Ο ΣΕΒ, που από τις αρχές του χρόνου κινείται ανοιχτά στη γραμμή «τα νούμερα δεν βγαίνουν», στην ουσία ζητά τη λήψη πρόσθετων μέτρων και μια πολιτική που «θα προσελκύει ξένες επενδύσεις», και θα «αποτελεί κίνητρο για τους εγχώριους επενδυτές». Δηλαδή, ζητά πρόσθετες οικονομικές ενισχύσεις και κίνητρα που μαζί με τις αντιδραστικές - αντεργατικές αναδιαρθρώσεις θα επαναφέρουν την κερδοφορία στη βιομηχανία.

Ο ΣΕΒ ασκεί κριτική στην κυβέρνηση σε δύο επίπεδα. Αφ' ενός χαρακτηρίζει επικοινωνιακή την επιχειρούμενη από την κυβέρνηση επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο χαρακτηρίζει ως λογιστικό. Αφ' ετέρου, ζητά αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, λέγοντας ότι «δίνοντας τη λογιστική μάχη του ελλείμματος, λησμονήσαμε στην πράξη το στόχο της ανάπτυξης».

Εκείνο που υποστηρίζεται χωρίς περιστροφές είναι ότι «ο τόπος μπορεί να ξαναμπεί σε αναπτυξιακή τροχιά», μόνο αν στηριχτεί στην πραγματική οικονομία, στην πραγματική παραγωγική βάση της χώρας, αιχμή της οποίας - κατά τον ΣΕΒ - είναι «η εν πολλοίς υποτιμημένη και συκοφαντημένη ελληνική βιομηχανία».

Η όξυνση της αντιπαράθεσης με άλλες μερίδες του κεφαλαίου επιβεβαιώνεται από την κριτική που ασκεί ο ΣΕΒ για «το πληθωρικό εγκώμιο κλάδων όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία που πλέκεται συστηματικά από επίσημα χείλη», τους οποίους αντιμετωπίζουν σαν «εθνικούς πρωταθλητές», παραπέμποντας προφανώς στα τόσα προνόμια και ευνοϊκά μέτρα που ισχύουν για τους εφοπλιστές και παρακάμπτοντας σαφώς τα ειδικά κίνητρα που έχουν θεσπιστεί για τους βιομήχανους. Παράλληλα, κατηγορεί όσους «παθητικά» έχουν αποδεχτεί «τη δήθεν αποβιομηχάνιση της χώρας», άποψη την οποία και αμφισβητεί.

Για να στηρίξει τη θέση αυτή, επικαλείται μία σειρά στοιχεία (προστιθέμενη αξία της βιομηχανίας στο σύνολο της οικονομίας (15,5% του συνόλου), απασχόληση (16,6% του συνόλου οι 739.000 εργαζόμενοι) ύψος αποδοχών εργαζομένων (17,1% στο σύνολο της οικονομίας, «ικανοποιητικά» επίπεδα μισθών που προσφέρουν οι μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις σε σχέση με τις μικρές, συμμετοχή κατά 35% των φορολογητέων κερδών των κερδοφόρων βιομηχανικών επιχειρήσεων και 22% στα έσοδα του ΙΚΑ, εξαγωγικές επιδόσεις βιομηχανικών επιχειρήσεων). Στην προκειμένη περίπτωση διαπράττουν μια συνηθισμένη αστική λαθροχειρία. Εμφανίζουν τα αποτελέσματα της εργασίας των άμεσων παραγωγών (των εργατών) σαν δικά τους αποτελέσματα, από τη στιγμή μάλιστα που θεωρούν τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τους σαν «δικά τους περιουσιακά στοιχεία».

Πάνω στη λαθροχειρία αυτή, ο ΣΕΒ ανακράζει ότι «η βιομηχανία είναι ο πραγματικός πρωταθλητής της εθνικής μας οικονομίας», ενώ παράλληλα εκφράζει και το παράπονο του «ριγμένου» στο διαμοιρασμό της καπιταλιστικής λείας, υποστηρίζοντας ότι «αντιμετωπίζει σε μόνιμη βάση μια μεροληπτική διαιτησία». Με στόχο να ενισχύσουν τον «πατριωτισμό» του βιομηχανικού κεφαλαίου, τού αποδίδουν ιδιότητες που δεν έχει, καθώς επισημαίνουν: «Μοχθούμε, επενδύουμε, παράγουμε και προσφέρουμε στην οικονομία και στην κοινωνία μας, ακόμα και μέσα στα πέτρινα χρόνια της κρίσης, κάτω από συνθήκες αντίξοες - για να μην πούμε εχθρικές».

Εδώ κυριολεκτικά ο ΣΕΒ βιάζει τη λογική. Η πραγματικότητα είναι ότι το βιομηχανικό κεφάλαιο - και κάθε άλλο κεφάλαιο - ζει παρασιτικά από την απλήρωτη εργασία των άμεσων παραγωγών, των εργαζομένων. Οι άμεσοι παραγωγοί είναι οι δημιουργοί του κοινωνικού προϊόντος. Οι αστοί απλώς ιδιοποιούνται αυτόν τον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο, αρπάζοντας τα αποτελέσματα της εργασίας των άμεσων παραγωγών, καταδικάζοντας τους τελευταίους να ζουν μέσα σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης.

Στην παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων στο εμπόριο. Στο ταχύτερο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων μικρών μαγαζιών, που δεν πρόκειται να αντέξουν τον άνισο ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια του εμπορίου. Στην αύξηση των κερδών και την πλήρη κυριαρχία στην αγορά για μερικές δεκάδες μεγάλες, μονοπωλιακές επιχειρήσεις στο λιανικό εμπόριο. Η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας στο εμπόριο, πολύ σύντομα θα συμπαρασύρει και δεκάδες άλλους κλάδους που συνδέονται με την εμπορική δραστηριότητα.

Δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα από το γεγονός ότι κανένας αυτοαπασχολούμενος μικρός έμπορος, ιδιαίτερα οι γυναίκες, δεν αντέχει να δουλεύει 7 μέρες την εβδομάδα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οι όποιοι περιορισμοί τέθηκαν είναι για τα μάτια του κόσμου και για να λιγοστέψουν οι αντιδράσεις εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων. Από την πρώτη μέρα άρχισαν να ξηλώνονται όπως έγινε με τα καταστήματα franchise. Ηδη υπάρχουν στο συρτάρι οι προσφυγές των ενώσεων των μεγαλοεπιχειρηματιών για "άνιση μεταχείριση" και νόθευση του "ελεύθερου ανταγωνισμού".»

(...) «Οι εκπρόσωποι των χιλιάδων μικρών εμπόρων πρέπει να απορρίψουν το εκβιαστικό δίλημμα ότι ο νόμος προβλέπει 7 Κυριακές το λιγότερο. Υποστηρίζουμε τα συμφέροντα των συναδέλφων μας, καταδικάζοντας και απορρίπτοντας συνολικά τις ρυθμίσεις και τα μέτρα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μπούμε σε συζήτηση προτάσεων που αφορούν το ρυθμό εξόντωσής μας. Η θέση του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να παραμένει σταθερή. Παλεύουμε μαζί με τους εργαζόμενους για νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας».

Αναφορικά με τη στάση της ΕΣΕΕ υπογραμμίζεται ότι «η θέση της για τις 7 Κυριακές έδωσε το άλλοθι στην κυβέρνηση ότι δήθεν το μέτρο είναι αποδεκτό από τους εμπόρους. Συνεχίζει την επιζήμια τακτική της, σπέρνοντας αυταπάτες ότι μπορεί να βγει θετικό αποτέλεσμα από τις διαβουλεύσεις με δημάρχους και περιφερειάρχες. Πρέπει να απορριφτεί και να καταδικαστεί ο εκβιασμός, ότι αν δεν αποφασίσει ο Δήμος ή η περιφέρεια για τον αριθμό των Κυριακών που θα ανοίξουν τα μαγαζιά, τότε θα πάμε αυτόματα στην πλήρη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας. Η κυβέρνηση έδωσε αυτήν την αρμοδιότητα στους δήμους και τις περιφέρειες ακριβώς γιατί είναι κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και όπως έχει αποδειχτεί ότι εφαρμόζουν με συνέπεια σε όλους τους τομείς την ίδια αντιλαϊκή πολιτική των αναδιαρθρώσεων και της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, το ίδιο θα κάνουν και στο θέμα της Κυριακής».

Την ωμή κοροϊδία επιστρατεύει η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη νέα άγρια φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε χτες το υπουργείο υποστηρίζει ότι η επιβάρυνση του φόρου εισοδήματος (πρόσθετου φόρου), είναι φέτος σημαντικά μειωμένη σε σχέση με πέρυσι (3,5 δισ. ευρώ περίπου έναντι 7,5 δισ. ευρώ), ενώ το χαράτσι από το φόρο ακίνητης περιουσίας...έχει επιμεριστεί σε επτά (7) δόσεις.

Από τους «φωστήρες» του υπουργείου Οικονομικών διέφυγε προφανώς το γεγονός ότι το 2013 προστέθηκαν ακόμα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στη μαύρη λίστα των ανέργων, αλλά και το κυριότερο: ότι, λόγω της επέλασης σε βάρος των εργασιακών σχέσεων, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν συντριβεί, με αποτέλεσμα, το κράτος να εισπράξει εφέτος λιγότερους φόρους, λόγω της μεγάλης μείωσης των φορολογηθέντων εισοδημάτων.

Οσο για τις μεγάλες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων, αλλά και τη συρροή χιλιάδων φορολογουμένων να πληρώσουν τα πολλαπλά χαράτσια σε ακίνητη περιουσία και φόρο εισοδήματος, τώρα... θυμήθηκαν ότι μεγάλος αριθμός υπαλλήλων έχει συνταξιοδοτηθεί τον τελευταίο χρόνο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση των υποθέσεων. Αλλά και εδώ λένε τη μισή αλήθεια, καθώς έχει προχωρήσει η πρωτοφανής συρρίκνωση των ΔΟΥ σε αστικά κέντρα και περιφέρεια και σε μεγάλη μείωση του προσωπικού, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί κατακόρυφα η ταλαιπωρία.

Από σήμερα Παρασκευή ξεκινά η έναρξη πιλοτικής λειτουργίας της εφαρμογής Ηλεκτρονικού Παραβόλου (e-Παράβολο). Στην πρώτη φάση λειτουργίας της Εφαρμογής «e-Παράβολο» θα είναι διαθέσιμα ηλεκτρονικά παράβολα του «Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων» και στη συνέχεια θα εντάσσονται σταδιακά παράβολα από άλλους Δημόσιους Φορείς αποδέκτες παραβόλων. Για την αγορά του e-Παραβόλου οι ενδιαφερόμενοι (φυσικά και μη φυσικά πρόσωπα) μπορούν να επισκέπτονται το διαδικτυακό τόπο της ΓΓΠΣ (www.gsis.gr) επιλέγοντας από τις «Υπηρεσίες προς Πολίτες ή Υπηρεσίες προς Επιχειρήσεις» τη σχετική εφαρμογή «e-Παράβολο». Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη για όλους τους πολίτες και επιχειρήσεις, χρήστες και μη χρήστες του Taxisnet.