ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σκέψου και μέτρα

1. Ποια είναι η ατζέντα της καθημερινότητάς σου; Το μεροκάματο, η ανεργία, οι τιμές, το σχολείο, η υγεία, η πρόνοια, απλά πράγματα που όταν δεν μπορείς να τα ζήσεις κανονικά κι όσο ο κορσές σφίγγει, ή γονατίζεις, ή εξεγείρεσαι. Από την ιστορία έχεις μάθει ότι η εξέγερση είτε είναι οργανωμένη και καταλήγει κάπου - σε νίκη ή και ήττα - είτε δεν είναι εξέγερση, μπορεί να είναι ένα ξέσπασμα, αλλά εξέγερση δεν είναι, επειδή η εξέγερση είναι αποτέλεσμα της δράσης τεράστιων λαϊκών μαζών και οργανωμένη. Ξάφνου, όμως, μαθαίνεις ότι η εξέγερση μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από οργανωμένη (κράτα το κρατούμενο).

2. Οταν οι άνθρωποι, με οποιονδήποτε τρόπο, οργανώνονται και κινούνται για να κάνουν κάτι, αρχίζουμε και μιλάμε για κίνημα κι ανάλογα με το περιεχόμενο του δίνουμε όνομα εργατικό, συνδικαλιστικό, μαζικό, πολιτικό, οικολογικό και πάει λέγοντας. Ξάφνου μαθαίνεις ότι υπάρχει κι ένα «ιδιότυπο κίνημα». Είναι το «κίνημα», που αντιστοιχεί σε τυφλό ξέσπασμα και όχι σε μαζική λαϊκή εξέγερση.

3. Εκεί, ακριβώς, έρχεται ο άλλος και σου λέει ότι το ξέσπασμα είναι εξέγερση, το ιδιότυπο είναι κίνημα κι όλα μαζί είναι το μέλλον σου. Ετσι θα αλλάξεις τη ζωή σου.

Συγκρατήσου. Μη βιαστείς να τον χαρακτηρίσεις. Σκέψου.

1. Αφού ξεπέρασες τη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε το κομμουνιστικό κίνημα, σηκώθηκες στα πόδια σου και μαζί με σένα άρχισε να σηκώνει κεφάλι και η εργατική τάξη.

2. Ανέλυσες την κατάσταση και κατέληξες στο συμπέρασμα ότι αυτό το σύστημα όχι μόνο δε σηκώνει διαχείριση, αλλά και πρέπει να ανατραπεί πάραυτα. Για να ανατραπεί θέλει συγκέντρωση δυνάμεων σ' αυτό το στόχο. Αυτήν την ανάλυση την έβαλες σε δημόσια συζήτηση ανάμεσα στους εργάτες κι άρχισαν να συσπειρώνονται γύρω της πολλοί κι ακόμα πιο πολλοί. Πριν προλάβεις να μετρήσεις το έχει σου, έρχεται η καπιταλιστική κρίση να επιβεβαιώσει και το πρώτο σκέλος της ανάλυσης και το δεύτερο που αφορά το δρόμο για να πάει μπροστά η εργατική τάξη.

3. Οργανώνεις πια το στρατό σου έτσι που να ανταποκρίνεται στον ταξικό πόλεμο που έχεις μπροστά.

4. Εκεί ακριβώς έρχεται η σφαίρα του αστικού κράτους και κόβει τη ζωή ενός παιδιού, του παιδιού σου.

5. Εντάσεις το γεγονός στην ανάλυσή σου και καλείς συνολικά το οργανωμένο λαϊκό κίνημα να αντιδράσει και όσους δεν είναι ενταγμένοι στο λαϊκό κίνημα να οργανωθούν, γιατί ο πόλεμος αγριεύει.

6. Την ώρα ακριβώς που τα ταξικά συνδικάτα παίρνουν θέση (έχουν ήδη μπροστά τους μια μεγάλη απεργία), βλέπεις οργανωμένους μαθητές - τα παιδιά σου επίσης - να βγαίνουν στο δρόμο και να βάζουν την οργή τους μαζί με τα δικά τους αιτήματα δίπλα στα αιτήματα των εργατών. Εκείνη ακριβώς την ώρα εμφανίζεται η προπαγάνδα των αστών που σου λέει κίνημα είναι να καις και να σπας...

