Από μια δύναμη που έχει κάνει δόγμα της το «όταν η πραγματικότητα δεν μας συμφέρει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα» και επιστήμη τη διαστρέβλωση, δεν εκπλήσσουν τοποθετήσεις όπως: Η περίπτωση της Κύπρου απέδειξε ότι υπάρχουν ενδιάμεσα σημεία ισορροπίας στην Ευρωζώνη, υπάρχει διαπραγμάτευση στη λιτότητα, «να γιατί έχει μεγάλη σημασία το ποιες δυνάμεις είναι στην κυβέρνηση»!

Ναι, αυτό ακριβώς ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας το βράδυ της Τετάρτης σε παρουσίαση βιβλίου στελέχους του κόμματός του! Κι ας απέδειξε η περίπτωση της Κύπρου ακριβώς το αντίθετο. Οτι δεν υπάρχει δύναμη ικανή να διαχειριστεί φιλολαϊκά την εξουσία των μονοπωλίων, εντός ή εκτός της λυκοσυμμαχίας. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην κυβέρνηση Αναστασιάδη. Τα πρώτα μνημονιακά μέτρα τα ψήφισε η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ γιατί ακριβώς, πέρα κι έξω απ' τις προθέσεις της, όφειλε να συμμορφωθεί με το πλαίσιο που διαμορφώνουν οι ανάγκες των μονοπωλίων και η στρατηγική της ευρωένωσης που τα υπηρετεί.

Κι αν κανείς διατηρεί έστω και μία αμφιβολία για το ποιον θέλει να υπηρετήσει απ' τη θέση της κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να τη διέλυσε ο Αλ. Τσίπρας, λέγοντας: «Είμαστε σε μια φάση όπου η κρίση υπάρχει και αναπαράγεται, προκειμένου η μισή Ευρώπη, η πλεονασματική, να φάει την άλλη μισή, τον ελλειμματικό Νότο (...) Υπάρχει ο δρόμος που βολεύει τους ισχυρούς και επιβάλλεται με σκληρούς όρους στους πιο αδύναμους». Δεν αναφέρεται στους λαούς. Γιατί και οι λαοί του Βορρά εντάσσονται στους αδύναμους, βλέπουν τα δικαιώματά τους να καρατομούνται. Αναφέρεται στην ντόπια αστική τάξη και διαμαρτύρεται γιατί οι ανταγωνιστές της στο Βορρά πορεύονται με καλύτερους όρους για τα κέρδη τους. Και κλείνει το μάτι στις αστικές κυβερνήσεις των άλλων κρατών του Νότου, που κυριολεκτικά σφαγιάζουν τους λαούς, ότι αν θέλουν διαπραγμάτευση προς όφελος των δικών τους αστικών τάξεων στην ΕΕ πρέπει να βάλουν πλάτη στην «επιδίωξη συμμαχιών και μέτωπο στον ευρωπαϊκό Νότο»!

Κατόπιν αυτών αντιλαμβανόμαστε πλήρως γιατί επιτέθηκε στο ΚΚΕ ότι «δεν θέλει να ακούσει τίποτα», ότι δηλαδή κωφεύει στις προσκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για σύμπραξη. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το ΚΚΕ και ακούει και ερμηνεύει πολύ καλά αυτά που ακούει.

Κάθε άλλο παρά απέφυγε να απαντήσει όπως το κατηγόρησε στο «γιατί η αντιμνημονιακή συσπείρωση έγινε γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ». Που πάντως δεν έγινε γιατί «ο ΣΥΡΙΖΑ με ειλικρίνεια προσκάλεσε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς να προχωρήσουμε σε ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων με στόχο την κοινωνική σωτηρία». Εγινε γιατί πόνταραν πάνω του τμήματα της αστικής τάξης, γιατί πρόσφερε στέγη σε μεγάλα τμήματα του ΠΑΣΟΚ και γιατί εξαπάτησε κυριολεκτικά το λαό για να υφαρπάξει την ψήφο του.

Μπορεί πάντως να χαίρεται ο Αλ. Τσίπρας, γιατί εκτός των άλλων τον ακούει καλά και η αστική τάξη, αυτοί οι κηφήνες που θρέφονται από το μόχθο του λαού, κι αυτά που ακούει πρέπει να της αρέσουν. Οπως, από την ίδια ομιλία: «Είναι αδιανόητο να μιλάμε για ανάπτυξη χωρίς τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα, χωρίς σχεδιασμό και παραγωγική ανασυγκρότηση, χωρίς πόρους και σχέδιο επενδύσεων (...) Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι άλλο από το αν είσαι αποφασισμένος να ανταποκριθείς στις ιστορικές προκλήσεις (...) ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και συνεχίζει να είναι αποφασισμένος να αναλάβει τις προκλήσεις και τις ευθύνες που αναλογούν». Και για να τις αναλάβει σε όφελος της επιχειρηματικότητας, δηλαδή των καπιταλιστών, καλεί το λαό να τον αναδείξει σε κυβέρνηση υποτάσσοντάς τον στους σφαγείς του.