Παραβλέπουμε τη «σπέκουλα» που γίνεται για να ενισχυθεί το ... «πατριωτικό» προφίλ της κυβέρνησης. Δε ντρέπονται να εμφανίζονται ως διώκτες της ανασφάλιστης εργασίας, όταν η δική τους πολιτική έχει οδηγήσει τη «μαύρη εργασία» σε ποσοστά άνω του 30%; Ποια είναι η συνταγή τους δηλαδή; Πρώτα ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο την εργοδοτική ασυδοσία, νομοθετούμε ό,τι απαιτεί η «ανταγωνιστικότητα» κι έπειτα κάνουμε μια - δυο συλλήψεις και το παίζουμε «Ρομπέν των ανασφάλιστων»;
Να πουληθεί στα μονοπώλια ο ορυκτός πλούτος της χώρας για να βρουν πόρους τα Ταμεία και να σωθούν οι συντάξεις! Αυτό είναι ούτε λίγο ούτε πολύ το συμπέρασμα της πρότασης που κατέθεσαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, την οποία ο υπουργός Εργασίας έτρεξε να επιδοκιμάσει και το νέο «θέατρο» ...πόνου για τα Ταμεία και τους συνταξιούχους δεν άργησε να στηθεί. Πρωταγωνιστές, ακόμα μια φορά, οι ίδιες δυνάμεις που βουλιάζουν τα Ταμεία στα χρέη με την εισφοροαποφυγή, την εισφοροαπαλλαγή, την εισφοροδιαφυγή, αλλά και τα δισ. ευρώ που χρωστά το κράτος στα Ταμεία, με την εκτόξευση της ανεργίας και της ημιαπασχόλησης. Στόχος, ακόμα μια φορά, να προσπεραστεί ως κάτι αυτονόητο και φυσικό ότι οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι θα φορτώνονται βάρη, την ώρα που το μεν κράτος ποτέ δε θα δίνει όσα χρωστά στα Ταμεία, οι δε εργοδότες θα βλέπουν τις εισφορές τους να μειώνονται.
Μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση, η πρόκληση ξεπερνά κάθε όριο: ουσιαστικά, εκβιάζουν τους εργαζόμενους και τους βάζουν να γίνουν χειροκροτητές της προέλασης των μονοπωλίων. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προτείνουν την «Ιδρυση Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών», στο οποίο θα μπορούσαν να μεταφερθούν μελλοντικά πόροι από την «αξιοποίηση» (σ.σ. έτσι βαφτίζουν το ξεπούλημα στα μονοπώλια) των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της χώρας μας και να διατεθούν στο ασφαλιστικό σύστημα για τη διασφάλιση των συντάξεων των επόμενων γενεών. Μήπως να αρχίσουν οι εργάτες να οργανώνουν και συγκεντρώσεις υπέρ της «αξιοποίησης»; Μήπως να ...παίρνουν και προσφορές από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές; Τι λένε στο λαό δηλαδή: καταρχήν, ότι ... «πάπαλα τα Ταμεία», αρχίστε να κλαίτε πάνω απ' το φέρετρο του νεκρού. Μη ψάξτε για το φονιά, μην τα βάλετε μαζί του, ψάξτε μόνο λεφτά για την κηδεία...
Η επιχείρηση παραπλάνησης του λαού είναι καλοσυντονισμένη: τον εκβιάζουν να δεχτεί την επέλαση των μονοπωλίων κοροϊδεύοντάς τον ότι μπορεί να σωθεί ή να «απαλύνει» κάπως το ρήμαγμα της ζωής του. Ομως αυτό ποτέ δεν έγινε. Ούτε και τώρα θα συμβεί. Ποτέ τα χρήματα που έβαλε στα ταμεία το αστικό κράτος δεν «αξιοποιήθηκαν» με αφετηρία την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
Η τακτική των αστικών κυβερνήσεων είναι η εξής: πάνω στα αποκαΐδια της πολιτικής τους, βρίσκουν αφορμές για να αναγκάσουν το λαό να δεχτεί το εγκληματικό τους έργο αλλά και νέα «χαράτσια». Δεν αποκλείεται μάλιστα ο «ντόρος» που έχει σηκωθεί με αφορμή αυτή την πρόταση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να αξιοποιηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή, για την επιβολή ενός ακόμα τύπου φόρου που θα μεγαλώνει τα οικονομικά βάρη για τους μόνους συνεπείς στην καταβολή των εισφορών τους απέναντι στα Ταμεία, εκείνους που είναι πάντα χαμένοι, τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους. Κάπως έτσι, επιβλήθηκαν κατά καιρούς μια σειρά νέες «εισφορές» στους φορολογούμενους, όπως έγινε π.χ. μέσω του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ) που ιδρύθηκε δήθεν για να στηριχτεί η χρηματοδότηση των Ταμείων και αντλεί πόρους (και) από το ΦΠΑ δηλαδή απ' τη τσέπη των εργαζομένων. Σώθηκαν μήπως τα Ταμεία; Οχι. Σταμάτησαν μήπως οι αντιασφαλιστικές ανατροπές; Οχι. Γιατί η επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση είναι αποφασισμένη εδώ και καιρό από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου που με αφορμή την κρίση ζητούν να εφαρμοστούν στην ολότητά τους. Να μη δεχτούν οι εργάτες νέες θυσίες. Να μην εξαπατηθούν. Να οργανώσουν άμεσα την αντεπίθεσή τους ενάντια στην πολιτική που με σχέδιο και αφοσίωση ρημάζει τη ζωή τους.