Τον ηρωικό αγώνα του 6ου ανεξάρτητου συντάγματος Πειραιά του ΕΛΑΣ που έδωσε τη μάχη της Κοκκινιάς από τις 4 έως τις 8 του Μάρτη του 1944, τίμησε χτες το βράδυ ο λαός της πόλης με την εκδήλωση που οργάνωσαν οι ΚΟ του ΚΚΕ στην Κοκινιά και η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Νωρίς το απόγευμα, έγινε κατάθεση στεφανιών στην πλ. Δαβάκη και ακολούθησε η κεντρική συγκέντρωση στον Πολυχώρο «Μάνος Λοΐζος». Στο χώρο όπου λειτουργούσε φωτογραφική έκθεση έγινε αναφορά στο ιστορικό της μάχης και προβλήθηκε σχετικό ντοκιμαντέρ. Παραβρέθηκε ο υποψήφιος δήμαρχος Κοκκινιάς με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Στ. Μπενετάτος.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ο οποίος, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε:

«Τιμούμε σήμερα τους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, που, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΚΚΕ και των κομμουνιστών μέσα από τις φυλακές και τις εξορίες, που τους είχε ρίξει η δικτατορία του Μεταξά, έκαναν κάθε πόλη, κάθε χωριό, κάθε βράχο, κάθε γωνιά της Ελλάδας κάστρο αντίστασης στους καταχτητές, που με εμπνευστή, καθοδηγητή και βασικό αιμοδότη το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές δημιούργησαν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης (...) Είναι χρέος μας να συμβάλουμε με όλες τις δυνάμεις μας οι παλιοί να μην ξεχνούν και κυρίως η νέα γενιά να μαθαίνει την Αλήθεια (...) Είναι χρέος για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, ειδικά τους ιστορικούς και τους εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας να γράψουν, να διδάξουν, να μεταλαμπαδεύσουν αυτή την ιστορική αλήθεια στις νέες γενιές (...) Ειδικά τώρα που η ΕΕ και οι κάθε απόχρωσης αστικές κυβερνήσεις, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, προσπαθούν να ξαναγράψουν διαστρεβλώνοντας κατάφωρα την ιστορική αλήθεια και να εξισώσουν τον ηρωικό αγώνα της Σοβιετικής Ενωσης και του Κόκκινου Στρατού που νίκησε το ναζισμό και απελευθέρωσε την Ευρώπη, με το ναζισμό, το φασισμό, που σκλάβωσε τους λαούς, που βασάνισε, δολοφόνησε εκατομμύρια στα κρεματόρια, στις εκτελέσεις. Τώρα που προσπαθούν να εξισώσουν τον αιμοσταγή δολοφόνο, τσιράκι της γερμανικής αστικής τάξης Χίτλερ με τον ηγέτη της Σοβιετικής Ενωσης και της Αντιφασιστικής Νίκης Στάλιν. Ειδικά τώρα, που το φασιστικό - ναζιστικό τέρας ξαναθρέφεται, υποδαυλίζεται από το κεφάλαιο, την αστική τάξη και ξεπροβάλλει από τις τρύπες που ήταν κρυμμένο, στην Ουκρανία, στην Ουγγαρία, στη Γαλλία, στην Ελλάδα και αλλού.

Τώρα, περισσότερο από πριν είναι ανάγκη να μάθουν, ειδικά οι νεότερες γενιές, την αλήθεια. Το πολύ πρόσφατο παράδειγμα της Ουκρανίας και η ενίσχυση της ΕΕ και των ΗΠΑ στους εκεί ναζί αποδεικνύει, επιβεβαιώνει ότι προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους και να υπηρετήσουν τα μονοπωλιακά τους συμφέροντα δεν έχουν κανένα δισταγμό να ανατρέπουν κυβερνήσεις, να ενισχύουν φασίστες, ναζιστές, κατσαπλιάδες και υπόκοσμο.