7. Αυτό παρουσιάζεται από τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις της αστικής τάξης σαν ΤΟ κίνημα των κινημάτων. Θυμήσου από πότε - δεκαετίες πριν - προσπαθούν να σου πουν ότι κίνημα δεν είναι το εργατικό αλλά ένα κάποιο άλλο...

Ε, τώρα, μπορείς να τους πεις όπως θέλεις και να μην έχεις καμιά αναστολή γι' αυτό. Ειδικά κάτι τύπους που έρχονται σήμερα να σου κάνουν μάθημα «ενωμένης αριστεράς». Ποιοι; Ολοι αυτοί που έκαναν τον αντικομμουνισμό τρόπο ζωής. Ολοι αυτοί που τρέμουν στην ιδέα ότι μπορούν οι εργάτες να τους χαλάσουν τη σιέστα. Μην έχεις κανένα πρόβλημα να τους πεις όπως θέλεις. Ισως είναι και κάτι χειρότερο...

Ενα να 'χεις καθαρό: Η ταξική σύγκρουση οξύνεται. Κι αυτό θα εκφράζεται κάθε μέρα όχι μόνο με χτυπήματα πάνω απ' τη μέση.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

«ΔΙΑΛΟΓΟΙ»

ΤΟ «ΝΕΚΡΟ» ΚΡΑΤΟΣ: «η δικαιολογία που ημιεπίσημα διακινεί η κυβέρνηση ως άλλοθι για την εξοργιστική αδράνεια της αστυνομίας στα φαινόμενα καταστροφικής μανίας των κουκουλοφόρων, οι οποίοι έδρασαν, ως κοινοί κακοποιοί λεηλατώντας και πυρπολώντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία, είναι ο φόβος ανεξέλεγκτων ταραχών, ίσως και κάποιου ακόμα νεκρού (...) φόβος όχι ανύπαρκτος. Αλλά ο φόβος υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει (...) και τελικώς τα χειρότερα δεν αποφεύχθηκαν. Οι "ανεξέλεγκτες ταραχές" υπήρξαν πρωτοφανείς για τα μεταπολιτευτικά χρονικά. Υπήρξε και νεκρός. Το κράτος» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ; «περιέργως οι ίδιοι άνθρωποι που φωνάζουν "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι" διαμαρτύρονται για την απουσία Αστυνομίας όταν καίγονται τα μαγαζιά τους» (ο Γ. Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ «ΙΔΙΟΤΥΠΟ»: «τώρα πλέον ξέρουμε γιατί το ημιανεξάρτητο κράτος της κουκούλας εξακολουθεί να υφίσταται επί δεκαετίες σαν ένα ιδιότυπο προτεκτοράτο (...) είναι ο βολικός μπαμπούλας της κουκούλας που κάνει τους αγαθούς πολίτες να τρυπώνουν στα σπίτια τους και να μη βγαίνουν στους δρόμους με το φόβο ότι μπορεί να τους μπλέξουν με εμπρησμούς, καταστροφές και λεηλασίες καταστημάτων. Είναι το παραμορφωτικό κάτοπτρο που σπέρνει μεγαλύτερη σύγχυση, σε μια κοινωνία αλλόφρονα και σε απόγνωση. Και πίσω από αυτό κρύβονται οι πραγματικοί κουκουλοφόροι χωρίς κουκούλα» (ο Γ. Τράγκας στη ΧΩΡΑ).

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ: «οι διαδικτυακές διαδηλώσεις που ξέσπασαν ελάχιστες ώρες μετά τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου ξεπέρασαν από την πρώτη στιγμή τα όρια της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων. Την ίδια στιγμή που τα μηνύματα των συγκεντρώσεων και των κινητοποιήσεων εμφανίζονταν στις οθόνες των υπολογιστών των εφήβων στην Αθήνα, τα διάβαζαν οι δεκαεξάρηδες από το Βόλο και τη Λάρισα ως την Κοζάνη, τις Σέρρες, τη Ρόδο, την Κέρκυρα. Με αυτό τον τρόπο προκλήθηκαν γρήγορα ταυτόχρονες αντιδράσεις» (το «ρεπορτάζ» στα ΝΕΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μαχητικό κάλεσμα σε λαό και νεολαία ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ με οργάνωση και περιφρούρηση των αγώνων

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε αδιέξοδο η χώρα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται...» (Ισοκράτης)

ΤΟ ΒΗΜΑ: Οι 36 κρίσιμες ώρες

ΕΘΝΟΣ: ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ και λύση με εκλογές

ΤΑ ΝΕΑ: Σε κατάρρευση κυβέρνηση και ΕΛ.ΑΣ.

