Στην τελική ευθεία μπαίνει η διαδικασία για την πλήρη εκχώρηση του ΟΠΑΠ σε ενδιαφερόμενους «επενδυτές», ντόπια και ξένα επιχειρηματικά σχήματα που δραστηριοποιούνται στο μαζικό τζόγο. Πρόκειται για τη διάθεση του μετοχικού πακέτου (33%) που έχει απομείνει σε κρατική ιδιοκτησία. Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) ανακοίνωσε σήμερα τους 7 από τους 8 επιχειρηματικούς ομίλους που πέρασαν στη β' φάση του διαγωνισμού και οι οποίοι θα υποβάλλουν «δεσμευτικές προσφορές».

Σε αυτήν τη φάση το πρόγραμμα με τις ιδιωτικοποιήσεις που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής κλιμακώνεται με την εκχώρηση του 100% των μετοχών της «Ελληνικό ΑΕ», που περιλαμβάνει τις εκτάσεις του παλιού αεροδρομίου μαζί με τα «φιλέτα» της παραλιακής ζώνης. Ηδη έχουν ξεκινήσει και οι διαδικασίες βασικών και συγκεντρωμένων κλάδων, όπως για την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ.

Σύμφωνα με πρόσφατη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, το σύνολο των «εισπράξεων» από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι και την τελευταία δεκάρα, θα πάει «αποκλειστικά στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους», διασφαλίζοντας τα κράτη και τις κυβερνήσεις της ΕΕ και το ΔΝΤ και τους άλλους μεγαλοπιστωτές. Το ΤΑΙΠΕΔ, μέσα σε προθεσμία 10 ημερών αποδίδει το αντίτιμο κάθε ιδιωτικοποίησης σε «ειδικό ταμείο», προκειμένου στη συνέχεια να το εκταμιεύσουν στους πιστωτές τους.

Συνεχίζοντας τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες για τη μείωση των δημοτικών τελών που επιβαρύνουν δυσβάσταχτα τους αυτοαπασχολούμενους, συνδικαλιστές και ΕΒΕ από την Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), την Ενωση Κατασκευαστών Φωτιστικών, τη Συντεχνία Επιπλοξυλουργών Αθήνας, την Επιτροπή Αγώνα ΕΒΕ Αλίμου, μαζί με την τοπική Λαϊκή Επιτροπή και τους δημοτικούς συμβούλους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Αλιμο, πραγματοποίησαν χτες παράσταση διαμαρτυρίας στο Δημαρχείο και συνάντηση με το δήμαρχο Θ. Ορφανό.

Στη συνάντηση, ο Π. Γαλανόπουλος, πρόεδρος της ΟΒΣΑ, τόνισε την ανάγκη δραστικής μείωσης των τελών, ως προϋπόθεση για να επιβιώσουν οι αυτοαπασχολούμενοι και οι επαγγελματοβιοτέχνες της περιοχής, οι οποίοι έχουν δεχτεί πολύ μεγάλα πλήγματα από την ασκούμενη πολιτική. Ο Χ. Δουρίδας, δημοτικός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Αλιμο, σημείωσε την ανάγκη ο δήμος να απαιτήσει αγωνιστικά την απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων από την κυβέρνηση, προκειμένου να γίνει μείωση των δημοτικών τελών, καθώς πλέον όχι μόνο οι καταστηματάρχες, αλλά και οι δημότες του Αλίμου δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.

Ο δήμαρχος απέρριψε κάθε πρόταση για μείωση των δημοτικών τελών, επικαλούμενος τα οικονομικά προβλήματα του δήμου, τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση και την ανάγκη να «λειτουργήσει» ο δήμος.

Οι συγκεντρωμένοι και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι εξέφρασαν στη συνέχεια την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τις αγωνιστικές προσπάθειες για να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες επιβαρύνσεις που αντιμετωπίζουν οι ΕΒΕ.

Πίσω απ' αυτές τις υποσχέσεις η ΚΑλΠ αποσκοπούσε στην εξυπηρέτηση της μείωσης του αλιευτικού στόλου των κρατών - μελών της ΕΟΚ. Στη χώρα μας υλοποιήθηκε με σειρά από Νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις, μέτρα που έπρεπε να είναι απόλυτα σύμφωνα με αυτήν.

Στη δεκαετία του '80 τα πρώτα διοικητικά μέτρα που λήφθηκαν μέσα στο παραπάνω πλαίσιο αφορούσαν:

1. Την κατάργηση της εθνικής επιδότησης για τα καύσιμα που λάμβαναν όλοι οι επαγγελματίες ψαράδες.

2. Την κατάργηση της επικήρυξης των δελφινιών που προκαλούσαν ζημιές στα δίχτυα των ψαράδων, χωρίς να χορηγείται αποζημίωση στην καταστροφή του αλιευτικού τους εξοπλισμού.

3. Χορήγηση επιδοτήσεων για εκσυγχρονισμό και ανανέωση του αλιευτικού στόλου στα πλαίσια της μη υπέρβασης της συνολικής χωρητικότητας και ιπποδύναμης του αλιευτικού μας στόλου.

Ολα αυτά τα μέτρα ήταν αντιαλιευτικά, δεν προήγαγαν την ανάπτυξη και σταδιακά καθιστούσαν τη ζωή του ψαρά μίζερη.

