Την ώρα που από άμβωνος διακηρύσσεται αγάπη και αλληλεγγύη με υποσχέσεις για μετά θάνατον ανάσταση, κάτω στα επίγεια οι απειλές προς την εργατική τάξη είναι διαρκείς. Εδώ το κήρυγμα λέει να γυρνάς και το άλλο μάγουλο. Εδώ η αξίωση είναι ο έχων μια σύνταξη να τη μοιράζεται με άλλους πέντε, γιατί για μεροκάματο που θα θρέψει την οικογένεια ούτε λόγος...

Καλά να μοιάζεις στον Γκίλμορ και να σ' αφήσουν να μπεις στο νοσοκομείο, άμα δεν μοιάζεις, πώς μπαίνεις στο νοσοκομείο;

Καλά τον παππού σου να τον λένε π.χ. Λάτση, άμα είσαι μόνο συνωνυμία πώς ζεις;

Αθώες ερωτήσεις από μια είδηση και μια ανακοίνωση.

Η είδηση από το Αμέρικα. Η ανακοίνωση προχτές από το ΚΚΕ που εντοπίζει ότι εκατομμύρια ζουν πια από τις συντάξεις των παππούδων. Που όμως δεν μπορούν να ζήσουν με τις συντάξεις τους κι όμως ταΐζουν παιδιά κι εγγόνια. Εικόνες από τότε που στο τραπέζι μοιράζανε το ψίχουλο με τη γιαγιά να κοροϊδεύει ότι τρώει για να μείνουν τα σπυριά από το ρύζι για το εγγόνι. Εικόνες σημερινές που απαιτούν συναγερμό.

Με αφορμή την Πρωτομαγιά και τις διαδηλώσεις που έγιναν σε ανατολή και δύση, σε βορρά και νότο, αστοί αναλυτές έσπευσαν να φέρουν στα μέτρα της δικής τους ανάλυσης τις εργατικές κινητοποιήσεις. Οι γενικευμένες, όμως, κινητοποιήσεις, αναγκάζουν και σε ομολογίες: το πρόβλημα πια δεν αφορά μόνο αυτήν ή την άλλη κυβέρνηση, δεν είναι γεωγραφικό (βορράς - νότος) είναι πρόβλημα που αφορά συνολικά το σύστημα. Αυτό που δε λένε ακόμα είναι πως πρόκειται για συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση στα πλαίσια της οποίας εκφράζονται και οι ανισομετρίες του συστήματος. Αργά η γρήγορα θα αναγκαστούν να μιλήσουν και γι' αυτό.

Προς το παρόν επικαλούνται τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης για να καλέσουν σε συστράτευση γύρω από τα κυρίαρχα αστικά κόμματα με μπαμπούλα τα εθνικιστικά και ναζιστικά μορφώματα.

Στο διά ταύτα, στο χώρο της οικονομίας είναι απόλυτοι: Για να επανέλθουν σ' έναν ενάρετο κύκλο κερδοφορίας οι επιχειρήσεις πρέπει οι εργάτες να περιορίσουν κι άλλο τα δικαιώματά τους. Αυτό ζητάνε όταν γράφουν ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να προσλάβουν με χαμηλότερο κόστος εργασίας.

Οπου δεν περνά ο λόγος πίπτει ράβδος με ανοιχτούς εκβιασμούς. Το κάλεσμα της πρωθυπουργού του Μπανγκλαντές να γυρίσουν στη δουλειά οι εργάτες γιατί αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους δεν είναι κάτι πρωτότυπο (ούτε ξενίζει το γεγονός ότι και ο πρόξενος του Μπανγκλαντές στη χώρα μας έσπευσε στη Μανωλάδα να βεβαιώσει τους καπιταλιστές της φράουλας ότι οι Μπανγκλαντέζοι εργάτες δε διεκδικούν τίποτα, κι ας παραμένουν απλήρωτοι)...

