Πικετοφορία εργαζομένων στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στις αυξήσεις των υγρών καυσίμων
Από τη χτεσινή πικετοφορία |
Με τις πικέτες κρεμασμένες στο λαιμό και με τη «συνοδεία» αστυνομικής δύναμης, οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν από την πλατεία Κάνιγγος και πορεύτηκαν στην Πατησίων, γύρω από την Ομόνοια, στη Σταδίου, στην Αιόλου, στο Σύνταγμα και κατέληξαν πάλι στην πλατεία Ομονοίας, περνώντας πριν μέσα από την αγορά, όπου και συνάντησαν τη θερμή ανταπόκριση του κόσμου, που βιώνει καθημερινά τη συρρίκνωση του εισοδήματός του και με τις συνεχόμενες αυξήσεις των υγρών καυσίμων.
Στην κινητοποίηση καταγγέλθηκε ότι η αύξηση στα καύσιμα είναι αποτέλεσμα των αντεργατικών πολιτικών που εφαρμόζονται και έχει σαν αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και άλλα προϊόντα και υπηρεσίες, χειροτερεύοντας έτσι το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, αλλά και των μικρών βιοτεχνών, εμπόρων και όλων των λαϊκών στρωμάτων.
Την πικετοφορία συνδιοργάνωσαν το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, των Λογιστών, το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, το Συνδικάτο Μετάλλου Αθήνας, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας και η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας.
Εργαζόμενοι και συνδικαλιστές χαρακτήρισαν ως δικαιολογία ότι οι αυξήσεις γίνονται λόγω των αντίστοιχων αυξήσεων στο πετρέλαιο και το δολάριο, καθώς αυτές είναι αποτέλεσμα των αντεργατικών πολιτικών που υλοποιούνται στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και των «εθνικών στόχων».
Οπως κατήγγειλαν, οι αντεργατικές πολιτικές συνέβαλαν στο να αυξηθούν υπέρογκα τα κέρδη των βιομηχάνων του χώρου, αφού μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2000 τα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 173%.
Αρχίζουν την Κυριακή οι αρχαιρεσίες για νέα διοίκηση στο φόντο σημαντικών προβλημάτων
Με ευθύνη απέναντι στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις φαρμακοβιομηχανίες, η Ενωση Εργατοϋπαλλήλων Φαρμακοβιομηχανίας Λεκανοπεδίου Αττικής από την Κυριακή 4 Ιούνη μέχρι την Τρίτη 6 Ιούνη πραγματοποιεί εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ και εκπροσώπων στην Ομοσπονδία Φαρμάκου και στο ΕΚΑ.
Οπως τονίζεται σε ανακοίνωση της Ενωσης, «το εισόδημά μας συνεχώς μειώνεται, η νέα ΕΓΣΣΕ καλύπτει ίσα ίσα τον πληθωρισμό, ενώ τα κέρδη των βιομηχάνων κατέχουν την πρώτη θέση στην Ευρώπη και τη δεύτερη σε όλο τον κόσμο».
Τα προβλήματα που κυριαρχούν στο χώρο των φαρμακοβιομηχανιών είναι το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, το «φασόν» των πολυεθνικών, που χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα μετακομίζουν την παραγωγή από τη μία φαρμακοβιομηχανία στην άλλη και γενικότερα η συρρίκνωση της παραγωγικής διαδικασίας που αποτέλεσμα έχει τη μείωση του προσωπικού των φαρμακοβιομηχανιών και φυσικά τις απολύσεις των εργαζομένων.
Οπως επισημαίνει η Ζωή Σώκου, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο, «οι εργαζόμενοι στις φαρμακοβιομηχανίες ζουν καθημερινά με το φόβο της απόλυσης, αφού δεν υπάρχει κανένας που να βάλει μέτρο στο χώρο, καθώς από τη μια πλευρά είναι οι πολυεθνικές του φαρμάκου που απαιτούν και από την άλλη πλευρά είναι το υπουργείο Εμπορίου που εκτελεί». Παράλληλα, σημειώνει ότι στο χώρο κυριαρχούν οι χαμηλές αμοιβές, η μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας - όσον αφορά τα ρεπό και το ωράριο εργασίας - αλλά και οι ελαστικές συνθήκες εργασίας που εφαρμόζονται αρχικά στους νέους εργαζόμενους αλλά έχουν επιπτώσεις και στους παλιότερους.
«Οι εκλογές της Ενωσης είναι μια αφορμή για αντίσταση των εργαζομένων σε όσα συμβαίνουν στο χώρο της δουλιάς αλλά και γενικότερα, καθώς τα σχέδια που υπάρχουν για το μέλλον, με την ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος και με την επιβολή της μερικής απασχόλησης, δεν είναι καλά για τους εργαζόμενους», υπογράμμισε η Ζ. Σώκου.
