Σημαντική ώθηση στον αγωνιστικό συντονισμό των ταξικών δυνάμεων στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, κόντρα στην ψευδή παντοδυναμία του κεφαλαίου, αναμένεται να δώσει η Δεύτερη Διεθνής Συνδικαλιστική Συνδιάσκεψηταξικών δυνάμεων, που άρχισε την Παρασκευή στο Ανεσί της Γαλλίας, με τη συμμετοχή συνδικαλιστών από τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Τουρκία, τη Ρωσία, την Ιταλία και την Αλγερία.

Η παρουσία του ΠΑΜΕ στη συνδιάσκεψη, που έχει τίτλο «Διεθνής Συνδιάσκεψη Συνδικαλιστικής Αλληλεγγύης Ενάντια στο Κεφάλαιο», έκανε αίσθηση, όχι μόνο για το μέγεθος της αντιπροσωπείας του, αλλά και για τις προτάσεις που έκανε την πρώτη μέρα των εργασιών. Συγκεκριμένα, ο Γ. Μαυρίκος, μέλος της Γραμματείας του, στην εισήγησή του, πρότεινε τη συγκρότηση συντονιστικής επιτροπής και την πραγματοποίηση μιας πρώτης συγκέντρωσης στη Γενεύη τον Ιούνη του 2001, όταν θα συνεδριάζει το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. Ολοκληρωμένη ήταν επίσης η τοποθέτηση του ΠΑΜΕ για τους στόχους που πρέπει να έχει ο συντονισμός αυτός.

Μερικοί μόνο από τους άξονες δράσης που πρότεινε το ΠΑΜΕ, είναι η υπεράσπιση των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών κατακτήσεων που πέτυχε η εργατική τάξη τον 20ό αιώνα. Η πάλη για την αντιμετώπιση της ανεργίας, την πλήρη σταθερή απασχόληση, την επιβίωση των ανέργων, ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία και γλώσσα και πάλη κόντρα στις αντεργατικές πολιτικές που χαράζουν και ακολουθούν το ΔΝΤ, η ΠΟΕ και το G-7. Η αγωνιστική υπεράσπιση της ειρήνης σε όλο τον κόσμο και η διεκδίκηση διάλυσης του ΝΑΤΟ και άμεσης αποχώρησής του από τα Βαλκάνια.

Ο ΘΡΗΝΟΣ της θάλασσας και της ναυτοσύνης είναι από τα θέματα τα συγκλονιστικά που μας έχει αφήσει η δημοσιογραφική διαδρομή. Στα μακρινά χρόνια, τότε που έγραφες για τους δεκάδες αδικοχαμένους ναυτικούς για τα «πλωτά φέρετρα». Τότε μπορείς να νιώσεις και τα τωρινά, όλα αυτά τα τραγικά και εγκληματικά που είδαμε και ζήσαμε τούτη τη βδομάδα, τη νύχτα της περασμένης Τρίτης, με το «Εξπρές Σαμίνα» έξω από την μπούκα του Πόρτο της Πάρου.

ΑΛΛΑ και ποιο να πρωτοθυμηθείς απ' όσα είναι καταγραμμένα στη μαύρη αυτή βίβλο με τις ναυτικές τραγωδίες και που είναι φοβερά, κραυγαλέα εγκλήματα, που τα περισσότερα τα κουκουλώνουν συνήθως κι οι γνωστοί μηχανισμοί με της εξουσίας τις πλάτες, με το διαβόητο και αμαρτωλό εκείνο υπουργείο της Εμπορικής Ναυτιλίας τα βολεύουν όλα, λευκά «περιστεράκια» οι εφοπλιστές κι οι εταιρίες τους κι όλες οι ευθύνες, οι μοναδικοί ένοχοι, οι ναυτεργάτες, το πλήρωμα. Εχουν από χρόνια πλάσει το «μύθο» πως για όλα τα ναυτικά ατυχήματα, για όλες τις ναυτικές τραγωδίες φταίχτης ο «ανθρώπινος παράγοντας», ο ναύτης και φυσικά κι ο καιρός. Ούτε λόγος ποτέ για τους σκυλοπνίχτες, αυτά τα «πλωτά φέρετρα», που τάχατες τα «φρεσκάρουν» και νύχτα - μέρα με τη βούλα την επίσημη τα 'χουν δρομολογημένα σε «ρότα» θανάτου στις θάλασσές μας και τους ωκεανούς.

