Πλευρές της λεγόμενης «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας ανέλυσαν στις τοποθετήσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ. Στη μυθοπλασία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, προκειμένου να στηρίξει την επιλογή των ιδιωτικοποιήσεων, εστίασε την παρέμβασή του ο Γιώργος Μαυρίκος, λέγοντας ότι «είναι εύστοχη και επίκαιρη η επερώτηση του ΚΚΕ και η συζήτηση που προκαλέσαμε σήμερα εδώ αφού είναι γνωστό ότι επίκεινται 150.000 απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, στο στενό ή στον ευρύτερο. Επίκειται μια θύελλα ιδιωτικοποιήσεων, μια γενικευμένη επίθεση σε εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων».

Αναφερόμενος στο θέμα του χρέους, σημείωσε ότι η μείωσή του μέσω ιδιωτικοποιήσεων «είναι μύθος, αφού τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε συνεχώς ιδιωτικοποιήσεις, έχουμε αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και αντιασφαλιστικά νομοθετικά τερατουργήματα, είτε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είτε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ. Εχουμε γενικευμένη και συνεχή ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Εχουμε παρατεταμένη λιτότητα».

Επίσης, σχολίασε το επιχείρημα ότι με τις απελευθερώσεις αγορών «θα έχουμε φθηνότερα εμπορεύματα για το λαό, θα έχουμε αύξηση της απασχόλησης, θα έχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Πρόκειται για μεγάλο ψέμα, για μεγάλο παραμύθι, γιατί, παρά τις απελευθερώσεις σας, παρά τις πολιτικές που έχετε εφαρμόσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, η ανεργία σήμερα, με τα επίσημα στοιχεία, είναι στο 15,9%, από το οποίο 40% είναι στους νέους από 16-24 χρόνων και 25% είναι η ανασφάλιστη ή μαύρη δουλειά». Επίσης, είπε ότι «έχουν διπλασιαστεί οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης - το 2009 ήταν στο 16,7 και σήμερα είναι στο 32,1- υπερδιπλασιάστηκαν οι συμβάσεις της εκ περιτροπής εργασίας - από 4,3 σε 10,8 - και οι ατομικές συμβάσεις γενικεύονται από την πλευρά των εργοδοτών».

Στην παραπέρα εκποίηση του υπεδάφους της χώρας, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Αγγελος Τζέκης, τονίζοντας πως «σχεδιάζεται να δοθεί και ο ορυκτός πλούτος της χώρας στους ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι η χώρα μας έχει πλούσιο υπέδαφος με σημαντικά ορυκτά και υποθαλάσσια κοιτάσματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο». Οπως είπε, αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των λαϊκών αναγκών και με σεβασμό στο περιβάλλον, όμως παραδίδονται στην κερδοφορία του κεφαλαίου.

Θύμισε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει «με πέντε δημόσιους κατ' αρχήν μεταλλευτικούς διαγωνισμούς, που θα προκηρύξει τις επόμενες ημέρες, για να τα παραδώσει σε Ελληνες και ξένους μεγαλοεπενδυτές».

Αναφερόμενος στον ορυκτό πλούτο της χώρας σημείωσε πως είναι «ο βωξίτης που οικονομικά είναι εκμεταλλεύσιμος για την παραγωγή αλουμίνας. Το νικέλιο που χρησιμοποιείται στην παρασκευή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα για την Πολεμική Βιομηχανία όπως στην περιοχή της Λάρυμνας. Ο λευκόλιθος που υπάρχει στη Μαγνησία, στην Εύβοια, στη Χαλκιδική, στη Λέσβο και αξιοποιείται για την παραγωγή πυρίμαχων υλικών, αλλά ιδίως για την παραγωγή ειδικού τύπου τσιμέντου. Το μάρμαρο, που, λόγω της ποιότητάς του, κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά. Ο ψευδάργυρος που αποτελεί βασικό υλικό κατασκευής μπαταριών.

Η Ελλάδα, όμως, έχει και νέα αποθέματα λιγνίτη για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας. Και, βέβαια, να προσθέσουμε το ουράνιο, καθώς και πλούσια κοιτάσματα χρυσού στη Μακεδονία και στη Θράκη και ιδίως στη Χαλκιδική, όπου εκεί έχουν παραχωρηθεί ήδη στον Ελληνικό Χρυσό, προκειμένου ντόπιοι, αλλά και πολυεθνικές εταιρείες, να βγάλουν πολύ μεγαλύτερα κέρδη, αδιαφορώντας, βέβαια, για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση διαλυτικών υλικών για την εξόρυξη του χρυσού».