Η ΧΩΡΑ: Καμένες ψυχές

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΕΧΘΡΟΙ της Δημοκρατίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: «ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ της δημοκρατίας»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ ΧΑΪΔΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟΣ στη Δημοκρατία

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΕΝΤΟΛΕΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝ σκληροί κουκουλοφόροι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΛΑΡΙΣΑ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δραματικός απολογισμός

Η ΑΥΓΗ: Με τους νέους και τους εργαζόμενους για ριζοσπαστική αλλαγή

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αντίο Αλέξη

Σοκ για αλλαγή φρουράς

«Επειδή η ιστορία απεχθάνεται το κενό ίσως να χρειάζονταν το σοκ και η κρίση αυτών των ημερών για να αρχίσουμε τουλάχιστον να συνειδητοποιούμε πως το μεταπολιτευτικό κράτος και το πολιτικό προσωπικό έχουν χρεοκοπήσει από κάθε άποψη» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Με διαμόρφωση πραγματικότητας

«Εμβρόντητοι είδαμε χιλιάδες, πολλές χιλιάδες νέων να βάζουν κουκούλες και να βγαίνουν στους δρόμους δεκάδων πόλεων της χώρας για να εκδηλώσουν την οργή τους σπάζοντας και καίγοντας ό,τι έβρισκαν μπροστά τους (...) είναι προφανές ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με τις λίγες εκατοντάδες "μπαχαλάκηδες" ούτε με κάποιους προβοκάτορες της Ασφάλειας ή μυστικών υπηρεσιών. Το καινούριο φαινόμενο είναι ότι χιλιάδες νέοι αισθάνονται τόσο καταπιεσμένοι και ανήμπορα αδιέξοδα οργισμένοι, ώστε φόρεσαν κουκούλες και βγήκαν στους δρόμους για να τα σπάσουν (...) οι κουκουλοφόροι (...) δεν αποτελούν περιθωριακά, αποκομμένα στοιχεία από το κοινωνικό σύνολο» (ο Γ. Δελαστίκ στο ΕΘΝΟΣ).

Με όλο το συρφετό επί σκηνής

«Παλιότερα αρκετοί από τους μαχόμενους δημοσιογράφους γνώριζαν ποιοι περίπου κρύβονταν πίσω από τις κουκούλες. Ηταν κάποιοι ανόητοι "αναρχικοί", κάποιοι ασφαλίτες, κάποιοι πρακτορίσκοι Μυστικών Υπηρεσιών, κάποιοι εγκάθετοι ορισμένων κομμάτων, κάποιοι απόστρατοι υπαξιωματικοί (οι οποίοι έδρασαν και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου) και κάποιοι κοινοί λαφυραγωγοί. Σήμερα - με δεδομένη τη νέα κατάσταση στα Βαλκάνια, με δεδομένη τη λαθρομετανάστευση, με δεδομένη την κρίση στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και με δεδομένο τον άθλιο ρόλο της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία - υπάρχουν και δικαιολογημένες ύποπτες και αρκετές ενδείξεις ότι οι κουκουλοφόροι έχουν εμπλουτισθεί και "αναβαπτιστεί". Αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να εγκλωβίσει και να συλλάβει ορισμένους και να τους βγάλει τις κουκούλες εκτός από τους "γνωστούς άγνωστους" αναρχικούς, σίγουρα θα έπεφτε πάνω σε περίεργες φάτσες - μεταξύ των οποίων: ακροδεξιά περιτρίμματα, διπλοί πράκτορες, απολυμένοι από το Σώμα αστυνομικοί, τέως μισθοφόροι του Ου Τσε Κα, δήθεν οικονομικοί μετανάστες, άτομα διασυνδεμένα με ξένες πρεσβείες κ.ά. (...) γιατί δεν προχωρεί; (...) διότι φοβάται την οριστική ρήξη με κάποια κέντρα!» (ο Χρ. Θεοχαράτος στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ).