ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ

Μόνη απάντηση η συντονισμένη δράση σε ταξική κατεύθυνση

Τον κοινό δρόμο ενάντια στον κοινό εχθρό αναδεικνύει η δράση του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων και ομοσπονδιών

Ελληνες και μετανάστες εργάτες ενωμένοι, σε ταξική κατεύθυνση, μπορούν να απαντήσουν στην άγρια αντιλαϊκή και αντιμεταναστευτική πολιτική

Η αναγκαιότητα να δυναμώσει η ενότητα των μεταναστών σε ταξική κατεύθυνση, αναδεικνύεται μέσα και από τις τελευταίες εξελίξεις. Τα προβλήματα των μεταναστών, που οξύνονται ολοένα και περισσότερο, δε λύνονται παρά μόνο μέσα από τον κοινό αγώνα Ελλήνων και μεταναστών εργατών στην κατεύθυνση της ταξικής σύγκρουσης. Σε αυτό το πλαίσιο, συγκλίνει η δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, των ταξικών συνδικάτων, σε πλήρη αντιδιαστολή με ενέργειες όπως η τελευταία, που όχι μόνο δεν υπηρετούν τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών, αλλά αντιθέτως, τους στοχοποιούν. Οι μετανάστες απέναντι στη διπλή και τριπλή εκμετάλλευση που υπόκεινται, έχουν μόνο μια απάντηση: Το συντονισμένο, ενωμένο ταξικό αγώνα, μαζί με τους Ελληνες εργάτες, μέσα απ' τα ταξικά Συνδικάτα και τις Ομοσπονδίες.

Αυτό αποδεικνύεται και μέσα απ' τη δράση που κατά καιρούς έχουν αναπτύξει σε αυτήν την κατεύθυνση οι μετανάστες εργάτες. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω παραδείγματα:

Μόλις προχτές, Τρίτη, η κοινή δράση των ταξικών συνδικάτων και των μεταναστών, ξεσκέπασε ένα «δουλεμπορικό» γραφείο στο κέντρο της Αθήνας (πλατεία Κάνιγγος). Εκεί μια δήθεν εταιρεία, έπαιρνε 30 ευρώ από κάθε μετανάστη και του έταζε δουλειά σε ένα έργο που υποτίθεται θα ξεκινούσε κάποια στιγμή στο Λαύριο. Εκατοντάδες ήταν οι μετανάστες που πιάστηκαν στα δίχτυα των απατεώνων. Οι ίδιοι οι μετανάστες απευθύνθηκαν στα ταξικά συνδικάτα και δυνάμεις της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ), του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας και του ΠΑΜΕ, με μια αιφνιδιαστική κίνηση, πήγαν στο δουλεμπορικό «γραφείο» και ξεσκέπασαν την απάτη.
Αλλωστε, η ΟΕΚΙΔΕ έχει αναπτύξει πλούσια δραστηριότητα κοινής ταξικής πάλης με τους μετανάστες του κλάδου. Αναδεικνύοντας την ανάγκη συντονισμένου αγώνα Ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, ανέπτυξε δραστηριότητα για την προστασία των ανέργων του κλάδου, που στην πλειοψηφία τους είναι μετανάστες, πραγματοποιώντας όχι μόνο συνεχείς παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς (όπως π.χ. σε φασονατζίδικα στη Ν. Ιωνία), αλλά και αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κλάδου στο υπουργείο Εργασίας.
Στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, οι περίπου 250 Αιγύπτιοι αλιεργάτες, ξεσηκώθηκαν μετά την αυθαίρετη απόφαση των ιδιοκτητών αλιευτικών σκαφών να τους περικόψει κατά 60% τους μισθούς και συσπειρωμένοι με τα ταξικά τους Συνδικάτα έδωσαν απάντηση. Παρά την εργοδοτική τρομοκρατία και τις απειλές οι μετανάστες δε λύγισαν. Επί τρεις μήνες συνέχισαν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις και έσπασαν τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που έστησαν οι εργοδότες. Δεν υποχώρησαν ακόμη και όταν οι εργοδότες προχώρησαν ακόμη και σε ...τρεις αγωγές για να βγάλουν παράνομο και καταχρηστικό τον απεργιακό τους αγώνα.
Στη Νέα Μανωλάδα Ηλείας, χιλιάδες ήταν οι μετανάστες που εργάζονταν για ένα κομμάτι ψωμί και ζούσαν μέσα στα θερμοκήπια. Οι εργάτες γης μην αντέχοντας άλλο κάτω απ' αυτές τις συνθήκες ξεσηκώθηκαν και ζήτησαν αύξηση στο μεροκάματο και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Απ' την πρώτη στιγμή, στο πλευρό τους συμπαρατάχθηκε το ΠΑΜΕ και με κοινό αγώνα και τη συμπαράσταση των ταξικών συνδικάτων της περιοχής, ξεκίνησαν απεργία. Αρνήθηκαν να πάνε στα χωράφια και συνέχισαν τον αγώνα τους παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς των σύγχρονων τσιφλικάδων της περιοχής. Δεν έκαναν πίσω και πέτυχαν αύξηση στο μισθό τους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση και ενισχύοντας την κοινή δράση Ελλήνων και μεταναστών εργατών, η Γραμματεία Μεταναστών του ΠΑΜΕ, πραγματοποιεί σήμερα σύσκεψη.