ΘΥΜΗΘΗΚΑ τη νύχτα της περασμένης Τρίτης - καθώς άκουγα τις πρώτες ειδήσεις στην ΕΡΤ κι η συνάδελφος, με την αγωνία ολοφάνερη έδινε τα πρώτα στοιχεία του ρεπορτάζ που είχε «μαζέψει», μιλούσε για ναυτική τραγωγία (ο παρουσιαστής τη διόρθωνε, παρατηρώντας ότι πρόκειται για ατύχημα ναυτικό!!) - το «Ηράκλειο» της εταιρίας Τυπάλδου, που εδώ και 34 χρόνια, το Δεκέμβρη του 1966 με 276 επιβάτες και πλήρωμα ταξίδευε από την Κρήτη στον Πειραιά.

ΔΟΥΛΕΥΑΜΕ στη «Δημοκρατική Αλλαγή», όταν βαθιά χαράματα, καθώς πιάναμε δουλιά για την έκδοση της εφημερίδας, διαβάζαμε σε μια πρωινή εφημερίδα, τον «Ελεύθερο Κόσμο», ότι το φέρι - μποτ «Ηράκλειο» εκείνη τη φοβερή χειμωνιάτικη νύχτα βούλιαξε έξι μίλια ανοιχτά της Φαλκονέρας. Με τα ελάχιστα και πρωτόγονα μέσα επικοινωνίας η σύνταξη μπόρεσε να συγκεντρώσει λέξη με λέξη, όνομα με όνομα, μέσα σε τρεις ώρες - δουλιά εξοντωτική - τα βασικά υλικά του ρεπορτάζ μιας από τις πιο μεγάλες ναυτικές τραγωδίες που είχαμε στα μεταπολεμικά χρόνια.

ΤΟ ΕΙΧΑΝ, τότε, πολύ ρεκλαμάρει το «Ηράκλειο». Το είχαν για «καύχημα» στο στόλο της εταιρίας, αλλά όπως έγινε έπειτα γνωστό οι τεχνικοί επιθεωρητές του ΥΕΝ στην αρχή είχαν αρνηθεί να υπογράψουν το πρωτόκολλο δρομολόγησης, γιατί το θεωρούσαν εξαιρετικά επικίνδυνο για τη ζωή των επιβατών. Τελικά, ο υπουργός, ο Ισίδωρος Μαυριδόγλου, έβαλε τη σφραγίδα του στα χαρτιά και τα πρωτόκολλα και το «Ηράκλειο» έφυγε στη «ρότα» του θανάτου, για να καταποντιστεί μ' όλο τον κόσμο, επιβάτες και πλήρωμα, στα τάρταρα της Φαλκονέρας. Το φοβερό εκείνο έγκλημα κουκουλώθηκε κι η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών έβγαλε το λογαριασμό και όρισε πεντακόσιες δραχμές για αποζημίωση στις οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους!!

ΥΣΤΕΡΑ από τριάντα τέσσερα χρόνια έχουμε το «Εξπρές Σαμίνα», ένα παρόμοιο σαπιοκάραβο - ένα από τα πολλά - να πνίγει δεκάδες επιβάτες έξω από την Πάρο. Είναι αμείλικτα τα ερωτήματα που έχουν ανακύψει για το νέο ναυτικό έγκλημα. Κι είναι ολοφάνερη ολόκληρου του κυβερνητικού και εφοπλιστικού μηχανισμού η προσπάθεια να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες που πέφτουν πάνω τους. Προκλητικός, κυνικός, απαράδεκτος ο αξιότιμος κ. υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Χρ. Παπουτσής, τα βρίσκει όλα άψογα. Τα βγάζει όλα λάδι, ρίχνοντας όλες τις ευθύνες πάνω στο πλήρωμα. Αυτή είναι η εφοπλιστική του παντιέρα...

ΤΑ στοιχεία, που συνεχώς έρχονται στο φως για το νέο αυτό ναυτικό έγκλημα, οι μαρτυρίες των ναυαγών, οι καταγγελίες, με τίποτε δεν μπορούν να συγκαλυφθούν. Αφεντάδες οι εφοπλιστές, θρονιασμένοι στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας από τα γεννοφάσκια του ελληνικού κράτους. Ολα δικά τους και με τη βούλα τη δική του τα σαπιοκάραβά τους στη «ρότα» του θανάτου, όπως έγινε με το «Εξπρές Σαμίνα». Σωστά το προσδιόρισαν οι ναυτεργάτες στην προχτεσινή δυναμική πορεία τους στον Πειραιά: « Εφοπλιστές και υπουργείο το ίδιο σωματείο».