Τη χαριστική βολή στη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση δίνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νομοσχέδιο που πέρασε χτες από το υπουργικό συμβούλιο, ενώ είναι καθαρό ότι αυτό είναι μόλις το πρώτο βήμα στην εφαρμογή του μνημονίου που συνήψε με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ για την ολοκληρωτική κατάργηση κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος. Σημειώνεται ότι στο μνημόνιο που ήδη από την περασμένη Πέμπτη είναι νόμος του κράτους, μεταξύ άλλων, προβλέπεται:

Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στο 65ο έτος για όλα τα Ταμεία, το οποίο μάλιστα θα διασυνδεθεί και με το προσδόκιμο όριο ζωής. Για κάθε έτος αύξησης του προσδόκιμου στο όριο ηλικίας θα προστίθενται 4 μήνες. Η αύξηση αυτή θα αρχίσει από τις γυναίκες εργαζόμενες στο δημόσιο το 2011 και θα ολοκληρωθεί το 2013. Μέσα στη βδομάδα το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται να παρουσιάσει το σχετικό νόμο.

Από το 2011 το ελάχιστο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους θα είναι το 60ό έτος. Και όπως ορίζεται στο μνημόνιο, αυτό θα επιβληθεί ακόμα και σε αυτούς που υπάγονται στο καθεστώς των ΒΑΕ, ακόμα και σε όσους έχουν 40 χρόνια εργασίας.

Αυστηροποίηση και διεύρυνση σε όλα τα Ταμεία της ποινής για «πρόωρη» συνταξιοδότηση. Σε όποιον αποχωρεί μεταξύ του 60ού και 65ου έτους, θα επιβάλλεται ποινή μείωση της σύνταξης κατά 6% ετησίως. Δηλαδή στην 5ετία η ποινή θα μειώνει τη σύνταξη κατά 30%, που στην ουσία καταργεί τη δυνατότητα κάθε πρόωρης συνταξιοδότησης πριν το έτος αυτό.

Και ενώ όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση ήδη τα έκανε νόμο του κράτους, χτες ο υπουργός Εργασίας αρνήθηκε να απαντήσει, αν τους επόμενους μήνες θα υπάρξει πρόσθετη νομοθετική παρέμβαση εκ μέρους του υπουργείου. Εκανε σαφές όμως ότι οι διατυπώσεις του μνημονίου ισχύουν και πως «το σύνολο του νομοθετικού πλαισίου πηγαίνει προς τα εκεί...». Δηλαδή: «Κοντός ψαλμός αλληλούια»!

Με το νέο νομοσχέδιο, και παρά τους ισχυρισμούς και χτες του υπουργού Εργασίας Α. Λοβέρδου ότι δήθεν «διασώζει το θεσμό της σύνταξης και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης», συντάξεις και παροχές υγείας καταβαραθρώνονται στον Καιάδα της πιο σκληρής αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής αφού: Μειώνονται δραματικά οι συντάξεις, αυξάνονται τα όρια ηλικίας, αυξάνονται οι εισφορές, καταργείται κάθε εγγύηση του κράτους για τις συντάξεις.

Συγκεκριμένα:

Τα χρόνια εργασίας για την πλήρη σύνταξη αυξάνονται στα 40 χρόνια από τα 35 χρόνια με όριο ηλικίας ή τα 37 χωρίς όριο ηλικίας. Σε αυτό οδηγεί υποχρεωτικά και με μαθηματική ακρίβεια η δραματική μείωση της σύνταξης μέσα από το νέο τρόπο υπολογισμού.

Το κράτος σταματά να χρηματοδοτεί την Κοινωνική Ασφάλιση. Η συνεισφορά του περιορίζεται στην προνοιακή σύνταξη ή στο λεγόμενο τμήμα της «βασικής» με το νέο σύστημα. Ειδικότερα, η χρηματοδότηση θα «παγώσει» στο 5% του ΑΕΠ και δε θα ξεπερνάει το 6,2% το έτος 2030, και παρά το γεγονός ότι το έτος εκείνο υπολογίζεται πως ο αριθμός των συνταξιούχων θα έχει αυξηθεί κατά 800.000 ανθρώπους.

Το τμήμα της «ανταποδοτικής σύνταξης» όχι μόνο δε θα χρηματοδοτείται από το κράτος, αλλά παύει να έχει πλέον την οποιαδήποτε εγγύηση του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι ανατρέπεται όλη η μέχρι τώρα «φιλοσοφία» της Κοινωνικής Ασφάλισης, αφού το κράτος από εγγυητής ολόκληρου του συστήματος περιορίζεται στην εγγύηση μόνο των προνοιακών παροχών. Η σύνταξη γίνεται ατομική υπόθεση.

