Οι δυνάμεις μας πραγματοποίησαν μια μεγάλης έκτασης και έντασης προσωποποιημένη συζήτηση με χιλιάδες φοιτητές - σπουδαστές. Εδωσαν πολιτικό περιεχόμενο σε μια αναμέτρηση που χαρακτηρίστηκε από την αδυναμία του δικομματισμού να βάλει σε κίνηση τους οπαδούς του. Μια αναμέτρηση εκλογική που επιδίωξαν να δοθεί στο έδαφος των πάρτι, σημειώσεων, εκδρομών, ρουσφετιών, εκβιασμών και πιέσεων.

Η παράταξη που στηρίζει η ΚΝΕ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και από τις φετινές εκλογές αναδείχνεται στη δύναμη που στέκεται απέναντι στο δικομματισμό και τον αρνητικό συσχετισμό που έχει διαμορφώσει στα ΑΕΙ και ΤΕΙ όπως και στην κοινωνία.

Είναι ο ισχυρός πόλος αντίστασης, οργάνωσης, ανατροπής. Χωρίς βερμπαλισμούς για εξεγερμένη νεολαία, χωρίς τυχοδιωκτισμούς ανέξοδου και βολικού για το σύστημα τσαμπουκά, χωρίς να ασελγεί, να καπηλεύεται, να αυτοανακηρύσσεται εκπρόσωπος των φοιτητών. Οι δυνάμεις μας έχουν επίγνωση ότι είναι κυρίαρχη η καπιταλιστική ιδεολογία και στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Είναι δυνατή η πολιτική επιρροή του δικομματισμού παρά τη σχετική αδυναμία του.

Αυτή την κυριαρχία θέλουμε να ανατρέψουμε γι' αυτό δε θυσιάζουμε χάριν επικοινωνιακών τρικ και τηλεοπτικών εντυπώσεων τα δύσκολα σύνθετα καθήκοντα της πάλης μας μέσα στα Ιδρύματα. Θέλουμε να κερδίσουμε τη συνείδηση στη μαχητική στάση και δράση ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης που δίνει ευκαιρίες καταργώντας δικαιώματα. Να συνεγείρουμε ιδιαίτερα το μεγάλο κομμάτι φοιτητών και σπουδαστών που ανήκει στην εργατική, τη λαϊκή οικογένεια, που σήμερα αναγκάζεται να δουλεύει «ευέλικτα» και να σπουδάζει. Να συμβάλουμε αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος απαντώντας άμεσα στον εκφυλισμό, στη διάλυση, στην ουσιαστική (ακόμα και τυπική) απουσία συλλόγων και συλλογικών διεργασιών.

Μπορούμε σήμερα να κάνουμε αυτό το βήμα. Ενα βήμα που συμπυκνώνει ποιότητα και ποσότητα στη δράση μας και έχει τη δυναμική να γίνει άλμα. Μπορούμε γιατί ο συσχετισμός στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ έχει ευνοϊκά στοιχεία για την ΚΝΕ και τη συνολικότερη πολιτική και προοπτική του ΚΚΕ. Είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που σε συνθήκες έντονης πόλωσης και δράσης διαπλεκόμενων μηχανισμών σε όλα τα Ιδρύματα, έχουμε διπλάσια επιρροή στους φοιτητές και σπουδαστές από το εκλογικό μας ποσοστό. Ο δικομματισμός υπολείπεται, ο ΣΥΡΙΖΑ/ΣΥΝ είναι στα επίπεδα του 4 με 5% στα πανεπιστήμια και 2% στα ΤΕΙ. Ο χώρος της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς βρίσκεται σε κρίση πολιτική, με φυγόκεντρες ομάδες, ενώ στα ΤΕΙ είναι ανύπαρκτος. Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού που είναι ανάχωμα στον απεγκλωβισμό από την πολιτική και ιδεολογική επιρροή των φοιτητών - σπουδαστών από τα κόμματα του κεφαλαίου, παρά την αμέριστη στήριξη των ΜΜΕ το Δεκέμβρη, παρά την εξεγερτική φιλολογία που ανέπτυξαν, παρά την ανοιχτή συνεργασία με το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο, δεν κατάφεραν να βάλουν κουκούλα στις κινητοποιήσεις, δεν κατάφεραν να γυρίσουν ανάποδα τα πράγματα όπως εφετζίδικα προπαγάνδιζε η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Τα παράσημα που έχουν από τους αγώνες, όπως δήλωνε ο Τσίπρας, δεν τους τα απέδωσαν οι φοιτητές στην κάλπη.

