Τη συρρίκνωση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής χρόνο με το χρόνο επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Το 2009 σε σύγκριση με το 2008 σημειώθηκε μείωση της παραγωγής στο βαμβάκι κατά 10,5%, στη σταφίδα (σουλτανίνα) κατά 27,1%, στο λάδι κατά 7,1% και στο καλαμπόκι κατά 15,9%.

Οπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, στο βαμβάκι η παραγωγή από 912.000 τόνους το 2008, έπεσε σε 816.000 τόνους το 2009, ενώ η καλλιεργούμενη έκταση μειώθηκε αντίστοιχα από 3.126.000 στρέμματα σε 2.676.000 στρέμματα (μείωση 14,4%). Στη σταφίδα (σουλτανίνα) το 2008 η παραγωγή εμφανίζεται να είναι 19.000 τόνοι και το 2009 14.000 τόνοι. Πάντως, το 2006 η παραγωγή σουλτανίνας ήταν 26.750 τόνοι. Στο λάδι επίσης το 2008 η παραγωγή ήταν 328.000 τόνοι και το 2009 305.000 τόνοι. Στο λάδι το 2006 η παραγωγή ήταν 424.000 τόνοι. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, μεγάλη είναι η μείωση και στα κτηνοτροφικά προϊόντα (γάλα, κρέας, βούτυρο κλπ.). Σε ποσοστό η μείωση της παραγωγής στο γάλα το 2009 σε σύγκριση με το 2008 ήταν 14%, στο κρέας 12,5% και στο νωπό βούτυρο 15,3%. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή εμφανίζει ότι υπάρχει το 2009 αύξηση στην παραγωγή τεύτλων κατά 60,9% σε σύγκριση με το 2008 και αυτό το αναφέρει πρώτο στο σχετικό δελτίο Τύπου εμφανώς για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων. Το 2009 η παραγωγή τεύτλων όντως αυξήθηκε συγκυριακά, αλλά η εικόνα αυτή δεν αποδίδει την πραγματικότητα. Μπορεί το 2009 να καλλιεργήθηκαν 221.000 στρέμματα με τεύτλα, από 141.000 στρέμματα το 2008. Ομως, το 2005 καλλιεργήθηκαν 418.000 στρέμματα με τεύτλα και φέτος σπάρθηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, 136.000 στρέμματα, δηλαδή ακόμα λιγότερα και από το 2008.

Το θέμα είναι ότι η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ μετά το 2006 και η αποδέσμευση των επιδοτήσεων έχουν οδηγήσει σε δραματική συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής, ενώ παράλληλα και οι τιμές των αγροτικών προϊόντων όλο και μειώνονται. Και τα πράγματα δε θα καλυτερέψουν όσο θα εφαρμόζονται οι αποφάσεις της νέας ΚΑΠ και οι επιταγές του ΠΟΕ και των μονοπωλίων. Η πολιτική αυτή στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των λαϊκών στρωμάτων και πρέπει να ανατραπεί. Πρέπει να εφαρμοστεί μια άλλη, φιλοαγροτική - φιλολαϊκή πολιτική στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας και λαϊκής εξουσίας. Η υπάρχουσα αρνητική κατάσταση στην αγροτική παραγωγή αποτελεί άλλον ένα λόγο να καταψηφιστούν οι θιασώτες του ευρωμονόδρομου και της ΚΑΠ και να ενισχυθούν οι συνδυασμοί της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ.

Πίστωση χρόνου ζητά η ΕΣΕΕ, για να ενταχθούν οι επιχειρήσεις στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών και στην περαίωση, με επιστολή της προς τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Πρόθυμα εγκλωβισμένη στα κριτήρια «στήριξης της αγοράς» που καθορίζει η κυβερνητική πολιτική, το μνημόνιο, η ΕΕ και το ΔΝΤ, η ηγεσία της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στη διοίκηση της ΕΣΕΕ, επιμένει να στηρίζει μέτρα όπως η περαίωση και να αποζητά ψευδεπίγραφες λύσεις στο πλαίσιο της υφιστάμενης πολιτικής.

Ετσι, συγκεκριμενοποιεί τα αιτήματά της ως εξής: Παράταση τουλάχιστον κατά ένα μήνα της προθεσμίας για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Ανάλογης διάρκειας παράταση για την αποδοχή της περαίωσης. Και τέλος, να μην επιβαρυνθούν με τα ποσά της περαίωσης οι επαγγελματίες που βρίσκονται σε αδράνεια, καθώς προβλέπεται η επιβολή φόρου ακόμη και για χρήση όπου δεν υπήρξαν έσοδα!

Η ΕΣΕΕ ζητά επίσης να ασκηθεί πίεση προς τις τράπεζες για να αυξήσουν την πιστωτική επέκταση προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αξιοποιώντας τις επιπλέον κρατικές εγγυήσεις των 25 δισ. ευρώ. «Νομιμοποιεί» έτσι την πολιτική ενίσχυσης του τραπεζικού κεφαλαίου και υποστηρίζει ψευδεπίγραφες «λύσεις» για τα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων, που τάχα μπορούν να προκύψουν - και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα - στη βάση της εφαρμοζόμενης πολιτικής με μια απλή «συνέτιση» των τραπεζών.