Πλήρη ενημέρωση για την εφαρμογή του αντιλαϊκού προγράμματος (εκτέλεση κρατικού προϋπολογισμού 2012, ιδιωτικοποιήσεις και ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών) έκανε χτες στο Γιούρογκρουπ ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, ο οποίος παρουσίασε επίσης τα «προαπαιτούμενα» μέτρα που ψήφισε η Βουλή για την εκταμίευση της δόσης των 9,2 δισ. ευρώ από το δάνειο της τρόικας, που αποφασίστηκε τυπικά χτες.

Παράλληλα, επανέλαβε τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί απέναντι στη ντόπια και ξένη πλουτοκρατία για μέτρα που θα πρέπει να υλοποιηθούν το α' τρίμηνο του 2013, με αιχμή την άμεση προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και την αναμόρφωση του φορολογικού μηχανισμού, μέσω των συγχωνεύσεων και καταργήσεων 160 ΔΟΥ.

Στο μεταξύ, σε συνέντευξη που παραχώρησε χτες σε γερμανική εφημερίδα, και αναφερόμενος στην Ελλάδα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, υποστήριξε ότι «οι όροι για το πρόγραμμα βοήθειας είναι συμπεφωνημένοι και θα πρέπει να εκπληρωθούν». Τη θέση ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να συνεχίσει τη δημοσιονομική σταθεροποίηση, προκειμένου «να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών», εξέφρασε χτες με επιστολή προς τους ομολόγους του, ο διάδοχος του Γιούγκερ στη θέση του επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Γ. Ντάισελμπλουμ.

Η ανάδειξη του στη θέση αυτή, έχει και σημειολογικό χαρακτήρα, καθώς η Ολλανδία, μαζί με τις Γερμανία, Φινλανδία, είναι οι θεματοφύλακες της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας στην Ευρωζώνη. Ο Ντάισελμπουλμ υποστήριξε επίσης, ότι τον ενδιαφέρει να μετατοπιστεί εφεξής «το επίκεντρο της προσοχής από την απλή διαχείριση των κρίσεων, προς την παροχή και εφαρμογή "υγιών" μακροπρόθεσμων οικονομικών πολιτικών», προαναγγέλλοντας έτσι ένα νέο κύκλο μέτρων και λιτότητας, προκειμένου να εμπεδωθεί η δημοσιονομική σταθερότητα.

Στην επιστολή, όπου διατυπώνονται συνεχείς όρκοι πίστης για την ανάγκη συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, αναφέρει επίσης ότι οι οικονομικές πολιτικές στην Ευρωζώνη, πρέπει να αποκαταστήσουν τη σταθερή ανάπτυξη, προαπαιτούμενο όμως της οποίας είναι μία «υγιής δημοσιονομική πολιτική». Πολιτική, η οποία, όπως ισχυρίστηκε, είναι εξατομικευμένη για κάθε κράτος μέλος.

Στο πρόγραμμα του Γιούρογκρουπ που συζητήθηκε χτες βράδυ, περιλαμβάνονται θέματα που αφορούν «το σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής στην ΕΕ», ο ενιαίος ευρωπαϊκός φόρος επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών και οι όροι για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EMS).

Συμπληρώθηκαν χτες - 21η Γενάρη - 89 χρόνια από το θάνατο του ηγέτη της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και του σοβιετικού κράτους, Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν. Ηταν στα 1924 που η καρδιά του ηγέτη του προλεταριάτου της Ρωσίας, αλλά και της παγκόσμιας εργατικής τάξης, έπαψε να χτυπά. Ο άνθρωπος που το όνομά του έγινε σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη μαζί με των Μαρξ και Ενγκελς είχε γεννηθεί στις 22 Απρίλη 1870 στην πόλη Σιμπίρσκ, στο Βόλγα.

Ο Λένιν, ως θεωρητικός της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης, μελετώντας τα έργα των Μαρξ - Ενγκελς, ανέπτυξε παραπέρα το μαρξισμό στην εποχή του ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού. Αλλά ανέπτυξε και τις θεωρητικές βάσεις της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού. Ετσι, δίκαια ο Λένιν καθιερώθηκε μαζί με τους Μαρξ - Ενγκελς ως ένας από τους θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας του επιστημονικού κομμουνισμού.

Ο Λένιν δεν ήταν μόνο θεωρητικός του μαρξισμού, αλλά συμμετείχε ο ίδιος άμεσα στην πρακτική δράση για την επαναστατική ανύψωση της εργατικής τάξης, επέμενε στην ίδρυση του δικού της κόμματος πάνω στις αρχές που ο ίδιος επεξεργάστηκε, τις αρχές του «Κόμματος Νέου Τύπου», τις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, σε συνδυασμό με την επαναστατική στρατηγική, θέτοντας στο πρόγραμμά του την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Ηταν επίμονος στη συνένωση των κομμουνιστικών κομμάτων και την ενιαία πάλη ενάντια στο διεθνή καπιταλισμό, με αποφασιστική συμβολή στην ίδρυση της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς, στα 1919.

Ηταν φανατικός πολέμιος κάθε αναθεωρητικής και ρεφορμιστικής διαστρέβλωσης της επαναστατικής θεωρίας. Θεωρούσε ως έναν από τους πιο βασικούς όρους για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης την αδιάλλακτη πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό. Ως ηγέτης του ΣΔΕΚΡ, επικεφαλής της Κεντρικής του Επιτροπής, καθοδήγησε την Οχτωβριανή Επανάσταση και ήταν ο ηγέτης του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους.