«Οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ (...) προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο. Θολώνουν συνειδητά το πολιτικό τοπίο σε μια χώρα που αυτή τη στιγμή πάνω απ' όλα έχει ανάγκη τον Ορθό Λόγο», έγραφε χτες στο «Βήμα» (ηλεκτρονική έκδοση) μια συνεργάτης του συγκροτήματος.

Ποιος είναι ο «ορθός λόγος» που κατά την αστική προπαγάνδα έχει ανάγκη η χώρα;

Οτι πρέπει οι εργαζόμενοι να βάλουν πλάτη για το ξεπέρασμα της κρίσης γιατί η χώρα πτωχεύει... Ποια είναι η χώρα που πτωχεύει; Οι μέτοχοι, οι επενδυτές τίτλων και ακινήτων, λένε τα σχετικά άρθρα σε ΒΗΜΑ και ΝΕΑ.

Αυτό δεν είναι «ορθός λόγος». Είναι ωμή στρέβλωση της πραγματικότητας. Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν ήδη πτωχεύσει. Γιατί τα συμφέροντα των καπιταλιστών είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά των εργατών.

Γιατί «θολώνουν» οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ το τοπίο;

Γιατί αποκάλυψαν τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς που οργάνωσαν και εκτέλεσαν το δολοφονικό χτύπημα της διαδήλωσης στις 20 Οκτώβρη. Και γιατί κάλεσαν την εργατική τάξη να μη σκύψει το κεφάλι, να μη φοβηθεί, να οργανώσει την πάλη της με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά της συμφέροντα, να παρεμποδίσει ως και να ανατρέψει την πολιτική του κεφαλαίου.

Η αστική τάξη έχει ανάγκη να επικρατήσει «άκρα του τάφου σιωπή»...

Η εργατική τάξη - αντίθετα- έχει κάθε λόγο να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, με το ΚΚΕ μπροστά, με λαϊκή συμμαχία για λαϊκή εξουσία, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Επειδή ο δρόμος του λαού αντιμάχεται τα κέρδη των καπιταλιστών, η αστική προπαγάνδα συγκεντρώνει καθημερινά πλέον τα πυρά της στο ΚΚΕ, στην πολιτική δύναμη που και ιστορικά εμπνέει το λαό σ' αυτή τη μάχη και φωτίζει με τις θέσεις του το δρόμο για την ανατροπή.

Την ώρα που οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στην ΕΕ συνέχιζαν το παζάρι για το πώς θα διαχειριστούν το χρέος χωρίς να υπάρξει ανεξέλεγκτη καταστροφή κεφαλαίων, μια σειρά αναλυτές στον αστικό Τύπο έστρεφαν την προσοχή στο κοινό. Στα εκατομμύρια των εργαζομένων που δοκιμάζονται άγρια από την καπιταλιστική κρίση. Και παρομοίαζαν την κατάσταση με τις τελευταίες ώρες του Σαμψών. Εδειχναν δηλαδή τον κίνδυνο, αν και γονατισμένος ο γίγαντας, να σηκωθεί και να παρασύρει μαζί του όλο το οικοδόμημα.

Εχει μια αλήθεια η παρομοίωση. Τη δύναμη να τα γκρεμίσει όλα την έχει ο γίγαντας λαός.

Ομως η αστική προπαγάνδα δεν αναφέρεται στο θετικό της ανατροπής, αλλά στον κίνδυνο που περιέχει για τα δικά της συμφέροντα. Σωστά το βλέπει από τη σκοπιά των συμφερόντων της. Το μυαλό των καπιταλιστών είναι στην «επόμενη μέρα». Οταν - όπως ελπίζουν - ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Τότε που τα μεροκάματα θα έχουν ήδη συνθλιβεί, μαζί με κάθε άλλο εργατικό δικαίωμα. Για κείνες τις μέρες θέλουν γονατισμένη από σήμερα την εργατική τάξη. Να προσεύχεται για την τύχη της χώρας, να έχει «βάλει μυαλό» και να μη διεκδικεί, να βλέπει την ΕΕ ως τον σωτήρα της.

Αλλά, καθώς η ταξική πάλη δεν διεξάγεται με ευχές, κρατάνε και μια γάτα. Προσπαθούν να μπολιάσουν από σήμερα τις λαϊκές συνειδήσεις με την ανάγκη ισχυρής κυβέρνησης. Μονοκομματική ή πολυκομματική η επόμενη κυβέρνηση, είτε ντύνουν μια τέτοια ανάγκη με τη σημαία του έθνους, είτε μιλάνε για κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, σε ένα συμφωνούν οι υποστηριχτές αυτής ή της άλλης εξέλιξης: πρέπει να 'ναι ισχυρή η επόμενη κυβέρνηση.

