ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Από το «εγγυημένο εισόδημα» στην ... «εγγυημένη» φτώχεια

Το «εγγυημένο εισόδημα», το οποίο δήθεν θα έρθει να αντισταθμίσει την απόλυτη φτώχεια στην οποία έχουν οδηγηθεί εκατοντάδες λαϊκές οικογένειες, «υφαίνει» η κυβέρνηση, προωθώντας και σχετική πρόβλεψη που υπήρχε στο δεύτερο μνημόνιο. Σημειώνεται ότι για το σκοπό αυτό είχαν προϋπολογιστεί μόλις 20 εκατομμύρια ευρώ για το 2014, χρόνο κατά τον οποίο θα λειτουργήσει πιλοτικά και απευθύνεται στους εξαθλιωμένους, την ώρα βέβαια που μόνο από τους συνταξιούχους το ίδιο έτος, με τις αιματηρές περικοπές στις συντάξεις, αφαιρεί 5,243 δισ. ευρώ!

Σύμφωνα με σχετική μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, στην οποία είχε ανατεθεί η εξέταση του ζητήματος από το υπουργείο Εργασίας και φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», το βοήθημα αυτό, υπό προϋποθέσεις, θα δίνεται σε ανθρώπους που διαβιούν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας και σε κάθε περίπτωση το οικογενειακό εισόδημα δε θα ξεπερνά τα 4.800 ευρώ, ενώ σε αυτό θα συνυπολογίζονται και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Μάλιστα, σύμφωνα με την εφημερίδα, για να χρηματοδοτηθεί το μέτρο μετά το 2015, δεν αποκλείεται να περικοπούν ή να υποκατασταθούν άλλα επιδόματα, όπως η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, το ΕΚΑΣ, ακόμα και τα προνοιακά επιδόματα σε απόρους!

Σε κάθε περίπτωση, πέραν του αποπροσανατολισμού, τα χιλιάδες νοικοκυριά που ρίχνονται στην εξαθλίωση δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από μια κυβέρνηση που εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις έφτασε στο σημείο να κόψει 100 ευρώ ακόμα και από το τακτικό επίδομα ανεργίας. Γιατί την ώρα που η κυβέρνηση μιλάει για κάποια βοηθήματα το 2014 προς τους ανθρώπους που βρίσκονται στην απόλυτη φτώχεια, και που δε θα ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια ευρώ, με το μεσοπρόθεσμο, την ίδια χρονιά, αφαίρεσε 114 εκατομμύρια από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, καταργώντας το για τους φτωχοσυνταξιούχους ηλικίας 60 έως 64 ετών. Αφαίρεσε από φτωχές οικογένειες οικογενειακά επιδόματα 86 εκατ. ευρώ, στα άτομα με αναπηρία περιέκοψε τις αποζημιώσεις μετακίνησης κατά 82 εκατ. ευρώ, ενώ κατά 30 εκατ. μείωσε και τα ειδικά επιδόματα ανεργίας. Αφού λοιπόν στραγγάλισε χιλιάδες φτωχές και αδύναμες οικογένειες τώρα σχεδιάζει μερικά ψίχουλα με το «εγγυημένο εισόδημα», που εγγυάται μόνο την απόλυτη φτώχεια.

Δραματική επιβεβαίωση

Οι κομμουνιστές το είχαν πει από την πρώτη στιγμή. Το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και των αναδιαρθρώσεων μικρή σχέση είχε με το κρατικό χρέος και τις τάσεις διόγκωσής του. Αλλωστε, τα μεγέθη του όχι μόνο δε μειώνονται αλλά έχουν αυξηθεί και θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Λέγαμε, λοιπόν, από την αρχή ότι οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις με τις δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο συμβάλλουν στο να γίνουν πάμφθηνοι οι εργαζόμενοι για να ενισχυθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Λέγαμε, επίσης, ότι η πολιτική χρεοκοπίας του λαού είχε ως στόχο να βάλει στο χέρι τα λαϊκά εισοδήματα και τις κρατικές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, ώστε να γίνει κατορθωτή η αύξηση των ποσών που δίνει το Δημόσιο προς τους εκπροσώπους του κεφαλαίου.

