Αθάνατες δημιουργίες του Βασίλη Τσιτσάνη πλημμυρίζουν κάθε Tρίτη (9.15 μ.μ.), το θέατρο «Ανεσις» (Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 210.7707.227), όπου ο Βασίλης Λέκκας με «συνοδοιπόρο» την Φένια Παπαδόδημα «ξετυλίγουν» τη μουσική παράσταση «Αρχόντισσά μου μάγισσα...». Μαζί τους οι μουσικοί Αναστασόπουλος Γιώργος, Κουφού Αγγελική, Ανδρουλιδάκης Μανόλης, Ανέστης Αντώνης, Αυγερινός Αρης, Σαββίδης Στάθης. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα.

«Η φράση "Αρχόντισσά μου μάγισσα" με ενέπνευσε να ασχοληθώ με την πλευρά του Τσιτσάνη που αφορά κυρίως στο ερωτικό τραγούδι και να τη μεταφέρω στο θέατρο», λέει ο Βασίλης Λέκκας. «Το σκεπτικό ήταν να συνυπάρξω με μια γυναικεία μορφή και να παίξουμε ένα παιχνίδι ερωτικών απαντήσεων μέσα από τα τραγούδια του. Στην παράσταση, βεβαίως, κυριαρχεί το τραγούδι, και όχι το θέατρο. Το ζητούμενο ήταν να περιγράψουμε αυτά μέσα από τους στίχους των τραγουδιών. Παράλληλα, με τη σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Νινιού περνάμε και κάποια στοιχεία για τη ζωή του Τσιτσάνη μέσα από κάποιους διαλόγους και εικόνες... Στην παράσταση συμμετέχει εξαμελής κλασική λαϊκή ορχήστρα, με τη μορφή που έβγαινε συνήθως ο Τσιτσάνης».

-- Πρώτη φορά ασχολείστε τόσο έντονα με έναν λαϊκό δημιουργό.

«Ο Τσιτσάνης έχει τη στόφα του ιδιαίτερου λαϊκού συνθέτη αλλά κι εμένα το παρελθόν μου δεν είναι μακριά από τέτοια πράγματα. Να θυμίσω το "Ασίκικο Πουλάκη" που περιέχει λαϊκούς δρόμους, τα ακούσματα με τις ενορχηστρώσεις του Μάνου Χατζιδάκι γύρω από τον Τσιτσάνη, τον Μπαγιαντέρα, τον Μητσάκη στο "Σκληρό Απρίλη"...Τέτοια ακούσματα έχω από πολλές πλευρές, και απ' αυτές που έχει ο καθημερινός άνθρωπος, βιώνοντας μέσα από το άκουσμα την ιστορία των λαϊκών τραγουδιών. Είναι αλήθεια ότι δεν έχω ηχογραφήσει ποτέ τέτοιο πράγμα, αλλά στις ζωντανές εμφανίσεις το κάνω χρόνια. Απλά τώρα επισημοποιώ μια παράσταση μόνο με τραγούδια του Τσιτσάνη».

-- Τι σας οδήγησε σ' αυτήν την απόφαση;

«Ο Τσιτσάνης όπως και γενικότερα το λαϊκό τραγούδι μ' απασχολούσε και θα μ' απασχολεί. Το θέμα του λαϊκού τραγουδιού έχει πολλές πλευρές που έχουν παρεξηγηθεί. Δεν του δίνουμε την αξία και τη χρησιμότητα που έχει μέσα μας, δεν την αναδεικνύουμε. Με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζω ένα ρεπερτόριο πιο προσωπικό, πιο σύγχρονο, προτείνω και το λαϊκό τραγούδι όπως το αντιλαμβάνομαι. Τα νεότερα τραγούδια που έχω κάνει πιστεύω ότι βασίζονται σε μια γνώση γύρω από το λαϊκό μας τραγούδι. Δε θεωρώ τον εαυτό μου άσχετο ερμηνευτικά σε σχέση αυτό, γιατί ό,τι πρέπει να πεις, πρέπει να γνωρίζεις και τους μουσικούς δρόμους και τη μουσική του τόπου. Ολα αυτά για να τα αποκαλύψεις πρέπει να τα γνωρίσεις και να τα περάσεις μέσα από τη φωνή σου. Ολα είναι μια αλυσίδα. Δεν ισχύουν για μένα οι ταμπέλες που κατά καιρούς μπαίνουν: ο λαϊκός τραγουδιστής, ο μοντέρνος, ο ερωτικός κ.λπ. Σαχλαμάρες! Για να φέρει ένας τον τίτλο του τραγουδιστή πρέπει να ξέρει πραγματικά πολύ βαθιά την ιστορία, να έχει ακούσει πολύ το ελληνικό τραγούδι και να μπορεί να ανοίγει το στόμα του και να το μεταφέρει».

-- Τι σας συγκινεί στον Τσιτσάνη;

«Θεωρώ ότι ο Τσιτσάνης ήταν και καταπληκτικός στιχουργός. Πέρα από τον απίστευτο αριθμό τραγουδιών του - συνεχώς ανακαλύπτω άλλα, ενώ έχω ακούσει και κάποια ακυκλοφόρητα σε πρόχειρη μορφή. Τραγουδώντας τον είναι σαν να παίρνεις ένα καθαρό τραπεζομάντιλο και το ρίχνεις πάνω σ' ένα φρεσκοπλυμένο τραπέζι. Για να "φας" όμορφα, νόστιμα, καθαρά τα "προϊόντα" του τόπου σου και να τα καταλάβεις. Κάπως έτσι αισθάνομαι. Εχει αυτό το στοιχείο: το να περνάει καθαρός αέρας. Και όταν τραγουδάς περνάει ένα συναίσθημα ότι συμβαδίζεις μ' αυτό που συμβαίνει στον τόπο, και ταυτόχρονα πληροφορείσαι πολύ βαθιές ουσίες. Αυτό το συναντάμε και σε άλλους κλασικούς λαϊκούς συνθέτες, που κατόρθωσαν να δώσουν αυτό το τοπίο. Είναι αυτοί που στην πραγματικότητα αναζητούμε σαν συνείδηση, σαν τόπος. Αυτό το τραγούδι μάς ενώνει και μάς ονοματίζει. Το ζητούμενο είναι να μπορέσεις ν' αναδείξεις ό,τι καταγράφηκε με αφορμή το τραγούδι. Γι' αυτό αναφέρομαι στη γνώση της ιστορίας του τραγουδιού. Γιατί υπάρχουν όλοι αυτοί οι μουσικοί δρόμοι που συναναστρέφονται ο Τσιτσάνης, ο Βαμβακάρης, ο Θεοδωράκης, ο Μπαγιαντέρας, όλοι αυτοί που είναι το μουσικό τοπίο της νεότερης Ελλάδας...».