Αποφεύγουν να αναφέρονται με λεπτομέρειες στο περιεχόμενο της πολιτικής που θα εφαρμόσει η ισχυρή κυβέρνηση (πέρα και πάνω από τα ήδη βάρβαρα μέτρα που έχουν αποφασιστεί), το προαναγγέλλουν, όμως, με τα άρθρα που δείχνουν τι πρέπει να γίνει: «Ν' αλλάξουν στάση οι κοινωνικές δυνάμεις» και μ' αυτήν την έκφραση δεν αναφέρονται στους καπιταλιστές. Μιλάνε για τους εργάτες που πρέπει να μάθουν να ζουν με νέα βάρη και να νιώθουν καλά που η κατανομή των βαρών θα έχει γίνει με ευαισθησία.

Κι αν οι εργάτες δεν δεχτούν μια τέτοια προοπτική; Α, τότε «η δοκιμασία θα είναι μεγάλη, θα φτωχύνουν»!

Καλό το παραμύθι, αλλά αυτός ο δράκος είναι ήδη ξεδοντιασμένος...

Οι εργάτες, πλατιά λαϊκά στρώματα, έχουν ήδη πτωχεύσει. Η εργατική τάξη πράγματι δεν έχει να χάσει άλλο από τις αλυσίδες της. Για την εργατική τάξη η επόμενη μέρα πρέπει να βάζει εμπόδια στην αστική εξουσία, να βρει πιο ισχυρό το λαϊκό κίνημα, εντονότατη τη διαπάλη που θα αμφισβητεί την εξουσία των αστών, θα ανοίγει δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Να πληρώσουν τη χασούρα των Ταμείων κράτος και πλουτοκρατία

ΝΙΚΗ: Η επόμενη ημέρα για μισθούς, καταθέσεις

ΛΟΓΟΣ: Πόσο κοστίζει το κούρεμα...

ΤΑ ΝΕΑ: Δραματικό παζάρι για το κούρεμα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μπρα ντε φερ με τη χρεοκοπία

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ολα ανοιχτά ως την ύστατη ώρα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κινδυνεύει με φιάσκο η Σύνοδος Κορυφής

ΕΘΝΟΣ: Ευρωζάλη από τα «βέτο» της Μέρκελ

ΑΥΡΙΑΝΗ: Χρεοκόπησαν την Ελλάδα οι οίκοι αξιολόγησης

ΑΥΓΗ: Κούρεμα με γύψο για 20 χρόνια

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κρυφτούλι με τις εκλογές παίζει η κυβέρνηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Απολύσεις σε υπουργεία μέσω κατάργησης οργανικών θέσεων

ΒΡΑΔΥΝΗ: Τα πλασματικά για τους ελεύθερους επαγγελματίες

«Ακόμη και αν σήμερα αποφασισθούν οι ευνοϊκότερες λύσεις για το ελληνικό πρόβλημα, η χώρα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει για να εξασφαλίσει σε πρώτη φάση τη σταθεροποίηση της οικονομίας της και να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει στην ανάκαμψη. Προϋπόθεση όλων αυτών όμως είναι η πολιτική σταθερότητα στον τόπο και κάθε επιλογή που οδηγεί σε ανατροπή της καθίσταται πρόσθετη απειλή για το μέλλον» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Οι οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης το τελευταίο χρονικό διάστημα και μάλιστα ανάμεσα σε ισχυρά, όπως Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κλπ., για τη διαχείριση του χρέους, δεν έχουν σχέση μόνο με την Ελλάδα, αλλά συνολικά με την ΕΕ. Ετσι κι αλλιώς ψάχνουν να βρουν συνολική λύση διαχείρισης του χρέους, ελεγχόμενη μέσω "κουρέματός" του με δεδομένο ότι εκτός από την Ελλάδα, χώρες όπως Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία έχουν τεράστιο χρέος, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου διαχειρίζονται γαλλικές τράπεζες. Ενδεχόμενη αδυναμία αποπληρωμής του απ' αυτές τις χώρες σημαίνει ανεξέλεγκτη καταστροφή των καπιταλιστικών οικονομιών συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η διαχείριση του χρέους γίνεται βραχνάς στις καπιταλιστικές οικονομίες λόγω οικονομικής κρίσης σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που απαιτεί καταστροφή κεφαλαίου για έξοδο σε όφελός του. Αυτό πάνε να κάνουν με το "κούρεμα" (καταστροφή μέρους του τραπεζικού κεφαλαίου), αλλά κάθε κράτος - μέλος, προστατεύοντας το κεφάλαιο στη χώρα του, πασχίζει να έχει τη λιγότερη χασούρα. Το "κούρεμα" σημαίνει συντριβή για το λαό με νέα φριχτά μέτρα μείωσης μισθών, ενταφιασμού της ασφάλισης, φοροληστεία, ανεργία κλπ., για να καλυφθούν οι ζημιές της πλουτοκρατίας, να επανακάμψει η υψηλή κερδοφορία της. Είναι μονόδρομος για το λαό να γίνει ο πλούτος λαϊκή περιουσία με λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους. Συμπόρευση με το ΚΚΕ, λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας» (το σχόλιο στην πρώτη σελίδα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).