Κείμενο διαμαρτυρίας προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Οικονομικών
Την έντονη διαμαρτυρία τους για τις περαιώσεις εξέφρασαν ομόφωνα στη γενική συνέλευσή τους οι ηθοποιοί συνυπογράφοντας ένα κείμενο που απευθύνεται προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Οικονομικών.
«Γνωρίζετε τις πραγματικές συνθήκες ζωής και εργασίας του κλάδου μας; Καλλιτέχνες ηθοποιοί που ζούμε και διεκδικούμε να έχουμε το δικαίωμα να ζούμε από την εργασία μας; Γνωρίζετε ή μάλλον αναγνωρίζετε στ' αλήθεια την ύπαρξή μας ως ξεχωριστή οικονομική κατηγορία; Είμαστε "εργαζόμενοι μισθωτοί με εξαρτημένη εργασία" ακόμα και όταν κόβουμε Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (μπλοκάκι), γιατί οι εργασιακοί όροι καθορίζονται από τον εργοδότη μας».
Και συνεχίζει το κείμενο διαμαρτυρίας:
«Γνωρίζετε ότι αυτό το ρημάδι το μπλοκάκι της παροχής υπηρεσιών, στο οποίο μας προσθέσατε και 11% ΦΠΑ από τον Ιούλιο, εμείς δεν το κόβουμε όποτε θέλουμε, αλλά όποτε θέλει και αν θέλει ο εργοδότης; Γιατί φαίνεται να μην το γνωρίζετε όταν μας αντιμετωπίζετε ως ελεύθερους επαγγελματίες και μας χαρατσώνετε στην καλύτερη περίπτωση με 700 ευρώ το χρόνο για κάθε χρόνο που δεν καταφέραμε να κόψουμε δελτίο, σαν να είναι επιλογή μας αυτό και σαν να το κάνουμε επίτηδες για να κλέψουμε το κράτος».
«Γνωρίζετε ότι οι συλλογικές συμβάσεις με το σωματείο μας παραβιάζονται όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια, λόγω οικονομικής ανέχειας, με όποιους τρόπους βολεύει πάντα και μόνο την παραγωγή και απασχολούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι μόνο με ασφάλιση και χωρίς μισθό, ενώ άλλες φορές υποχρεώνονται να υπογράφουν για χρήματα που δεν πήραν και να φορολογούνται γι' αυτά»;
Γνωρίζετε ότι οι εξαγγελίες για περικοπές των δαπανών οδήγησαν: Το Εθνικό Θέατρο να κόψει τα δώρα ακόμα και από τους κατώτατους μισθούς των ηθοποιών, οι οποίοι πληρώνονται με πεντάμηνες και στην καλύτερη περίπτωση με οχτάμηνες συμβάσεις και τον υπόλοιπο χρόνο ζουν με το επίδομα ανεργίας, αν καταφέρουν να το πάρουν και αυτό. Το ΚΘΒΕ δεν έχει πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων εδώ και τρεις μήνες. Η Λυρική Σκηνή δίνει 200 ευρώ έναντι κάθε 15 με 20 ημέρες εδώ και ενάμισι χρόνο και δεν πληρώνει καν τα ποσά που χρωστάει σε συνεργάτες με μπλοκάκι εδώ και ενάμιση χρόνο. Τα ΔΗΠΕΘΕ αργοπεθαίνουν. Το ελεύθερο θέατρο κάνει συμφωνίες χωρίς μίνιμουμ γκαραντί και μόνο με ποσοστά. Το ελεύθερο επιχορηγούμενο θέατρο εξωθείται σε όλο και περισσότερες συμπαραγωγές της πείνας. Οι νεότεροι άνθρωποι φτιάχνουν θιάσους με τους οποίους, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων και τεραστίων οικονομικών εισφορών που πρέπει να αποδώσουν στο κράτος, μπορούν να πραγματοποιήσουν 10 - 15 παραστάσεις, με το πολύ 2 ή 3 ένσημα το μήνα. Και εννοείται ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν περαιώσεις. Τα σήριαλ πληρώνουν 7 μήνες μετά την προβολή τους και μόνο εφόσον παίζεται η σειρά, και ας έχουν γυριστεί όλα τα επεισόδια, και ας έχουν δουλέψει οι άνθρωποι».
«Αν πραγματικά ενδιαφέρεστε για τη δυνατότητα επιβίωσης του καλλιτεχνικού κόσμου αφήστε τα σωματεία μας και όποιους άλλους θέλουν και μπορούν από μας να σας ενημερώσουν γιατί, το μεγαλύτερο μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου δεν μπορούν και δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στην περαίωση».