Να σημειωθεί ότι οι εκλογές στην Ενωση Εργατοϋπαλλήλων Φαρμακοβιομηχανίας θα γίνουν στα γραφεία του σωματείου (Χαλκοκονδύλη 56, 1ος όροφος) την Κυριακή 4/6 από 10 π.μ. έως 5 μ.μ., Δευτέρα 5/6 από 2 μ.μ. έως 9 μ.μ. και Τρίτη 6/6 από 2 μ.μ. έως 9 μ.μ. Οι εργαζόμενοι για να ψηφίσουν πρέπει να έχουν μαζί τους το βιβλιάριο ασθενείας και την αστυνομική ταυτότητα ή άλλο δημόσιο έγγραφο (διαβατήριο, εκλογικό βιβλιάριο, άδεια οδήγησης).
Αυξάνεται αναδρομικά από 1ης Γενάρη 2000 κατά 6% το ασφάλιστρο του κλάδου σύνταξης στο Ταμείο Ασφάλισης Εμπόρων (τμήμα του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών), με απόφαση του ΔΣ του Ταμείου.
Οπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, το ασφάλιστρο του κλάδου ασθενείας παραμένει στις 17.000 δραχμές. Μετά τις αυξήσεις το ενιαίο ασφάλιστρο και των δυο κλάδων διαμορφώνεται ως εξής: Ε' ασφαλιστική κατηγορία 60.600 δρχ. ΣΤ' κατηγορία 77.400 δρχ. Ζ' κατηγορία 84.200 δρχ.
Οι ασφαλιστικές κατηγορίες των νέων ασφαλισμένων σύμφωνα με το νόμο 2084/92 (μετά την 1η Γενάρη '93) αυξήθηκαν κατά τα ποσοστά των αυξήσεων των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων από 1ης Γενάρη 2000.
Μαζί ρημάζει και μια ολόκληρη περιοχή, της οποίας οι κάτοικοι στήριξαν τις ελπίδες ανάπτυξης και επιβίωσης σ' αυτή τη μοναδική επιχείρηση, αγωνίστηκαν, αλλά έπεσαν και θύματα δημαγωγίας και χειραγώγησης από πλευράς των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Ιδιαίτερης εκμετάλλευσης έτυχαν οι κατά καιρούς χιλιάδες εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, από το «σοσιαλιστικό» και στη συνέχεια «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ. Δέχτηκαν πιέσεις και εκβιασμούς, υποσχέσεις και «δεσμεύσεις» από κυβερνητικούς, κομματικούς και τοπικούς παράγοντές του, με στόχο πάντα, μέσα από την κοροϊδία, τον εμπαιγμό και την εξαπάτηση, την απομόνωση κάθε φωνής αντίστασης, την υφαρπαγή της ψήφου και την επιβολή της ίδιας αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής. Ετσι και πριν τις πρόσφατες εκλογές, με τους εργαζόμενους στο δρόμο - μετά την «πτώχευση» του Κ. Βαρβούτη - η κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» με τη βία των ΜΑΤ, βάζοντας «λυτούς και δεμένους», με τη συγκαλυμμένη ή και ανοιχτή σύμπραξη της ΝΔ και του βουλευτή του ΣΥΝ Ε. Αποστόλου, κατάφερε να σταματήσει τον αγώνα ζωής που έδιναν οι εργαζόμενοι.
Ωστόσο, αυτά ήταν λόγια προεκλογικά και δεν είχε υπόψη της να υλοποιήσει τίποτα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Επιδίωκε να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τις οικογένειές τους και βασικά να ξεμπλέκει μια για πάντα με το συγκρότημα «πρώην Σκαλιστήρη», να τελειώνει μ' αυτό που τοπικά στελέχη και φιλοκυβερνητικοί δήμαρχοι της περιοχής ονόμαζαν «ο κύκλος του λευκολίθου», ο οποίος κατά την άποψή τους «έκλεισε». Πράγματι η «νέα» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά τις 9 Απρίλη, εφαρμόζοντας τις εντολές της «ελεύθερης οικονομίας της αγοράς» και των αφεντικών της, ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, βάζει την ταφόπλακα σε μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση, μέσω της διαδικασίας πτώχευσης, που σημαίνει ρήμαγμα και «πλιάτσικο» σε ό,τι έχει απομείνει για να μην ξαναλειτουργήσει.
Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ΕΕ - βιομηχάνων και συναινετικών συνδικαλιστικών ηγεσιών μπορεί «να βρει το μάστορά του» μόνο από το «αντίπαλο δέος» που ακούει στο όνομα κοινωνικολαϊκό μέτωπο πάλης και αγώνα που θα συσπειρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Που καθημερινά όσο παλεύει, θα διευρύνεται, θα έρχεται σε μεγαλύτερες ρήξεις με την κυρίαρχη πολιτική, θα πολιτικοποιεί τον αγώνα του, θα διεκδικεί τη λαϊκή διακυβέρνηση και τη λαϊκή εξουσία, για μια φιλολαϊκή πολιτική, με επίκεντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του. Που ο ορυκτός πλούτος θα υπάγεται σε δημόσιο τομέα, μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας.