Πόσα και πόσα δεν έχουν γραφεί και ειπωθεί για τους «αυτοδημιούργητους» καπιταλιστές; Ε, απ' το έμπα της κρίσης και μετά, ένα μόνο ακούγεται και γράφεται: Να δώσει το κράτος χρήμα στις επιχειρήσεις για να τα βγάλουν πέρα. Και για να δώσει το κράτος χρήμα στις επιχειρήσεις, πρέπει να κόψει από τις δικές του δαπάνες, δηλαδή από τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι σ' αυτούς που γεμίζουν τα ταμεία του. Κι αυτοί είναι μόνο ή κατά κύριο λόγο ο εργαζόμενος λαός.

Ο αυτοδημιούργητος καπιταλισμός ήταν και παραμένει ένα καλό παραμύθι, αλλά πάντα παραμύθι.

Η δημιουργικότητα των καπιταλιστών αρχίζει και σταματά στην επινοητικότητα μεθόδων εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Οπως συμβαίνει αυτήν την περίοδο στα ξενοδοχεία. Που είναι υπερπλήρη, αλλά με απλήρωτους τους εργαζόμενους σ' αυτά.

Οπως συμβαίνει στα μεγάλα τεχνικά έργα, όπου οι εργάτες δουλεύουν με όρους σύγχρονου σκλάβου, αλλά οι εταιρείες σταματούν τα έργα μόλις δεν τους δοθεί ένα μέρος της προκαταβολής από το κράτος.

Η καπιταλιστική κρίση έχει φέρει στην επιφάνεια όλες τις αντιφάσεις του συστήματος, αλλά και αποκάλυψε το πεπερασμένο του.

Οι καπιταλιστές δεν μπορούν να είναι παράγοντας ανάπτυξης πια.

Το σύστημά τους έχει φάει τα ψωμιά του. Τώρα τρώει και τις σάρκες του. Απειλώντας να παρασύρει στον τάφο του ό,τι δημιουργικό υπάρχει τριγύρω.

Το «Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» είναι και πάλι η απάντηση.

Προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία στην εργατική τάξη όσοι προσπαθούν να υποκαταστήσουν την άμεση ταξική αντιπαράθεση, είτε με κοκορομαχίες του τύπου κράξιμο στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, είτε με προβολή των αρετών της αστικής δημοκρατίας ως φάρμακο για έξοδο από την κρίση.

Το πρόβλημα ήταν και είναι οικονομικό.

Η λύση του ήταν και είναι πολιτική.

Το οικονομικό πρόβλημα βρίσκεται στην κατοχή των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής στα χέρια μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

Η πολιτική λύση βρίσκεται στη συνείδηση ότι οι παραγωγοί του πλούτου πρέπει όλο και πιο έντονα να εγκαταλείπουν τους δυνάστες τους, να συσπειρωθούν στο δικό τους κόμμα, το ΚΚΕ, να διεκδικήσουν όλη την εξουσία για τον εαυτό τους.

Αυτό είναι από δω και πέρα το διαρκές διακύβευμα.

Αλίμονο σ' όποιον παλεύει να αλλάξει τη ζωή του ελπίζοντας πως θα δει άσπρη μέρα χωρίς να σπάσει αυγά, στο προκείμενο, χωρίς να εγκαταλείψει πολλές από τις μέχρι τώρα αυταπάτες, όπως ότι «στη δημοκρατία είμαστε όλοι ίσοι αφεντικά και εργάτες», ή, ότι «μαζί αφεντικά και εργάτες θα βγουν από την κρίση». Η έξοδος από την κρίση με ενισχυμένους τους καπιταλιστές σημαίνει ακόμα περισσότερα δεινά για την εργατική τάξη. Η ενίσχυση της αστικής δημοκρατίας σημαίνει ακόμα πιο ισχυρή εδραίωση της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Τα όρια της δημοκρατίας τους δε φαίνονται μόνον όταν πέφτει βαρύς ο πέλεκυς, αλλά κύρια όταν διαμορφώνονται οι συνθήκες που θα επιτρέψουν ή θα απαγορεύσουν στον περίφημο «πολίτη» να έχει άποψη - θέση για κάθε θέμα.

Ετσι, ενώ με αφορμή την καπιταλιστική κρίση βομβαρδίζεται με τρόμο από δεκάδες εφημερίδες και κανάλια, δεν περισσεύει μονόστηλο για την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ με τις εκτιμήσεις για την απεργία και τα επόμενα βήματα.

Σωστά κάνουν οι αστοί και εξαφανίζουν το ΠΑΜΕ.