Η σημερινή μας εκδήλωση έχει όμως και μια πρόσθετη, πολύ σημαντική σημασία, γιατί όπως το Μάρτη του '44 οι ναζί με τους συνεργάτες τους προσπάθησαν να πατήσουν, να εγκατασταθούν στην Κοκκινιά, έτσι και στις μέρες μας οι απόγονοί τους της Χρυσής Αυγλης προσπαθούν να βρωμίσουν με την παρουσία τους και τη δράση τους την Κοκκινιά και άλλες εργατογειτονιές του Πειραιά και της Αθήνας. Η αστική τάξη, μπροστά στις δυσκολίες που συναντά για να ξεπεράσει την κρίση της, να ελέγξει την απόλυτα δικαιολογημένα λαϊκή αγανάκτηση, αξιοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει. Στο πλαίσιο αυτό οργανώνει, ενισχύει και τη φασιστική - ναζιστική Χρυσή Αυγή ή όπως αλλιώς ονομαστεί (...) Παρουσιάζονται ως αντισυστημικοί, αλλά είναι ό,τι πιο αντιδραστικό έχει θρέψει αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης. Ο βασικός πυρήνας τους συγκροτείται από το σκληρό πυρήνα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, από τα Σώματα Ασφαλείας, το στρατό, αλλά και τον υπόκοσμο (...) με δήθεν ελεημοσύνες και αγαθοεργίες, μοιράζοντας ένα ξεροκόμματο προσπαθούν να παρασύρουν εξαθλιωμένα στρώματα. Βασική αποστολή και ρόλος τους είναι να χτυπήσουν το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, τους πρωτοπόρους της πάλης κατά της βαρβαρότητας της αστικής τάξης, να χτυπήσουν το ΠΑΜΕ, την ΚΝΕ, το ΚΚΕ, προκειμένου να εμποδίσουν να αναπτυχθεί η πάλη ενάντια στα αφεντικά τους, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες. Η ΧΑ ή όπως αλλιώς ονομαστεί αποτελεί ένα όπλο της αστικής τάξης για να χτυπήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να εγκλωβίσει την αγανάκτηση μικροαστικών κυρίως δυνάμεων.

Η πείρα δείχνει ότι δεν αντιμετωπίζεται με ηθικολογίες αλλά με αποκάλυψη του ρόλου τους (...) χρειάζεται καλή οργάνωση του λαού, της νεολαίας, πρώτα από όλα της εργατικής τάξης, όπου τη συναντά να την τσακίζει, γιατί αυτό που φοβούνται είναι το οργανωμένο κίνημα, γι' αυτό πάντα στα μουλωχτά, κρυφά, απροειδοποίητα έκαναν τις εμφανίσεις τους, τις επιδρομές τους (...) Κανένας εργάτης, άνεργος, άνθρωπος του λαού, όσο εξαθλιωμένος και αν είναι δεν πρέπει να απλώσει το χέρι του να δεχτεί τίποτα, ούτε νερό από τα βρώμικα χέρια τους. Και όλοι, παντού, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς να τους παίρνουν στο κυνήγι, να μην μπορούν να σταθούν πουθενά. Να σπάσει ο φόβος που προσπαθούν να καλλιεργήσουν. Τρέμουν μπροστά στο οργανωμένο κίνημα, μπροστά στο λαό, είναι θρασύδειλοι. Αυτό φάνηκε και από τη στάση τους όταν μετά τη δολοφονία του Φύσα άρχισαν να στριμώχνονται και ο ένας μετά τον άλλο απαρνιούνται τα πιστεύω τους, τη δράση τους, τα σύμβολά τους.

