«Γεια σας. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Θα πω, όσο μπορώ, λίγα πράγματα, θα θίξω ορισμένα πράγματα για να τελειώσω όσο μπορώ γρηγορότερα. Σχετικά με το Μέτωπο βέβαια.

Και η αποψινή σύσκεψη απασχολήθηκε με το Μέτωπο και δικαιολογημένα. Νομίζω από την εμπειρία που έχω ότι το Μέτωπο, η αναγκαιότητα του οποίου είναι δεδομένη για πολλά και διάφορα ζητήματα και για την επίλυση αυτών των ζητημάτων, καθυστέρησε σημαντικά. Και θα μπορούσε κανένας να πει ότι δεν καθυστέρησε και δικαιολογημένα. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει ολόκληρη ιστορία με τα μέτωπα. Ιδρυσε το ΕΑΜ. Μεγαλούργησε και σε συνέχεια στα άλλα μέτωπα που στη βάση τους ήταν λαϊκά μέτωπα. Το αντιδικτατορικό λαϊκό μέτωπο στην 4η Αυγούστου, την Ενωμένη Αριστερά μετά τη χούντα, το Συνασπισμό το γνωστό και επιδιώκει τώρα να δημιουργηθεί ένα καινούριο μέτωπο, αντάξιο του προορισμού του.

Νομίζω όλα τα μέτωπα, τα οποία ίδρυσε βασικά το Κομμουνιστικό Κόμμα, αποδείχτηκαν κατά κανόνα βιώσιμα, από το ρόλο διαχρονικά που έπαιξαν. Ο Συνασπισμός σαν αρχή, σαν θέση, σαν κατεύθυνση ήταν σωστή η δημιουργία του. Αλλο, έγιναν λάθη λειτουργικά, χειρισμού κλπ. και έτσι ας πούμε δεν πρόκοψε όσο μπορούσε να προκόψει. Και σας λέω ένα πράγμα και αν θέλετε να το θυμάστε. Οτι δεν είναι δυνατόν να γίνει οποιοδήποτε μέτωπο από το μεγαλύτερο έως το μικρότερο εάν δεν υπάρχει μέσα το Κομμουνιστικό Κόμμα. Δηλαδή δεν είναι δυνατόν οποιοδήποτε μέτωπο να είναι βιώσιμο χωρίς το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αντικειμενικά. Γι' αυτό νομίζω ότι αν εδώ στην Ελλάδα οι αριστερές δυνάμεις αντιλαμβάνονταν ότι από τα ίδια τα πράγματα χρειάζεται ένα μέτωπο γενικότερο, έπρεπε να παραδεχτούν οι ίδιοι ότι δε γίνεται βιώσιμο μέτωπο χωρίς να είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Τώρα από εδώ και πέρα να πω 2-3 πράγματα πάλι για το Μέτωπο. Νομίζω ότι πρέπει να προσεχτεί περισσότερο, δηλαδή πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί περισσότερο αυτή η προσπάθεια διότι είναι σημαντικότατη και πρέπει όσο το δυνατόν γρηγορότερα να πάρει σάρκα και οστά.

Πρώτον, λέμε ορισμένα πράγματα για το μέτωπο. Αντιιμπεριαλιστικό. Εκ των πραγμάτων είναι αντιιμπεριαλιστικό. Εδώ από το 1821 μέχρι σήμερα η εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας αντί να πήγαινε διαχρονικά μπροστά πήγαινε πίσω και έφτασε στο σημερινό σημείο και πιο χαρακτηριστικά με τα περσινά γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία και με τα φετινά. Δηλαδή, με αυτές τις ωμές και βάναυσες ας πούμε επεμβάσεις στα εσωτερικά των άλλων χωρών, όλων των χωρών και ιδιαίτερα της Γιουγκοσλαβίας. Τώρα φωνάζει ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης. Λένε στον Μιλόσεβιτς ότι πρέπει να φύγει αυτός, ότι είναι ο εγκληματίας κλπ. Δεν είναι έτσι. Δε θα μείνουν έτσι τα πράγματα. Ολα αυτά, κατά τη δική μου γνώμη την ταπεινή, έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Οι λαοί, οι εργάτες, οι αγρότες, οι εκμεταλλευόμενοι, όσο πάνε και ξυπνάνε και βρίσκουν σιγά σιγά το δρόμο τους.

Αντιμονοπωλιακό μέτωπο. Είναι από τα ίδια τα πράγματα αντιμονοπωλιακό, δεδομένου ότι ο βαθμός, η μορφή και η ανάπτυξη των στοιχείων του καπιταλισμού στη χώρα μας είναι τέτοια, είναι δηλαδή τόσο εκμεταλλευτικά, που έφτασαν πλέον και φτάνουν να γίνονται οδοστρωτήρες και να συνθλίβουν λαούς ολόκληρους, να κάνουν εκατομμύρια φτωχότερους και ελάχιστους πλουσιότερους. Είναι φυσικό να έχει αυτό το χαρακτήρα, τον αντιμονοπωλιακό.

