Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, η υπηρεσία πληροφοριών DGSE υποκλέπτει σήματα από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τηλέφωνα στη Γαλλία και μεταξύ της Γαλλίας και άλλων χωρών, αν και όχι το περιεχόμενο των τηλεφωνημάτων, για να δημιουργήσει ένα χάρτη του «ποιος ομιλεί με ποιον». Η εφημερίδα προσθέτει πως η δραστηριότητα αυτή είναι παράνομη.

«Κατασκοπεύονται όλες οι επικοινωνίες μας», γράφει η «Λε Μοντ», η οποία βάσισε το δημοσίευμά της σε πηγές των υπηρεσιών πληροφοριών τις οποίες δεν κατονομάζει, καθώς και σε δηλώσεις που έχουν γίνει δημοσίως από αξιωματούχους των υπηρεσιών πληροφοριών.

«E-mails, μηνύματα κειμένου, τηλεφωνικά αρχεία, πρόσβαση στο Facebook και το Twitter αποθηκεύονται στη συνέχεια για χρόνια», προσθέτει η εφημερίδα. Οι δραστηριότητες που περιγράφονται είναι παρόμοιες με αυτές που πραγματοποιεί η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ, όπως περιγράφουν ντοκουμέντα τα οποία έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατα ο πρώην σύμβουλος της NSA Εντουαρντ Σνόουντεν. Η γαλλική DGSE δεν ήταν άμεσα διαθέσιμη για να σχολιάσει το δημοσίευμα. Και να σκεφτεί κανείς πως μόλις λίγες μέρες πριν, με αφορμή τα δημοσιεύματα στο βρετανικό «Γκάρντιαν» και στο γερμανικό «Ντε Σπίγκελ» για την αντίστοιχη δράση της αμερικανικής NSA, οι γαλλικές αρχές και μαζί ο πρόεδρος Ολάντ «έσκιζαν χασέδες» και απειλούσαν θεούς και δαίμονες... Δεν ξέρουμε αν τώρα καταπιούν τη γλώσσα τους και η λίγη σημασία που έχει η όλη υπόθεση είναι πως έστω και έτσι ανοίγει μια χαραμάδα και φαίνεται το αληθινό πρόσωπο της δικτατορίας των μονοπωλίων που τη μόνη «νομιμότητα» που ανέχεται είναι αυτή που διαιωνίζει και αυξάνει τα κέρδη τους.

«...Ο τουρισμός ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας για την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση»... Αυτό δε χάνουν ευκαιρία να διατυμπανίζουν οι επιχειρηματίες στον κλάδο αλλά και η συγκυβέρνηση, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν «κλίμα» και έδαφος για την προώθηση μέτρων και πολιτικών που θα εξασφαλίζουν νέο κύμα κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τις επιχειρήσεις του Τουρισμού.

Μέτρα όμως που περνούν σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο. Το τελευταίο τρίχρονο το μαύρο μέτωπο εργοδοσίας, κυβερνήσεων και κομμάτων που βρίσκονται εναρμονισμένα με τις πολιτικές της ΕΕ, κατάφεραν συντριπτικό πλήγμα σε μια σειρά κατακτήσεις και δικαιώματα που είχαν απομείνει από την προηγούμενη επίθεση. Αυξήθηκε κατακόρυφα ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων με μεγάλες μειώσεις μισθών που αγγίζουν το 40%, κυριαρχεί η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά που ξεπερνά το 60%, μειώθηκε η απασχόληση, επεκτάθηκαν οι εργασιακές σχέσεις εξάντλησης κλπ. Το φαινόμενο να βλέπει κανείς, για παράδειγμα, τον ίδιο σερβιτόρο στα πρωινά, στα γεύματα και στα δείπνα είναι όχι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

Για παράδειγμα, σε μεγάλο αθηναϊκό κεντρικό ξενοδοχείο με 500 περίπου δωμάτια - που παρουσιάζει αύξηση κερδών το 2013 - εργάζονται 17 μόνιμες καμαριέρες που τακτοποιούν μέχρι και 13 δωμάτια η κάθε μια ημερησίως. Αν υποθέσουμε ότι η μέση πληρότητα είναι 50% - που βέβαια δεν είναι, ακόμη και στη χαμηλή περίοδο - θα χρειάζονταν συνολικά 25 καμαριέρες για μία βάρδια την ημέρα.

Επειδή οι 17 εργαζόμενες δεν επαρκούν ούτε για το 50% της πληρότητας ακόμη κι αν εργάζονταν κάθε μέρα χωρίς ρεπό, η πολυεθνική διαχειρίστρια του ξενοδοχείου προσλαμβάνει καθημερινά καμαριέρες από εξωτερικό συνεργείο. Αυτές για το πρώτο 5μηνο του 2013 έφτασαν σε αριθμό τις 38 (!) με εργασία μεταξύ 14 και 20 ημερών για κάθε μήνα. Είναι καμαριέρες που εργάζονται για χρόνια στο ίδιο ξενοδοχείο, ενώ αμείβονται από την εργολαβική εταιρεία με αποδοχές κάτω από αυτές που λαμβάνουν οι μόνιμες καμαριέρες. Που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που εκβιάζονται για να κάνουν περισσότερα δωμάτια, που δεν έχουν κανένα δικαίωμα στην απεργία, που οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές δεν τις γράφουν ούτε στα σωματεία που ελέγχουν.

Αυτός είναι ο τουρισμός που ονειρεύονται κεφάλαιο και συγκυβέρνηση και οι δυνάμεις στο κίνημα που βάζουν πλάτη στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης του τουρισμού.