Νέοι εργαζόμενοι στα Τηλεφωνικά Κέντρα στην Αττική, έδωσαν μάχη συμμετέχοντας στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, πίσω από τα πανό του κλαδικού συνδικάτου ΣΕΤΗΠ Ν. Αττικής και των σωματειακών επιτροπών στην EVALUE, στην ΩΘΗΣΗ, στην OTEPLUS, της επιτροπής αγώνα επινοικιαζόμενων εργαζόμενων στη VODAFONE. Εστειλαν καθαρό μήνυμα στην εργοδοσία, στην κυβέρνηση, σε όσους θέλουν τους νέους εργαζόμενους με σκυφτό το κεφάλι, να δουλεύουν στις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που έχουν διαμορφώσει και στα Τηλεφωνικά Κέντρα η κυβέρνηση, τα μονοπώλια και η ΕΕ.

Το πανό της σωματειακής επιτροπής του ΣΕΤΗΠ στην EVALUE, στην απεργιακή συγκέντρωση, έδωσε τον τόνο: «Τέρμα στην επινοικιαζόμενη σκλαβιά των 300 ευρώ! Μια ενιαία σύμβαση για τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ». Ολο τον προηγούμενο μήνα, νέοι εργαζόμενοι, μέλη του κλαδικού συνδικάτου ΣΕΤΗΠ και της σωματειακής επιτροπής, «όργωσαν» τα δύο κτίρια της EVALUE, με το κάλεσμα που είχαν βγάλει για μαζική συμμετοχή των συναδέλφων τους στην απεργία στις 6/11.

Λίγες μέρες πριν την απεργία, η σωματειακή επιτροπή κάλεσε σε σύσκεψη τους νέους και τις νέες εργαζόμενες της επιχείρησης, για να συζητήσουν πώς θα προετοιμάσουν τη μαζική συμμετοχή όλων των συναδέλφων στην κινητοποίηση. Πώς θα φτάσει το κάλεσμα της σωματειακής επιτροπής σε κάθε τμήμα, σε κάθε συνάδελφο. Το αποτέλεσμα ήταν να συμμετέχουν και άλλοι εργαζόμενοι στην προπαγάνδιση της απεργίας. Νέοι εργαζόμενοι έκαναν το βήμα και οργανώθηκαν στο ΣΕΤΗΠ Ν. Αττικής. Κάποιοι συνέβαλαν στη Γενική Συνέλευση του συνδικάτου, όπου συμμετείχαν και άλλοι εργαζόμενοι από τον κλάδο. Μετέφεραν τη γνώμη τους.

Εκφράστηκαν από περισσότερους εργαζόμενους οι αγωνιστικές διαθέσεις με συμμετοχή στην απεργία, παρά τα μαθήματα απεργοσπασίας που έδωσαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες από την ΟΜΕ-ΟΤΕ. Εγινε ένα ακόμα βήμα στην οργάνωση του αγώνα στην επιχείρηση, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των νέων εργαζομένων στον κλάδο, κόντρα στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ολη αυτή η δραστηριότητα που ανέπτυξε η σωματειακή επιτροπή στην EVALUE, με την αγωνιστική στάση πρωτοπόρων εργαζομένων στην επιχείρηση, πατούσε πάνω στις ανησυχίες, στους προβληματισμούς των νέων με βάση την εκρηκτική κατάσταση που ζουν στο χώρο δουλειάς, στο σπίτι.

Εχοντας αυτή την πείρα, το συνδικάτο και η σωματειακή επιτροπή καλούσαν τους συναδέλφους να οργανώσουν τον αγώνα στην επιχείρηση, στον κλάδο, για τη δουλειά και τη ζωή που αξίζει στους ίδιους και τις οικογένειές τους. Με το συλλογικό οργανωμένο αγώνα, με το κεφάλι ψηλά, να αντιμετωπίσουν τους μισθούς πείνας (250 ευρώ), που δε φτάνουν ούτε για τα εισιτήρια μετακίνησης. Σαν μια γροθιά να αντιπαρατεθούν στην εργοδοτική τρομοκρατία και πίεση, που οδηγεί νέες εργαζόμενες να λιποθυμούν, σε επιληπτικά επεισόδια.

