ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ 2004

Υποσχέσεις δισεκατομμυρίων για να «χρυσωθεί το χάπι »

Το πρόγραμμα «Ελλάδα 2004», ύψους 360 δισ. δραχμών, που υποτίθεται ότι αφορά την επαρχία, παρουσίασε χτες ο υφυπουργός Αθλητισμού

Πλούσιες υποσχέσεις και εξαγγελίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων στην επαρχία μοίρασε χτες απλόχερα από το Ηράκλειο της Κρήτης ο υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Φλωρίδης, κατά την παρουσίαση του προγράμματος «Ελλάδα 2004», που υποτίθεται πως αφορά τη δημιουργία αθλητικών υποδομών στην ελληνική περιφέρεια, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Στην πραγματικότητα το πρόγραμμα αφορά μόνο πέντε πόλεις (Θεσσαλονίκη, Βόλος, Πάτρα, Ηράκλειο και Ολυμπία), ενώ ορισμένα προπονητήρια θα δημιουργηθούν σε ορισμένες ακόμα πόλεις της επαρχίας.

Ταυτόχρονα, ο υφυπουργός έδωσε και τη δική του... εκδοχή για το κόστος των Αγώνων, λέγοντας ότι «το ποσό που θα διατεθεί για έργα απαραίτητα, αποκλειστικά και μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν ξεπερνά το ποσό των 700 δισ. δρχ.», επιχειρώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις, αφού είναι γνωστό ότι το εγχείρημα των Ολυμπιακών Αγώνων θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 2 τρισ. δρχ., χωρίς να συνυπολογίζεται ο προϋπολογισμός της «Αθήνα 2004», δηλαδή άλλα τουλάχιστον 620 δισ. δρχ.

Ο υφυπουργός Αθλητισμού, μιλώντας για το ρόλο της επαρχίας στο θέμα των αγώνων, είπε πως «σε κάθε δήμο της χώρας θα φτιάξουμε έναν πυρήνα, ανάλογα με τον πληθυσμό, για τη νεολαία, ενώ θα ληφθεί ειδική πρόνοια για τις πρωτεύουσες των νομών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μια ευκαιρία να συμμετάσχει ισότιμα και η περιφέρεια στην ανάπτυξη των αθλητικών έργων». Αναφερόμενος δε στο τι αγώνες θέλει να διοργανώσει η Αθήνα, είπε ότι «θέλουμε να αναδείξουμε τα Ολυμπιακά ιδεώδη που έχουν χαθεί».

Ο Γ. Φλωρίδης παρουσίασε τον προϋπολογισμό του προγράμματος «Ελλάδα 2004», συνολικού προϋπολογισμού 360 δισ. δρχ., και έχει ως εξής:

Εργα υποδομής στις πόλεις που θα φιλοξενήσουν τους προκριματικούς αγώνες ποδοσφαίρου (αφορά τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο και το Ηράκλειο) κόστους 30 δισ. δρχ.
Δίκτυο Ολυμπιακών προπονητηρίων κόστους 20 δισ. δρχ.
Ολυμπιακή εκπαίδευση (εφαρμογή του σχετικού προγράμματος στην περιφέρεια με αποδέκτες τους μαθητές και φοιτητές), 8 δισ. δρχ.
Πρόγραμμα για την Αρχαία Ολυμπία, 15 δισ. δρχ.
Προβολή της χώρας - πρόγραμμα αναβάθμισης τουριστικών περιοχών (εκτός Αττικής), 20 δισ. δρχ.
Εργα υποδομής - ανάπλασης πυλών εισόδου της χώρας (Κέρκυρα, Ρόδος, Θεσσαλονίκη, Εύζωνοι κ.ά.), 30 δισ. δρχ.
Πολιτιστική Ολυμπιάδα και «Ελλάδα 2004» 20 δισ. δρχ.
Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νέων 10 δισ. δρχ.
Γιορτή του Ολυμπισμού «η διαδρομή της φλόγας από την Αρχαία Ολυμπία στην Αθήνα» (διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στη διαδρομή, ανά το πανελλήνιο της Ολυμπιακής Φλόγας) 15 δισ. δρχ.
Δίκτυο προπονητηρίων (κατασκευή προπονητηρίων στην περιφέρεια) 200 δισ. δρχ. Το ποσό θα αντληθεί από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Ο Γ. Φλωρίδης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο Παγκρήτειο Αθλητικό Κέντρο, έργο προϋπολογισμού 12 δισ. δρχ., σημειώνοντας ότι εκτός από το γήπεδο ποδοσφαίρου θα περιλαμβάνει βαλβίδες για όλα τα αγωνίσματα ρίψεων, στίβο 400 μέτρων 8 διαδρόμων με ελαστικό τάπητα. Κάτω από τις κερκίδες 30.000 θεατών θα κατασκευαστούν δύο δεξαμενές κολύμβησης, κωπηλατήριο, αίθουσες πινγκ πονγκ, γυμναστικής, κλειστού στίβου, άρσης βαρών, αεροβόλου όπλου, αποδυτήρια, γραφεία, βοηθητικοί και αποθηκευτικοί χώροι, βοηθητικό στάδιο με έξι διαδρομές, βοηθητικό γήπεδο ποδοσφαίρου κ.ά.

