Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο «Ρ» αποκαλύπτει σήμερα ότι η Μονή έχει στήσει μια απίστευτη δουλειά με σκοπό να παραχωρήσει σε επενδυτή ολόκληρη την περιοχή στην οποία υπάρχουν οι πηγές, για να κατασκευάσει μονάδα εμφιάλωσης νερού! Παράλληλα, επιδιώκει να «κατοχυρώσει» χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης. Μάλιστα, οι μπίζνες έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που η Μονή έχει βρει και τον επενδυτή που θα στήσει εμφιαλωτήριο νερού με τον ...χριστεπώνυμο τίτλο «Holy Ventures Artemisiou SA». Για όσους δε γνωρίζουν την αγγλική αυτό σε ακριβή ελληνική μετάφραση σημαίνει: «Ιερές Επιχειρήσεις Αρτεμισίου ΑΕ».

Οι επιδιώξεις του μοναστηριού (πρέπει να σημειώσουμε ότι έχει οριστεί προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή από τη Μητρόπολη που ασχολείται με την υπόθεση) έχουν προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις σύσσωμου του πληθυσμού της περιοχής. Μάλιστα, το μοναστήρι στην προσπάθειά του να «κατοχυρώσει» μια περιοχή άνω των 4.000 στρεμμάτων όπου αναβλύζουν οι πηγές και ουσιαστικά αποτελεί δημόσια έκταση, επιχείρησε να καταστρέψει τη δεξαμενή και τους σωλήνες ύδρευσης, που είχε κατασκευάσει ο Δήμος Μαντινείας, όπως καταγγέλλουν κάτοικοι.

Αποψη από τη Μονή Γοργοεπηκόου

Το μικρό αυτό έργο αλλά τόσο σημαντικό για τις ανάγκες ύδρευσης της περιοχής σε καμιά περίπτωση δεν εμπόδιζε στο ελάχιστο την τροφοδότηση του μοναστηριού με νερό, στο οποίο, σημειωτέον, βρίσκονται μόνο δύο μοναχές.

Μετά την κατακραυγή του κόσμου, τόσο η Μητρόπολη όσο και ο επιχειρηματίας - επειδή ακριβώς δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειες της «ιερής» επένδυσης - έχουν αρχίσει και παίζουν τις ...κουμπάρες, προσπαθώντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Ο μεν επιχειρηματίας ζητά για έξοδα μελέτης (από τη Μητρόπολη...) το εξωπραγματικό ποσό των 300.000 ευρώ για να κάνει πίσω και η Μητρόπολη μέσω του δεσπότη αναρωτιέται πώς μπορεί να βρει τα 300.000 ευρώ για να τα δώσει στον επιχειρηματία. Το θέμα έχει πάρει και τη δικαστική οδό. Σε πρώτο επίπεδο το Ειρηνοδικείο Τρίπολης με απόφασή του τον Ιούνη του 2008 αναγνωρίζει το μοναστήρι ως προσωρινό νομέα της περιοχής των 2.200 στρεμμάτων όπου βρίσκονται οι πηγές.

«Η εμπορική εκμετάλλευση του νερού, γενικά, αποτελεί τεράστιο έγκλημα σε βάρος της ανθρωπότητας. Αυτό που προσπαθούν Μητρόπολη και μοναστήρι, να εμπορευτούν το νερό σε βάρος των κατοίκων της περιοχής μόνο και μόνο για το κέρδος, είναι άδικο και αδιανόητο. Πού ακούστηκε να μην μπορούν οι κάτοικοι μιας περιοχής να γεύονται το νερό που ο ίδιος ο τόπος τους παράγει», μας λέει ο Βασίλης Θεοδοσίου, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, και προσθέτει: «Οι ευθύνες της πολιτείας είναι μεγάλες όταν επιτρέπει το εμπόριο νερού. Και γίνονται ακόμη μεγαλύτερες όταν σε περιοχές όπως η Ανατολική Πελοπόννησος, η οποία σύμφωνα με τους επιστήμονες απειλείται με ερημοποίηση τα επόμενα χρόνια, αρνούνται να κάνουν σχεδιασμένα έργα για την επαρκή ύδρευση όλης της περιοχής και επιτρέπουν επενδύσεις ιδιωτών».

Είναι τόσο παραδόπιστοι που δεν ακολουθούν ούτε και τις προσταγές του Χριστού που έλεγε «μην ποιείτε τον οίκο του πατρός οίκο εμπορίου», επισημαίνει ο Νίκος Λιάπης, μέλος της Επιτροπής Αγώνα, ενώ αντιδράσεις γι' αυτού του είδους τις ...επενδύσεις φαίνεται πως υπάρχουν και από τις μοναχές: «Μια από τις δύο γερόντισσες της μονής ζήτησε να σταματήσει κάθε σκέψη για το εμφιαλωτήριο καθώς το νερό πρέπει να καλύπτει μόνο τις ανάγκες των κατοίκων και της μονής».

Σε δήλωσή του στον «Ρ» ο Βαγγέλης Γούργαρης, επικεφαλής της ΝΑΣ Αρκαδίας, σημειώνει: «Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε όλο τον ελληνικό λαό για τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης. Αντιπαλεύουμε την πολιτική της εμπορευματοποίησης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υλοποιώντας κατευθύνσεις της ΕΕ.

Η ΝΑΣ Αρκαδίας από την αρχή στάθηκε αταλάντευτα στο πλευρό των κατοίκων της Νεστάνης που παλεύουν ενάντια στην αρπαγή και εμπορευματοποίηση του νερού της πηγής τους που επιχειρεί η Μητρόπολη Μαντινείας με τις πλάτες της κυβέρνησης και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Περιφέρειας Πελοποννήσου και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αρκαδίας (φαίνεται ότι κάθε περιοχή έχει το δικό της Βατοπέδιο).

Διεκδικούμε με αποκλειστική ευθύνη του κράτους μέσα από έναν ευρύ σχεδιασμό να γίνουν μελέτες, να εξασφαλιστούν τα αναγκαία κονδύλια και να γίνουν τα απαραίτητα έργα (ταμιευτήρες, σύγχρονα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, έργα άντλησης, κλπ.) που θα αντιμετωπίσουν μακροπρόθεσμα το πρόβλημα του νερού στην Τρίπολη, στη Μαντινεία, στην Τεγέα και στην ευρύτερη περιοχή».