Μέχρι το 2017 διαμορφώνονται 3 Ταμεία κύριας σύνταξης (μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες). Το κύριο βέβαια εδώ δεν είναι η μορφή, αλλά το γεγονός ότι οι παροχές σε αυτά τα Ταμεία - όπου θα υπάγονται πλέον όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι - θα καθορίζονται με προεδρικά διατάγματα και άρα η εκάστοτε κυβέρνηση θα «κόβει και θα ράβει». Σε αυτά τα πλαίσια, οι εργαζόμενοι που θα πιάνουν δουλειά στο Δημόσιο από το 2013 θα υπάγονται στο ΙΚΑ.

Το νέο σύστημα προβλέπει την καταβολή σύνταξης που θα αποτελείται από δύο τμήματα. Τη «βασική» και την «αναλογική». Ομως, το άθροισμα και των δύο θα είναι πολύ μικρότερο ακόμα και από τις πενιχρές συντάξεις που δίνονται σήμερα. Το ύψος της βασικής για το 2010 καθορίζεται στα 360 ευρώ, όμως αυτό θα αναπροσαρμόζεται κάθε χρόνο - δηλαδή θα μπορεί και να μειώνεται - ανάλογα με τα οικονομικά του κράτους. Ετσι, η λεγόμενη βασική θα είναι χωρίς «βάση»! Σε συνάρτηση μάλιστα με τη δέσμευση το κόστος της να μην υπερβαίνει ένα ποσοστό του ΑΕΠ, θα οδηγήσει, το τμήμα αυτό της σύνταξης να είναι ένα επίδομα πτωχοκομείου. Σε περιπτώσεις αναπηρικών συντάξεων ή συντάξεων θανάτου η «βασική» δε θα αποδίδεται ολόκληρη αλλά κατ' αναλογία. Τη «βασική» θα τη λαμβάνουν και οι ανασφάλιστοι, εφόσον όμως είναι πάνω από 65 ετών, έχουν παραμονή στη χώρα 35 έτη, δεν έχουν εισόδημα από οποιαδήποτε άλλη πηγή που υπερβαίνει το 14πλάσιο του ποσού της βασικής.

Ο τρόπος υπολογισμού της αναλογικής σύνταξης, όχι μόνο δεν «προσθέτει» στις συντάξεις αλλά τις μειώνει δραματικά. Και αυτό γιατί ο συντάξιμος μισθός θα προκύπτει από το σύνολο των αποδοχών σε όλο τον εργάσιμο βίο αντί της τελευταίας πενταετίας, ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης θα μειωθεί στο 1,2% ετησίως (μέσος όρος) αντί του 2% που ισχύει σήμερα. Ο νέος τρόπος υπολογισμού αρχίζει να «μετράει» από το 2013. Οσοι συνταξιοδοτηθούν μετά το 2017 - δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που εργάζονται σήμερα - η σύνταξή τους θα υπολογίζεται με τα νέα δεδομένα. Αρχικά θα ισχύσει μεικτό σύστημα υπολογισμού της σύνταξης. Αυτοί που θα συνταξιοδοτηθούν το 2018, το τμήμα της σύνταξης μέχρι το 2012 θα υπολογιστεί με τον παλιό τρόπο, ενώ η πενταετία 2013 -2017 θα υπολογιστεί με τους νέους συντελεστές.

Χτύπημα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων (ΒΑΕ). Μέσα στο 2011 και με υπουργικές αποφάσεις η λίστα του ΙΚΑ θα συρρικνωθεί μέχρι το 10% των επαγγελμάτων που περιλαμβάνονται σε αυτή. Οι εργοδότες απαλλάσσονται από το επασφάλιστρο.

Αυστηροποιείται το καθεστώς απονομής των αναπηρικών συντάξεων με στόχο τη συρρίκνωσή τους.

Οι επικουρικές συντάξεις μειώνονται και αυτές δραστικά και μάλιστα κάτω από το 20%, αφού η απόδοσή τους συνδέεται ευθέως με τα οικονομικά των Ταμείων.

Νέο διαχρονικό χαράτσι στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ από τον προσεχή Αύγουστο, με στόχο να αποσπαστούν 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Ενιαιοποιούνται οι Κλάδοι Υγείας και υπάγονται στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη, με σκοπό την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της μείωσης της προστασίας από το Δημόσιο στον τομέα αυτό.