποιήσεις, μέσα θα είσαι γι' αυτά τα μορφώματα - αναχώματα της μιας και συγκεκριμένης χρήσης.

Φίλες και Φίλοι,

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν για το ποιος θα διαχειριστεί την πιθανή αναιμική ανάκαμψη που ακολουθεί την ύφεση στον κύκλο της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Τουρισμού στην Κέρκυρα που είναι η κύρια οικονομική δραστηριότητα του νησιού ξέρουν καλά τι σημαίνει ανάπτυξη για τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους.

Οι εργαζόμενοι της Κέρκυρας που απασχολούνται, όπως λέει ο πρωθυπουργός, στην «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας, στον Τουρισμό μπορούν να πουν ποιος κερδίσει και ποιος χάνει και τι περιμένουν να αλλάξει. Τι περιμένουν οι περίπου 8.000 εργαζόμενοι που δουλεύουν στα ξενοδοχεία, στον επισιτισμό, συνολικά στον κλάδο του Τουρισμού; Τι περιμένουν οι νέοι που προέρχονται από τις πρώην σοσιαλιστικές ανατολικές χώρες, επίσης από την Αγγλία, που ως μαθητευόμενοι δουλεύουν για 280-300 ευρώ;

Τι περιμένουν να αλλάξει από τις πολύ δύσκολες συνθήκες δουλειάς τους, αν σκεφτεί κανείς ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν 5 με 6 μήνες το χρόνο το πολύ; Αν σκεφτεί κανείς ότι η Συλλογική Σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων μείωνε τους μισθούς ενώ την ίδια στιγμή οι μεγαλοξενοδόχοι κατέγραφαν μεγάλη κερδοφορία;

Τι περιμένουν ότι θα αλλάξει στη ζωή τους οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, που το γνωστό σύστημα all inclusive γενικεύεται και οδηγεί χρόνο με το χρόνο από τη μια σε ραγδαία εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων και από την άλλη σε καταστροφή των αυτοαπασχολουμένων και των μικροεπαγγελματιών του Τουρισμού κύρια του επισιτισμού, αφού για παράδειγμα τα ενοικιαζόμενα δωμάτια έχουν υποστεί μεγάλη συρρίκνωση;

Η ανάπτυξη προς όφελος του λαού της Κέρκυρας δε θα περάσει μέσα από την ιδιωτικοποίηση μεγάλου αριθμού εκτάσεων και υποδομών που έχουν ήδη ενταχθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, όπως το αεροδρόμιο, το λιμάνι, τα κτίρια του ψυχιατρικού νοσοκομείου που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, οι κατασκηνώσεις του ΠΙΚΠΑ στον όρμο των Γουβιών, οι αλυκές Λευκίμμης, η παραλία του Ισσού κ.ά.

Πολύ περισσότερο δε θα περάσει μέσα από την αξιοποίηση προς όφελος του κεφαλαίου των υδρογονανθράκων που ως γνωστόν υπάρχουν στο Β/Δ τμήμα του Ιονίου καθώς και τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας.

Το σίγουρο είναι ότι θα εμπλέξουν μια ολόκληρη περιοχή στις αντιπαραθέσεις που ήδη εκδηλώνονται ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αλβανία, όπου παρεμβαίνει το εγγλέζικο κεφάλαιο. Τα ανταποδοτικά οφέλη του 5% που προβάλλει η κυβέρνηση και στηρίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το δόλωμα για να γίνει αποδεκτή η παράδοσή τους σε μονοπωλιακούς ομίλους.

Φίλες και Φίλοι,

Η ΕΕ θεμελιώθηκε πάνω στις αρχές της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και γι' αυτό ακριβώς δεν πρόκειται να αλλάξει, δεν πρόκειται να γίνει φιλεργατική, φιλολαϊκή. Χειρότερη θα γίνεται για τους λαούς, καλύτερη δε θα γίνεται.

Και οι λαοί της Ευρώπης, ο καθένας με την πείρα του, μπορεί να απαντήσει: Ποιος ωφελήθηκε; Οι λαοί ή τα μονοπώλια;

Για παράδειγμα, η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ δεν ωφέλησε τους φτωχούς αγρότες σε όλη τη χώρα, αλλά και δω στην Κέρκυρα. Δεν ωφελήθηκε, για παράδειγμα, η ελαιοκαλλιέργεια στο νομό της Κέρκυρας, γιατί εξαιτίας της ΚΑΠ έχει μειωθεί η απασχόληση στην ελαιοκαλλιέργεια.

Από τους 15.000 δικαιούχους επιδοτήσεων το 2002 έπεσαν στις 11.500 (έβγαλαν όλους τους μικρούς καλλιεργητές εκτός επιδοτήσεων).

Η τιμή του λαδιού είναι καθηλωμένη ενώ έχει αυξηθεί το κόστος παραγωγής.

Οσοι ασχολούνται με την ελαιοκαλλιέργεια τα τελευταία χρόνια το κάνουν για να έχουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα ή να εξασφαλίσουν το λάδι της οικογένειάς τους. Πολλοί ιδιοκτήτες καρατομούν τα δέντρα και πουλάνε το ξύλο, αφού μεγάλες ποσότητες εξάγονται στην Ιταλία.

Φίλες και Φίλοι,

Η ταξική θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία για κάθε χώρα της Ευρώπης και για την Ελλάδα απεγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις από την παγίδα να ταυτίσουν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα μερίδων της αστικής τάξης που ανταγωνίζονται, συγκρούονται για το ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει.

Ομως, η αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία θα είναι προσφορά στη διεθνιστική πάλη των λαών, θα επιταχύνει την εμφάνιση συνθηκών για την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και σε άλλες χώρες, τη νίκη του σοσιαλισμού. Ετσι ανοίγει ο δρόμος για την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, του σοσιαλισμού. Και αυτή η θέση του ΚΚΕ δεν είναι ούτε απομονωτική, ούτε μοναχική, ούτε αντιευρωπαϊκή. Είναι η πιο φιλοευρωπαϊκή θέση, γιατί υπηρετεί τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης και όχι του κεφαλαίου.