Το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, που στηρίζεται από το ΚΚΕ και αποτελεί εγγύηση για τους εργαζόμενους, για το λαό και τη νεολαία, ένα ψηφοδέλτιο αγώνα και αντεπίθεσης, για να ανοίξει ο δρόμος για νέες κατακτήσεις, για μια διαφορετική προοπτική, παρουσιάσθηκε χτες σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αποθήκη 1 στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά από τους ανθρώπους του μόχθου, συνδικαλιστές, επιστήμονες, αιρετούς της Τοπικής Διοίκησης, νέους, που συναντήθηκαν με το ΚΚΕ στα διάφορα μέτωπα πάλης. Παρόντες ήταν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους Δήμους της Θεσσαλονίκης και των άλλων νομών της Περιφέρειας, που ενιαία δίνουν τη μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Κώστα Αβραμόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και τον Ζήση Λυμπερίδη, μέλος της ΚΕ, Γραμματέα της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

«Ζητάμε σαφή ψήφο κατεύθυνσης, αλλά και ψήφο καταδίκης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Συμπόρευσης με το ΚΚΕ σε βασικά μέτωπα πάλης, ανεξάρτητα αν υπάρχει συμφωνία στο σύνολο του προγράμματος και στις αναλύσεις του για το σοσιαλισμό», τόνισε από το βήμα της εκδήλωσης ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας. Ξεκαθάρισε ότι οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο πλευρό των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της πάλης τους. Δεν πρόκειται να ξεπουλήσουν τη λαϊκή ψήφο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. «Δε θέλουμε να γίνουμε διαχειριστές της φτώχειας, θα γίνουμε διεκδικητές στο πλάι του λαού. Θα μπούμε μπροστά, θα βοηθήσουμε ώστε με τη διεκδίκηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων να αποσπούμε κατακτήσεις αλλά και να στεριώνουμε τη συμμαχία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, των αγροτών, των σπουδαστών και των φοιτητών, των γυναικών στη βάση της ανάγκης να ανοίξει η προοπτική για μια άλλη ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας, για τη ριζική λύση των προβλημάτων μας», είπε.

Αναφερόμενος στον «Καλλικράτη» σημείωσε ότι ενισχύει ακόμα περισσότερο τα ταξικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπιση των κοινωνικών αναγκών. Μετατρέπεται σε εργαλείο υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών, στους οποίους δίνεται η δυνατότητα, πλέον με το νόμο, να διεισδύσουν σε όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής δράσης. Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι τα τοπικά και περιφερειακά όργανα, με πρόσχημα την ανάπτυξη, προωθούν συνεργασίες με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που αναλαμβάνουν δημόσια έργα σε τομείς ευαίσθητους, όπως είναι η ενέργεια και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η συλλογή, μεταφορά και μεταφόρτωση απορριμμάτων, κλπ. Στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας γης και της δημόσιας περιουσίας. Τέτοια απόδειξη αποτελούν τα σχέδια που προωθούνται για την αξιοποίηση των ορεινών όγκων στη λογική της βιώσιμης ανάπτυξης και προσφέρουν για αξιοποίηση «φιλέτα» στην ιδιωτική πρωτοβουλία (π.χ., Βέρμιο, Καϊμακτσαλάν, «φιλέτα» Χαλκιδικής).

Απαντώντας στους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. που λένε ότι ο «Καλλικράτης» αποτελεί μια «ευκαιρία για να λυθούν τα χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας», «προωθεί την αποκέντρωση», «εκσυγχρονίζει τις δομές», αλλά και στους λεγόμενους ανεξάρτητους και όσους προέρχονται από το χώρο του τριχοτομημένου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που λένε ότι οι νέοι θεσμοί προσφέρονται για φιλολαϊκή πολιτική, ο Θ. Κωνσταντινίδης σημείωσε: «Ο "Καλλικράτης" δεν καταργεί την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, δεν περιορίζει τη δράση των μονοπωλίων, έχει ταξικό προσανατολισμό σαφή και καθαρό. Τάσσεται με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου και επομένως δεν μπορεί να λειτουργήσει σε όφελος του λαού». Πρόσθεσε πως «η φιλολογία για τη νέα δομή και την αποκέντρωση δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο. Η δομή από μόνη της δε λύνει προβλήματα, την αντιλαϊκή πολιτική όσο και να την αποκεντρώσεις θα παραμείνει αντιλαϊκή».

Ξεκαθάρισε ότι «εμείς αντιμετωπίζουμε ενιαία τα προβλήματα των εργαζομένων, τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας. Αγωνιζόμαστε ενιαία για τις συνθήκες και το ωράριο εργασίας των λαϊκών ανθρώπων. Για το ημερομίσθιο και την αμοιβή εργασίας και το εισόδημα της λαϊκής οικογένειας καθώς και για τις συνθήκες διαβίωσης και το περιβάλλον στον τόπο κατοικίας. Δεν μπορεί να είσαι "δυστυχής" στον τόπο εργασίας, να κυνηγάς το πενιχρό ημερομίσθιο, να μην έχεις δουλειά και να είσαι ευτυχής στον τόπο κατοικίας, στη γειτονιά.

Είναι οι ίδιες πολιτικές που στερούν από τα λαϊκά στρώματα και τη λαϊκή οικογένεια την μπουκιά από το στόμα και την αναγκάζουν να ζει σε άθλιες συνθήκες στον τόπο κατοικίας.

Είναι οι πολιτικές που στηρίχθηκαν και στηρίζονται από τους εκλεγμένους των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά και των μικρότερων, στους Δήμους και τη Νομαρχία».