ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 5 Οχτώβρη 2000
Σελ. /40
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι στην απεργία!

Κάθε χώρος δουλιάς πρέπει να γίνει ένα «οχυρό» πάλης της εργατικής τάξης, για να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και να σταματήσει ξεκάθαρα και με απόλυτο τρόπο ο «κοινωνικός διάλογος» της απάτης. Η πανεργατική - πανϋπαλληλική 24ωρη απεργία στις 10 Οκτώβρη αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό αυτής της πάλης, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και ότι θα ακολουθήσει κλιμάκωση του αγώνα με κάθε τρόπο. Η μαζική συμμετοχή σ' αυτήν την απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις θα είναι καθοριστική για τη συνέχεια του αγώνα. Πρώτα απ' όλα, όμως, είναι σημαντική σαν υπολογίσιμο εμπόδιο στην κυβέρνηση, η οποία καραδοκεί για να εφαρμόσει την πολιτική της. Κυβέρνηση και εργοδότες έχουν βάλει στο στόχαστρο βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Εχουν εξαπολύσει ταυτόχρονη επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στην πρόνοια, στην εκπαίδευση και την υγεία του λαού. Ο δημόσιος πλούτος γίνεται, μέρα τη μέρα, ιδιωτικός, η ανεργία «θερίζει» και τα ναυάγια σαν του «Σαμίνα» αποτελούν παράδειγμα, για το πόσο αδίστακτοι είναι το κεφάλαιο και οι υπηρέτες του.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, αλλά και άλλα λαϊκά στρώματα, που πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική, έχουν υποχρέωση να υπερασπιστούν πολλές και σημαντικές κατακτήσεις και δικαιώματα. Αλλά, για να το κάνουν αυτό, πρέπει να βάλουν στο δικό τους αγωνιστικό στόχαστρο την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, ώστε η κυβέρνηση να νιώσει πόσο αδύναμη είναι απέναντι στη μαζική και καθολική αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων και του λαού. Σ' αυτήν την κινητοποίηση, όπως και στις άλλες, που, ήδη, έχουν προγραμματίσει οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, πρέπει να χτυπηθεί η εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς. Είναι μια ευκαιρία για την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων, για τη δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε χώρο δουλιάς, για ενεργοποίηση των συνδικάτων, για την επικράτηση της ταξικής λογικής σε εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, που οι συσχετισμοί ευνοούν τη λογική της συναίνεσης με τα κυβερνητικά και εργοδοτικά σχέδια. Η απεργία αυτή είναι ακόμη μια ευκαιρία για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που θέτουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ για το δυνάμωμα του αγώνα και τη συνέχισή του, μέχρι την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Μπροστά σ' αυτόν τον αγώνα, δε χωράει καμιά επανάπαυση. Οι στόχοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι, η προοπτική σαφής, η μέθοδος αδιαπραγμάτευτη. Το ΠΑΜΕ έχει προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διεκδικήσεων, αλλά και ένα πρόγραμμα δράσης, που πάει μακριά, έχοντας στο επίκεντρό του τον ίδιο τον εργαζόμενο, πρωταγωνιστή των εξελίξεων και διαμορφωτή τους. Το ΠΑΜΕ οργανώνει τον αγώνα, ενισχύει τη συσπείρωση των ταξικών δυνάμεων, συντονίζει και προσκαλεί στην πάλη για πλήρη και σταθερή απασχόληση. Για διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Για στήριξη των ανέργων. Για 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο, με αύξηση αποδοχών και για πολλά ακόμη. Η επίθεση δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Δεν πρέπει να λείψει κανείς από την απεργία στις 10 Οκτώβρη και από τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Οι κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί σε τοπικό επίπεδο πρέπει να στηριχτούν αποφασιστικά. Τα σχέδιά τους πρέπει να αποτύχουν, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός να περιχαρακωθεί, η ερχόμενη Τρίτη να βρει τους εργαζόμενους στο δρόμο του αγώνα.