Με στόχο την κερδοφορία του κεφαλαίου προωθείται το ξεπούλημα της δημόσιας γης, επισήμανε στη δική της παρέμβαση η Διαμάντω Μανωλάκου. Εργαλείο, επισήμανε, είναι «ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, που δεν αποτελεί μια κοινωνικά ουδέτερη τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά στοχεύει στην οργάνωση του χώρου, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιλογές της άρχουσας τάξης, με βασικούς άξονες και στόχους, όπως είναι: η διεύρυνση της ατομικής ιδιοκτησίας στη γη με τη συγκέντρωση και οργάνωση της ιδιοκτησίας αυτής σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις, με την εμπορευματοποίηση και εκείνου του τμήματος γης που ανήκει άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο, όπως είναι οι δασικές εκτάσεις ή οι περιουσίες δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων, που όλα αυτά θα βγουν στο σφυρί.

Γι' αυτό έχετε υποβαθμίσει και διαλύσει τις δασικές υπηρεσίες με χιλιάδες κενά δασοπυροσβεστών και ελλείψεις στη συντήρηση και προστασία των δασών, για να παραδοθούν ευκολότερα οι ορεινοί όγκοι στους επιχειρηματίες. Επίσης, γι' αυτούς τους στόχους καταργείτε τους όποιους περιορισμούς υπήρχαν στις αλλαγές χρήσεων γης, για να ικανοποιήσετε τα επενδυτικά σχέδια των μονοπωλιακών ομίλων. Και για το σκοπό αυτό δημιουργείτε ένα σύνολο νομοθετικών εργαλείων και άλλων παρεμβάσεων».

Ιδιαίτερα για τη γεωργία, επισήμανε ότι με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ «ενισχύετε με κονδύλια εξωγεωργικές δραστηριότητες, όπως είναι τα φωτοβολταϊκά και ο αγροτουρισμός και άλλα και την προνομιακή χρηματοδότηση αλλαγής χρήσης γης. Αποτέλεσμα είναι η μείωση του αριθμού των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής σε βάρος της διατροφικής αυτάρκειας και της απασχόλησης».

Στην εκποίηση «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας, αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πρωτούλης, ξεκαθαρίζοντας αρχικά ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις «και χτες και σήμερα στα πλαίσια που λειτουργούσαν δεν εξυπηρετούσαν το λαό, αυτόν γενικά τον ταλαιπωρούσαν και τον χαράτσωναν. Ωφελούσαν και μέχρι σήμερα μια χούφτα μονοπώλια, τα οποία, όμως, σήμερα εκτιμούν και απαιτούν την απελευθέρωση για να βρουν διέξοδο υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια».

Συνέχισε, λέγοντας πως «καλούμε σήμερα τον ελληνικό λαό να σκεφτεί: Προς όφελος ποιου θα είναι η μετατροπή για παράδειγμα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής της παράκτιας περιοχής του Ελληνικού μέχρι το Φαληρικό Δέλτα στα άθλια πρότυπα του Las Vegas με καζίνο, πολυτελή ξενοδοχειακά κέντρα, μαρίνες θαλαμηγών, ιδιωτικά αεροδρόμια της ολιγαρχίας του πλούτου; Θα είναι προς όφελός του;».

Ειδικά για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων τόνισε ότι «υπάρχει μια μεθόδευση σε αυτό το ζήτημα: Η εμφάνιση ενός αδιεξόδου στην αντιμετώπιση του καυτού προβλήματος. Αυτό το "αδιέξοδο" εμφανίζεται για να προχωρήσει η παραχώρηση σε μεγάλα μονοπώλια της ανακύκλωσης, των εργοστασίων καύσης, της διαχείρισης στερεών αποβλήτων». Τέλος, θύμισε ότι «τα Ολυμπιακά Ακίνητα που τα έχει χρυσοπληρώσει ο ελληνικός λαός, τα χρυσοπλήρωσαν οι εργάτες με τη δουλειά τους, την ανασφάλιστη, την κακοπληρωμένη και που τώρα τα πληρώνουν και με την ανεργία τους - και θα τα πληρώσουν δύο και τρεις φορές για να μπορούν να τα επισκέπτονται - αυτή τη στιγμή ρημάζουν».