Ασχετο: Οι κακεντρεχείς έσπευσαν να ψιθυρίσουν ότι ο Σαμαράς είχε ανάγκη ένα φόντο για να επαναλάβει το δόγμα «νόμος και τάξη» και απέδωσαν σ' αυτήν την ανάγκη το θέατρο που στήθηκε με τη Χρυσή Αυγή. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει ανάγκη αυτό το θέατρο για να επιβάλει την πολιτική της διά πυρός και σιδήρου. Αλήθεια είναι επίσης ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια χρυσή εφεδρεία του συστήματος ενάντια στο εργατικό κίνημα. Μέχρι τώρα έχει βρεθεί ξανά και ξανά στην πρώτη γραμμή όπου χρειάστηκε να επιβληθεί μια αντεργατική απόφαση.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κατεδαφίζεται ο νόμος για τα αυθαίρετα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Αυθαίρετα, στον αέρα η τακτοποίηση

ΤΑ ΝΕΑ: Αυθαίρετος ο νόμος για τα αυθαίρετα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Κλείδωσε» η πώληση του ΟΠΑΠ

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Ο ΟΠΑΠ «αλλάζει χέρια» με τίμημα 652 εκατ. ευρώ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Γυρίζει» το παιχνίδι

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Δάνεια με μπόνους για μικρομεσαίες επιχειρήσεις

ΕΘΝΟΣ: Νέο σύστημα για τις προαγωγές στο Δημόσιο

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ...Εβαλον κλήρον

Η ΑΥΓΗ: Τορπιλίζει το ευρώ η λιτότητα του Βερολίνου

Η ΕΛΛΑΔΑ: Και λεφτά υπήρχαν και μαζί τα φάγανε

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Η Μαργαρίτα απειλεί την δημοκρατία

«Η συζήτηση στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο ανέδειξε τις δύο στρατηγικές που αντικειμενικά συγκρούονται σήμερα: Από τη μια αυτή του ΚΚΕ, για έξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού, κι απ' την άλλη των υπόλοιπων κομμάτων που - με παραλλαγές στο μείγμα της διαχείρισης - υποτάσσεται στην ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου για έξοδο από την κρίση με όσο το δυνατόν ευνοϊκότερους όρους για επανεκκίνηση της κερδοφορίας του. Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αναλώθηκαν σε μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση για το ποια συνταγή θα δώσει διέξοδο στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας από την κρίση της, σε όφελος του κεφαλαίου βεβαίως, μεταφέροντας αυτολεξεί στη Βουλή συζητήσεις που ήδη γίνονται στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (...) Αμφότεροι αναφέρονται σε μια ανάπτυξη με επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων, και με επενδύσεις από το κράτος για υποδομές που θα αξιοποιήσει το κεφάλαιο. Ανάπτυξη όμως υπήρξε σ' αυτόν τον τόπο και συνοδεύτηκε από αφαίρεση δικαιωμάτων, καθίζηση του λαϊκού εισοδήματος, υπερχρέωση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Γέννησε την οξύτατη σημερινή κρίση, το βάθος της οποίας προεξοφλεί ότι η επόμενη φάση ανάπτυξης, με τα μονοπώλια να έχουν το κουμάντο στην οικονομία, θα είναι κόλαφος για το λαό.

Οι άνθρωποι της βιοπάλης έχουν απέναντί τους κόμματα που τους εκβιάζουν, τους εκφοβίζουν και τους εξαπατούν, κρύβοντάς τους την πραγματικότητα (...) ο λαός έχει να αντιμετωπίσει «καρότο και μαστίγιο», που δεν αντιπαλεύονται παρά με απόφαση να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Να συμπαραταχθεί στο πλάι του ΚΚΕ που και μέσα στη Βουλή και έξω απ' αυτήν μάχεται να παρεμποδιστεί, να ανασταλεί οτιδήποτε είναι δυνατόν από τα αντιλαϊκά μέτρα. Να πυκνώσει τις γραμμές του ταξικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, απορρίπτοντας τα κελεύσματα της ταξικής συνεργασίας και της ταξικής υποταγής, της ελάσσονος αντίστασης. Να χαράξει μέχρι τέλους τη γραμμή του αγώνα του, μέχρι την ανατροπή όχι μόνο μιας κυβέρνησης, αλλά της αστικής εξουσίας. Ο λαός μπορεί, μαζί με το ΚΚΕ, με τις ταξικές δυνάμεις του κινήματος να αξιοποιήσει, να διευρύνει τις δυσκολίες του συστήματος. Καταδικάζοντας τις δύο συνταγές διαχείρισης που στοχεύουν να το βοηθήσουν να τις ξεπεράσει, σε μια φάση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις του όπως παλιά. Οργανώνοντας τη λαϊκή συμμαχία που θα γίνει ο σκαπανέας ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).