Συνώνυμο της πολιτικής τους

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Καμία απολύτως πολιτική παράταξη δεν εξυπηρετείται, όταν επιχειρείται να καλλιεργηθεί ένα κλίμα διαφθοράς και απαξίωσης του πολιτικού κόσμου. Ο αρνητικός αντίκτυπος αφορά όλους. Χαμένη είναι η δημοκρατία. Κερδισμένη η φασιστική νοοτροπία». Με τέτοια αστεία επιχειρήματα προσπάθησε χτες, μιλώντας στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, να πείσει και εμμέσως να «απειλήσει» ότι δεν πρέπει να «σκαλίζονται» ζητήματα της διαφθοράς. Σκόπιμα, προφανώς, παραβλέπει ότι η διαφθορά έχει καταντήσει συνώνυμο της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνησή του και ότι δεν πρόκειται να την εξορκίσει ούτε κραδαίνοντας την απειλή της «φασιστικής νοοτροπίας». Αντίθετα, έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι η πολιτική του και η εφαρμογή της έχει ορθάνοιχτες τις πόρτες στη φασιστική νοοτροπία.

Η «νομιμοποίηση» της διαπλοκής

Παχιά και ψεύτικα λόγια και κοινότοπες διαπιστώσεις χρησιμοποίησε χτες ο Κ. Σημίτης για το πάντα επίκαιρο θέμα της διαπλοκής οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Φάνηκε όμως καθαρά ότι σε καμία περίπτωση δεν έχει βούληση - ούτε θα μπορούσε - να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Ετσι, πρώτον μετέθεσε τις ευθύνες «σε όλα τα κόμματα»(!), τα οποία, όπως είπε, έχουν υποχρέωση να συμβάλουν υπεύθυνα στην αντιμετώπισή του. Λες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι αυτά που μοιράζουν την πίτα των μεγάλων έργων, του Γ` ΚΠΣ, των εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ.- άλλο θέμα πόσο ορισμένα από αυτά εμπλέκονται στο «παιχνίδι». Λες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι αυτά που μοιράζουν τις άδειες στα ΜΜΕ, λες και δεν είναι τα στελέχη της κυβέρνησης που συναγελάζονται στα «κότερα» με τα μεγάλα αφεντικά, λες... Ο μόνος λόγος που ο Κ. Σημίτης έθεσε το ζήτημα της διαπλοκής ήταν για να θέσει το θέμα των οικονομικών των κομμάτων. Με άλλα λόγια, το μόνο μέτρο που θα πάρει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της διαπλοκής είναι η νομιμοποίησή της μέσω της απόλυτης εξάρτησης των κομμάτων από το κεφάλαιο! Δοξάστε τους!

Η απάντηση στην εφοπλιστική ασυδοσία

Το περιστατικό με το πλοίο «Ιαλυσσός», το οποίο ήταν έτοιμο να αποπλεύσει από το λιμάνι του Πειραιά με χαλασμένη τη μία μηχανή του, είναι εξόχως αποκαλυπτικό για τον έλεγχο που γίνεται στα σαπιοκάραβα της ακτοπλοΐας. Δηλαδή, αν δεν προηγούνταν το ανώνυμο τηλεφώνημα και αν δεν είχε προηγηθεί το ναυτικό έγκλημα στην Πάρο και η λαϊκή κατακραυγή, το πλοίο θα ταξίδευε ανενόχλητο, συνοδευόμενο με όλα τα χαρτιά αξιοπλοΐας. Το περιστατικό αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει με κατηγορηματικό τρόπο το καθεστώς ασυδοσίας και ασυλίας που επικρατεί στην ακτοπλοΐα, φυσικά με την ανοχή και τις πλάτες της κυβέρνησης. Και, βέβαια, δεν πρόκειται να αλλάξει με τη θυσία ορισμένων εξιλαστήριων θυμάτων της αρμόδιας επιτροπής του ΥΕΝ, ούτε, πολύ περισσότερο, με την απελευθέρωση και την άρση του καμποτάζ. Αντίθετα, η κατάσταση αυτή θα διαιωνιστεί και, μάλιστα, θα επιδεινωθεί. Μόνο αν επιβληθεί ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, που θα συνοδεύεται με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, μπορεί να δοθεί λύση προς όφελος των επιβατών και των εργαζομένων.

