Προϊόν συλλογικής εργασίας των Παναγιώτη Μέντη, Θανάση Παπαγεωργίου και της θεατρικής ομάδας Ex Animo, η παράσταση με τίτλο «ΤΕΛΕΙΑ GR» ξεκίνησε να γράφεται δύο χρόνια πριν από τον Παναγιώτη Μέντη και τον Θανάση Παπαγεωργίου. Στην αρχή σκόρπιες ιδέες, μετά πιο συγκεκριμένα θέματα, στο τέλος καθαρός ο στόχος: Να γράψουν γι' αυτά που τους πνίγουν, να καταγγείλουν τη σαπίλα και τη διαφθορά, να σατιρίσουν την άφιξή μας στον πάτο του βαρελιού. Με χιούμορ για να μη βαρύνουν πολύ, με παραμορφωτικές ματιές για να μπορέσει να φανεί το μέγεθος που κρύβεται πίσω από τη φαινομενικά άνετη ζωή μας και με μια διάθεση να διαμαρτυρηθούν για τη σκληρότητα που υπάρχει γύρω μας, προχώρησαν, καθένας μόνος του, στη συγγραφή διάφορων κομματιών. Υστερα, όταν αποφασίστηκε η συνεργασία με τους Ex Animo, συμπεριλήφθηκε και η δική τους διαμαρτυρία κι έτσι ολοκληρώθηκε το ψηφιδωτό. Τρεις συγγραφείς, λοιπόν, με οργανωτή της τελικής μορφής του έργου τον Θανάση Παπαγεωργίου.

Ογδόντα μικρές και μεγαλύτερες σκηνές συνθέτουν αυτό το ψηφιδωτό που διαρκεί γύρω στις δυόμιση ώρες και διακόσιοι ρόλοι παιγμένοι από 11 ηθοποιούς, που όταν χρειαστεί μετατρέπονται σε ορχήστρα που αυτοσχεδιάζει ρυθμούς και μελωδίες. Η θεματολογία βασίζεται πάνω σε όλα αυτά που μας πολιορκούν καθημερινά: Ειδήσεις από την τηλεόραση και τον Τύπο, καθημερινό, ημερήσιο και ηλεκτρονικό, γεγονότα του αστυνομικού δελτίου, συνεντεύξεις σχετικών και άσχετων, σίριαλ, ριάλιτι, τηλεοπτικά παράθυρα, κοσμική ζωή, lifestyle και ό,τι άλλο μας σερβίρεται ή συναντάμε στο δρόμο μας. Κυρίως αυτό το τελευταίο, σκηνές καθημερινής τρέλας, μικρά και μεγάλα εγκλήματα, στα οποία εθιστήκαμε και μένουμε αδιάφοροι, μια ρουτίνα μέσα στην οποία πλήττουμε αφόρητα αναζητώντας καινούριες εμπειρίες.

«Αυτό το είδος στη "Στοά" το έχουμε ξανακάνει», λέει ο Θανάσης Παπαγεωργίου. «Κάπως έτσι ήταν "Οι ειδήσεις" του Μ. Ποντίκα, και το "FM Stereo" που είχα γράψει εγώ. Βλέπεις όμως ότι φτάσαμε στο 2009 και μοιάζουν όλα ίδια. Επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που η "Στοά" συνεργάζεται με νέους συγγραφείς και ηθοποιούς. Πολλές φορές στο παρελθόν φιλοξένησε νέες ομάδες, πρότεινε και πρόβαλλε νέους συγγραφείς, ηθοποιούς, μουσικούς, σκηνογράφους και χορογράφους. Είναι όμως η πρώτη φορά που η συνεργασία αυτή πραγματοποιείται σε επίπεδο της συμπαραγωγής».

H Ex Animo αποτελείται από πέντε ηθοποιούς και έχει ήδη δοκιμαστεί με δύο παραγωγές που είχαν ιδιαίτερη επιτυχία, το «Sorry, soldout» το 2005 και το «Νοσφεράτους Διδόντικους» το 2006, που παίχτηκε τρεις συνεχόμενες χρονιές σε Αθήνα και επαρχία. Οι παραστάσεις της βασίζονται κυρίως στον αυτοσχεδιασμό και το σωματικό θέατρο, στοιχεία εντελώς διαφορετικά από εκείνα της «Στοάς», «και πιστεύουμε» - σημειώνει ο Θανάσης Παπαγεωργίου - «ότι η συνεργασία των δύο σχημάτων μας με τις μεγάλες διαφορές, πέρα από ένα ενδιαφέρον πείραμα, προσφέρει πολλά και ιδιαίτερα οφέλη και στους δυο μας».

Σε ό,τι αφορά στα κείμενα γράφτηκαν, όπως λέει ο Θανάσης Παπαγεωργίου, «χωρίς να υπάρξει δέσμευση για κάποια ιδιαίτερη θεματολογία. Κατά σύμπτωση και οι τρεις γράφαμε εκφράζοντας μια διαμαρτυρία που έβγαινε από την απόγνωσή μας γι' αυτό που ζούμε σήμερα. Δεν είναι περίεργο. Τρεις διαφορετικές γενιές να έχουν τα ίδια προβλήματα με την εξουσία, την πολιτική, την Εκκλησία, την Αστυνομία, τη διαφθορά, την ανηθικότητα, τη βία και όλους αυτούς που τα υπηρετούν. Τρεις διαφορετικές γενιές, σαν να μη μας χωρίζει τίποτα, σαν να μην έχει μεσολαβήσει τίποτα μέσα σ' αυτά τα χρόνια που μεγάλωσε η καθεμία. Και την ίδια ματιά; Δηλαδή σε σαράντα χρόνια - τόσα χωρίζουν τη γενιά των νεότερων παιδιών από τη γενιά που δημιουργήσαμε τη "Στοά" - τα πράγματα θα είναι ακριβώς όπως και σήμερα; Κι αν σκεφτεί κανείς ότι μπορεί να είναι και χειρότερα, όπως χειρότερα είναι σήμερα απ' ό,τι τότε και πως μόνο η τεχνολογία θα έχει προχωρήσει, όπως μόνο αυτή προχώρησε, αναρωτιέσαι πόσο βάθος έχει αυτό το πηγάδι για να φτάσουμε επιτέλους κάποια στιγμή στον πάτο του, μήπως και αρχίσει η ανασυγκρότηση. Σε πιάνει η απελπισία όταν διαπιστώνεις ότι χρειάστηκε τόσος αγώνας μόνο και μόνο για να επιβραδύνεις απλώς την εξαθλίωση».

