Πού κρίνονται οι συσχετισμοί; Ολοι οι συσχετισμοί; Στο χώρο όπου εκφράζεται άμεσα η ταξική αντιπαράθεση: Στο χώρο δουλειάς. Οπου το κρίσιμο είναι ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής. Από κει πηγάζει η υποδούλωση του εργάτη.

Αυτή η πικρή αλήθεια καθορίζει - πρέπει να καθορίζει - και την πολιτική πάλη. Εδώ και η προς το παρόν κυριαρχία των καπιταλιστών. Που έχουν κατορθώσει να μένουν στο απυρόβλητο οι σχέσεις παραγωγής και να γίνεται κουβέντα και ξανά κουβέντα για το επίπεδο της δημοκρατίας. Εδώ και ο αντεπαναστικός χαρακτήρας όλων εκείνων των πολιτικών δυνάμεων, που ενώ γνωρίζουν πως η εκμετάλλευση κρίνεται στην ιδιοκτησία, γανώνουν το μυαλό των ανθρώπων για να πειστούν ότι η ζωή τους θα γίνει καλύτερη αν το μαστίγωμα θα γίνεται μετά από δημοκρατική διαβούλευση.

Το πρόβλημα της ΕΕ δεν είναι η δημοκρατία, είναι ο ιμπεριαλισμός της. Είναι η καπιταλιστική ένωση που κάνει πιο ισχυρούς τους καπιταλιστές απέναντι στον εχθρό τους, που κατά βάση είναι η εργατική τάξη.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι νέο φρούτο. Είχε ισχύ πριν το Μάαστριχτ, έγινε άρχοντας μετά από αυτό. Στην ΕΕ και στην Επιτροπή οι κυβερνήσεις συμμετέχουν. Δεν υποτάσσονται. Και άρα κανείς δε δικαιούται να καλλιεργεί αυταπάτες περί της δημοκρατίας που λειτουργεί στο εθνικό επίπεδο, ενώ στο διεθνικό δε λειτουργεί, με όρους αστικών εκλογών και όπου δήθεν κάποιοι αποφασίζουν αυθαίρετα. Κι εδώ κι εκεί οι ίδιοι αποφασίζουν: Τα μονοπώλια και η πολιτική τους εκπροσώπηση.

Οσο δεν καταργούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, τόσο η δημοκρατία θα είναι ένας φερετζές.

Κι όσο αυτό δε λέγεται στους εργάτες, όλες οι καλές προθέσεις θα παραμένουν περιγραφές που συντηρούν την εκμετάλλευση.

Στις «λεπτομέρειες» κρίνονται πολλά:

Οταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προτείνει «μεθαδόνη στο σπίτι» εγκληματεί.

Γιατί, ξέρει, δε δικαιούται να μην ξέρει το εμπόριο πρέζας που καλύπτεται πίσω και από τη μεθαδόνη.

Οπως ήξερε και τι σήμαινε η άλλη πρότασή του για τις καναβουριές στο μπαλκόνι.

Σήμερα που κάθε παιδί πρέπει να 'χει πεντακάθαρο μυαλό, που σημαίνει για όλα τα παιδιά και ειδικά για τα παιδιά που πέσανε στην πρέζα ότι πρέπει να προωθούνται προγράμματα πρόληψης και απεξάρτησης και όχι συντήρησης σαν τις «μεθαδόνες», το ΠΑΣΟΚ προτείνει νόμιμη πρέζα.

Είναι τουλάχιστον αισχρό να παίζεις με τον πόνο εξαρτημένων ανθρώπων, γιατί το μόνο που σε νοιάζει είναι μια κοινωνία ναρκωμένη στην οποία θα εμφανίζεσαι σα σωτήρας.

Ασχετο: Πώς γράφεται η ιστορία; ή, αλλοιώς, πώς διαμορφώνονται μαζικά συνειδήσεις. Ενα το κρατούμενο η κυριαρχία στο χώρο της παραγωγής. Δύο το κρατούμενο στο εποικοδόμημα. Κι εδώ ο ρόλος πολιτικών και δημοσιογράφων.

Στο «Βήμα» χτες , ένας τύπος θαύμαζε το γεγονός ότι στις ΗΠΑ εκταμιεύτηκαν 9 τρισ. σαν βοήθεια στο κεφάλαιο για την κρίση και ζητούσε με βάση αυτό να καταλάβουμε οι υπόλοιποι ότι τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα που πρέπει όλοι να υποταχτούν στην ανάγκη να χρηματοδοτηθεί το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση.

Στην «Καθημερινή» μια άλλη περιγράφει ένα τηλεοπτικό κατασκεύασμα της ΕΡΤ που θα το ζήλευε ο Μαστοράκης της ΥΕΝΕΔ, σαν «νηφάλια» παρουσίαση της Ιστορίας. Στο επόμενο σημείωμά της δε θα απορήσουμε αν ζητήσει από τους κομμουνιστές να ζητήσουν και συγγνώμη για την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Στο κατασκεύασμα της ΕΡΤ που παινεύει ήδη, ο Κύρκος εμφανίστηκε να μιλά για τις ευθύνες των κομμουνιστών για τον εμφύλιο. Ασε που η αρπαγή παιδιών από τη Φρειδερίκη παρουσιάστηκε σαν παιδοσώσιμο, σε αντίθεση με το αποδεδειγμένο ξανά και ξανά σώσιμο παιδιών από τον ΔΣΕ.

