Χιλιάδες νοικοκυριά που έπεσαν στην ανάγκη των... τραπεζών, βρίσκονται εδώ και καιρό σε απόγνωση και παύση πληρωμών. Δεν πρόκειται για τα θύματα των ίδιων των επιλογών τους, αν και πολλοί τους επικρίνουν για τις καταναλωτικές τους συνήθειες.

Επιλογές δεν υπάρχουν όταν αυτά που βγάζεις δεν αρκούν για να καλύψουν τις βασικές σου ανάγκες, πολύ περισσότερο που το σύστημα είναι «μανούλα» στο να δημιουργεί και να επιβάλλει επιπρόσθετες ανάγκες, στη βάση του τι θέλει να πουλήσει.

Πέρα όμως από το «δίκαιο» το καπιταλιστικό, το «δίκαιο» του τραπεζίτη, του εργοδότη, του ιδιοκτήτη, υπάρχει και το δίκαιο του λαού, πολλές φορές άγραφο, αυτονόητο και αυταπόδεικτο.

Ο εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, δικαιούνται επαρκή τροφή και ασφαλή στέγη, περίθαλψη, μόρφωση, ξεκούραση, ψυχαγωγία και αρκετά πράγματα ακόμη. Που τους τα στερεί η αντιλαϊκή πολιτική μείωσης μισθών, εμπορευματοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, κλπ.

Και τι αντιπαραθέτει σ' αυτά η κυβέρνηση που με την πολιτική της τσακίζει το λαός; Ενα νομοθέτημα που κύριο μέλημά του είναι να συντηρήσει, προς όφελος των τραπεζών, τη δυνατότητα έστω και κάποιων πληρωμών. Με ένα νόμο που υποθηκεύει πλέον ζωές, αντί για ακίνητα.

Ο νόμος που θέσπισε η κυβέρνηση είναι μια ψευδεπίγραφη ελπίδα για χιλιάδες ανθρώπους, ότι ίσως διασώσουν την επιβίωσή τους.

Μακάρι κάποιοι να τα καταφέρουν. Αλλά για τους περισσότερους είναι μια χαμένη υπόθεση εκ των προτέρων.

Ανεπιφύλακτη, ομόφωνη και ένθερμη η στήριξη του αστικού Τύπου στην κατάπτυστη απόφαση της κυβέρνησης για επιστράτευση των οδηγών φορτηγών δημόσιας χρήσης. Παραθέτουμε, για του λόγου το αληθές, ένα μικρό απάνθισμα από τα κύρια άρθρα των χτεσινών εφημερίδων. Το «Εθνος», για παράδειγμα, θεωρεί «μονόδρομο την επιστράτευση» και σημειώνει: «Μπροστά σε αυτήν την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα και με δεδομένη την αδιαλλαξία των απεργών, οι οποίοι δε συμβιβάζονταν με τίποτα λιγότερο από την ακύρωση της κυβερνητικής απόφασης να εφαρμοστούν και στην Ελλάδα τα όσα ισχύουν για τις δημόσιες μεταφορές σε όλη την Ευρώπη, η κυβέρνηση δεν είχε άλλη λύση από την προσφυγή στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Και ευτυχώς την επέλεξε». Στο ίδιο μήκος κύματος τα «Νέα» που διαπιστώνουν ότι «η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διεκπεραιώσει το έργο που ανέλαβε χωρίς κανέναν συμβιβασμό. Και η χτεσινή απόφαση της επιστράτευσης δείχνει ότι πήρε το μήνυμα». Δεν μπορούσε βέβαια να υστερήσει η «Καθημερινή», που στο δικό της άρθρο κάτω από τον τίτλο «Οριο αντοχής», επισημαίνει: «Η επίταξη των φορτηγών από την κυβέρνηση ήταν μια ορθή απόφαση...Η κυβέρνηση αντελήφθη επιτέλους ότι υπάρχει ένα όριο στην ανοχή που μπορεί να επιδεικνύει έναντι της κατάφωρης παραβίασης των νόμων και της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας». Φυσικά, δεν προκαλεί καμία έκπληξη αυτή η αντιλαϊκή ομοφωνία του αστικού Τύπου, που αποτελεί συνέχεια της στάσης που έχει κρατήσει μέχρι τώρα, στηρίζοντας ένθερμα το μνημόνιο και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που περιέχει. Τα καταγράφουμε απλά, γιατί οι εργαζόμενοι οφείλουν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και για το ρόλο των δήθεν ανεξάρτητων και αντικειμενικών αστικών ΜΜΕ...

Εναν κορίτσαρο, 3 κιλά και 300 γραμμάρια, μαυροτσούκαλο και ψηλό έφερε χτες στον κόσμο, η συντρόφισσά μας στο Πολιτικό Τμήμα του «Ρ» Ελένη Χατζηγεωργίου. Το τμήμα Νεολαίας του «Ρ» που θεωρεί την Ελένη επίτιμο μέλος του, ερίζει ήδη με το Πολιτικό τμήμα για το πού θα αξιοποιηθεί το ιδιαίτερο ταλέντο της νεαρής που κάνει αισθητή την παρουσία της με τσιρίδες. Η Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας συνέστησε ψυχραιμία και να αρκεστούμε προς το παρόν στις ολόψυχες ευχές όλων μας στην Ελένη, στο σύντροφό της (και δικό «μας») Θανάση Τζίμα, και στην κόρη τους. Πάντως, η διάταξη των γραφείων στην εφημερίδα άλλαξε ήδη για να μπορεί η μικρή να αλωνίζει ανεμπόδιστα.