Οι συνταξιούχοι θα είναι πάλι από τα μεγαλύτερα θύματα της «δημοσιονομικής προσαρμογής» για λογαριασμό των μονοπωλίων

Το σύνολο των προτάσεων που κατά καιρούς έχουν υποβάλει οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, μαζί με τις προτάσεις των υπουργείων και άλλων, όπως αυτές που περιέχονται σε «μελέτη» που έχουν αναθέσει στο ΚΕΠΕ, παραμένουν στο αντιλαϊκό τραπέζι.

Αυτά τα μέτρα βρέθηκαν στην ατζέντα και της χτεσινής κυβερνητικής σύσκεψης με τη συμμετοχή του οικονομικού επιτελείου και του υπουργείου Εργασίας, το οποίο έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει νέα αντεργατικά πακέτα για ποσά ύψους 5 δισ. ευρώ. Οπως προκύπτει από χτεσινές δηλώσεις υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους, η γκάμα των εξεταζόμενων μέτρων από τα οποία θα διαλέξουν το μείγμα της αντιλαϊκής κλιμάκωσης έχει φτάσει στα 20 - 25 δισ. ευρώ (!) και μοναδικό προς διευθέτηση «ζήτημα» είναι να καταλήξουν στο «πακέτο εκείνο που θα γίνει αποδεκτό μέσα και έξω από τη χώρα»...

Σφαγείο ετοιμάζουν σε προνοιακά και κοινωνικά επιδόματα, μισθούς και συντάξεις, «δαπάνες» του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν στην Υγεία (νοσήλια, φάρμακα), στην Παιδεία κ.ά., μαζικά λουκέτα και σαρωτικές αναδιαρθρώσεις στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Στα μέτρα που φαίνεται να έχουν οριστικά «κλειδώσει» συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω:

• Συντάξεις: Προχωρούν σε παραπέρα καρατόμηση στα ποσά πάνω από 800 ευρώ με κλιμάκωση από 2% μέχρι 15%, που θα εφαρμόζουν από το πρώτο ευρώ. Το βασικό σχέδιο προβλέπει νέες μειώσεις:

-- 800 - 1.000 ευρώ: 2%

-- 1.000 - 1.400 ευρώ: 5%

-- 1.400 - 2.000 ευρώ: 10%

-- Πάνω από 2.000 ευρώ: 15%

• ΕΚΑΣ: Κατάργηση της παροχής για χαμηλοσυνταξιούχους κάτω από 65 χρόνων.
• Επικουρικές συντάξεις: Κατάργηση της 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, μαζί και παραπέρα περικοπές από 20% μέχρι και 50% ανάλογα με τις «δυνατότητες» που εμφανίζει το κάθε ασφαλιστικό ταμείο.
• Κοινωνικά επιδόματα: Επιβολή νέων, πολύ χαμηλότερων εισοδηματικών κριτηρίων έτσι ώστε να αποκόψουν από κάθε επίδομα δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Το πλαφόν που αφορά στο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα συρρικνώνεται στα 30.000 ευρώ (από 45.000 ευρώ σήμερα). Ταυτόχρονα εξετάζουν την επιβολή και περιουσιακών κριτηρίων. Προκρίνεται και η «λύση» χορήγησης ενός και μοναδικού επιδόματος και μόνο για το φτωχότερο κομμάτι του πληθυσμού. Στο αντιλαϊκό στόχαστρο μπαίνουν επιδόματα όπως για ΑμΕΑ, πολυτεκνικά, προνοιακά, φοιτητικά κ.ά.
• Εξετάζεται η πλήρης κατάργηση των υπολειμμάτων από τον λεγόμενο 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο τομέα (σήμερα 1.000 ευρώ το χρόνο).
Καρατόμηση και με αναδρομική ισχύ στο εφάπαξ που παίρνουν οι συνταξιούχοι. Επίσης την επιστροφή μέρους από το εφάπαξ που πήραν κατηγορίες συνταξιούχων (όπως τραπεζοϋπαλλήλων) που με κατοπινές ρυθμίσεις εντάχθηκαν στο ΙΚΑ. Για την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου προβλέπουν την επιβολή μηνιάτικης «εισφοράς» στις κύριες συντάξεις.
• Νέο καθεστώς και νομοθετικές ρυθμίσεις για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της λεγόμενης «εργασιακής εφεδρείας» στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Προκρίνεται η καταβολή του 65% του προβλεπόμενου μισθού, το πολύ για μια 3ετία, και για τη συνέχεια η αυτοδίκαιη «απομάκρυνση» δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.
• Μείωση της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ στα 330 ευρώ το μήνα (από 360 ευρώ σήμερα).
• Παραπέρα περικοπές στα μισθολόγια των πρώην ΔΕΚΟ.
• Νέο σφαγείο στήνουν για τις «δαπάνες» που αφορούν στην Υγεία του λαού, όπως για το φάρμακο, επίσης με συγχωνεύσεις νοσοκομειακών μονάδων, ειδικά αυτών που χαρακτηρίζονται από «χαμηλή πληρότητα» κ.ά.
• Πρόσθετες «εξοικονομήσεις» από την Παιδεία (κρατική επιχορήγηση, συγχωνεύσεις Ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κ.ά.).
• Περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα του υπουργείου Αμυνας κ.ά.