Καταστροφή περιβάλλοντος και κινήματα πολιτών

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και σε πυκνό και μαχητικό ακροατήριο, στις 12 Ιουνίου, η Ημερίδα που οργάνωσε το Δίκτυο Κινήσεων για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Ιστορικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με αντικείμενο τη διερεύνηση των τρόπων πάλης ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.

Στο πρώτο μέρος ανέλυσαν το θέμα ο επίτιμος πρόεδρος του Ε. Τμήματος του ΣτΕ κ. Μ. Δεκλερής, ο δημοσιογράφος Αντ. Καρκαγιάννης και οι ευρωβουλευτές Α. Αλαβάνος και Ρένα Λαμπράκη (είχαν προσκληθεί από όλα τα κόμματα, αλλά απουσίαζαν στις Βρυξέλλες λόγω ειδικών θεμάτων). Στο δεύτερο μέρος, μίλησε ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Π. Μπασάκος, ο οποίος ανέλυσε καταστάσεις καταστρατήγησης της νομοθεσίας για το Πρόγραμμα «Νατούρα 2000» και εκπρόσωποι οργανώσεων του Δικτύου, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις εμπειρίες τους από τις δικές τους κινητοποιήσεις.

Θα προσπαθήσω να διαγράψω ένα κοινό συμπέρασμα που περιέρρεε την εκδήλωση, ότι, δηλαδή, δε χρειαζόμαστε άλλους νόμους, αλλά τώρα πια τα κινήματα πρέπει να πιέζουν στην εφαρμογή των νόμων, οι οποίοι κουρελιάζονται κάθε μέρα από το επίσημο κράτος, και ότι πρέπει τα κινήματα να διεκδικούν και όχι απλά να διαμαρτύρονται. Παράλληλα, έγινε φανερό, εμμέσως πλην σαφώς, τόσο από την ομιλία του κ. Καρκαγιάννη, όσο και της κ. Λαμπράκη, ότι συνάπτονται ταξικά περίεργες συμμαχίες (π.χ. βιομηχάνων και εργαζομένων στο να μην κλείσουν ή μεταφερθούν εργοστάσια), ο κ. Δεκλερής τόνισε ότι τα κινήματα πρέπει να απαιτήσουν τη συμμετοχή τους σε κρατικούς φορείς, όπως επιβάλλει η κοινοτική νομοθεσία ως μη κυβερνητικοί φορείς, όμως η κ. Λαμπράκη τόνισε ότι τα όρια των λόμπι είναι πλέον πολύ δυσδιάκριτα και έχουν διαχυθεί και μέσα στα οικολογικά κινήματα, και ακόμη ότι πολλά οικολογικά κινήματα έχουν αποκτήσει επικίνδυνη «εξάρτηση» από την ΕΕ μέσω των χρηματοδοτήσεων της ΕΕ υπέρ των κινημάτων.

Σε όλα αυτά, πλανιόταν στην αίθουσα μια σειρά ερωτημάτων, τα οποία, όταν τέθηκαν, γέννησαν μια άλλη σειρά ερωτήσεων. Στο ερώτημα «τι κάνουμε μπροστά στην κρατική αυθαιρεσία;», η απάντηση του κ. Δεκλερή ήταν ότι, τελικά, πρέπει ο πολίτης να επιμένει με συνεχείς νομικές ενέργειες, μέχρι την ποινικοποίηση του θέματος σε βάρος του εκτελεστικού οργάνου του κράτους, και όταν αυτό γίνει σε πολλές περιπτώσεις, τότε θα αρχίσει να εξαλείφεται η ασυδοσία που γεννιέται από την ατιμωρησία. Θεωρητικά αυτό είναι σωστό, όμως, ποιος πολίτης ή ακόμη και οργάνωση μπορεί να αφήσει τις δουλιές του, να υποβληθεί σε πλήθος εξόδων, να εμπλακεί σε νομικές ενέργειες, που δεν τις γνωρίζει; Ο αντίπαλος έχει ολόκληρες υπηρεσίες και στρατιές νομικών συμβούλων - για ένα τελικό αποτέλεσμα αμφίβολο; Από την άλλη μεριά, μην ξεχνάμε τη δυνατότητα προσαρμογής του κρατικομονοπωλιακού παράγοντα και των τεράστιων μέσων που διαθέτει, σε σημείο που ακόμη και αν στριμωχτεί νομικά, βρίσκει διεξόδους, αλλάζοντας ακόμη και τους νόμους. Βέβαια, ο κ. Δεκλερής υπενθύμισε ότι έχει ιδρύσει έναν φορέα μαζί με συνεργάτες του, ο οποίος παρέχει αφιλοκερδώς νομικές συμβουλές σε όποιον πολίτη ή σύλλογο τις χρειάζεται. Σύμφωνοι, αλλά δε φθάνει η συμβουλή, τη στιγμή που πολίτες αγωνίζονται για το δημόσιο συμφέρον και το κοινωνικό σύνολο, δαπανώντας χρόνο και χρήμα, αλλά κανένας δικηγόρος - εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις - δε στρατεύεται χωρίς αμοιβή, ιδίως αν πρόκειται για υποθέσεις που χρειάζονται προσφυγές στο ΣτΕ! (χώρια και τα έξοδα, χαρτόσημα, παράβολα, κ.ά.).