Πολλά ερωτηματικά

Η εγκατάσταση 300 μεταναστών στη Νομική Σχολή στην Αθήνα και στο Εργατικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη είναι ένα γεγονός που αντικειμενικά προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Αυτή η ομάδα μεταναστών ξεκίνησε συγκροτημένα και οργανωμένα (σ.σ. υπάρχει σχετικό οπτικό υλικό στην ιστοσελίδα του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης) από το λιμάνι της Σούδας στα Χανιά το Σάββατο και έφτασαν στην Αθήνα την Κυριακή το βράδυ. Μαζί τους υπήρχαν και άλλοι 40 «αλληλέγγυοι», όπως χαρακτηρίζονται στην ίδια ιστοσελίδα. Χτες, υπήρξε πληροφόρηση ότι αντίστοιχη κίνηση ξεκίνησε να γίνεται το πρωί στην Πάτρα, με μια ομάδα μεταναστών να κατευθύνεται προς την Περιφέρεια, χωρίς όμως να πραγματοποιείται μια τέτοια κίνηση μέχρι αργά χτες το βράδυ.

Τα ερωτήματα, λοιπόν, που προκύπτουν από τα συγκεκριμένα γεγονότα είναι πολλά.

Γιατί οργάνωσαν όλη αυτή την επιχείριση μεταφοράς και εγκατάστασης των μεταναστών και γιατί στους συγκεκριμένους χώρους, δηλαδή στα Πανεπιστήμια; Από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας και από πληροφορίες, η οργάνωση είχε ξεκινήσει εδώ και καιρό. Η πλειοψηφία των μεταναστών έχουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα νομιμοποίησης. Η όλη επιχείρηση μεταφοράς, η απεργία πείνας προβαλλόταν πολλές μέρες πριν και μάλιστα συγκεντρώνονταν υπογραφές στήριξης. Σχετικά βίντεο από την αναχώρηση στο λιμάνι της Σούδας υπήρχαν στο διαδίκτυο από την προηγούμενη μέρα... Πολύ συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το πού ακριβώς θα πάνε οι απεργοί πείνας, το πώς θα φτάσουν, ποιοι θα τους περιμένουν, υπήρχαν πριν καν ξεκινήσουν οι μετανάστες από τα Χανιά. Δηλαδή, έδιναν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία που προκαλούν κινδύνους, ιδιαίτερα για «παράνομους» μετανάστες. Τόση σιγουριά ότι δε θα υπήρχε κίνδυνος κρατικής κατασταλτικής επέμβασης ενάντια στους μετανάστες; `Η, μήπως, θα τους έσωνε η σκληράδα των «προστατών» τους, όπως δήλωνε χτες ένας απ' αυτούς ως δήθεν αντίπαλος του συστήματος;

