Ο Χάμα, του οποίου το «Δημοκρατικό Κόμμα Μποτσουάνας» βρίσκεται στην εξουσία εδώ και περίπου 4,5 δεκαετίες, όχι μόνον αρνήθηκε να δώσει την παραμικρή μισθολογική αύξηση στους εργαζόμενους, αλλά απέλυσε στην αρχή της περασμένης βδομάδας κατά χιλιάδες -για να τιμωρήσει - όσους τόλμησαν να αγωνίζονται.
Ωστόσο, ο ίδιος, που τους τελευταίους μήνες «στηλίτευε» τους «δικτάτορες» σε βόρεια Αφρική και άλλες χώρες για την εμμονή τους να μονοπωλούν την εξουσία παρά τη θέληση του λαού, κάνει τα ίδια. Εμμένει στην αδιάλλακτη στάση του και τις προσπάθειές του για ποινικοποίηση του απεργιακού αγώνα των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ έκανε κάθε... πικραμένο να χαμογελάσει όταν δήλωσε πως τάχα η κυβέρνηση της πρώτης εξαγωγού χώρας σε διαμάντια παγκοσμίως... αδυνατεί να αυξήσει τους μισθούς.
Οπως και κάθε πολιτικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου, μπορεί να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, όταν οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα διεκδικήσουν όχι μόνο καλύτερους μισθούς αλλά όλον τον πλούτο που παράγουν, και την εξουσία, καταργώντας τους καπιταλιστές.
11-12 Μάρτη 1956 ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Εχουν ήδη εκδοθεί τα πρακτικά σημαντικών κομματικών σωμάτων αυτής της περιόδου, όπως τα πρακτικά της 3ης Συνδιάσκεψης του 1950, της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968, καθώς και τα προγραμματικά κείμενα (σχέδια προς συζήτηση και αποφάσεις) του Κόμματος στην έκδοση με τίτλο: «ΚΚΕ. Προγραμματικά Ντοκουμέντα».
Η 6η Πλατιά Ολομέλεια πραγματοποιήθηκε στις 11-12 Μάρτη 1956 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας και αποτέλεσε ένα γεγονός καθοριστικής σημασίας σε σχέση με την πορεία του ΚΚΕ.
Συγκλήθηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής των 6 κομμουνιστικών κομμάτων των σοσιαλιστικών κρατών που φιλοξενούσαν τους Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης, Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας, Κόμμα των Ούγγρων Εργαζομένων, Πολωνικό Ενοποιημένο Εργατικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχοσλοβακίας, Εργατικό Κόμμα Ρουμανίας). Η Επιτροπή συγκροτήθηκε στη διάρκεια του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (14-26 Φλεβάρη 1956).
Ως βασικό θέμα της Ολομέλειας ορίστηκε η παρουσίαση από την επιτροπή του πορίσματός της σε σχέση με εκθέσεις στελεχών του ΚΚΕ, που είχε σταλθεί στα συγκεκριμένα κόμματα, με καταγγελίες για ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς στη λειτουργία του Κόμματος με ευθύνη της καθοδήγησής του και προσωπικά του ΓΓ της ΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».
Στη θεσμική κατοχύρωση του εθελοντισμού σχεδιάζει να προχωρήσει η κυβέρνηση, συνειδητοποιώντας το ρόλο που μπορεί να παίξει στον εγκλωβισμό των νέων των λαϊκών οικογενειών, ιδιαίτερα σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης. «Ο εθελοντισμός είναι απαραίτητος τώρα, περισσότερο από ποτέ στην περίοδο οικονομικής κρίσης που διανύουμε, με στόχο την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής», σημείωσε ο ΓΓ Νέας Γενιάς, Γιάννος Λιβανός, στην τοποθέτησή του στο Συμβούλιο Υπουργών Νεολαίας στις Βρυξέλλες. Συμπλήρωσε δε υποκριτικά ότι ο εθελοντισμός δεν πρέπει να οδηγεί στην υποκατάσταση θέσεων εργασίας. Την ίδια στιγμή, τόσο η κυβέρνηση όσο και ο δήμαρχος Αθηναίων είχαν παρουσιάσει τους τομείς που φιλοδοξούν να δραστηριοποιηθεί το «εθελοντικό κίνημα» και πραγματικά περιελάμβανε τα πάντα. Αν συνυπολογιστεί και η προσπάθεια των επιχειρήσεων να οργανώσουν «εθελοντισμό» στους εργαζομένους τους, τότε πραγματικά αυτός ο όρος περιλαμβάνει τα πάντα.