Κατά του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τον κινηματογράφο τάσσονται, με κοινό τους σημείωμα, πέντε πρώην στελέχη κρατικών φορέων για τον κινηματογράφο.
Αναφέρουν την απουσία της κατοχύρωσης της ελευθερίας της κινηματογραφικής τέχνης και την κατάργηση των ελληνικών ταινιών από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, των «Κρατικών Βραβείων Ποιότητας», του άρθρου 28 του ισχύοντος νόμου για την «Ταινιοθήκη της Ελλάδος», αναιρώντας έτσι «την υποχρέωση του κράτους να την ενισχύει ηθικά και υλικά».
Σημειώνουν ότι η «θεσμοθέτηση "μητρώου παραγωγών", με κριτήρια εγγραφής που δεν αναφέρονται στο σ.ν. αλλά θα καθοριστούν από το μελλοντικό ΔΣ του ΕΚΚ, αποτελεί την πιο επικίνδυνη διάταξη του νομοσχεδίου», αφού «παρέχεται εξουσιοδότηση στην αυριανή ή σε οποιαδήποτε μελλοντική διοίκηση του ΕΚΚ να το ερμηνεύσει κατά το δοκούν». Ενώ, η ίδρυση του «Hellenic Film Commission» «είναι οπωσδήποτε σημαντική και ευπρόσδεκτη, περισσότερο όμως για τον ελληνικό τουρισμό και λιγότερο για τον ελληνικό κινηματογράφο»...
Ωστόσο, παρά τις γενικά σωστές επισημάνσεις των πρώην κρατικών στελεχών, οι τελικές προτάσεις τους κινούνται στο πλαίσιο του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, με βασική ιδέα ότι «η μερική αναθεώρηση και η επιλεκτική συμπλήρωση του σημερινού κανονιστικού πλαισίου θα ήταν - κατά τη γνώμη μας - προτιμότερη, αφού θα μπορούσε να εξασφαλίσει την αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση στον ελληνικό κινηματογράφο χωρίς τον κίνδυνο να υποτιμηθεί η πολιτιστική του διάσταση».
Ομως, το υπάρχον πλαίσιο δεν είναι «ουδέτερο». Αποτελεί «κρίκο» στη θεσμική «αλυσίδα» του αστικού κράτους για την αγοραία διαχείριση της κινηματογραφικής τέχνης. Ετσι, το νομοσχέδιο δεν αποτελεί κάποιου είδους «διολίσθηση» μιας προϋπάρχουσας «σωστής» κρατικής πολιτικής που απλά πρέπει να συμπληρωθεί, αλλά κλιμάκωση της επίθεσης του αστικού κράτους στον πολιτισμό με στόχο την πλήρη εμπορευματοποίησή του και υπαγωγή του στις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Εργα της σπουδαίας χαράκτριας Βάσως Κατράκη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
«Μητρότητα», 1965 |
Οπως αναφέρθηκε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, «την επιλογή των έργων καθόρισαν δύο βασικοί άξονες: ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας της δημιουργίας της και η "συνάφεια" της χαρακτικής της Βάσως Κατράκη στην πέτρα με τα γλυπτά έργα της κυκλαδικής τέχνης του προϊστορικού Αιγαίου. Ταυτόχρονα, η επιθυμία να δοθεί μια όσον το δυνατόν πληρέστερη εικόνα της συνολικής δουλειάς της. Μέσα από τις διαφορετικές εκδοχές του κάθε θέματος, παρακολουθούμε τις σκέψεις και τους στόχους, το αισθητικό ιδανικό της, το πέρασμα σε φόρμες εντονότερης συναισθηματικής φόρτισης. Από τα πρώτα σπουδαστικά της έργα μέχρι τις μετέπειτα μνημειακές της προτάσεις, η πρόσληψη και η απόδοση της ανθρώπινης μορφής είναι η κυρίαρχη αισθητική - θεματική επιλογή της δουλειάς της, στην οποία η ενδελεχής μελέτη και ο διάλογος με την ελληνική τέχνη - από την προϊστορία μέχρι τις λαϊκές παραδοσιακές εκφάνσεις της - παίζουν πρωταρχικό ρόλο». Την έκθεση (επιμέλεια Γιάννης Μπόλης, Μαρία Δόγκα - Τόλη) συνοδεύει καλαίσθητος κατάλογος με κείμενα των: Κώστα Σταυρόπουλου, Μίκη Θεοδωράκη, Τίτου Πατρίκιου, Δημήτρη Παυλόπουλου, Γιάννη Μπόλη, Νίκου Ζία, Μαρίας Δόγκα - Τόλη κ.ά. Διάρκεια έως 10/1.