Ταξική συσπείρωση και δημιουργία προϋποθέσεων για αντεπίθεση. Αυτή είναι η μόνη απάντηση που τρέμουν η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τα κόμματά του

«Θα ματώσουμε αν χρειαστεί για να βγούμε από την κρίση», είπε χτες ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος βρέθηκε για δεύτερη μέρα στο Νταβός για τις εργασίες του 40ού Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Εξέφρασε και μ' αυτόν τον τρόπο την αντιδραστική πυγμή της κυβέρνησης να επιβάλει τις σαρωτικές «ανατροπές» που έχει δρομολογήσει μέσω και του «Προγράμματος Σταθερότητας», τσακίζοντας τα λαϊκά δικαιώματα.

Ο πρωθυπουργός, στις συναντήσεις που είχε με Ευρωπαίους αξιωματούχους και οικονομικά στελέχη, αλλά και στις συνεντεύξεις που έδωσε σε ξένα μέσα ενημέρωσης, παρουσίασε τις «δραματικές περικοπές», όπως τις χαρακτήρισε, στις κοινωνικές δαπάνες, τις μειώσεις των μισθών αλλά και τις «χιλιάδες κομμένες θέσεις εργασίας» στο δημόσιο τομέα, σαν τα πρώτα επιτεύγματα της «νέας διακυβέρνησης», προαναγγέλλοντας και νέα, παρόμοια μέτρα.

«Επικεντρωνόμαστε στη μείωση των ανώφελων εξόδων στον κρατικό τομέα, αλλά και στην περικοπή των μισθών του δημοσίου», τόνισε ο πρωθυπουργός, προσμετρώντας σ' αυτά τις ελάχιστες κοινωνικές δαπάνες και τους χαμηλούς μισθούς που παίρνει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στη χώρα μας.

Σε συνάντηση που είχε με εκπρόσωπους του διεθνούς Τύπου αποκάλυψε ότι «η εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας ενδεχομένως θα δημιουργήσει πρόβλημα ανεργίας και θα επιφέρει κοινωνικές συνέπειες», αλλά ξεκαθάρισε ότι «τα επίπονα αλλά αναγκαία μέτρα θα προχωρήσουν».

Ο πρωθυπουργός επίσης σημείωσε ότι τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν οι «δομικές αλλαγές στην Κοινωνική Ασφάλιση και στο φορολογικό», που θα σηματοδοτήσουν τη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων.

«Ξεκινήσαμε να εφαρμόζουμε μια σειρά βαθύτατων μεταρρυθμίσεων για να φέρουμε το έλλειμμα κάτω από τα επίπεδα του Μάαστριχτ (σ.σ. 3% του ΑΕΠ) μέσα στα επόμενα τρία χρόνια», τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, ξεκαθαρίζοντας ότι η ταξική πολιτική λιτότητας θα εφαρμοστεί κατά γράμμα.

Σε μια προσπάθεια να εξωραΐσει τον επικοινωνιακό «διάλογο» που έχει ανοίξει η κυβέρνηση με τις καπιταλιστικές αγορές, είπε ότι αυτός έδωσε «ένα θετικό μήνυμα για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και των θεσμών, για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο». Στο ίδιο πνεύμα, είπε ότι η Ελλάδα δε θα ζητήσει δάνειο από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ότι ουδέποτε έθεσε θέμα «διάσωσης της ελληνικής οικονομίας από τη χρεοκοπία».

Ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανίσει και τον ελληνικό λαό σαν «σύμμαχο» της κυβέρνησης, επικαλούμενος από τη μια πλευρά την «κοινοβουλευτική πλειοψηφία» που πήρε το ΠΑΣΟΚ και από την άλλη τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι «ο ελληνικός λαός έχει επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης».

Με προκλητικό τρόπο ισχυρίστηκε ότι «υπάρχει ένα όραμα που όλοι συμμεριζόμαστε, ξέρουμε ότι έτσι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Αν και οι μεταρρυθμίσεις θα είναι επώδυνες, ο κόσμος ξέρει ότι μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι καλύτερα».

Επί της ουσίας, κακοποιώντας σκόπιμα την πραγματικότητα, ισχυρίστηκε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει την «κοινωνική συναίνεση» στην υλοποίηση των αντιλαϊκών σχεδιασμών.

Στο Νταβός ο πρωθυπουργός συναντήθηκε μεταξύ άλλων με τον Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου, Αμρ Μούσα, τον πρώην Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, τον πρόεδρο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Πασκάλ Λαμί, και τον υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέιβιτ Μίλιμπαντ, με τον οποίο συζήτησε για τις εξελίξεις στο Κυπριακό αλλά και για τη συμμετοχή των δύο χωρών στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Αφγανιστάν.