Η δημιουργία του νομικού πλαισίου για την «προστασία των εθελοντών και της προσφοράς τους» ενδεχομένως να σημαίνει ότι η «εθελοντική» προσφορά θα μετράει σαν προϋπηρεσία, θα θεωρείται «πρακτική άσκηση» ή «άτυπη μάθηση» εκτός από τις σπουδές κλπ. Αυτός ο εθελοντισμός του καπιταλιστικού κράτους και των επιχειρήσεων δεν έχει καμία σχέση με την αλληλεγγύη που αναπτύσσεται ανάμεσα στους εργαζόμενους, τους άνεργους και τις οικογένειές τους, στα πλαίσια και του οργανωμένου αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Είναι «εθελοντισμός» που απαλλάσσει από το κράτος την υποχρέωση για παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, που ωθεί σε κάλυψη ανάλογων αναγκών με τζάμπα δουλειά, που καλλιεργεί την υποταγή στο όνομα της βοήθειας στους εξαθλιωμένους.
Ολο και πιο φανερή γίνεται η αναγκαιότητα του συντονισμού του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς με τους εργατοϋπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους - μικροεπιχειρηματίες, τη νεολαία, τις λαϊκές οικογένειες. Δεν υπάρχει άλλη απάντηση στην όλο και εντεινόμενη αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της τρόικας, του κεφαλαίου. Μια πολιτική που έχει ξεγράψει το λαό, έχει ξεγράψει τους φτωχομεσαίους αγρότες. Στο πλαίσιο αυτής της ολέθριας πολιτικής, προωθείται ο διαχωρισμός των αγροτών σε «ενεργούς» και «ανενεργούς», που αφήνει χωρίς επιδοτήσεις και άλλες ενισχύσεις χιλιάδες μικροκαλλιεργητές - μικροπαραγωγούς, ενώ η «νέα μεγάλη σφαγή» των μικρομεσαίων αγροτών θα προωθηθεί μέσω της νέας αναθεώρησης της ΚΑΠ, η οποία θα γίνει πράξη μετά το 2013, σε όφελος των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Για τους μικρομεσαίους αγρότες, η προοπτική σωτηρίας από τη φτώχεια και το ξεκλήρισμα και η δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος βρίσκονται στην πρόταση της ΠΑΣΥ για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, η οποία, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, θα στηρίζεται στις κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές επιχειρήσεις με κοινωνικοποίηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στην παραγωγή, κοινωνικοποίηση της γης, και δίπλα τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς. Αυτή η αγροτική ανάπτυξη, που προϋποθέτει την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και την ανάδειξη της λαϊκής εξουσίας, θα εξασφαλίζει καλό εισόδημα στους αγρότες - παραγωγούς και ποιοτικά, υγιεινά και φτηνά προϊόντα για την τροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού. Ολο και περισσότεροι αγρότες πλέον αντιλαμβάνονται ποιοι και γιατί είναι οι υπεύθυνοι και ένοχοι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Συνειδητοποιούν την ανάγκη του συντονισμού της αγωνιστικής δράσης όλων των λαϊκών στρωμάτων, ώστε να υψωθεί ένα ισχυρό λαϊκό μέτωπο αντίστασης και αντεπίθεσης για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.
«Πάγωμα» των διδάκτρων των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στα περσινά επίπεδα για την επόμενη σχολική χρονιά, ανακοίνωσε ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας. Με μια μικρή ...λεπτομέρεια: Από το «πάγωμα» (στα γνωστά ληστρικά επίπεδα της κερδοσκοπικής δράσης της ιδιωτικής εκπαίδευσης) εξαιρούνται τα κόμιστρα για τη μεταφορά μαθητών, αφήνοντας το «παράθυρο» για να περάσουν αυξήσεις οι σχολάρχες. Την ίδια στιγμή, στη ρύθμιση, με βάση τις ανακοινώσεις, δε συμπεριλαμβάνονται ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, φροντιστήρια ξένων γλωσσών και μέσης εκπαίδευσης, ιδιωτικά ΙΕΚ κ.λπ. Ενα σωρό «μαγαζιά», δηλαδή, από τα οποία θησαυρίζουν κάθε λογής καπιταλιστές που βρίσκουν την ευκαιρία να αναπτύξουν επιχειρηματική κερδοσκοπική δράση, αξιοποιώντας την απαξίωση και τον ταξικό χαρακτήρα της δημόσιας Παιδείας και την υποβάθμιση της Πρόνοιας για τους εργαζόμενους γονείς όσον αφορά τους παιδικούς σταθμούς.