Σε συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία, αλλά και με τη χορηγία της... Τράπεζας της Ελλάδας, οι μεγαλοβιομήχανοι θα έχουν σύντομα στα χέρια τους το «μεταμνημόνιο», όπως το ονόμασε χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, υπό τη μορφή μελέτης για τον «οδικό χάρτη για τη νέα ανάπτυξη» με ορίζοντα 10ετίας, που θα περιλαμβάνει ουσιαστικά τις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας πέρα από όσα ορίζει το διαβόητο Μνημόνιο. Παρουσιάζοντας χτες σε συνέντευξη Τύπου το αντικείμενο της μελέτης, που έχει ανατεθεί στον ξένο οίκο συμβούλων «McKinsey», ο Δ. Δασκαλόπουλος δεν παρέλειψε πρώτα απ' όλα:

• Να κινδυνολογήσει ξανά, σχετικά με την εφαρμογή των αντιδραστικών μέτρων, δηλώνοντας ότι «τα κόμματα δεν έχουν πει στο λαό την αλήθεια», ότι οι «αναγκαίες αλλαγές» νοθεύονται στην πράξη και υπονομεύονται πολιτικά και ηθικά και ότι «αν δεν τα καταφέρουμε, θα πεινάσουμε. Είναι λοιπόν η ύστατη ευκαιρία να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας για να βγει ο τόπος από το αδιέξοδο, αν θέλουμε να αποφύγουμε την ευθύνη της πτώχευσης και της διάλυσης».
• Να επισημάνει ότι θα έπρεπε να υπάρχει κάποια συναίνεση από τα κόμματα, στους βασικούς στόχους, για να αποφύγουν οι πολίτες την σύγχυση και να τους εμπνεύσουν να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ το δεύτερο μνημόνιο θα πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο πολιτικής ομόνοιας.
• Να επιβραβεύσει τις απολύσεις στο δημόσιο, σημειώνοντας: «ο ιδιωτικός τομέας, που δε χρεοκόπησε όπως το δημόσιο, πληρώνει ήδη την κρίση με χιλιάδες λουκέτα και 200.000 ανθρώπους χωρίς δουλειά. Δεν μπορεί άλλο να σηκώσει ο ιδιωτικός τομέας το βάρος άχρηστων Οργανισμών, φορέων, υπηρεσιών του πελατειακού κράτους».

Φυσικά, οι μεγαλοεπιχειρηματίες μάλλον δεν κινδυνεύουν από την... πείνα, σε αντίθεση με τους εργαζομένους τους, πολύ περισσότερο εάν γίνουν πράξη οι αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Κι αυτές οι αξιώσεις, όπως φαίνεται, μετασχηματίζονται σε συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές, σε αγαστή συνεργασία με τον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό. Ο μόνος αντίπαλος στα αντιλαϊκά σχέδια είναι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που με τις μέχρι τώρα αντιδράσεις τους έχουν κατορθώσει και να «νοθεύσουν» και να «υπονομεύσουν» τα μέτρα.

Αναφερόμενος στην «ανάπτυξη» που οραματίζεται το μεγάλο κεφάλαιο, ο πρόεδρος του ΣΕΒ φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι σε καμία περίπτωση οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να την ταυτίσουν με δικαιώματα και απολαβές του παρελθόντος, αφού αυτά λογίζονται από τους μεγαλοβιομήχανους ως μέρος του αναπτυξιακού μοντέλου της μεταπολίτευσης, που «χρεοκόπησε οριστικά και αμετάκλητα και κάθε προσπάθεια αναπαλαίωσής του είναι μάταιη και επικίνδυνη». Ο ΣΕΒ διεκδικεί οριστική ρήξη με το προηγούμενο μοντέλο, (αποσιωπώντας ότι μέσα από αυτό γιγαντώθηκαν πολλές μεγάλες επιχειρήσεις), με την «προώθηση των, εδώ και πολλά χρόνια, αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που θα αλλάξουν τις δομές, τους θεσμούς και τις πρακτικές στην οικονομία και στην κοινωνία».

Ο «οδικός χάρτης» για τη νέα ανάπτυξη αναμένεται να είναι έτοιμος και να παρουσιαστεί σε ένα μήνα. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της «McKinsey», χωρίζεται σε 4 ενότητες. Στην πρώτη αναλύονται οι αιτίες «αποτυχίας» του προηγούμενου οικονομικού μοντέλου και τα υφιστάμενα «εμπόδια». Στη δεύτερη, επιλέγονται και καθορίζονται οι κλάδοι που θα αποτελέσουν τους βασικούς αναπτυξιακούς πυλώνες έως το 2021: τουρισμός, λιανεμπόριο, ενέργεια, αγροτική παραγωγή και κάποιοι βιομηχανικοί. Στην τρίτη, καθορίζονται οι παρεμβάσεις ανά κλάδο. Στην τέταρτη και τελευταία, προσδιορίζεται η δυναμική υποκλάδων και οικονομικών περιοχών που θα μπορούσαν να αναπτύξουν διεθνώς ισχυρά πλεονεκτήματα, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους.