Η πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού και τα αναλυτικά στοιχεία, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα, επιβεβαιώνουν με τον πλέον δραματικό τρόπο αυτήν την εκτίμηση. Με επίσημους αριθμούς και υπολογισμούς που κάνει η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά τα στοιχεία, μέσα στους εφτά πρώτους μήνες του 2013, είχαμε απόλυτη καθίζηση όλων των κρατικών δαπανών που προορίζονται για τους μισθούς και τις συντάξεις, για τις επιχορηγήσεις όλων των ασφαλιστικών ταμείων, για τη χρηματοδότηση του ΟΑΕΔ, για το περιβόητο ΕΚΑΣ, για την επιχορήγηση των ΟΤΑ κ.ο.κ. Η κατά μέσο όρο μείωση των συγκεκριμένων δαπανών έφτασε το -10,2%.

Για να συμπληρωθεί το παζλ της άθλιας φιλομονοπωλιακής πολιτικής, να πούμε ότι την ίδια ακριβώς στιγμή τα «χρεολύσια και οι λοιπές δαπάνες», που πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία των τραπεζών και άλλων επιχειρηματικών φορέων, παρουσίασαν αύξηση της τάξης του 22,9%!!!

Το «νοικοκύρεμα» και οι «μαύρες τρύπες»

Για νοικοκύρεμα στη διαχείριση των κτιριακών αναγκών του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) που θα αποφέρει εξοικονόμηση 500.000 ευρώ ετησίως από ενοίκια και λειτουργικά κόστη κάνει λόγο με ανακοίνωσή του ο υπουργός Εργασίας. Δεν ξέρουμε αν με τέτοιου είδους ανακοινώσεις ο υπουργός περιμένει να του αποδοθούν εύσημα, αλλά η αναλυτική παρουσίαση από τον ίδιο για τον τρόπο που θα γίνει η εξοικονόμηση γεννά πολλά ερωτηματικά. Ετσι, ο υπουργός λέει ότι θα ξενοικιαστούν 19 από τα 21 κτίρια που μέχρι τώρα χρησιμοποιούσε το ΕΤΕΑ, ενώ στα δύο που θα συνεχίσει να νοικιάζει θα μειώσει το ενοίκιο κατά 50%, αφού ενώ η αντικειμενική τιμή ενοικίου είναι 6 ευρώ το τετραγωνικό, το Ταμείο μέχρι τώρα πληρώνει 14 ευρώ! Επιπλέον, θα αξιοποιηθούν για τις υπηρεσίες 26 ιδιόκτητα κτίρια που μέχρι τώρα ήταν αποθηκευτικοί χώροι.

Εδώ όμως προκύπτουν και τα ερωτηματικά: Ποιος έχει την ευθύνη που τόσα χρόνια ενοικιάζονταν κτίρια (19 τον αριθμό στα 21) τα οποία το ΕΤΕΑ δεν τα είχε στην πραγματικότητα ανάγκη και μπορούσε να λειτουργήσει και χωρίς αυτά, χωρίς δηλαδή να πληρώνει σε μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων. Γιατί το ενοίκιο ήταν τόσο υπέρογκο, πάνω από το 50% των τιμών που ισχύουν στην αγορά; Γιατί, τέλος, ενώ το ΕΤΕΑ μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του με τα δικά του ακίνητα, αυτά είχαν μετατραπεί σε αποθηκευτικούς χώρους, την ίδια στιγμή που κατέβαλλε πολύ υψηλά ενοίκια; Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσει ο υπουργός και η κυβέρνηση των δύο κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν ανέλαβαν χτες την εξουσία, αλλά έχουν την ευθύνη της λειτουργίας των Ταμείων τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες. Ομως, γι' αυτά ο υπουργός τηρεί «σιγήν ιχθύος». Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση «η σιωπή δεν... είναι χρυσός». 'Η, μήπως, για τους μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων που ενοικιάζονται από το δημόσιο είναι;