Το αποτέλεσμα και για το δικομματισμό είναι προβληματικό. Η άνοδος 2% της ΠΑΣΠ και η στασιμότητα της ΔΑΠ δεν μπορεί να αξιοποιηθεί για πρόκριμα που έδωσε η νεολαία στον έναν από τους δύο πόλους του δικομματισμού. Γι' αυτό η γραμμή που δίνουν τα έντυπα της οικονομικής ολιγαρχίας είναι η αποχή, οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη. Χαρακτηριστικό το πρωτοσέλιδο του «Βήματος»: «Οι νέοι αποστασιοποιούνται από τα κόμματα και την πολιτική». Στόχος σ' αυτή τη φάση το γενικό σιχτίρισμα της νεολαίας. Η σαπίλα του συστήματος που απαξιώνει σπουδές, που γενικεύει την εργασιακή περιπλάνηση και την ανεργία, που εμπορευματοποιεί τα πάντα, σε συνδυασμό με την μπόχα της διαφθοράς και της μίζας, να οδηγήσει στην απαξίωση όλων, να μπουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι και να πάμε «για μπάνιο» στις εκλογικές αναμετρήσεις. Να γυρίσουν οι νέοι την πλάτη και να μην τιμωρήσουν και με τη ψήφο τους ενόχους, να μη δουν τις αιτίες, να θεωρήσουν δεδομένη την τάξη πραγμάτων για να παραμείνει ίδια.

Αυτή η επικίνδυνη προπαγάνδα πρέπει σήμερα πιο έντονα να αντιμετωπιστεί.

Αυτή η αποχή από τα κοινά ακουμπάει και ένα κομμάτι νέων που έχουν συναντηθεί στους δρόμους του αγώνα και της πολιτικής πάλης μαζί μας. Είναι φοιτητές και σπουδαστές που η επιρροή μας δεν κατάφερε να τους οδηγήσει στην κάλπη. Οι Οργανώσεις μας θα εκτιμήσουν τη γεωγραφία του αποτελέσματος συνολικά και στο χώρο ευθύνης τους, έχουν τη δυνατότητα να ερμηνεύσουν αυτή τη στάση που οδήγησε σε αποχή. Να εντοπίσουν τις αιτίες αυτής της χαλαρότητας. Το εκλογικό αποτέλεσμα όμως είναι η απόδειξη των ζωντανών αγωνιστικών πολιτικών δεσμών με χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές.

Είμαστε η δύναμη που εμπνέει συνέπεια, σταθερότητα, αγωνιστικότητα. Το πολιτικό άνοιγμα που κάναμε αυτή την περίοδο είναι επένδυση στα καθήκοντα της δράσης μας μπροστά στις ευρωεκλογές. Η επιθετική απάντηση που δώσαμε μέσα στα αμφιθέατρα στον αντικομμουνισμό και στη σταλινολογία συζητώντας για το σοσιαλισμό και το δρόμο διεξόδου, είναι πολύτιμη κατάθεση στην τράπεζα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης μέσα στις σχολές. Τα πρώτα βήματα που ξεκίνησαν το Δεκέμβρη και θα ολοκληρωθούν με τη συγκρότηση του αγωνιστικού πόλου σε ΑΕΙ - ΤΕΙ έδωσαν ήδη δείγματα της δυναμικής του. Οι ευθύνες για τις πολυπληθείς, αξιόμαχες δυνάμεις της ΚΝΕ σε ΑΕΙ - ΤΕΙ μετά από αυτή τη σημαντική μάχη που έδωσαν, απορρέουν και από το εκλογικό αποτέλεσμα που μας βάζει να αναμετρηθούμε με αυξημένα καθήκοντα.

Ο αρνητικός συσχετισμός επιβάλλει η δύναμη της ρήξης και της ανατροπής να πρωτοστατήσει σε μια γενικευμένη ιδεολογική αντιπαράθεση με τις αξίες που προβάλλει και αναπαράγει το αστικό Πανεπιστήμιο, με την ιδεολογία του συστήματος που εγκλωβίζει συνειδήσεις στην πάλη για την ανατροπή του. Ο αρνητικός συσχετισμός απαιτεί ακόμα πιο αποφασιστικά να πρωταγωνιστήσουν οι δυνάμεις μας στην αναμέτρηση με όρους κινήματος στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται με τη γοργή υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ στην ανώτατη εκπαίδευση. Δείχνει το μονόδρομο της συμπόρευσης με το ταξικό εργατικό κίνημα σε μάχες συντονισμένες από κοινού, που αφορούν το νέο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό. Βάζει, τέλος, επιτακτικά την ανάγκη ανασυγκρότησης τώρα του φοιτητικού σπουδαστικού κινήματος γιατί αύριο θα είναι αργά.