Από τη δική τους δουλειά, ο όμιλος ΟΤΕ κατάφερε να έχει 167 εκατ. ευρώ κέρδη μόνο το 1ο τρίμηνο του 2013 και η επιχείρηση EVALUE 800.000 ευρώ κέρδη. Μάλιστα, η εργοδοσία φτάνει στο σημείο να καλεί μισή ώρα πιο νωρίς τους εργαζόμενους για να τους «ενημερώσει» για τους στόχους που έχει βάλει η εταιρεία για κάθε συνάδελφο! Φυσικά, το μισάωρο δεν πληρώνεται ως υπερωρία.

Η σωματειακή επιτροπή έχει ανοίξει μέτωπο και απέναντι στην τακτική που ακολουθεί η εργοδοσία να απολύει νέους εργαζόμενους λίγο πριν κλείσουν την τριετία, για να μην ανέβει ο μισθός τους. Λίγο πριν την απόλυση, καλεί το τμήμα που εργαζόταν ο νέος/νέα εργαζόμενος/η σε «meeting», για να τον «ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες του». Και μετά, του δείχνουν την πόρτα προς την ανεργία. Είναι και αυτός ένας τρόπος να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο κλαδικό συνδικάτο του ΣΕΤΗΠ και στη σωματειακή επιτροπή, απάντησαν άμεσα στην προσπάθεια της εργοδοσίας να τρομοκρατήσει νέες εργαζόμενες που κρατούν αγωνιστική στάση απέναντι στις επιδιώξεις της (π.χ. για συνεχόμενες υπερωρίες). Η επιχείρηση αξιοποιεί τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, την ευθύνη που νιώθει η εργαζόμενη μητέρα απέναντι στο παιδί της, για να υποκύψει στην ένταση της μισθωτής σκλαβιάς. Φτάνει στο σημείο να επικαλεστεί το «φιλότιμο» της εργαζόμενης απέναντι στην επιχείρηση που της «έδωσε δουλειά». Την ίδια στιγμή, αρνείται να δώσει γονική άδεια σε εργαζόμενες μητέρες.

Οι νέοι και οι νέες εργαζόμενες που συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση στις 6/11, κρατούσαν το πανό της σωματειακής επιτροπής του ΣΕΤΗΠ, που έχει συγκροτηθεί στην ΩΘΗΣΗ: «Πάρτε πίσω τις απολύσεις! Τέρμα οι θυσίες για τα κέρδη τους!». Είναι το ίδιο πανό που κρατούσαν στις 31/10 έξω από τις πύλες τις επιχείρησης, κατά τη διάρκεια της τετράωρης στάσης εργασίας. Απόφαση που είχαν πάρει σε Γενική Συνέλευση οι εργαζόμενοι στο Τηλεφωνικό Κέντρο ΩΘΗΣΗ, μετά την απόλυση δύο συναδέλφων τους για τη συνδικαλιστική τους δράση.

Από την πρώτη στιγμή που η επιχείρηση ανακοίνωσε τις απολύσεις, η σωματειακή επιτροπή του ΣΕΤΗΠ στην ΩΘΗΣΗ έβγαλε ανακοίνωση που καλούσε τους νέους και τις νέες εργαζόμενους/ες να απαντήσουν στην εργοδοτική τρομοκρατία.

Το κάλεσμα βρήκε απήχηση στους εργαζόμενους που ζουν καθημερινά με το άγχος της απόλυσης, καθώς το τελευταίο διάστημα η εργοδοσία προσλαμβάνει νέους με συμβάσεις ενός μήνα! Με το πρόσχημα της «παραγωγικότητας», η επιχείρηση στέλνει σε εργαζόμενους «warning letter» (προειδοποιητικές επιστολές) ότι δεν πιάνουν τους στόχους που τους έχει βάλει η εταιρεία για να ενισχύσει την κερδοφορία της. Με αυτή την τρομοκρατική τακτική, η εργοδοσία καλεί τους εργαζόμενους να δουλέψουν ακόμα και το Σάββατο, απλήρωτοι, αν θέλουν να παραμείνουν στην επιχείρηση.