Νομίζω όμως στην ονομασία του Μετώπου δεν είναι δηλαδή, δεν ωφελεί, πώς να το πω, να το λέμε συνέχεια το όνομά του αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό μέτωπο. Και όσο να καταλήξουμε εδώ περάσαμε από ορισμένα στάδια το λέγαμε και έτσι, το λέγαμε και αλλιώς. Το Μέτωπο αυτό είναι εκ των πραγμάτων έτσι, έχει μέσα του, περικλείνει αυτά τα στοιχεία. Πάει, τι να το κάνουμε; Εγώ νομίζω, λέω μια γνώμη, ότι αυτό το Μέτωπο στις σημερινές συνθήκες, που δεν αλλάζουν και πολύ από παλαιότερες συνθήκες, από κατοχικές συνθήκες, και σήμερα έχει ευρύνει από τα ίδια τα πράγματα το Μέτωπο αυτό, έπρεπε να έχει όνομα Πατριωτικό Μέτωπο. Τίποτα άλλο. Το πατριωτικό μέτωπο δεν είναι εθνικιστικό μέτωπο. Η λέξη δηλαδή πατριωτικό είναι άλλη και το εθνικιστικό είναι άλλο. Επομένως έπρεπε να είχε αυτό το όνομα, γιατί τα άλλα τα έχει. Αλλά τι παθαίνουμε; Πώς να το πω; Εχουμε ακόμα κατάλοιπα ή αν θέλετε ακόμα μας επηρεάζουν τα γνωστά σύνδρομα.

Επίσης, ένα άλλο πράγμα: Στην ολοκλήρωση των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος για το Συνέδριο, και όταν θα γίνει το Συνέδριο, να λάβει υπόψη της η συντρόφισσα Αλέκα Παπαρήγα και το θέμα της εργατο-αγροτικής συμμαχίας. Πρέπει να τοποθετηθεί όχι έτσι πρόχειρα, αλλά σωστά. Ας το πω φιλοσοφικά, οργανωτικά κλπ. Ασχετα αν σε δεδομένες περιόδους δεν υπάρχουν ανάλογοι ή ανάλογος φορέας που να μπορεί να εκφράσει αυτό που λέμε εργατοαγροτική συμμαχία, δεδομένου ότι πρώτος σύμμαχος της εργατικής τάξης και κατά συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι η αγροτιά. Και πρέπει να έχει και εδώ πέρα τη θέση της θεωρητικά για να υλοποιηθεί στην πορεία και υλικά. Βέβαια, θα ήθελα να πω και άλλα, αλλά δεν πειράζει σε άλλη ευκαιρία θα είμαι περισσότερο προετοιμασμένος, θα έχω χρόνο περισσότερο και θα πω περισσότερα. Σας ευχαριστώ».

- Κα Παπαρήγα από μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου θέσεων, αλλά και των όσων ελέχθησαν εντός της αιθούσης σήμερα προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα δίνει μεγάλη σημασία, αν όχι τεράστια, στη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου. Με δεδομένο ότι στο διάστημα, το οποίο από τότε που εξαγγέλθηκε το Μέτωπο μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει και σημαντικότατα γεγονότα εντός και εκτός συνόρων της χώρας, τα οποία λειτουργούν, αν θέλετε προσωπική άποψη είναι αυτή, θετικά στη συγκρότηση αυτού του Μετώπου. Θέλω να μου πείτε εάν είστε ευχαριστημένοι από την πορεία του Μετώπου μέχρι σήμερα και με δεδομένο ότι εξαντλήθηκε στη συνεργασία με την κα Κανέλλη, με τον κ.Ζουράρι και ένα μέρος της ΑΚΟΑ. Αν υπάρχουν άλλοι φορείς, οι οποίοι δήλωσαν ενδιαφέρον να ενταχθούν στο μέτωπο.

Α.ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Η Κομμουνιστική Ανανέωση, δεν είναι ένα μέρος της. Κοίταξε να δεις εάν μας ρωτήσεις τώρα εμάς, εμείς ξέρεις τι θα θέλαμε; Το Μέτωπο να έχει συγκροτηθεί και να έχει φέρει σοβαρές ανακατατάξεις στην ελληνική κοινωνία. Είναι ανάγκη, δεν είναι αν θέλουμε εμείς να συγκροτηθεί. Είναι αντικειμενική ανάγκη. Ανεξάρτητα πώς θα το πούμε, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, εμείς την ουσία λέμε. Τώρα τι μορφή θα έχει, τι όνομα, πώς θα είναι τα κείμενα, αυτό είναι άλλο πράγμα. Εμείς την ουσία συζητάμε. Είναι ανάγκη να έχει γίνει από χθες, προχθές. Σοβαρή ανάγκη.