Για άλλη μια φορά χτες, αναδείχθηκε η εκβιαστική, ανελέητη και παραπλανητική φύση του μεγάλου κεφαλαίου, αφού επισημάνθηκε ότι τα δισεκατομμύρια ευρώ για την «ανάπτυξη» που αξιώνουν δε χρειάζεται να τα βάλει το κράτος! Το μόνο που χρειάζεται να κάνει το κράτος, όπως ειπώθηκε, είναι να δεχτεί τις αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών!

Σε ερώτηση για τις «αλήθειες» που δε λένε τα κόμματα, ο Δ. Δασκαλόπουλος τις περιέγραψε ως εξής: η χώρα έχει πτωχεύσει ουσιαστικά εδώ και ένα χρόνο. Τυπικά το απέφυγε λόγω των δανεικών του Μνημονίου. Οι αλλαγές δεν γίνονται για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, αλλά επειδή χρειάζονται. Η συζήτηση για αναδιάρθρωση είναι, αν όχι καταστροφική, ανεξέλεγκτη ως προς τις συνέπειες.

Οι πρώτες παραχωρήσεις των κρατικών περιφερειακών αεροδρομίων στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, θα πραγματοποιηθούν μέσα στο 2012, καθώς μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα θα έχει ολοκληρωθεί η επιλογή «συμβούλου επενδύσεων» και μέχρι το τέλος του έτους θα κατατεθεί η σχετική μελέτη.

Τα παραπάνω τόνισε ο Σπ. Βούγιας, υφυπουργός Υποδομών - Μεταφορών και Δικτύων, μιλώντας στην ημερίδα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, με θέμα τις «Αεροπορικές Εταιρείες Χαμηλού Κόστους», κατά τη διάρκεια της οποίας κυριολεκτικά «τα έδωσε όλα», αναφορικά με τις απαιτήσεις των μεγαλοξενοδόχων και ευρύτερα του μεγάλου κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό - που βεβαίως εξέφρασε πάγιες κυβερνητικές θέσεις - η διαχείριση και ανάπτυξη των περιφερειακών αεροδρομίων από Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης, θα αντιμετωπίσει τις... «στρεβλώσεις» που η κυβέρνηση ξαφνικά ανακάλυψε ότι επιφέρει η ισχύουσα «συγκεντρωτική διαχείριση» των αεροδρομίων.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση το... «αντισυγκεντρωτικό» μοντέλο λειτουργίας των αεροδρομίων, θα «αναδεικνύει και θα εκμεταλλεύεται τα εγγενή πλεονεκτήματα του κάθε αεροδρομίου, της τοπικής κοινωνίας και του τοπικού τουριστικού προϊόντος», δίνοντας «ώθηση στην ανάπτυξη του τουρισμού γενικότερα, αλλά και στόχευση σε εξειδικευμένους τομείς τουρισμού (αεροπορικός, υψηλής αξίας, συνεδριακός κλπ.)».

Η ιδιωτικοποίηση και των περιφερειακών αεροδρομίων εντάσσεται στο συνολικότερο σχέδιο πλήρους ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει με πυρετώδεις ρυθμούς, έπειτα και από τις επιτακτικές κατευθύνσεις της τρόικας για αποκρατικοποιήσεις που θα ξεπερνούν σε αξία τα 50 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα ικανοποιεί την ακόρεστη όρεξη των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται ειδικότερα στις αερομεταφορές, τον τουρισμό και τις κατασκευές, για την επανεπένδυση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους και την αύξηση των κερδών τους, την ίδια στιγμή που για τους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα των τοπικών κοινωνιών επιφυλάσσει εργασιακό καθεστώς «γαλέρας», σε επισφαλείς θέσεις εργασίας, χωρίς δικαιώματα και μισθούς - φιλοδώρημα.

«Επαναφορά στην κερδοφορία» για το 2010, μετά το αρνητικό αποτέλεσμα του 2009, ανακοίνωσαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ), δίνοντας χτες στη δημοσιότητα τον ισολογισμό τους. Πιο συγκεκριμένα, τη χρονιά που πέρασε τα ΕΛΤΑ παρουσίασαν κέρδη 3,2 εκατ. ευρώ, έναντι ζημιών 37,8 εκατ. ευρώ που εμφάνισαν το 2009, παρά το γεγονός ότι ο συνολικός κύκλος εργασιών σημείωσε μείωση, αφού έφτασε στο ποσό των 521,1 εκατ. ευρώ, έναντι 570,6 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος. Μεγάλο μέρος της παραπάνω κερδοφορίας επήλθε έπειτα και από την περιστολή των δαπανών μισθοδοσίας κατά 17%, στις οποίες προχώρησε η διοίκηση της εταιρείας, κινούμενη εντός του «προγράμματος σταθερότητας» της κυβέρνησης.

Υπενθυμίζουμε, ότι και τα ΕΛΤΑ βρίσκονται σε τροχιά ιδιωτικοποίησης, οπότε η παραπάνω ανακοίνωση πρέπει να εκληφθεί ως «κράχτης» προς τους υποψήφιους «επενδυτές», που ορέγονται ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι της δημόσιας περιουσίας.