Η ...«φιλεύσπλαχνη» εργοδοσία προσπάθησε για πρώτη φορά να καθιερώσει τα απλήρωτα Σάββατα, δήθεν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, λέγοντας ότι τα μεροκάματα θα τα απέδιδε σε κάποιο ίδρυμα! Συνάντησε όμως την αντίδραση των ίδιων των εργαζομένων, με μπροστάρηδες τα μέλη του κλαδικού συνδικάτου ΣΕΤΗΠ Ν. Αττικής.

Η συζήτηση σε κάθε τμήμα, σε όλη την εταιρεία για την προπαγάνδιση της στάσης εργασίας ενάντια στις απολύσεις και της απεργίας στις 6/11, συνοδευόταν με απόφαση κάθε νέου εργαζόμενου και εργαζόμενης να συμμετέχει στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Στην τετράωρη στάση εργασίας, η συμμετοχή ήταν σχεδόν καθολική. Το «δεν πάει άλλο», «δε θα περιμένω τη σειρά μου να πάρω την απόλυση» εκφράστηκε με οργανωμένη και συλλογική δράση.

Η επιχείρηση βέβαια δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα. Προσπάθησε να τρομοκρατήσει τους συναδέλφους, στέλνοντας «υπεύθυνους» και «προϊστάμενους» την ώρα της συγκέντρωσης να ρωτούν αν απεργούν ή να προσπαθούν να τους απομακρύνουν από τη συγκέντρωση, πηγαίνοντάς τους σε καφετέριες. Με κηρύγματα περί «νομιμότητας», προσπάθησε να εκβιάσει τους εργαζόμενους και να αποδεχτούν την εργασιακή ζούγκλα που ζουν με τις μηνιαίες συμβάσεις, τις μειώσεις μισθών, τις απολύσεις, την πίεση και την εντατικοποίηση.

Η απάντηση της σωματειακής επιτροπής ήταν άμεση. Με ανακοίνωση καλούσαν τους συναδέλφους να δώσουν συνέχεια με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 6/11. Οπως ανέφεραν χαρακτηριστικά: «Αυτή τη ζωή δεν την αποδεχόμαστε. Αυτή είναι η "νομιμότητα" και η "δημοκρατία" που με τόσο πάθος υπερασπίζονται οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους: απελευθέρωση των απολύσεων, φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματίες αλλά φόρους και χαράτσια για τις οικογένειές μας, συνδικαλιστικές απολύσεις και διώξεις, βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα που μας τσακίζουν».

Νέοι εργαζόμενοι αναθάρρησαν μέσα από τη συμμετοχή τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, κόντρα στις επιδιώξεις των αφεντικών. Είδαν τη δύναμη της οργάνωσης στον αγώνα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Οπως είπε μια νέα εργαζόμενη, «τώρα που βλέπω ότι είμαστε πολλοί και οργανωμένοι, δε φοβάμαι».

Η πείρα από την προετοιμασία της απεργίας στις 6/11 στα Τηλεφωνικά Κέντρα, στέλνει μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους νέους και νέες εργαζόμενες δεν έκαναν το βήμα συμμετοχής στην απεργία, για να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία τους, να πουν γνώμη για τις μορφές και τα αιτήματα του αγώνα τους, να οργανωθούν στο σωματείο, στο χώρο δουλειάς.

Μπορεί η νέα γενιά να μπαίνει στη δουλειά με πολύ χειρότερους όρους σε σχέση με παλιότερα. Ομως μπορεί να μπει πιο αποφασιστικά στο συλλογικό και οργανωμένο αγώνα, με βάση τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, να συμβάλλει καθοριστικά στην ανασύνταξη και αναζωογόνηση του κινήματος. Σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κλάδο υπάρχουν νέοι εργαζόμενοι που παρά την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία επιλέγουν το δρόμο της οργάνωσης, της συλλογικής δράσης, της αντίστασης και αγωνιστικής στάσης απέναντι στις επιδιώξεις των αφεντικών.

Είναι μια κρίσιμη και αποφασιστική δύναμη για να ενταχθούν νέες δυνάμεις στον αγώνα για την ανατροπή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που καταδικάζει τους νέους εργαζόμενους στην ανεργία, στην κακοπληρωμένη δουλειά, στη μισθωτή σκλαβιά.