Μπροστά μας έχουμε την τριπλή εκλογική μάχη του Μάη που με αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση και ενθουσιασμό θα δώσουμε με στόχο να φτάσει η φωνή του ΚΚΕ σε όλους και όλες που καθημερινά μοχθούν για να τα βγάλουν πέρα, από την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Μπροστά μας έχουμε δύο δρόμους. Ο ένας είναι ο δρόμος που τώρα βαδίζουμε με τις δραματικές για τα λαϊκά στρώματα συνέπειες που ζούμε. Ο δρόμος του συμβιβασμού και της υποταγής (...) Είναι ο δρόμος, που με διάφορες παραλλαγές, διαφορετικές συνταγές προτείνουν όλα τα κόμματα, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, η ΧΑ αλλά και άλλα κόμματα που δημιουργούνται και συναγωνίζονται να υπηρετήσουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, της βαρβαρότητας, που κάνουν σημαία τους τον ευρωμονόδρομο, που κοροϊδεύουν το λαό ότι αν οι καπιταλιστές, το κεφάλαιο είναι ανταγωνιστικό και κερδίσει, αυτό θα φέρει δήθεν ανάπτυξη, που απ' αυτήν θα έχουν μερίδιο και οι εργαζόμενοι, ο φτωχός λαός (...) Αυτός ο δρόμος απαιτεί η εργατική τάξη, ο λαός να είναι υπάκουος, πειθαρχημένος ακόμα και υποστηριχτής των επιλογών τους και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, όπως συχνά συμβαίνει, τότε η τρομοκρατία, ο αυταρχισμός, η καταστολή αναλαμβάνει δράση, μέθοδο που συχνά ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όπως έγινε σήμερα στην κινητοποίηση των ανέργων που διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή.

Ο άλλος δρόμος, που προτείνει στους εργαζόμενους, στους άνεργους, στους νέους και τις νέες, στο φτωχό λαό, το ΚΚΕ είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, με τις επιλογές της ΕΕ, του ΔΝΤ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και κρατών. Η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Ο δρόμος, που, με την οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης, των ανέργων, του λαού, της νεολαίας θα βάλει εμπόδια στην πολιτική της βαρβαρότητας, αποκρούοντας αντιλαϊκές αποφάσεις και μέτρα, θα διεκδικεί και θα αποσπά κατακτήσεις, που θα ανακουφίζουν το λαό που υποφέρει. Αλλά και θα συγκεντρώνει δυνάμεις για να διεκδικήσει η εργατική τάξη, ο λαός την εξουσία, και να γίνουν λαϊκή περιουσία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ο ορυκτός πλούτος, οι υποδομές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τα μέσα μεταφοράς, τα ξενοδοχεία, το συγκεντρωμένο εμπόριο (...) Αυτός ο δρόμος φυσικά προϋποθέτει την αποδέσμευση από την ΕΕ (φυσικά και το ευρώ) το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό μηχανισμό. Διαγραφή όλου του χρέους, γιατί ο λαός δε δημιούργησε κανένα χρέος, δε χρωστά σε κανέναν.

Ο δρόμος αυτός προϋποθέτει η εργατική τάξη, ο λαός, η νεολαία να υπερβούν τα εμπόδια που συναντάνε, να παραμερίσουν αυταπάτες που καλλιεργούνται ότι με τη μια ή την άλλη μορφή διαχείρισης μπορούνε να κάνουνε τον καπιταλισμό ανθρώπινο, την ΕΕ από λυκοσυμμαχία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, των ευρωπαϊκών κρατών, σε Ευρώπη των λαών, όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Προϋποθέτει ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, που να έχει σαφή, καθαρό προσανατολισμό και στόχο ενάντια στο κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του. Ενα εργατικό κίνημα που θα εμπνέει, θα συσπειρώνει, θα κινητοποιεί το σύνολο της εργατικής τάξης, που η πυξίδα του σταθερά να δείχνει το στόχο, την πορεία της σύγκρουσης με τα μονοπώλια, με το κεφάλαιο, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής (...) Προϋποθέτει ανατροπή των σημερινών αρνητικών συσχετισμών στα συνδικάτα και το λαϊκό κίνημα και ένα ισχυρό ΚΚΕ με γερά πόδια πρώτα απ' όλα στα εργοστάσια, στα καράβια, στα πολυκαταστήματα, στις φτωχογειτονιές, στη νεολαία, όπου ζει, μοχθεί, αναπνέει η εργατική τάξη, ο φτωχός λαός, αλλά και στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στην Περιφέρεια, στους Δήμους. Προϋποθέτει, απαιτεί τη μαζική αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, των ψηφοδελτίων με το γαρίφαλο του αγώνα στην Περιφέρεια και τους Δήμους μαζί, ενιαία».