Αντίστοιχα μέτρα υλοποίησαν και τα επιχειρησιακά προγράμματα αλιείας (ΕΠΑΛ), με κύριες κατευθύνσεις τη χρηματοδότηση στην ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των υδατοκαλλιεργειών και τις μονάδες μεταποίησης, δύο χώρους που προνομιακά δραστηριοποιείται το αντίστοιχο κεφάλαιο. Αντίθετα, για την αλιεία, στο όνομα της οποίας υποτίθεται ότι εφαρμόστηκαν τα ΕΠΑΛ, διατέθηκαν μικρότερα ποσά, με στόχο τη διάλυση αλιευτικών σκαφών και μόλις ένα ελάχιστο ποσό για προγράμματα εκσυγχρονισμού και ανανέωσης του αλιευτικού στόλου. Αλλά κι αυτό το χαμηλό ποσό συνοδεύτηκε από χαμηλή απορρόφηση διότι οι μικρομεσαίοι ψαράδες δεν ανταποκρίθηκαν και πώς να το πράξουν άλλωστε όταν τα περιθώρια στένευαν. Ετσι, στη δεκαετία του '90 το πρόγραμμα ανανέωσης του αλιευτικού στόλου καταργήθηκε και απέμεινε μόνο το μέτρο του εκσυγχρονισμού (στο οποίο συμπεριλήφθηκε και η αλλαγή μηχανής, αλλά με προϋπόθεση ότι η καινούρια μηχανή δεν υπερβαίνει σε ιπποδύναμη την παλιά που αντικαθίσταται).

Στα μέσα της δεκαετίας του '90 εκδόθηκε ο πρώτος κανονισμός της ΕΕ στον οποίο δινόταν προθεσμία στις αρχές της δεκαετίας του 2000 να καταργηθεί το εργαλείο βιτζότρατα. Παρά τις αντιδράσεις, η απόφαση υλοποιήθηκε το 2010, κατόπιν μάλιστα επιμονής της επιτρόπου για την αλιεία κας Μαρίας Δαμανάκη, η συμβολή της οποίας ήταν να χορηγηθούν κονδύλια για να διαλύσουν οι ψαράδες τα σκάφη που διέθεταν αυτό το εργαλείο, για να παύσει οριστικά η συγκεκριμένη αλιευτική δραστηριότητα.

Ολα αυτά τα μέτρα, που είχαν ως πρόσχημα τη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων και την ανάγκη προστασίας τους, είχαν ως άμεσα αποτελέσματα τη μαζική εισαγωγή στην ελληνική αγορά αλιευτικών προϊόντων από τρίτες χώρες.

Στην επόμενη δεκαετία, 2000 - 2010, έγιναν πιο καθαρές οι πραγματικές προθέσεις της ΕΕ για τη διαχείριση του ενάλιου πλούτου. Ο σχεδιασμός Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, με την πρόσφατη απόφαση που ξεσήκωσε διαμαρτυρίες σε πολλές περιοχές της χώρας, καθώς επίσης η ίδρυση θαλάσσιων πάρκων προστασίας θαλάσσιων θηλαστικών ή η παροχή περιοχών καταδυτικού τουρισμού στο κεφάλαιο, αποτελούν τα πρώτα βήματα για την ιδιωτικοποίηση του θαλάσσιου χώρου.

Για διάφορους λόγους, η αντίδραση που συνάντησε απ' τους μικρομεσαίους ψαράδες η προώθηση τόσων αντιαλιευτικών μέτρων δεν μπόρεσε να αποτρέψει την επιβολή τους. Ετσι, είναι επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης των αλιευτικών σωματείων με ανάδειξη ταξικών ηγεσιών που θα θέσουν αιτήματα που συσπειρώνουν, καλλιεργώντας τη συναδέλφωση και όχι τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ο οδοστρωτήρας της ΚΑλΠ αν δεν ανατραπεί θα εκδιώξει την πλειοψηφία τους και ο κοινωνικός χαρακτήρας της αλιείας θα αποτελέσει παρελθόν.

Για την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων και την επιβίωση των μικρομεσαίων ψαράδων δεν είναι μονόδρομος η συρρίκνωση του αλιευτικού μας στόλου. Η προστασία των αλιευτικών πόρων απαιτεί μέτρα ορθολογικής διαχείρισης, που δεν μπορούν να εξασφαλιστούν στα πλαίσια της ΚΑλΠ και του κεφαλαίου, αλλά στα πλαίσια μιας πολιτικής που στο επίκεντρό της θα έχει τον ψαρά που ζει καθημερινά στη θάλασσα. Η επίτευξη των στόχων αυτών προϋποθέτει την εξουσία να την πάρουν οι εργάτες ξηράς και θάλασσας που παράγουν τον πλούτο και όχι οι καπιταλιστές που τον καρπώνονται.

Ανακαλούνται μοτοσικλέτες BMW τύπου K1200S (K40), K1200R (K43) και K1200R Sport (K43HV) για τοποθέτηση ενός στοιχείου πλέγματος στο δοχείο διαστολής για το υγρό φρένων. Η ανάκληση αφορά 136 μοτοσικλέτες, παραγωγής από 21/02/2006 έως 27/08/2008. Η BMW HELLASAE θα ενημερώσει τους κατόχους των συγκεκριμένων μοτοσικλετών. Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το επίσημο δίκτυο εμπόρων της BMW HELLAS AE.