Τι κάνουμε, λοιπόν; Το ερώτημα, τελικά, δεν απαντήθηκε. Για το πώς δεν απαντήθηκε, θα μου επιτραπεί να κλείσω με τέσσερα παραδείγματα.

Η προσφυγή στο ΣτΕ για το Ολυμπιακό Χωριό απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και δεν εξετάστηκε επί της ουσίας, διότι μία εκ των 30 πολιτών που υπέγραψαν την προσφυγή, η πρώην βουλευτής κ. Στέλλα Αλφιέρη, έδωσε με καθυστέρηση δύο ημερών τη διεύθυνσή της, και δεν μπορούσαν να ξέρουν οι δικαστές αν είναι κάτοικος Αττικής για να έχει έννομο συμφέρον!!!

Στην υπόθεση της περιφερειακής Υμηττού, εισηγήτρια από το ΣτΕ ήταν σύμβουλος, της οποίας ο σύζυγος ήταν νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΧΩΔΕ. Θα πέταγε στα μούτρα του συζύγου της την πρόταση του νόμου που είχε εκείνος ετοιμάσει; `Η εκείνος θα της έκανε συζυγικές σκηνές και εκείνη κρεβατομουρμούρα; Και για να σοβαρευτούμε, νομικά υπήρχε ή όχι «ασυμβίβαστο»; (για την ιστορία, η σύζυγος συντάχθηκε με τον σύζυγο και η προσφυγή απορρίφθηκε, εκτός του τμήματος που αφορούσε το Αμερικανικό Κολέγιο, με προσωπική παρέμβαση του πανταχού παρόντος επικυρίαρχου, κ. Νίκολας Μπερνς) .

Για τη Ναύπακτο, ενώ έχουν διαπιστωθεί οι παρανομίες από ανώτερες κρατικές αρχές, και έχουν προκύψει και ιδιαίτερα στοιχεία για συγκεκριμένους υπαλλήλους της Πολεοδομίας, αλλά και για την τοπική αστυνομία, χάρις στην οποία διέφυγε ο ένας εκ των δραστών της δολοφονικής απόπειρας κατά του πολίτη, που κατήγγειλε τις παρανομίες, όχι μόνον η κατάσταση συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτε, αλλά εμφανίστηκε και μια ακόμη «περίεργη συμμαχία» δήμου, τοπικών συλλόγων αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών, Εργατικού Κέντρου, ΕΒΕ, οι οποίοι διαμαρτύρονται για «τα τεράστια οικονομικά, κοινωνικά και νομικά προβλήματα...», που έχουν δημιουργηθεί. Λέμε «περίεργη», δεδομένου ότι πρωτοστάτης σε όλες τις παρανομίες είναι η Δημοτική Αρχή και οι υπηρεσίες της.

Για το Πεδίον του Αρεως, έχουν αποδειχθεί οι καταγγελίες, έχει εκδοθεί «πρωτόκολλο κατεδαφίσεως» των αυθαίρετων κτισμάτων του Κυριακού μέσα στο Πάρκο, αλλά ο Δήμος δεν τα κατεδαφίζει, με την αιτιολογία ότι δεν έχει συνεργεία!!! Και οι εργασίες συνεχίζονται απρόσκοπτα. Δεν έχω απάντηση για το τι πρέπει να κάνουμε, εκτός από το τελευταίο: Νομίζω ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τον κ. δήμαρχο, κατεδαφίζοντας με μια μαζική κινητοποίηση μόνοι μας τα αυθαίρετα (αντί να κάνουμε συγκεντρώσεις, όπου μόνοι μας τα λέμε, μόνοι μας τα ακούμε) και μετά ας διαβιβάσουμε το λογαριασμό στον κ. Αβραμόπουλο. Προσωπικά, εκτός από το σφυρί και το δρεπάνι, ξέρω να χειρίζομαι και τον κασμά και θέτω τις υπηρεσίες μου στη Διεύθυνση Αυθαιρέτων του Δήμου Αθηναίων και (κυρίως) στους συλλόγους της περιοχής.

Του
Γεωργίου Μ. Σαρηγιάννη*
*Ο Γ. Μ. Σαρηγιάννης είναι καθηγητής Πολεοδομίας ΕΜΠ