Πρακτική άσκηση στην εκμετάλλευση

Η είδηση που μεταδόθηκε προχτές στα διεθνή πρακτορεία είναι σοκαριστική: Ενας μεταπτυχιακός φοιτητής 21 χρόνων, που έκανε την πρακτική του σε τράπεζα στο Λονδίνο, πέθανε μετά από 72 ώρες συνεχόμενης δουλειάς! Οπως αναγκάζονται να παραδεχτούν και οι υπάλληλοι του τραπεζικού συστήματος στο Λονδίνο, που μιλάνε ανώνυμα σε εφημερίδες, οι νέοι άνθρωποι που αποδέχονται μια πρακτική στο συγκεκριμένο τομέα και δουλεύουν με ιδιαίτερο ζήλο, νομίζοντας ότι αυτό θα τους βοηθήσει να βρουν τη «δουλειά των ονείρων τους», συνειδητοποιούν ότι η λεγόμενη καλοκαιρινή πρακτική άσκηση είναι στην πραγματικότητα «οι χειρότεροι 3 μήνες της ζωής τους». Καθώς έρχονται αντιμέτωποι με συνδυασμό εξαντλητικών ολονύκτιων εργασιών, δουλειά το Σαββατοκύριακο και το περιβόητο σερί, δηλαδή επιστροφή στο σπίτι στις 6.00 το πρωί, ένα μπάνιο και επιστροφή στην τράπεζα για συνέχιση της εργασίας (κάπως έτσι στο μπάνιο του κατέρρευσε και κατέληξε και ο 21χρονος φοιτητής μετά από 72 ώρες συνεχούς δουλειάς). Υπάλληλοι της τράπεζας καταγγέλλουν ότι όσοι κάνουν πρακτική αναγκάζονται να εργαστούν όσες ώρες τους ζητηθεί, και συνήθως από 100 έως 110 ώρες τη βδομάδα. Το ακόμα πιο σοκαριστικό είναι ότι αυτή η εντατικοποίηση της εργασίας θεωρείται δεδομένη έως και φυσιολογική από τους εργοδότες.

Οι νέοι που κάνουν πρακτική άσκηση είναι περισσότερο ευάλωτοι. Κι αυτό δεν είναι μια ιδιαιτερότητα της Βρετανίας ή της συγκεκριμένης εργασίας στην τράπεζα, ισχύει παντού σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Η πρακτική άσκηση για τον φοιτητή, όπως ακριβώς και η μαθητεία για τον μαθητευόμενο, δε λειτουργεί απλά ως εξάσκηση πάνω στο αντικείμενο σπουδών του ή ως μάθηση, αλλά είναι μια ευκαιρία για δουλειά. Προσπαθεί να αποδείξει την αξία του και τις δυνατότητές του, προσπαθεί να γίνει αρεστός στον εργοδότη και να ανοίξει δρόμους, ώστε να παραμείνει στη δουλειά και μετά την ολοκλήρωση της πρακτικής ή της μαθητείας.

Από την άλλη, οι εργοδότες πατάνε ακριβώς πάνω σε αυτές τις προσδοκίες και τις ελπίδες των πρακτικάριων και των μαθητευόμενων για να τους ξεζουμίζουν. Με τις έτσι κι αλλιώς χαμηλότερες αποδοχές από τους άλλους εργαζόμενους, με το καθεστώς του εκπαιδευόμενου που δεν τους επιτρέπει εύκολα να οργανωθούν σε συνδικάτα να υψώσουν ανάστημα και να διεκδικήσουν, με το φόβο ότι αν δεν πάει καλά ή αν διακοπεί η πρακτική τους αυτό ισοδυναμεί με κακό βαθμό ή με διακοπή στις σπουδές τους, οι πρακτικάριοι γίνονται εύκολη λεία για τα αφεντικά. Η ελληνική εμπειρία λέει ότι οι πρακτικάριοι χρησιμοποιούνται ως «παιδιά για όλες τις δουλειές», δηλαδή πέρα από την εργασία στο αντικείμενό τους φτιάχνουν καφέδες, σκουπίζουν κ.ο.κ. Τα εξαντλητικά ωράρια και η εντατικοποίηση της δουλειάς αυτών των νέων παιδιών αξιοποιούνται από τους εργοδότες ως μοχλός πίεσης και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, για να εντατικοποιούν την εργασία τους και για να τους κρατούν με το κεφάλι σκυμμένο.

Η γενίκευση της μαθητείας για τα Επαγγελματικά Λύκεια και για όλες τις σχολές κατάρτισης, που φέρνει τώρα το υπουργείο Παιδείας με το νέο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν είναι τίποτε άλλα παρά γενίκευση του παραπάνω εφιάλτη.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