Υπόλοιπα λογαριασμού κάτω από τα 2.000 ευρώ εμφανίζει το 81,5% των καταθετών στις τράπεζες, δηλαδή η συντριπτικά μεγάλη μάζα των λαϊκών νοικοκυριών. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από την Ελληνική Ενωση Τραπεζών, μόλις το 0,9% από τους καταθέτες εμφανίζει υπόλοιπο από 50.000 μέχρι 100.000 ευρώ και μόνο για το 0,4% καταγράφονται ποσά πάνω από 100.000 ευρώ.

Τα συγκεκριμένα στοιχεία που αφορούν σε καταθέτες - φυσικά πρόσωπα αναδείχνουν τις ανυπέρβλητες δυσκολίες των ανθρώπων του μόχθου, την εξαΰλωση στο όποιο «μικρο-κομπόδεμα», τη λεηλασία που συντελείται στο λαϊκό εισόδημα, τη μεταφορά του στα κρατικά ταμεία με τη μορφή φόρων και άλλων χαρατσιών, όσο και στα ταμεία της πλουτοκρατίας.

Στις 30 Ιούνη του 2012 οι καταθέσεις σε ευρώ, ως ποσοστό επί του συνόλου των καταθέσεων φυσικών προσώπων που διαθέτουν κάποιο λογαριασμό στις τράπεζες, εμφανίζονται ως εξής :

• 0-2.000 ευρώ : 81,5%
• 2.001-10.000 ευρώ : 11,3%
• 10.001-50.000 ευρώ : 5,9%
• 50.001-100.000 ευρώ : 0,9%
• Πάνω από 100.000 : 0,4%

Οπως προκύπτει, ποσά μέχρι 10.000 έχει το 92,8% και μέχρι 50.000 ευρώ το 98,7% από τους καταθέτες, δηλαδή χωρίς να υπολογίζονται όσοι δε διαθέτουν τραπεζικό λογαριασμό. Ανάλογη είναι η εικόνα που καταγράφεται και για τους καταθέτες σε άλλα βασικά διεθνή νομίσματα (δολάρια ΗΠΑ, στερλίνες Αγγλίας, φράγκα Ελβετίας).

Η Ενωση Τραπεζών δημοσιοποίησε τα παραπάνω στοιχεία προκειμένου να προβάλει το γεγονός ότι για τη μεγάλη μάζα των καταθετών υπάρχει «εγγύηση» της κατάθεσης, καθώς το «ανώτατο όριο αποζημίωσης ανά καταθέτη» διαμορφώνεται στα 100.000 ευρώ.

Ασήκωτα βάρη έχουν να αντιμετωπίσουν και τα καταχρεωμένα στις τράπεζες λαϊκά νοικοκυριά. Βροχή πέφτουν τα τελευταία χρόνια οι ρυθμίσεις δανείων στις οποίες προχωρούν οι τράπεζες και οι οποίες αφορούν σε οικονομικά ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά. Η επιμήκυνση των δανείων και η «μείωση» της μηνιάτικης δόσης, είναι η πρακτική που μετέρχονται σήμερα οι τραπεζίτες και η οποία απογειώνει σε νέα ύψη τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Ενωση Τραπεζών που αφορούν σε τραπεζικά δάνεια νοικοκυριών (30/6/2012):

Αποκαλυπτικό για το βαθμό της υπερχρέωσης των νοικοκυριών είναι το ύψος του δανείου που μπήκε σε ρύθμιση. Σε μέσους όρους διαμορφώνεται σε 55.670 ευρώ για κάθε στεγαστικό δάνειο, στα 15.040 για καθένα καταναλωτικό και 27.528 ευρώ, κατά μέσο όρο, στο σύνολο.

-- Ο αριθμός των κάθε δανείων (στεγαστικά, καταναλωτικά, πιστωτικές κάρτες) που μπήκε σε ρύθμιση διαμορφώνεται στις 663.422 (από 569.806 στο τέλος Δεκέμβρη 2011) με ρυθμό διόγκωσης 16,4% το τελευταίο εξάμηνο. Σε ρύθμιση έχουν μπει 222.384 στεγαστικά δάνεια (αύξηση 24% το τελευταίο εξάμηνο, 441.038 καταναλωτικά και πιστωτικές κάρτες (αύξηση 13%).