Τι επιδιώκουν εκείνοι που εκθέτουν τους μετανάστες σε σοβαρούς κινδύνους; Γιατί τους μετέφεραν στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό χώρο; Στη Νομική Σχολή της Αθήνας ένας από εκείνους που εμφανίζεται ως εκπρόσωπός τους είναι ο Ν. Γιαννόπουλος από το «Δίκτυο για τα Κοινωνικά Δικαιώματα» και από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για εκείνον που στις 21 Δεκέμβρη 2008, με αφορμή την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων, έγραφε στην εφημερίδα «Εποχή» της ΑΚΟΑ, συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, τα εξής: «Η "κουκούλα" και η "πέτρα" είναι μητρικά ουσιαστικά στο λεξικό της εξέγερσης (...)». Λογική που θεωρεί το μπάχαλο ως «κοινωνική εξέγερση» και είναι γνωστό ότι τότε, εκείνο το μπάχαλο, συνέβαλε αντικειμενικά, στο να «ανοίξει» ένας τεράστιος κύκλος άγριας καταστολής από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους με τη συγκρότηση νέων ομάδων της αστυνομίας που περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο σε όλη τη χώρα. Και όχι μόνο. Εκείνα τα γεγονότα λειτούργησαν σαν το καλύτερο έδαφος για να ξεδιπλωθούν προβοκάτσιες ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Και τώρα, όσοι οδήγησαν τους μετανάστες στη Νομική Σχολή και το Εργατικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης τους εκθέτουν περισσότερο στη συκοφάντηση, στις απειλές, στην κρατική καταστολή. Και τώρα, κάποιοι (όπως ο Σκυφτούλης) κάνουν λόγο για «κοινωνική εξέγερση»... Τι εννοούν, ότι οι έγκλειστοι στη Νομική και οι «προστάτες» τους θα εξεγερθούν; Μήπως δεν ξέρουν ότι προκαλούν την καταστολή ή αυτό επιδιώκουν; Μήπως δε χρησιμοποιούνται ανάλογες δράσεις για να ξεδιπλώνονται προβοκάτσιες κατά του εργατικού κινήματος; Το ξέρουν. Τότε; Τι επιδιώκουν; Και μάλιστα μπροστά στην οργάνωση της πανεργατικής απεργίας ενάντια στην αδίστακτη πολιτική κυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου;

Επιπλέον, μήπως όσοι επέλεξαν τον πανεπιστημιακό χώρο, δεν προσφέρουν - ηθελημένα ή όχι - υπηρεσίες σε εκείνες τις δυνάμεις που επιθυμούν την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου; Ηδη, έχει ανοίξει για τα καλά η κουβέντα της κατάργησης του ασύλου από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα, με πρόσχημα την απομάκρυνση των μεταναστών.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Είναι εγκλωβισμένοι από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που υλοποιούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δεν μπορούν να ταξιδέψουν σε καμία άλλη χώρα, αφού αυτό προβλέπει η οδηγία «Δουβλίνο 2» που έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό Δίκαιο. Μόνο το 0,01% των μεταναστών που αιτούνται άσυλο, τελικά το παίρνουν. Τα αφεντικά στους τόπους δουλειάς τους εκμεταλλεύονται άγρια (η ιστορία της Μανωλάδας και της Αρτας με τους μετανάστες εργάτες γης είναι γνωστή). Είναι επίσης γνωστή η πολιτική της κυβέρνησης που εντείνει ακόμα περισσότερο την καταστολή σε βάρος τους είτε με τους σχεδιαζόμενους φράχτες στον Εβρο, είτε με τη δράση της ΦΡΟΝΤΕΞ. Οπως, επίσης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι κάποιοι με αυτήν την ενέργεια δεν υπηρετούν τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών - προσφύγων, αλλά τους εκθέτουν περισσότερο σε πολύ σοβαρές απειλές...

Π - Λ