«Πόσο διάστημα κρατάει αυτό το μακροβούτι στη μάταιη αναζήτηση κάποιου πυθμένα;», αναρωτιέται ο Παναγιώτης Μέντης. «Πυθμένα που θα οριοθετήσει και την εκκίνησή μας προς τα πάνω; Εχουν περάσει τόσα χρόνια και τόσο διάστημα που όλες οι αναφορές σε πάτους και πυθμένες ακούγονται μόνο γραφικά γελοίες αναφορές. Συνηθίσαμε το σκοτεινό βυθό. Εγκλιματιστήκαμε στο βούρκο. Μεταλλαχτήκαμε. Μεταλλαχτήκαμε συνειδητά; Ασυνείδητα;... Καθώς λοιπόν βρισκόμαστε στο παραπέντε για να συμπληρωθεί η πρώτη δεκαετία από την είσοδό μας σε τούτο τον αιώνα της κάθε είδους κρίσης. Στον αιώνα που αποθεώνει την τεχνολογία. Στον αιώνα που οι οπτικές ίνες είναι έτοιμες να αντικαταστήσουν τις ίνες της λειτουργίας του οργανισμού και του εγκεφάλου μας. Σημειολογικά αναφερόμαστε σε μια τελεία και στο λογότυπο της χώρας μας στον ψηφιακό τόπο, που αποδίδεται με τα στοιχεία του gr. Τελεία τζ αρ λοιπόν και απόπειρα να αρθρώσουμε ή να εξαρθρώσουμε τους εφιάλτες μας. Τους εφιάλτες που είναι πανταχού παρόντες και απαιτούν να ορίσουν και να καθορίσουν το παρόν και το μέλλον μας... Ποιος θα νικήσει; Εκείνοι; Εμείς, που είμαστε εσείς; Εσείς που είσαστε εμείς; Τελεία gr. Το μήνυμα έφυγε και ταξιδεύει. Γυρνώντας στο σπίτι κοιτάξτε σας παρακαλώ τα e-mail σας».

«Με άκρατη διάθεση για μοίρασμα γνώσης και στήριξης» - σημειώνουν οι Ex Animo - «με πολλά γέλια αλλά και συζητήσεις στην πορεία, ανακαλύψαμε πως ακόμα και αν καμιά φορά πηγαίναμε από διαφορετικούς δρόμους, ο στόχος παρέμενε ο ίδιος: Να προβληματιστούμε και να παρουσιάσουμε μια παράσταση που να έχει τη δική μας ματιά για τη σύγχρονη Ελλάδα, διαπιστώνοντας ότι οι διαφορές που μπορεί να πιστεύεις ότι έχεις με τους "παλιούς", είναι μόνο στο μυαλό σου».

Φέτος, λοιπόν, στο θέατρο «Στοά», η παράσταση, με την ποιότητα και τη ζωντάνια της, εντυπωσιάζει για το μέτρο, το ήθος και το χιούμορ της. Ενας κόσμος με όνειρα, προσδοκίες, διαψεύσεις, εμμονές, φόβους και αγωνίες. Οικογένειες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, ηλικιωμένοι άνθρωποι χαμένοι στην απρόσωπη πόλη, που δεν τους χωρά πια, πολιτικοί πρόσφυγες που προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο σε ένα κάθε άλλο παρά φιλικό περιβάλλον, οι εκπρόσωποι της νέας μας γενιάς χαμένοι στην παραζάλη της εφηβείας και βυθισμένοι στις τεχνολογικές εξαρτήσεις που καθορίζουν την επικοινωνία, απατεώνες και μπάτσοι σε διαρκή αντιπαράθεση, πολίτες εφησυχασμένοι, τρομοκρατημένοι, άστεγοι ζητιάνοι που ονειρεύονται όσα δεν πρόκειται ποτέ να ζήσουν, χωμένοι μέσα στα χαρτόκουτά τους. Μια τοιχογραφία της κοινωνίας μας, χωρίς διδακτισμούς, με το κωμικό στοιχείο, έντονο στις περισσότερες στιγμές, να εναλλάσσεται με τη δραματικότητα των σκηνών. Παραμορφωτικές ματιές, χιούμορ, σάτιρα, σαρκασμός, διαμαρτυρία, προβληματισμός, συγκίνηση και γέλιο, που κερδίζει το κοινό.

Από τη «Στοά» συμμετέχουν οι: Θανάσης Παπαγεωργίου, Εύα Καμινάρη, Παναγιώτης Μέντης, Νάντια Περιστεροπούλου, Ευδοκία Σουβατζή, Νίκη Χαντζίδου και από τους «Ex Animo» οι: Παύλος Εμμανουηλίδης, Δημήτρης Ζωγραφάκης, Ρόζα Κυρίου, Ντίνα Λαδοπούλου, Ζήσης Ρούμπος. Σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου, σκηνικά - κοστούμια Λέας Κούση, χορογραφίες Μαρίας Αλβανού.