Και οι δύο εκφράζουν τον περίφημο «μεσαίο χώρο». Κι απ' αυτήν τη σκοπιά περνούν την πλέον αντιδραστική εκδοχή, ως κοινής αποδοχής. Και οι δύο κρύβουν την αλήθεια: τα 9 τρισ. είναι πλούτος αρπαγμένος από τους εργάτες και κυκλοφορεί από καπιταλιστικό ταμείο σε καπιταλιστικό ταμείο. Ο ελληνικός εμφύλιος ήταν ταξική σύγκρουση και οι ιμπεριαλιστές συνασπίστηκαν, για να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο μιας ακόμα εργατικής εξουσίας.

Η ΕΡΤ δεν κάνει ιστορία «για όλους». Πάει να ξεπλύνει την αστική τάξη και τα εγκλήματά της. Το ίδιο και ο αστικός Τύπος. Δεν περιγράφει την κρίση, προπαγανδίζει την αξίωση των καπιταλιστών να πληρώσουν ξανά οι εργάτες. Εδώ και ο ρόλος της κυρίας «ευελφάλεια». Που ήρθε να ξαναπλασάρει ως δημοκρατία το να πληρώσουν οι εργάτες την αξίωση ενός καπιταλιστή να σωθεί η ιδιοκτησία του στα μέσα παραγωγής, που στον καιρό της κρίσης κινδυνεύει είτε από έναν ισχυρότερο καπιταλιστή, είτε και μακάρι από τους εργάτες που με ανεβασμένη ταξική συνείδηση θα διεκδικήσουν και κατακτήσουν όλη την εξουσία για την τάξη τους. Για να μην ανδρωθεί ένα τέτοιο κίνημα στήνονται «κινήματα» μαϊμούδες.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ - ΑΝΔΡΩΝ για σύγχρονα ασφαλιστικά δικαιώματα

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ για τις γυναίκες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 2ο χτύπημα στις γυναίκες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Προς σταδιακή εξομοίωση ορίων ηλικίας για σύνταξη

Η ΧΩΡΑ: Γυναίκες σε νευρική κρίση

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ραντεβού στη βιτρίνα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μετανάστες αστυνομικοί

Η ΑΥΓΗ: Αντεργατική καταιγίδα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τέσσερεις «έτοιμες» αποκρατικοποιήσεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΦΑΓΑΝ ΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ γιατί αρνήθηκε να κουκουλώσει το σκάνδαλο Αλαφούζου

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ του ξυραφιού χιλιάδες εργαζόμενες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΕΘΝΟΣ: ΔΙΑΔΟΧΟΛΟΓΙΑ μέχρι τελικής... κοπώσεως

ΤΑ ΝΕΑ: Πρώτο πιάτο ...Καραμανλής

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΣΥΜΦΩΝΙΑ για τη μείωση των τιμών στα Σούπερ Μάρκετ

«Η νέα σειρά ιστορικών ντοκιμαντέρ της ΝΕΤ με τίτλο "η μεγάλη αλλαγή" εξετάζει τη μεταπολεμική ιστορία της χώρας (...) το πρώτο επεισόδιο που έχει εισαγωγικό χαρακτήρα δεν τεντώνει το δάχτυλο για να δείξει και να κατακεραυνώσει τους θύτες, αλλά ρίχνει το βάρος στην πλευρά των θυμάτων. Είναι φανερή η προσπάθεια που κατέβαλαν οι συντελεστές της σειράς, η δημοσιογραφική και επιστημονική ομάδα, να αποφευχθούν οι όροι ή και οι υπαινιγμοί που θα μπορούσαν να αναμοχλεύσουν πάθη και φανατισμούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιχειρείται η αποσιώπηση (η "υγειονομική ταφή" όπως έχει χαρακτηριστεί) των σκοτεινών πτυχών της πρόσφατης ιστορίας μας ή η διαιώνιση των μονοδιάστατων ερμηνειών (...) η σειρά της ΕΡΤ δε στριφογυρίζει το μαχαίρι στην πληγή, αλλά προσπαθεί να δει τα δραματικά εκείνα χρόνια με όσο γίνεται νηφάλιο βλέμμα παρά τον κίνδυνο να ταυτιστεί η νηφαλιότητα με το "στρογγύλεμα"» (η Μαριάννα Τζιαντζή στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Τη χορήγηση μεθαδόνης ακόμη και στο σπίτι των εξαρτημένων από ναρκωτικά - ώστε να μειωθούν οι λίστες αναμονής - πρότεινε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Παπανδρέου» (το θέμα στα ΝΕΑ).

«Με κρυμμένα πρόσωπα, ειρηνικά, χωρίς κόμματα, οργανώσεις, ή ό,τι άλλο (...) οι συμμετέχοντες παρακινούνται να "κουκουλωθούν", να συγκεντρωθούν στο κέντρο της Αθήνας, σε σημείο που θα οριστεί έπειτα από ψηφοφορία» (το κάλεσμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).