-- Τα συνολικά ποσά των δανείων που μπήκαν σε ρύθμιση φτάνουν τα 18,3 δισ. ευρώ (από 17,8 δισ. το Δεκέμβρη του 2011) με αύξηση 2,2%. Το μεγαλύτερο κομμάτι (12,4 δισ. ευρώ) αφορά σε ρυθμίσεις στεγαστικών δανείων, έναντι περίπου 5,9 δισ. ευρώ στα καταναλωτικά δάνεια.

Τα μεγάλα αγροτικά προβλήματα και τις λύσεις που απαιτούνται συζήτησε με τους αγρότες η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Αχιλλέα Κανταρτζή, μέλος της ΚΕ και Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος, που περιόδευσε στα χωριά Κεραμίδι και Γριζάνο των Τρικάλων.

Στο Κεραμίδι οι συγκεντρωμένοι αγρότες αναφέρθηκαν στις διαστάσεις επιδημίας που παίρνει το πρόβλημα με το πράσινο σκουλήκι, το οποίο πλήττει τα βαμβακοχώραφα, προκαλώντας τεράστια ζημιά στην παραγωγή και στο αγροτικό εισόδημα.

Ο Αχιλλέας Κανταρτζής αναφέρθηκε στην Επίκαιρη Ερώτηση που έχει καταθέσει στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ασκώντας πίεση στην κυβέρνηση να αποζημιωθούν οι πληγέντες αγρότες στο 100% της ζημιάς, να δοθεί η συνδεδεμένη ενίσχυση και σε όσους, λόγω των ζημιών από το πράσινο σκουλήκι, δεν έχουν πιάσει το πλαφόν στρεμματικής απόδοσης που έχει τεθεί, καθώς και για τη λήψη μιας σειράς άλλων μέτρων που είναι αναγκαία.

Ταυτόχρονα, υπογράμμισε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει κλίμα αναμονής, αλλά χρειάζεται να πάρουν οι ίδιοι οι αγρότες ΤΩΡΑ την ευθύνη και την πρωτοβουλία να οργανώσουν τον αγώνα τους. Και μαζί με τα αιτήματα για τις αποζημιώσεις να εντάξουν το σύνολο των διεκδικήσεων για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, όπως το ασήκωτο κόστος παραγωγής, τα πλήγματα στο αγροτικό εισόδημα που θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερα με τη νέα ΚΑΠ, τα χαράτσια, τις δαπάνες που φορτώνονται στην πλάτη τους από τις περικοπές στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία.

Τόνισε, δε, ότι πρέπει οι αγώνες τους να συντονιστούν με την πάλη των άλλων εργαζομένων, που βλέπουν καθημερινά την ζωή τους να βυθίζεται στη φτώχεια και την εξαθλίωση, γιατί τότε μόνο θα πάρουν άλλη δυναμική και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και να αποσπάσουν έστω και κάποια μέτρα ανακούφισης, που, όμως, πρέπει να είναι καθαρό ότι δε θα δώσουν λύση στο πρόβλημα, αφού τα πλήγματα είναι πολλά και έρχονται από πολλές πλευρές.

Τέλος, επισημαίνοντας ότι η κρίση στη χώρα μας και τις άλλες χώρες της ΕΕ - Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία κ.ά. - είναι κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, απέδειξε ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή μορφή διαχείρισης μέσα στην ΕΕ και υπογράμμισε ότι στους αγώνες τους οι αγρότες, οι εργαζόμενοι, τα άλλα λαϊκά στρώματα, μαζί με τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε κλάδος, πρέπει να προτάξουν τον κοινό στόχο για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της εξουσίας του κεφαλαίου, με αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους, για να γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του και να καρπώνεται τον πλούτο που παράγει με τη δική του λαϊκή εξουσία.