Το θέμα είναι κατ' αρχήν όχι να συμφωνήσουμε, το θέμα είναι να συζητήσουμε. Χρειάζεται αυτού του είδους η συσπείρωση και η συμμαχία στην Ελλάδα; Σ' αυτή την κατεύθυνση με αυτές τις θέσεις ή με αυτές τις τακτικές; Αυτό είναι ένα που πρέπει να λύσουμε τώρα στο Συνέδριο και θέλουμε να το συζητήσουμε περισσότερο.

Τώρα το πότε θα γίνει κλπ. ξέρεις αυτά δεν προγραμματίζονται χρονικά. Λέω έπρεπε να έχει γίνει. Αλλά πρέπει να εκτιμήσουμε φταίει το ΚΚΕ που δεν έγινε; `Η και επειδή δεν έγινε έως τώρα σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο και ώριμο; Εμείς συζητάμε στο Συνέδριο πρώτον, να βγάλουμε συμπεράσματα τι κάναμε αυτά τα χρόνια και θα δείτε στο κείμενο των Θέσεων ότι κάνουμε έναν απολογισμό των προσπαθειών μας, εκτιμάμε ότι δεν ήταν εύκολο να γίνει, αλλά ότι ως Κόμμα θα έπρεπε να είμαστε ακόμα περισσότερο στοχοπροσηλωμένοι σ' αυτή την υπόθεση σε όλη τη δράση μας. Βγάζουμε τώρα τα πρώτα συμπεράσματα. Δεν είναι σχέδιο επί χάρτου. Το '96 ήταν ένας σχεδιασμός, τώρα πώς να πω, έχουμε να σκεφτούμε επάνω σε πιο συγκεκριμένα πράγματα. Το ότι δεν έγινε δε σημαίνει ότι δεν είναι ώριμο, δεν είναι αναγκαίο ή ότι φταίει αποκλειστικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να επιταχυνθούν οι διεργασίες και ακριβώς πριν το Συνέδριο και αμέσως μετά το Συνέδριο θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες συσπείρωσης όσο γίνεται περισσότερων δυνάμεων. Και το περίεργο είναι το εξής: Πρώτον ότι καμιά φορά γίνεται μονόπλευρη κριτική στο ΚΚΕ. Λέτε και το ΚΚΕ από μόνο του, λέτε πώς να σας πω, για σκεφθείτε γιατί και κάποιοι άλλοι απορρίπτουν αυτή την πρόταση; Δηλαδή γιατί γίνεται μία κριτική μονόπλευρα στο ΚΚΕ, επειδή κάποιοι απορρίπτουν την πρότασή του; Γιατί δε γίνεται κριτική και σ' αυτούς που την απορρίπτουν;

Είναι μία ευκαιρία, εμείς θα θέλαμε πραγματικά απ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις πέρα από πρόσωπα που είναι αντίθετα με τις Θέσεις του ΚΚΕ, να πουν πού διαφωνούν. Οχι να λένε είστε δογματικοί, είσαστε ξεπερασμένοι, είσαστε αναχρονιστικοί, είσαστε έτσι. Αυτό δε λέει τίποτα. Και εμείς δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζουμε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, με τέτοιους χαρακτηρισμούς. Να πω συγκεκριμένα. Αυτά που λέτε είναι ξεπερασμένα. Δεν είναι σωστά να το ξεκαθαρίσουμε. Ας ακουστεί, ας γίνει και με αυτό τον τρόπο μια κριτική στις Θέσεις. Το ότι δεν έγινε, δε νομίζω ότι φταίμε εμείς αποκλειστικά, ούτε είναι θέμα μόνο πολιτικών δυνάμεων.

Τώρα κακά τα ψέματα. Εάν αυτή τη στιγμή δε δώσουμε βάρος να ενεργοποιηθεί ο λαός, ν' ανακαλύψει τη δύναμή του ν' αντιδρά και το μέτωπο και αν γίνει θα είναι αδύναμο. Μακάρι να υπήρχαν σήμερα δυνατότητες, να ξεκινήσει τώρα το μέτωπο από τα πάνω. Δε λέμε μόνο από τα κάτω, από τα πάνω. Αυτό το μέτωπο εάν ξεκινούσε και δεν είχε πόδια μέσα στη λαϊκή αντίσταση και αντίδραση δε θα ορθοποδήσει. Επομένως ας προβληματιστούμε να πάρουμε και εμείς τις ευθύνες μας τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα, αλλά ας πάρουν ευθύνη και άλλοι, αυτοί που λένε κυρίως όχι.

Θα γίνει αυτό το λαϊκό μέτωπο, ή δεν ξέρω πώς θα ονομαστεί πατριωτικό ή όχι, δεν μπαίνουμε στις ονομασίες, θα γίνει. Δε γίνεται αυτό το πράγμα. Και με την ευκαιρία, τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία προσφέρονται για πολύ προβληματισμό, όχι αυτό τον προβληματισμό του ποδαριού, ερώτηση - απάντηση. Για πάρα πολύ προβληματισμό. Σοβαρό προβληματισμό.