Τα ναυάγια

Η προχτεσινή συνάντηση του υπουργού Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλου, με τον τομεάρχη της Υγείας, Ν. Κακλαμάνη, «αν δεν οδήγησε το διάλογο που υποτίθεται ότι επιζητά ο κ. υπουργός σε οριστικό ναυάγιο, σίγουρα τον ανέστειλε μέχρι την παρουσίαση εκ μέρους του υπουργείου του νομοσχεδίου με τις αλλαγές στο χώρο της υγείας», αναφέρει σε χτεσινή ανακοίνωσή του ο Ν. Κακλαμάνης. Ο υπουργός, σύμφωνα με το Ν. Κακλαμάνη, επέμεινε στις αρχικές θέσεις και αρνήθηκε να δεχτεί τις προτάσεις της ΝΔ.

Πάντως είτε η μια - η νεοφιλελεύθερη της ΝΔ κατά τον Ν. Κακλαμάνη - είτε η άλλη - η ΠΑΣΟΚεκσυγχρονιστικά φιλελεύθερη - εκδοχή των προτάσεων, θα οδηγήσουν την ήδη παραπαίουσα δημόσια υγεία σε ναυάγιο.

Να «μιμηθούμε» τους Δανούς

Μια περίεργη εξήγηση έσπευσε να δώσει τις προάλλες η επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου για την άρνηση των Δανών να συμμετέχουν στη ζώνη του Ευρώ. Σε δήλωση - παρέμβασή της η επίτροπος ισχυρίζεται ότι οι Δανοί δε θέλουν την ένταξη στο Ευρώ γιατί «η Δανία είναι μία χώρα χωρίς ελλείμματα, αλλά με πλεονάσματα στον δημόσιο τομέα, με κατά κεφαλήν εισόδημα πολύ υψηλότερο του μέσου κοινοτικού όρου, με υψηλές κοινωνικές παροχές, με σταθερό νόμισμα και με... εύκολους γείτονες. Με άλλα λόγια μία χώρα με επιδόσεις που όλοι θα θέλαμε να μιμηθούμε».

Με άλλα λόγια η επίτροπος παραδέχεται ότι η ένταξη στην Ευρωζώνη και στον «σκληρό πυρήνα» σημαίνει λιγότερες κοινωνικές παροχές, μικρότερο κατά κεφαλήν εισόδημα κ.ο.κ.! Οσο για το επιχείρημα που υπαινίσσεται ότι η ΕΕ διασφαλίζει τα σύνορα, αυτό έχει ήδη καταρριφθεί παταγωδώς (βλέπε Ιμια). Κατά τα λοιπά, δε θα είχαμε καμία αντίρρηση να μιμηθούμε τους Δανούς, αρκεί η κυβέρνηση Σημίτη να τολμούσε να κάνει δημοψήφισμα...

Ληστεία εγκεφάλων

Το 1990, ο νόμος περί μετανάστευσης που ίσχυε στις ΗΠΑ έλεγε ότι, ετησίως, 65.000 ξένοι, «οι καλύτεροι και οι λαμπρότεροι», μπορούσαν να λάβουν την περίφημη βίζα Η-1Β, εξαετούς διάρκειας, για να εργαστούν στον τομέα υψηλής τεχνολογίας της χώρας. Το 1998, όταν η βιομηχανία παραπονέθηκε ότι της λείπουν χέρια, η κυβέρνηση ανέβασε τον αριθμό - «οροφή» των μεταναστών στους 115.000. Τα εξέχοντα στελέχη της βιομηχανίας της υψηλής τεχνολογίας υποσχέθηκαν ότι επρόκειτο για «λύση». Φέτος αμφότεροι, Μπους και Γκορ, υπόσχονται στη βιομηχανία ότι ο αριθμός των μεταναστών, που θα μπορούν να αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό των Αμερικανών, θα αυξηθεί στις 200.000. Γιατί; Διότι οι εταιρίες υψηλής τεχνολογίας γενναιόδωρα συνέβαλαν κάπου 72 εκατομμύρια δολάρια επίσημα στις ομοσπονδιακές καμπάνιες των δύο υποψηφίων για το θώκο του «πλανητάρχη», λένε οι ...κακές γλώσσες. Η άντληση των καλύτερων εγκεφάλων από χώρες όπου δεν αμείβονται με επάρκεια, το λεγόμενο brain drain, συνεχίζεται. Ποιος είπε ότι η ...αποικιοκρατία τελείωσε;



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