Πρόκειται για δήλωση με πολλαπλές ερμηνείες και αποδέκτες. Καταρχάς, ο υπουργός Οικονομικών παραποιεί βάναυσα την αλήθεια όταν δηλώνει ότι «έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην Ευρωζώνη». Αυτό είναι πέρα για πέρα ψευδές, δεδομένου ότι για ιστορικούς και πολιτικούς λόγους υψηλές κοινωνικές παροχές είχαν τα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία, Μ. Βρετανία) και οι σκανδιναβικές χώρες.

Φυσικά, το επίπεδο κοινωνικών παροχών της Ελλάδας δεν μπορεί να συγκριθεί - τουλάχιστον στα σοβαρά - ούτε με αυτά της Ιταλίας και της Γαλλίας. Σε κάθε περίπτωση, «ατάκες» όπως αυτή του υπουργού αποτελούν τον πυρήνα της επιχειρηματολογίας με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να νομιμοποιήσει στις λαϊκές συνειδήσεις το ξερίζωμα και των τελευταίων κατακτήσεων που απέσπασε η εργατική τάξη και ο λαός με ανείπωτες θυσίες και αίμα όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.

Από τη στιγμή, επομένως, που ο υπουργός Οικονομικών διαστρέφει τόσο βάναυσα την πραγματικότητα περί «κοινωνικού κράτους», η δήλωσή του θα πρέπει να διαβαστεί διαφορετικά. Οτι, δηλαδή, η άρχουσα τάξη της χώρας σε αγαστή συνεργασία με το διεθνή παράγοντα, στις σημερινές συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης και έντασης του ανταγωνισμού με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, αλλά και τις αναδυόμενες δυνάμεις των Κίνας, Ινδίας, Ρωσίας, Βραζιλίας κ.λπ., δεν ανέχεται πλέον την παραμικρή κοινωνική κατάκτηση, προϊόν των σκληρών ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης της χώρας, για έναν και πλέον αιώνα.

Η μόνη «παραχώρηση» που εμφανίζονται να κάνουν, είναι η χορήγηση κάποιων επιδομάτων πτωχοκομείου, στα πιο εξαθλιωμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.

Συνεχίζοντας τα εκβιαστικά διλήμματα αναφέρει επίσης: «Ας μη γελιόμαστε. Αν δεν πάρουμε τα μέτρα τα οποία η τρόικα ζητούσε να ξεπερνούν τα 13,5 δισ. ευρώ όταν ήλθε στην Αθήνα τον Ιούλιο, τότε απειλείται η παραμονή μας στο ευρώ». Δραματοποιώντας την κατάσταση εμφανίζεται να δηλώνει στους αρχηγούς της συγκυβέρνησης ότι στην περίπτωση αυτή (της αποπομπής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη), δε θα ήθελε να είναι αυτός που θα κρεμάσουν στο Σύνταγμα!

Με την κινδυνολογία να χτυπάει «κόκκινο» εμφανίζεται να δηλώνει τι θα συμβεί αν δεν περάσουν τα μέτρα... Στην περίπτωση αυτή - κατά τον Γ. Στουρνάρα πάντα - 1) θα μας κόψουν τις δόσεις και θα διακοπεί η χρηματοδότηση των τραπεζών, 2) αυτό θα οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και το Δημόσιο, γ) όταν το Δημόσιο δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς - συντάξεις, η κυβέρνηση δεν θα έχει άλλη λύση παρά να τυπώσει νόμισμα.

Και ως άνθρωπος που τα όρια της σκέψης του κινούνται μέσα στον καπιταλιστικό ορίζοντα, βλέπει τη ζωή να κινείται στο δίπολο «καπιταλισμός με ευρώ - καπιταλισμός χωρίς ευρώ». Προσπαθεί και μ' αυτόν τον τρόπο να συγκαλύψει ότι η μόνη προοπτική που συμφέρει το λαό είναι αυτή της υπέρβασης του ίδιου του καπιταλισμού, με αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.