Σωστά κάνουν και οι εργάτες, που όλο και πιο πυκνά γυρνάνε την πλάτη στην αστική ενημέρωση και παίρνουν τα μέτρα τους, ώστε ο εργατικός Τύπος να είναι η κύρια πηγή πληροφόρησής τους. Οπως χτες, που, με αφορμή την αντιπαράθεση πρακτορείων και εφημεριδοπωλών στη διανομή Τύπου, οι κομμουνιστές της Αθήνας διακίνησαν τον «Ριζοσπάστη» χέρι χέρι, έτσι που να φτάσει παντού στους εργασιακούς χώρους και τις γειτονιές.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Η 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Πλατιά συζήτηση με τους εργάτες παντού

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πρώτες αρρυθμίες στο Μεσοπρόθεσμο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φούσκωσαν στα 8,1 δισ. τα πρόσθετα μέτρα του 2011

ΒΡΑΔΥΝΗ: Σφαγή στο Δημόσιο, μειώσεις μισθών στους ένστολους

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μία πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Βόμβα» στον τουρισμό

ΕΘΝΟΣ: 7 αλλαγές από το φθινόπωρο σε ΑΕΙ - ΤΕΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Με διευθυντήριο, χωρίς άσυλο

ΤΑ ΝΕΑ: Απολύεστε κ. πρύτανη!

Η ΑΥΓΗ: Αγανάκτηση για τη μετάλλαξη των ΑΕΙ σε Α.Ε

ΑΥΡΙΑΝΗ: Κατέστρεψαν την Ελλάδα οι 3 οικογένειες Καραμανλή, Παπανδρέου και Μητσοτάκη

«Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν ότι όλα αυτά τα χρόνια πλήρωσαν πολύ ακριβά την καπιταλιστική ανάπτυξη, την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Τώρα πληρώνουν ακόμα πιο ακριβά και την κρίση τους!

Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν πως στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μέσα στην ΕΕ δεν υπάρχει φιλολαϊκή προοπτική.

Κέρδη και λαϊκή ευημερία, μονοπώλια και λαϊκά δικαιώματα δεν μπορεί να συνυπάρξουν! `Η αυτοί ή εμείς.

Η ίδια η ζωή, λοιπόν, φέρνει ως αναγκαιότητα την πάλη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, χωρίς μονοπώλια, μια ανάπτυξη που στο επίκεντρό της θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η πρωτόγνωρη επιτυχία της απεργίας, η λαϊκή κινητοποίηση και κοσμοσυρροή στις συγκεντρώσεις, στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ δείχνουν ότι έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε μια τέτοια λύση, μια τέτοια φιλολαϊκή προοπτική!

Εχουμε δοκιμασμένα και αποτελεσματικά όπλα στα χέρια μας, όπλα που μπορούν να μας οδηγήσουν μέχρι τη ΝΙΚΗ!

Εχουμε τη δύναμη! Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά!

Οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Κανένας εργαζόμενος έξω από το σωματείο. Ολοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο.

Συνδικάτα και διοικήσεις δοκιμασμένες και όχι συμβιβασμένες και υποταγμένες στις κυβερνήσεις και την εργοδοσία.

Συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, νεολαίας. Ολοι μαζί!

Εδώ βρίσκεται η δύναμη!

Σύγκρουση με τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλεμπόρους, την ΕΕ και τα κόμματά της, μ' όλους αυτούς που κλέβουν τη ζωή από εμάς και τα παιδιά μας.

Κίνημα ταξικό, οργανωμένο, πειθαρχημένο, αποφασισμένο να φτάσει μέχρι το τέλος,

Μέχρι να έρθει ο λαός στην εξουσία.

Αυτό είναι το μήνυμα της 48ωρης απεργίας. Εδώ βρίσκεται η λύση και αυτή είναι η καλύτερη συνταγή για τη ΝΙΚΗ.

Αγώνας τώρα για να μην εφαρμοστούν στην πράξη τα βάρβαρα μέτρα.

Αγώνας που να φτάνει μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

(...) Ο λαός ορμητικά να οργανωθεί, να ανατρέψει το συσχετισμό δύναμης στο κίνημα και στο πολιτικό επίπεδο. Μόνο έτσι, οργανωμένος, συμπορευόμενος με το ΠΑΜΕ, θα γίνει πανίσχυρος.

Για το δικό του δρόμο ανάπτυξης, με λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ, που θα τον κατακτήσουν με την πάλη τους οι εργαζόμενοι.

Ολοι και όλες για τη νίκη!»

(από την προχτεσινή προκήρυξη του ΠΑΜΕ / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).